short fic [nytae] เห็นเกิดภายในคืนนั้น

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 ครั้งแรก

เสียงเพลงดังกระหื้มภายในผับแห่งหนึ่งยามข้ามคืนราตรีที่ไม่วันหยุดย่อน มีคนจำนวนมากมายอยู่ในนั้น ทั้งเต้น ทั้งดื่มหรือไม่ก็สร้างสรรค์กับเพื่อนต่างๆนาๆ ที่ผับแห่ง เป็นผับเฉพาะพวกไฮโซ ดารา นักร้อง ที่มากันประจำ ภายในผับหรูหราแต่ก็เป็นแค่ของดูต่างหน้าเท่านั้นเหมือนมันไม่มีอะไรเลย แก้วเหล้าๆอยู่ในนั้นยกขึ้นมาดื่มรวดเดียวเหมือนกับว่าดื่มน้ำธรรมดาแค่นั้นแก้วแล้วแก้วเหล่าดื่มไปเหมือนไม่รู้สึกว่าตัวเองเมา เสียงกริ๊ดกร๊าดมาจากสาวๆ ทำให้ละจากแก้วเหล้าสีสดใสทรงเหลียวมนหรูหรา หันหน้าไปมองว่าสิ่งนั้นเป็นอะไรแต่ไปสดุดตรงเห็นหญิงสาวตัวเล็กในชุดราตรีเกาะอกสีแดงเพลิงสั้นกุดเผยให้เห็นขาเรียวยาว กำลังโยกย้ายสะโพกไปมาตามเพลงที่ดังกระหื้มผู้คนล้อมรอบไม่ว่าหนุ่มๆหรือสาวๆซึ่งเป็นจุดสนได้ไม่น้อย   ซึ่งทำให้คนที่นั่งดื่มสีสดใจต้องหยุดชงักจ๋ออยู่ริมฝีปากของตัวเองไว้ มองอย่างไม่ละสายตาแล้วมีนทำไมหัวใจอยู่ในหน้าอกข้างซ้ายเต้นอย่างรุนแรงซึ่งมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในตลอดชีวิตที่ผ่านมา ความรู้สึกตอนนี่อยากรู้จักผู้หญิงตัวเล็กคนที่เธอมองอยู่ มองไปที่ริมฝีปากที่เคลือบลิปสติกสีแดงรอยยิ้มของเขาทำให้ท้องของเราปั่นป่วนมากผู้หญิงคนนี่มีอิทธิพลกับเรามากขนาดนี่เลยหรึ เหมอลอยนึกอะไรเลื่อยเปื่อยสบัดหน้าตัวเองเพื่อเรียกสติ แล้วมองดูหญิงสาวตัวเล็กอีกทีแต่มองคราวนี่กลับมองไม่เห็นร่างเล็ก ร่างบางทำหน้าสงสัยทำไมหายไปเร็วจัง มองไปรอบๆผับแต่ก็ไม่วี้แววว่าร่างเล็กชุดราตรีสีแดงเพลิงหายไปไหนแต่ก็ไปสดุดตรงโต๊ะ vip ซึ่งน้อยคนที่จะเข้าไปได้เห็นหญิงสาวกำลังนั้งจิบไวน์อย่างใจเย็นพร้อมกับยิ้มโปรยเสน่ห์ให้หนุ่มข้างโต๊ะของเธอ ทำให้หนุ่มๆที่นั้งโต๊ะข้างๆหลงเสน่ห์ของผู้หญิงคนนั้นอย่างเต็มตัวซึ่งมันทำให้เธอรู้ว่าผู้หญิงคนนี่คงเคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อนถึงได้มองด้วยสายตาราวกับขาดผู้ชายไม่ได้ หึหัวเราะในคอผู้หญิงยังก็ผู้หญิงอยู่วันยังค่ำเกิดมาเพื่อโปรเสน่ห์ให้กับผู้ชาย ยกแก้วเหล้าที่ค้างไว้ชั่วครู่น้ำสีฟ้าใสๆได้เข้าไปในโพรงปากจัดการกลืนลงในลำคอ วางแก้วลงแล้วหันไปมองหญิงสาวที่นั้งรินเหล้าข้างๆเธอ

