ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~๐ Body and heart ๐~

    ลำดับตอนที่ #5 : Ch.6

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 628
      0
      16 ก.ค. 55

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Shot.6

     

     

     

     

    "แกโทรถามยุนดิว่าอยู่ไหน" เป็ดน้อยเอ่ยขึ้นพร้อมสะกิดที่ไหล่เล็กยิกๆ ร่างเล็กครางรับ

    พร้อมเอื้อมมือไปหยิกเครื่องมือสื่อสารในกระเป๋าสะพายมากดยุกยิกแล้วยกขึ้นแนบ

    ในขณะที่ทั้ง3คนนั้งอยู่บนรถที่จอดอยู่หน้ารั้วบ้านของเจสิก้า

     

     

     

     

     

    "แกจาแวะซื้ออะไรก่อนปะ ยุนมันรออยู่ที่บ้านและ" หน้าใสที่เพิ่งวางสายยุนอาไปไปหันมาถามเพื่อนสาวอีก2คน

     

    "ไม่หรอกบ้านยุนของกินเยอะ" เสียงแหลมตอบ ถึงแม้ว่าเจสิก้าจะไม่เคยไปนอนกับยุนอาแต่เธอเคยไปนั่งเล่นที่บ้านยุนอาบ้างแต่ก็ไม่บ่อยเท่าไร

     

    "ฟานี่.." เสียงใสเอ่ยเรียกคนนั่งข้างๆที่เงียบไปพักใหญ่แล้ว ตั้งแต่ที่ทิฟฟานี่ถามเจสสิก้าเรื่่องยุนอาจบ ทิฟฟานี่ก็ไม่พูดอะไรขึ้นอีก

     

    "คะ?"

     

    "เป็นอะไรหรือเปล่าคะ" ถามพลางหันไปมองหน้าอีกคน มือเล็กเอื้อมไปกุมมือของร่างบางไว้

     

    "เป็นอะไรคะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย" เสียงหวานเอ่ยน้ำเสียงปกติ ก่อนจะหันไปยิ้มบางๆให้ใบหน้าใส

    เธอก็แค่นั่งคิดอะไรไปเรื่อย

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    ขับรถมาประมาณ20นาทีก็ถึงที่หมาย จัดการจอดรถเรียบร้อยทั้ง3ที่เดินเข้าบ้านมาก็เห็นว่ายุนอานั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาที่ห้องรับแขกก่อนแล้ว

     

    "อ๊ะโหวว..วันนี้ขยันนะเนี่ย" เสียงใสเอ่ยแซวทันที ใบหน้าดูดีนั้นละสายตาจากหนังสือเพื่อเงยหน้ามองคนที่เขากำลังอยากเจอ

    แต่ก็ต้องชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าร่างเล็กนั้นไม่ได้มาคนเดียว

     

    'หรือว่าพี่ฟานี่จะรู้เรื่องเมื่อคืนแล้ว...จะงานเข้าไหมเนี่ย'

     

     

    "พี่ชวน2คนนี้มานอนด้วยเองแหละ" ร่างเล็กเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นร่างสูงนิ่งไปพร้อมกับสีหน้าครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะเดินมานั่งข้างๆร่างสูง

     

    "แกจะได้ไม่พาฉันทำอย่างเมื่อคืนอีกไง" เสียงกะซิบข้างหูนั้นทำเอาคนได้ยินถึงกับหน้าร้อนผล่าวขึ้นมา

    ก้มหน้างุดๆ หน้าใสเห็นแบบนั้นก็อดขำไม่ได้

     

    'ทีเมื่อคืนไม่เห็นมันจะเขินมั่งเลย'

     

    "วันนี้เหมือนแทจะลวนลามยุนมากกว่ามั้งคะ" เสียงหวานเอ่ยทีเล่นทีจริง ทำเอาคนที่ยังไม่รู้เรื่องอย่างยุนเงยหน้ามองทันที

     

    "พี่ฟานี่..รู้?" ร่างสูงเอ่ยเพียงแผ่วเบา พร้อมตวัดใบหน้ามองไปที่ใบหน้หวานทันทีเชิงตกใจ

     

