ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กัปตันสุดเท์กับนักบินสาวสุดป่วน

    ลำดับตอนที่ #2 : ว่าที่นักบินหญิง

    • อัปเดตล่าสุด 14 เม.ย. 57


    เช้าวันที่ 16 มกราคม 2556


    ณ แผนก ER


           
    ห๊าวววววว...........ห่าวว !!!!! !@#$%^&*()_+   เจสสิก้าเดินเข้ามายังแผนกด้วยอาการเหมือนคนกำลังเพิ่งตื่น  ในขณะที่ฮโยยอนกำลังเช็กผล CT แสกนของคนไข้
    "
    ตื่นแล้วยังแก  อย่างกะคนตายอดตายอยากอย่างนั้นแหละ"
    "
    ตื่นแล้วหน่าา  ห๊า ห๊า ....เมื่อคืนอยู่เวรจนถึงตีสี่หน่ะ ห๊าวววว"  เจสสิก้าพูดพลางหาวไปด้วย
    "ว่าแต่นี่วันที่เท่าไหร่แล้วเนี่ย" เจสสิก้าถามฮโยยอน
    ฮโยยอนหัวเราะแล้วตอบเจสสิก้า "16 นี่แกทำงานจนลืมวันลืมปีเลยหรอ"


    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v

    ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาา !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!




    ทุกสายตาไม่ว่าจะเป็นพยาบาล คนไข้ ต่างมองมาที่เจสสิก้าด้วยสีหน้าที่งง  และตกใจเสียงของเธอ




    (ตกใจยังสวย ><)

     
    ห๊ะอะไรนะ ?? เจสสิก้าถามฮโยยอนด้วยน้ำเสียงที่ตกใจอย่างสุดชีวิต  และทันใดนั้นเธอก็รีบวิ่งไปยังคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊กของเธอ  ปล่อยให้ฮโยยอนงงเป็นไก่ตาแตกอยู่ที่แผนก

     
     
    (ม้าจ๋า เก๊าขอโทดด ><)








     
    ประกาศผลสอบ Student-Pilot ของสายการบิน Aero Airline


     
     
    เจสสิก้าเสิร์ชหาผลสอบในกูเกิล  เธอพิมด้วยอาการมือสั่นระดับ 13.2 ริกเตอร์  #ขุ่นพระ
    v
    v
    หลังจากเปิดหน้าต่างประกาศผลสอบ  ทันใดนั้น  น้ำตาของเจสสิก้าก็ไหลเหมือนท่อประปาแตก
    หมอเจสเป็นอะไรคะ !!  พยาบาลเข้ามาถามเจสสิก้าด้วยน้ำเสียงตกใจ

                      ฉะ ฉะ ฉันสอบได้จริงๆหรอเนี่ย  ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่มั้ย  ความฝันของฉันเป็นจริงแล้วใช่มั้ย  ความพยายามที่จะเป็นนักบินมาตลอด 8 ปี สำเร็จแล้วใช่มั้ย  
    เจสสิก้าถามตัวเองเพราะยังไม่เชื่อสายตาตนเอง  แล้วเจสสิก้าก็ปล่อยโฮร้องออกมาด้วยความดีใจที่สุดในชีวิต




    และแน่นอน  คนไข้และพยาบาลที่อยู่รอบๆ นึกว่าเจสสิก้า


    บ้าาาา !!!!!!
    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v


    หลังจากเจสสิก้าทำงานเสร็จเธอก็กลับบ้านและเธอก็มีอาการแบบนี้ค่ะ



    สติเธอพังรึปล่าวคะ  เธอดีใจเกินไปมั้ย  
    โซวอนจ๋าหยุดนางที




    v
    v
    v
    v
    v
    v

     
     
    เช้าวันต่อมา

    ณ ห้องทำงานของหัวหน้าแผนก ER 

    "อะไรหรอครับ"  หัวหน้าถามเจสสิก้าที่กำลังยื่นซองเอกสารให้
    "ใบลาออกค่ะ  ฉันจะเป็นนักบิน" เจสสิก้าตอบ

    .
    .

    ผมไม่อณุญาต !
    ทำไมล่ะคะ ! เจสสิก้าพูด
    หัวหน้าถอนหายใจ คุณรู้มั้ยว่าคุณคือเส้นเลือดใหญ่ของแผนก ER  ถ้าไม่มีคุณแผนกER คงโดนตัดงบประมาณไปนานแล้ว  ผมไม่ยอมให้คนมีความสามารถอย่างคุณออกไปหรอกนะ !
    .
    .

    ตะ ตะ แต่ว่าฉันต้องไปเรียนการบินนะคะ  ฉันไม่มีเวลามาทำงานหรอกค่ะ  เจสสิก้าแย้ง
    คุณคิดดูนะ  ชีวิตคนที่มาโรงเพยาบาลมีค่านะคุณ  คุณเป็นหมอคุณก็ต้องทำหน้าที่รักษาคนไข้สิ หัวหน้าพูด