“น้องพี่ขอทั้งขวดเลย ไม่ต้องรินให้แล้วละ ”เสียงแหบพร่าบอกกับหญิงสาวที่บริการรินเหล้าให้กับเธอพร้อมกับยิ้มกว้างให้อีกหนึ่งที ยื่นมือพร้อมกระดาษแผ่นเลียวยาวให้กับสาวหน้าตาน่ารัก หญิงสาวรับเงินอย่างอายๆ

“ขอบคุณคะ”ยื่นมือรับเช๊คด้วยสีหน้าแดงเขินอายก้มหน้าลุกเดินออกไป ทำให้ร่างบางหัวเราะในคอ แล้วหันหน้าไปที่ขวดเหล้าจัดการเทลงไปในแก้วยกขึ้นมาจิบทีละนิดเพลินๆ ชุดของร่างบางที่ใส่มาไม่ได้ต่างกับร่างเล็กที่ใส่ชุดแดงเพลิงกำลังนั่งคุยพร้อมโปรเสน่ห์ให้กับหนุ่มๆอยู่ มันต่างกันแค่สีของชุดเป็นสีน้ำเงินโทนเข้มซึ่งคัดกับสีผิวขาวของเธอหัวไหล่เปิดกว้างเผยให้เห็นผิวเนียนขาวอย่างสง่า ส่วนกระโปรงยาวลงจรดถึงเท้าแต่ชุดนั้นดันแหวกไปถึงขาอ่อน ทำให้เป็นจุดสนใจในหมู่หนุ่มๆไม่น้อยแต่เธอก็ไม่สนว่าหนุ่มๆพวกนั้นจะมองอะไรก็ตาม มันก็มองด้วยสายตาอยากตามสัญชาตญานของมนุษย์เพศผู้ที่ต้องการผู้หญิงมาบำเรอของพวกมัน แต่เธอก็ไม่สนใจแม้แต่เหลี่ยวตามองด้วยซ้ำ ถ้าจะให้เธอสนใจหันไปมองผู้หญิงชุดแดงเพลิง คนนั้นแหละที่ทำให้เธอสนใจ แต่ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นโดนของให้เข้าแล้วละ ผงสีขาวๆเทลงไปในแก้ววายของผู้หญิง ถ้าให้ทายคงเป็นยาสลบหรือไม่ก็ยาอย่างว่านั้นแหละมีแค่สองอย่างที่พวกเพศผู้มันใช้กับผู้หญิงอย่างเรา ผู้หญิงคนนั้นหยิบขึ้นมาดื่มโดยไม่รู้ว่าแก้วนั้นมียาใส่อยู่ นั้นไงผ่านไปไม่กี่นาทียาเริ่มออกฤทธิ์เข้าให้แล้วสงสัยจะทายผิดสะแล้วมั้ง ยานั้นคงผสมกันแน่นอน อาการของร่างเล็กเริ่มเวียนหัวพยายามจะลุกแต่เพราะฤทธิ์ยาแล้วสีหน้าแดงเหมือนกับว่ามีความต้องการสูง ผู้ชายประมาณสองสามคนพยายามที่พาร่างเล็กไปเหมือนว่าผู้หญิงจะไม่ยอม แต่มีหรึผู้หญิงจะสู้ผู้ชายได้ ผู้ชายพวกนั้นกำลังพาผู้หญิงที่เธอเล็งไว้ตั้งแต่เห็นครั้งแรก  ร่างบางวางเงินจำนวนหนึ่งซึ่งมันก็มากพอที่คนธรรมดาจะกินอยู่สบายหลายเดือน ขว้ากระเป๋าลุกขึ้นเดินพร้อมกลับบอดิการ์ดของเธอ ตามผู้ชายพวกนั้นที่นำผู้หญิงร่างเล็กไป เดินตามไปเรื่อยๆแต่ก็ต้องหยุดชงักเพราะผู้ชายพวกนั้นมันไม่พาขึ้นรถ แต่มันเลี้ยวเข้าไปในซอกตึกอะไรมันอยากปานนั้นนะ ร่างบางหันไปทางบอดิการ์ดที่ตามเธอประมาณสามสี่คน