    "รู้แทบอกแล้วแหละ แต่พี่ไม่คิดมาก เธอสบายใจได้" ทิฟฟานี่เอ่ยเมื่อเห็นว่ายุนอานั้นดูจะตกใจไปไม่น้อย

    รอยยิ้มบางๆถูงส่งไปให้ใบหน้าดูดีเพื่อให้เขาสบายใจว่าเธอไม่ได้คาดโทษอะไรจริงๆ

     

     

     

     

    "เราเข้าไปในห้องกันเถอะเดี๋ยวแม่จะกลับมลและ" ยุนอาเอ่ยขึ้นพร้อมจัดการเก็บหนังสือ2-3เล่มที่เขาเอาออกมาอ่านรอบรรดาพี่ๆ

    ก่อนจะเดินนำขึ้นไปที่ห้อง โดยมีรุ่นพี่ทั้ง3เดินตามขึ้นไปติดๆ

     

     

     

    เมื่อเข้าห้องมาร่างสูงก็วางหนังสือลงบนเตียงขายาวๆก็ก้าวขึ้นไปนั่งพิงหัวเตียง

    แทยอนก็คลานไปนั่งข้างๆด้านซ้ายของยุนอาแล้วชะโงกหน้าไปมองหนังสือที่ร่างเปิดขึ้น

     

    ทิฟฟานี่ที่นั่งอยู่ปลายเตียงพักนึงตัดสินใจก็ลุกขึ้นเดินไปที่ระเบียงห้อง  ทำเอายุนอาหันมามองหน้าแทยอนเชิงจะถามว่าทิฟฟานี่เป็นอะไร

    แทยอนก็ยักไหล่เชิงบอกว่าไม่มีอะไรหรอก แต่ยุนอาก็ยังกังวนอยู่ก็เลยมองตามทิฟฟานี่ไปจนร่างบางเดินออกไปนอกระเบียงแล้ว

     

     

     

    "สิก้าอา~" เสียงหวานเอ่ยอ้อนๆเมื่อเดินออกมาที่ระเบียงบ้านเห็นร่างบางของเจสสิก้ายืนคุยโทรศัพท์อยู่

    แขนเรียวโอวกอดเอวบางตรงหน้านั้นไว้จากข้างหลัง ใบหน้าหวานก็วางไว้ที่ไหล่ของอีกคน

     

    "อะ..ห๊ะ..อะไรเหรอ..ฟานี่" เจสิก้าที่ไม่ทันตั้งตัวอึกอักเล็กน้อยเมืออยู่ดีดีทิฟฟานี่ก็มากอดเธอแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย

    ก่อนหน้านี้ยังไม่เห็นจะพูดกับเธอสักคำเลย

     

    "ขอโทษนะ" เสียงหวานกระซิบข้างหู

     

    "ขอโทษ อะไร" เสียงแหลมถามพลางหันมาหาใบหน้าหวานที่เกยไหล่ของเธออยู่เล็กน้อย ด้วยความงุนงง

    ทิฟฟานี่ยังไม่ได้ทำอะไร ทำไมอยู่ๆถึงมาขอโทษเธอ

     

    "ที่ฉันเหวี่ยงใส่เธอเมื่อเย็นน่ะ" ทิฟฟานี่ทำเสียงออดอ้อนพร้อมกระชับกอดให้แน่ขึ้น

     

    "ฉันไม่ได้โกรธสักหน่อย แล้วไม่ได้ว่าอะไรด้วย ฉันรู้ถ้าฉันเป็นเธอในตอนนั้น ฉันก็คงเหวี่ยงเหมือนกันแหละ" เจสสิก้าอธิบายตามความจริง

    หน้าหวานที่เคยมองตงไปข้างนอกนั้นหันกลับมามองหน้าสวยเล็กน้อย ก่อนจะกดจมูกลงบนแก้มนุ่มๆของเจสสิก้าเป็นการขอบคุณ

     

     

    "อ๊ะ!!" เจสสิก้าร้องขึ้นมาเมื่อนึกขึ้นได้มาติดสายยูริอยู่ก่อนจะยกมือถือแนบหูอีกครั้ง

     