    เจสสิก้าสูดหายใจเฮือกใหญ่  
    หัวหน้าคะ ชีวิตคนที่มาโรงพยาบาลมีค่าแล้วชีวิตคนบนเครื่องบินไม่มีค่าหรอคะ  โรงพยาบาลนี้ไม่ได้มีหมอคนเดียวนะคะ  หมอแต่ละคนมีความสามารถทั้งนั้น  แล้วทำไมฉันถึงลาออกไม่ได้ 
    .
    .
    หัวหน้าไม่พูดอะไร
    .
    .
    เจสสิก้ากลอกตา  
    หัวหน้ามีสิทธิอะไรที่ไม่ให้ฉันลาออกคะ  หัวหน้ารู้มั้ยคะกว่าที่ฉันจะมาถึงจุดนี้ฉันต้องเจอกับอะไรบ้าง  ฉันใช้เวลาในช่วงมัธยมเตรียมสอบเข้าการบิน  แต่ฉันกลับต้องมาเสียเวลานั่งเรียนอยู่ในคณะแพทย์กว่า 6 ปี  ทั้งๆที่ฉันไม่ต้องการ  ฉันอดทนมานานหลายปีแล้วนะคะ  ทุกวันนี้ฉันทำงานงกๆ ในขณะที่ในใจของฉันคิดว่าสักวันหนึ่งฉันจะได้เป็นนักบิน ตอนนี้ฉันมีโอกาสที่จะทำตามความฝัน  แต่ทำไม หัวหน้าถึงทำลายความฝันของฉันล่ะคะ เจสสิก้าพูดและน้ำตาเธอก็เริ่มไหล





    เกิดความเงียบอยู่ครู่หนึ่ง

    หัวหน้าเห็นใจฉันเถอะนะคะ  ฉันขอร้อง ฉันไม่อยากเป็นหมออีกต่อไปแล้ว  ฉันเหนื่อยแล้วค่ะ  เจสสิก้าอ้อนวอนหัวหน้า  เสียงของเธอสั่นเพราะเธอเริ่มร้องไห้และน้ำตาของเธอก็ไหลไม่หยุด






    เกิดความเงียบขึ้นภายในห้อง  หัวหน้าที่กำลังนั่งทำงานอยู่ได้แต่มองเจสสิก้าที่กำลังร้องไห้ด้วยความงง




    v
    v
    v
    v
    v
    v


    (หัวหน้าแผนกคือหมอก้องเองหรอเนี่ย กรี๊ดดดดดดดดดดดด   เลิฟหมอก้องค่ะ Cr. pinny)

    v
    v
    v
    v
    v

    ในเมื่อเจสสิก้าขอร้องอ้อนวอนหมอก้องก็ใจอ่อน  เอาล่ะๆ ถ้ามันเป็นปรารถนาของคุณผมก็ไม่ขัด  คุณไปเก็บของเถอะครับ  ผมจะจัดการให้

    ขอบคุณนะคะหมอก้อง  เจสสิก้าหยุดร้องและปาดน้ำตา  หลังจากนั้นเธอก็วิ่งเข้าไปกอดหมอก้อง ><


    ณ แผนก ER


    จะไปจริงๆหรอคะ  พยาบาลถามเจสสิก้าที่กำลังเก็บของอยู่
    ไปไม่ได้หรอแก  ฮโยยอนอ้อนวอนสิก้า  แกไปแล้วชั้นจะไปเที่ยวกับใครกินข้าวกับใครล่ะ
    หมออันไง  เค้าชอบแกไม่ใช่หรอ 55+
    เห่ย  !!  ไอหมอบ้านั่นหน่ะหรอ  ชาติหน้าตอนบ่ายๆเถอะ ฮโยยอนแขวะหมออัน








    โชคดีนะคะหมอเจสสิก้า

    ทุกคนในแผนกมาส่งเจสสิก้าที่รถสปอร์ตราคา 7 ล้านของเธอ

    ขอบคุณคุณพยาบาลมากเลยนะคะที่ทำงานอย่างหนัก เจสสิก้าขอบคุณพยาบาลลูกน้องของเธอ
    ไม่เป็นไรค่ะหมอเจส  ว่างๆชวนฉันไปกินข้าวอีกนะคะ




    ป้าหยองเองหรอเนี่ยที่เป็นพยาบาลมือขวาของเจสสิก้า  โฮกก  รู้สึกอยากไม่สบายขึ้นมาทันที

    หมออันคะ  เจสสิก้าเรียกหมออัน
    ว่าไงครับ หมออันพูด
    อย่าโดดเวรอีกนะคะ  เจสสิก้าแขวะหมออัน
    หมออันหัวเราะนิดหน่อย  โชคดีครับหมอเจส  ไม่สิ  นักบินเจสสิก้า  
    พูดเสร็จหมออันก็กินโกโก้ที่อยู่ในมือ




    (หมออัน  จงอินโอป้านี่เอง)

    และก็เธอ  ฮโยยอน  เจสสิก้าเรียกฮโยยอนที่ยืนอยู่ข้างหมออัน
    ฉันไม่อยู่เธอดูแลตัวเองดีๆล่ะ  อย่าโหมงานมากไปเดี๋ยวจะไม่สบาย
    ว่างๆฉันจะมาเยี่ยมนะ
     เจสสิก้าพูด
    แกก็ดูแลตัวเองดีๆนะ  เป็นนักบินให้ได้นะ  ฉันเป็นกำลังใจให้ ฮโยยอนพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนที่อยากให้เจสสิก้าอยู่ต่อ
    รับทราบค่ะ  
    บายนะแก  แล้วเจสสิก้าก็ขึ้นรถ



     

    ไปก่อนนะคะขอบคุณนะคะทุกคนว่างๆฉันจะมาเยี่ยมนะคะ  เจสสิก้าบอกลาทุกคนในแผนก  แล้วเธอก็ขับรถสปอร์ตของเธอออกจากโรงพยาบาลด้วยความเร็ว  (เธอคงคิดว่าเธอกำลังขับเครื่องบินอยู่)

    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v
    v

    Goodbye  Hospital








    โปรดติดตามตอนต่อไป






     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×