“ไปเอาผู้หญิงคนนั้นมา จัดการไอ้ตัวผู้ที่มันอยู่ซอกตึกสะอย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว ส่วนผู้หญิงห้ามมีรอยขีดขวนแม้แต่ปลายเล็บ ”เสียงนางพญาสั่งด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นสุดๆ ดูก็รู้ว่าเธอสนใจผู้หญิงคนนั้นมากแค่ไหน

“ครับ คุณสเตฟ”ก้มลงเคารพผู้เจ้านายแล้วเดินเข้าไปในซอย ได้ยินเสียงแว่วๆออกมาระยะๆเสียงร้องโหยหวนร้องขอชีวิตแต่เธอไม่ได้สนใจมากกว่าผู้หญิงที่ถูกอุ้มออกมาจากซอกตึกนั้น สภาพของผู้หญิงร่างเล็กดูไม่ได้เลยเสื้อผ้าขาดเป็นชิ้นๆแต่ยังพอบังร่างกายได้แต่สีหน้าของหญิงสาวร่างเล็กกำลังแดงเพราะฤทธิ์ยาอย่างว่าร่างเล็กได้หมดสติไป

“เอาไปขึ้นรถ คันเดียวกับฉัน”สั่งบอดิการ์ดของเธอเสร็จรีบเดินจ้ำอ้าวอย่างไว เพื่อจะให้ถึงรถไวๆ

ร่างเล็กถูกวางนอนแบนราบอยู่บนเตียงขนาดคิงไซค์ ร่างบางถือกะละมังกับผ้าผืนเล็กๆเดินมานั่งขอบเตียง บิดผ้าหมาดๆจัดการเช็ดหน้าผ่านไปสักพัก เสียงครางร้องรู้สึกตัวค่อยๆลืมตาขึ้นมา แสงไฟทำให้ตาเธอมองไม่ค่อยเห็นอะไรมากหนักแสงไฟมันเข้าตา พยายามเพ่งมองสายตาเริ่มเห็นชัดขึ้นแล้วหันหน้าไปข้างตนพบหญิงสาวในชุดราตรีสีน้ำเงิน หน้าตาสวยมากในความรู้สึกของเธอ ร่างเล็กค่อยๆลุกขึ้นนั่งพร้อมกับร่างบางที่ช่วยพยุงเธอแต่ความรู้สึกของตัวเองตอนนี่มีต้องการทากายมาก หัวใจเต็นถี่ผิกปกติรู้สึกร้อนมากภายในตัวของตนเองอยากจะถอดชุดออกมาให้ไม่ให้เหลือสักชิ้นดีนะ แต่ยังเก็บอาการพวกนี่ไว้ได้แต่ไม่รู้ว่าจะมากแค่ไหนเชียว แต่ร่างเล็กนึกขึ้นได้ว่าอยู่ในผับนั่งคุยกับพวกหนุ่มๆในนั้นแล้วพอดื่มไวน์แก้วนั้นจากนั้นก็ไม่รู้สึกอพไรเลยและจำอะไรไม่ได้ด้วยซ้ำ พอตื่นขึ้นมาก็เห็นผู้หญิงคนนี่ที่นั้งข้างกายเธออยู่

“เอ๋อออออ ค.... . ะ.....คุณ”เสียงผู้หญิงร่างเล็กถูกหยุดด้วยริมฝีปากของร่างบางดวงตาเบิกกว้าง เธอเสียจูบแรกให้กับผู้หญิง ร่างเล็กพยายามดันไหล่ของคนที่จูบเธออยู่ถึงแม้ว่าจูบนั้นจะเป็นจูบที่หวานมากก็เถอะแต่เธอก็ไม่ใช่คนใจง่ายที่จะยอมใครง่ายๆแล้วแต่ร่างกายเรากับตอบสนองไป

NC