    "ยูล..โทษทีเมือกี้หมีมันมาดราม่าใส่ อิอิ" เอ่ยบอกปลายสายแต่หันหน้ามายิ้มให้ใบหน้าหน้าที่เกยไหล่อยู่

     

     

     

     

    "รีบตามเข้าไปนะ" หมีน้อนผละอ้อมกอดออกมา เป็ดน้อยหันมาพยักหน้ารับเล็กน้อย ก่อนจะเดินกลับเข้าห้องของยุนอาไป

     

     

     

     

     

    "ไอ้หมา!!"   ทันทีที่ทิฟฟานี่เงยหน้าขึ้นมอง2ร่างที่นั่งอยู่บนเตียงก็ต้องถลึงตาใส่

    ไอ่ตัวเล็กจอมทะเล้นที่ตอนนี้มันวาดแขนคลองคอร่างสูงอยู่แถมยังเอาหน้าเกยไว้บนไหล่นั้นอีก

     

    "ยุนไม่เกี่ยวนะ..พี่ฟานี่" ยุนอารีบยกมือเป็นเชิงว่าเขาเปล่าจริงๆ แต่คุณคิมแกยังคงโอบคอร่างสูงไว้ไม่ปล่อยพร้อมทั้งส่งรอยยิ้มกวนๆ

    ให้คนที่อ้าปากเตรียมวีนนั้น

     

    "อิเตี้ย!!!...เธอน่ะ"  นิ้วเรียวชี้ไปที่ใบหน้ากวนๆอย่างคาดโทษ ก่อนจะก้าวฉับๆ

    ขึ้นเตียงไปคว้าเอาไอ้ร่างเล็กที่มันแกล้งยั่วโมโหเธอนั้นมากดลงกับเตียงทันที

     

    "หื่นนักใช่ไม๊!! อิคุณคิม!!" เสียงวีนๆดังขึ้นก่อนจะกดจมูกลงที่ซอกคอขาวนั้นด้วยความหมั่นไส้ โดยที่ไม่แคร์สายตาใคร

     

     

     

    "พี่สิค!!!..ชวนพี่ยูลมาดูหนังสดเร็วว" ยุนอาที่นั่งอยู่ในเหตุการคู่หื่นกำลังจะฟัดกันก็รีบตะโกนเรียกเจสสิก้ามาดูด้วยทันที

     

    "จริงเหรอ..ไหนๆ " เมื่อได้ยินดังนั้นเจสสิก้าก็รีบโผล่หน้าเข้าห้องมาทันทีด้วยความอยากรู้อยากเห็น

    ก่อนจะพูดอะไรอีกคำสองคำกับปลายสายแล้วรีบเดินมานั้งบนเตียงอย่างใจจดใจจ่อ มองดูมวย(ปล้ำ)คู่เอกที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่บนเตียง

     

     

     

     

    "อ๊าา...พอแล้วๆฟาเน้...แทยอมแล้วว อัก" ร่างเล็กร้องบอกคนบนร่างราวกับขอชีวิต พลางนอนนิ่งไม่ขัดขื่นเพราะถึงยังไงก็คงสู้แรงของทิฟฟานี่ไม่ไหว

     

    "ตอนแกล้งฉันเนี่ยไม่คิด ทีแบบนี้ล่ะมาบอกพอแล้ว" หน้าหวานผละออกมาเอ่ยอย่างวีนๆ มือบาง2ข้างยังคงกดข้อมือเล็กไว้กับเตียง

     

    "ฟานี่แกอย่างรุนแรงที่แทมากดิดูดิ๊น่ะข้อมือมันแดงหมดแล้ว" เป็ดน้อยที่นั่งดูอยู่ก็อดไม่ได้ที่จะปรามทิฟฟานี่เล็กน้อย

    เพราะดูแล้วยังไงแทยอนก็ไม่สู้ทิฟฟานี่หรอก ถึงแม้ว่าถ้าแทยอนสู้ขึ้นมาจริงๆอาจจะเป็นทิฟฟานี่เองที่ต้องร้องบอกว่าพอแล้ว

    ส่วนยุนอาก็ได้แต่นั่งลุ้นเบาๆไม่กล้าพูดอะไรขึ้นมาเพราะกลัวจะโดนไปด้วย

     

    "โธ่..ฟานี่จะกดแทดีดี แทก็ยอมหรอกปล่อยแทเถอะนะ" เสียงใสเอ่ยอย่างออดอ้อนให้คนบนร่างเห็นใจ แต่ใบหน้าใสนั้นช่างกวนอารมณ์เสียเหลือเกิน

     

    "สรุปอยากให้ปล่อยป่ะ" ทิฟฟานี่เก๊กเสียงแข็งเอ่ยถาม พร้อมก้มหน้าลงมองใบหน้าใสที่ตอนนี้เปลี่ยนมาทำตาปริบๆเบะปากทำเหมือนจะร้องไห้

    และพยักหน้าช้าๆ เจอแบบนั้นไปมือร่างก็ค่อยคลายแรงบีบที่ข้อมือเล็กออก

     

    และทันทีที่มือเล็กนั้เป็นอิสระก็ค่อยยันตัวลุกขึ้นนั้งโดยที่ร่างบางนั้นยังคงนั้งคร่อมตักตัวเล็กอยู่นั้น

    มือเล็กโอบเอวคนบนร่างไว้หลอมๆ ใบหน้าก็ค่อยๆโน้มเข้าหาหน้าหวานนั้ง

    ทำเอาเจสสิก้าและยุนอาที่นั่งเกาะติดสถานะการณ์อย่างเงียบๆลุ้นแทบตกเตียง

     

     

     

     

     

     

     

     

    "ฟานี่...เล่นหนังสดกันมั้ย"

     

     

     

    "อิเตี้ยย!!!"

     

     

     

    \\แอ้ก//     มือเรียวผลักเข้าที่หน้าผากใสอย่างไม่หวงแรงทำเอาคนโดนผลักนั้นเงิบไปติดกับหัวเตียงอย่างหมดสภาพ

     

     

     

     

    "ฟานี่..ใจร้ายวะ ทำกับเพื่อนตัวเล็กๆได้ลงคอ" หมาที่พิงหัวเตียงทำตาปริบๆเบะปากเหมือนจะร้องไห้มือก็ลูบหัวตัวเองป้อยๆ

     

    "ใครเป็นเพื่อนเธ๊ออ!!" ร่างบางถามเสียงสูง

     

    "เธอไม่ใช่เพื่อนฉันหรือไง" ตัวเล็กทำเสียงน้อยใจ

     

    "นี่!! อิคุณคิมคะ เธอหื่นกับฉันขนาดนี้ยังมีหน้าจะมาบอกว่าเป็นเพื่อนอีกเหรอไง" เสียงหวานเอ่ยเชิงวีน

     

    "โอเคๆ คุณ..เอ่อ..ภรรยา..เอ่อ..หรือสามี..แฮ่"   คนตัวเล็กตอบอั้มอึ้งเล็กน้อยเพราะไม่ค่อยมั่นใจว่าคำตอบไหนจะถูกใจคนตรงหน้า

    เมื่อจะพูดจบประโยคร่างเล็กก็ทำหน้าเหมือนจะขอความคิดเห็นจากร่างบาง

    และทิฟฟานี่ที่เห็นแบบนั้นก็อดคิดตามไม่ได้ว่าสรุปแล้วเธอกับแทยอนใครเป็นสามีใครเป็นภรรยา

     

    "เอ่อ.." ทิฟฟานี่นั่งทำท่าครุ่นคิดอยู่บนตักของร่างเล็กพลางมองใบหน้าใสๆของอีกคนไปด้วย

     

    "55555  นี่อย่าบอกนะว่าทีผ่านมาแก2คนยังสรุปกันไม่ได้น่ะ" เจสสิก้าที่เกาะติดสถานะการณ์อยู่พักใหญ่หัวเราะเสียงอาจุมม่าขึ้นมา

    เมื่อบทสนทนาล่าสุดปลิวเข้าหูเธอ

     

     

    "เออ..แก2คนช่วยพวกฉันสรุปหน่อยดิ"   ทิฟฟานี่หันมาบอกเจสสิก้าหน้าตาเฉย

     

    "อิบ้า ฉันจะไปรู้เหรอว่าแก2คนใครอะไร" เจสสิก้าพูดไปตามที่ตัวเองคิดแต่ก็ไม่วายจะแอบเขินเล็กๆเมื่อนึกถึงเรื่องอย่างว่า

     

    "ยุน..พี่ว่าแกหน้าจะรู้นะแทมันเป็นสามีหรือภรรยา" สุดท้ายเป็ดก็วนคำถามมาตกที่ยุนอาจนได้สินะ เขาพยามนั่งเงียบไม่พูดอะไรแล้ว

    แต่ก็โดนเจสสิก้ามาโยนคำถามใส่ซะงั้น

     

    "สายตายุนก็มองพี่แทเป็นเคะอยู่แล้ว งั้นยุนว่าพี่แทเป็นภรรยาแล้วกัน" ยุนอาเอ่ยตามที่รู้สึก

     

    "งั้นเหรอ แต่ดูผ่านแล้วยังไงแทก็เหมือนสามีมากกว่าแหะ" เจสสิก้าหันไปรับฟังความเห็นยุนอา ก่อนจะพูดความเห็นตัวเองต่อ

     

    "งั้นๆ เอางี้เราเป็นภรรกัน แล้วกันนะหมีหื่น" แทยอนเอ่ยพร้อมโบกมือแบบขอไปที แล้วทุกคนก็พยักหน้ารับเบาๆพร้อม

     

    "ตอนแรกฉันก็ว่าเธอเป็นเมะนะแท แต่หลังๆนี้เริ่มไม่มั่นใจ อิอิ"  หน้าหวานหันกลับมามองคนตรงหน้าพร้อมเอ่ยเชิงเยาะเย้ย

     

    "ก็เธอ..พาฉันเคะแตกทำไมล่ะ "  เสียงเอ่ยแผ่วเบาลงเล็กน้อยตรงประโยคหลัง พร้อมหน้าลงงุดๆ

    ทำเอาอีก3คนอดยิ้มหัวเราะคิกคักกันไม่ได้ กับคำสารภาพเล็กๆของแทยอน

     

    "พี่แท มาติวให้ยุนอีก3หัวข้อก็หมดแล้ว แล้วพี่ค่อยไปฟัดกันต่อ" ร่างสูงพร้อมหันไปหาร่างเล็กที่กำลังทำหน้าหื่นใส่หน้าทิฟฟนี่อยู่นั้น

     

    "เออ....แล้วมาเล่นหนังสดกันนะจ๊ะที่รัก"  หน้าใสที่ไปรับคำกับร่างสูงก็ไม่วายจะหันกลับมาทำหน้าทะแกล้งคนที่ยังนั่งคร่อมร่างของเขาอยู่

     

    \\แปะ//  ทันทีที่จบนิ้วเรียวก็ดีดเข้าที่หน้าผากคนตัวเล็กอย่างหมั่นไส้

     

     "อุ๋ยย~ เจ็บนะ" ทำเอาคนโดนดีดร้องโอดโอยมือเล็กก็ลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ

    ก่อนที่ร่างบางนั้นจะคลานไปนอนหนุนตักเจสสิก้าที่นั่งอยู่ตรงปลายเตียงมองดูอีก2ร่างนั่งติวหนังสือกัน

     

     "ไหนมาดูเด๊ะ " ร่างเล็กคลานไปเกาะร่างสูงบ้าง เขายังคิดจะแกล้งทิฟฟานี่ต่อไปด้วย

    เพราะเขาก็กลัวว่าคนรออย่าง2คนนั้นอาจจะเบื่อง่ายๆ ก็เลยเล่นอะไรไปเรื่อย

     

     

     

     

     

     

     

     " หัวข้อสุดท้ายแล้วๆ " ยุนอาเอ่ยอย่างมีความสุข

     

     "เออ..รีบๆเข้าใจเหอะน่าพี่จะทนไม่ไหวแล้วนะเนี่ย ถ้าพี่กดสิก้าตรงนี้ขึ้นมาแกรับผิดชอบด้วยนะยุน "

    ทิฟฟานี่เอ่ยขึ้นพร้อมพลิกตัวซุกใบหน้าเข้าที่หน้าท้องของเจสสิก้า

     

     "งั้นเธอก็กดสิก้าไปก่อน คงพอดีฉันติวให้ยุนเสร็จ คึคึ "  แทยอนพูดอย่างทีเล่นที่จริง เมื่อทิฟฟานี่ได้ยินแบบนั้นก็รีบดันตัวเจสสิก้านอนตะแคงลงกลับเตียงทันที

     

     "นี่ยัยหมี จะทำอะไรเนี่ยถามฉันยัง ห๊ะ!! "  เจสสิก้าแกล้งทำวีนๆ เพราะเธอเองก็รู้ว่าเพื่อนแค่หยอกกันเล่นเฉยๆ

     

     "สิก้ายา~ มาขนาดนนี้แล้วให้เค้ากดเถอะน๊า~ "   ทิฟฟานี่เลื่อนตัวขึ้นมานอนตะแคงหันหน้าเข้าหาคนข้างๆ

    แล้วทำหน้ากวนๆยื่นเข้าไปใกล้ใบหน้าสวย มือเรียวก็แกล้งโอบเอวบางของเจสสิก้าไว้

     

    "เอ๊ะอินี่ เดี๋ยวก็สมยอมซะนี่"   เห็นแบบนั้นเจสสิก้ารีบรับมุขด้วยการจุ๊บเบาๆที่จมูกโด่งของทิฟฟานี่

     

     

     

    "เสร็จแล้วโว๊ยยย" เสียงยุนอาดังขึ้น เรียกความสนใจจาก2สาวที่นอนหยอดมุขใส่หื่นกันอยู่ให้หันมามองพร้อมกัน

     

    "นี่พวกมันไม่ได้สนใจเลยใช่ป่ะว่าเราจะทำอะไรกัน"  ทิฟฟานี่หันกลับไปซิบกับเจสสิก้าเล็กน้อย

    ซึ่งเจสสิก้าเองก็รู้สึกเหมือนแป๊กตามทิฟฟานี่ไปติดๆ เจสสิก้าเพียงพยักหน้าช้าๆเป็นเชิงบอกว่าใช่

     

    "หึ๊ยย นี่ถ้าฉันกดยัยสิก้าขึ้นมาจริงๆจะเป็นไรมั๊ยเนี่ย"  ทิฟฟานี่ทำท่ากระฟัดกระเฟียดลุกขึ้นนั่งทันที

     

    "อ่าวเฮ้ยย ฉันเสียหายนะยะ"  เจสสิก้ารีบพูดโพล่งขึ้นมาทันที ทำเอาหน้าหน้าหวานที่นั่งอยู่นั้นหันมามองพร้อมกะตุกยิ้มเล็กน้อย

     

    "เราก็เคยเกือบได้กันตั้งหลายครั้งแล้วไม่ใช้เหรอจ๊ะ"  ทิฟฟานี่ยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหูของคนที่นอนตะแคงอยู่นั้น

    พร้อมยิ้มกรุบกริบ ให้เจสสิก้าต้องหน้าร้อนผ่าวขึ้นมา

     

    "พี่ฟานี่...งั้นคืนนี้ยุนขอพี่แทแล้วกัน" ยุนอาพูดขึ้นเมื่อเห็นอีก2สาวนั้นทำราวกับเขากับแทยอนเป็นอากาศธาตุ

     

    " พอเหอะ...ขี้เกลียดเล่นและ" เจสสิก้าเอ่ย

     

    " ฟานี่ไปอาบน้ำกัน" เสียงใสเอ่ยชวน

     

    " อาบน้ำอย่างเดียวเหรอ..แท"    หน้าหวานหันไปทำตาวิบวับใส่คนชวน ร่างเล็กไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่เดินนำเข้าไปในห้องน้ำ

     

     

     

    " พี่ว่ารอดป่ะ" ยุนอาเอ่ยขึ้นเมื่อประตูห้องปิดสนิท

     

    " พี่ว่าแทโดนกดว่ะ"

     

    " จะว่าไปมะคืนพี่แทดูเคะมากเลยนะพี่"

     

    " จริงดิไม่หน้าเชื่อ"

     

    " งั้นเราไปรอฟังกันดีมะ คึคึ"  สิ้นสุดเสียงของยุนอา ทั้งคู่ก็รีบปฎิบัติการ 'สอดส่อง'

     

     

     

     

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×