[Fic] 7-11 ร้านนี้ขายอ้อย [Bee X Cris]

     ร้านสะดวกซื้อสัญลักษณ์เลข 7 กับ 11 ป้ายแถบสามสีเปิดตลอด 24 ชั่วโมงสาขาเปิดใหม่คั่นกลางระหว่างคอนโดสองตึกย่านคนจีนอย่างเยาวราช สองขาเรียวก้าวเข้าไปยืนด้านหน้าเคาท์เตอร์ในชุดฟอร์มแบบเดียวกับพนักงานคนอื่นๆ รวมทั้งตราสัญลักษ์แถบสามสีและเลข 7 ที่กระเป๋าหน้าอก

     "สวัสดีค่ะพี่บี มาแต่เช้าเลยนะ" สาวน้อยวัย 17 ปีในชุดแบบเดียวกับเธอเอ่ยทักขึ้น

     "ไงตีญ่า ทรงผมเหมือนพี่เกดอีกแล้วนะ" คนโดนทักพูดกวนประสาทน้องในที่ทำงานที่ตีผมเป็นฝอยและพาดพิงถึงบุคคลที่นั่งดัดผมของตัวเองอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่ด้านหลัง

     "อะไรกันคะคุณน้อง ก็ตีญ่าลูกพี่นะคะ" เมื่อลูกเกดผู้จัดการเซเว่นสาขานี้ถูกพาดพิงจึงวางลอนดัดผมไฟฟ้าลงแล้วหมุนเก้าอี้มาหาคนหน้าสวยอย่างบี

     ว่าแต่เซเว่นตรงไหนกันเนี่ย นี่มีเก้าอี้สำนักงานด้วย --

     "ลูกพี่ชื่อสกายไม่ใช่เหรอคะ อย่างพี่เกดก็รุ่นป้าหนูแล้วอะ"

     ตีญ่าคะ คำพูดหนูสตรองมาก บีคิดในใจ และหันไปสนใจฉากตรงหน้าที่พี่ลูกเกดกำลังจะเอาลอนดัดผมไฟฟ้ายัดปากตีญ่า



     รอยยิ้มหวานถูกฉีกกว้างให้กับลูกค้าทุกคนที่เดินผ่านเข้ามาและเดินออกไปจากประตูเลื่อนอัตโนมัติ แต่ยังไม่มีครั้งไหนที่พนักงานคนนี้จะฉีกยิ้มกว้างเท่าตอนนี้



     ตอนที่สาวหมวยคนนั้นเดินเข้ามา



     น่ารัก..

     "เซเว่นอีเลฟเว่นสวัสดีค่ะ" พนักงานตัวสูงฉีกยิ้มหวานและเอ่ยตามมารยาท แม้ว่าลูกค้าคนใหม่จะน่ารักเกินจนอยากให้ใส่หัวใจลงไปในคำพูดต้อนรับเชยๆนั่น

     "สวัสดีค่ะ" ลูกค้าหน้าหมวยยิ้มตาหยี


     นี่คงเป็นครั้งแรกล่ะมั้ง ที่จะมีลูกค้าซักคนเอ่ยตอบกลับพนักงานเซเว่นตัวสูง


     สาวหน้าหมวยในชุดทำงานทำหน้าครุ่นคิดในการเลือกนมพาสเจอร์ไรซ์ขวดเล็ก เรียวตาเล็กมีจุดโฟกัสที่แคบลงไปเมื่อเจอกับนมรสช็อกโกแลตรสโปรดหลากหลายยี่ห้อ

     "อยากดื่มยี่ห้อไหนดีคะคุณลูกค้า?"

     "อ..อ๋อ อยากดื่มนมค่ะ" สาวหน้าหมวยหันไปตามเสียงทักของคนหน้าใหม่ที่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้พวงแก้มเนียนของเธอจนจมูกโด่งๆจนแทบจะชนกัน

     "รู้แล้วค่ะว่าอยากดื่มนม แต่ยี่ห้ออะไรล่ะคะ?" พนักงานตัวสูงยิ้มน้อยๆ

     "อันไหนก็ได้ที่อร่อยค่ะ -- คุณน้ำทิพย์?.." เรียวตาเล็กมองป้ายชื่อเล็กๆที่กลัดบริเวณหน้าอกของอีกคน

     "เรียกบีก็ได้ค่ะ ตอนนี้เซเว่นมีโปรโมชั่นนะคะ ซื้อนมโฟร์โมสพาสเจอร์ไรซ์รสชาติใดก็ได้คู่กับขนมจีบกุ้งในราคา 18 บาท" คนตัวเล็กกว่าทำท่าจะหยิบนมยี่ห้อดังขวดเล็กออกมาถ้าน้ำทิพย์ไม่พูดขัดเสียก่อน



     "มีอีกโปรนึงนะคะ ซื้อน้ำดื่มยี่ห้อน้ำทิพย์ 1 ขวดแถมหัวใจน้ำทิพย์คนนี้ด้วยค่ะ"



     นั่นไม่เกี่ยวกับนมเลยรึเปล่า?


     ลูกค้าหน้าหมวยยกยิ้มอย่างถูกใจในสไตล์การพรีเซนท์โปรดักส์ของพนักงานเซเว่นที่ชื่อบี


     อ้อยมาก็อ้อยกลับค่ะ ไม่โกง :)


     "แล้วอยากได้ตัวน้ำทิพย์คนนี้ด้วยต้องซื้อน้ำทิพย์กี่ลังคะ"

     น้ำทิพย์แค่นหัวเราะน้อยๆในความอ่อยที่มีกันทั้งคู่ บางทีเธออาจจะคลิกเข้ากับสาวหมวยลูกอาแปะแถวเยาวราชคนนี้ก็ได้ ก็เล่นเอาเธอต้องสบถคำว่าน่ารักในใจได้ ถึงเธอจะสบถในใจแบบนี้กับผู้หญิงอีกหลายคนก็ตามเถอะ

     "ถ้าได้ใจแล้ว ยังจะสนใจร่างกายบีอีกเหรอคะ" สาวหมวยกดหัวคิ้วลง สายตาของเธอกำลังไล่มองน้ำทิพย์ตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า

     ใบหน้าเนียนใสแม้ไม่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องประทินโฉมก็ยังคงสวย เรือนผมสีน้ำตาลอ่อน หุ่นเพรียวราวกับนางแบบ ในเครื่องแบบพนักงานเซเว่น



     คนหน้าตาดี ใส่อะไรก็ดูดีไปหมดแหละน่า..


     สาวหมวยปัดบทสนทนาที่เต็มไปด้วยคำพูดส่อสองแง่สองง่ามด้วยการเดินไปหยิบน้ำเปล่าเย็นเฉียบฉลากสีเขียวมาหน้าเคาท์เตอร์ ตามด้วยพนักงานตัวสูงที่สาวเท้ายาวๆตามสาวหมวยไป

     "คุณลูกค้าสนใจรับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มมั้ยคะ"

     "ซาลาเปาที่บ้านกินบ่อยแล้วค่ะ เอาขนมจีบแล้วกัน" น้ำทิพย์ถึงกับหลุดขำพรืดออกมา


     คนอะไรแซะตัวเองก็เป็น? 


     มือเรียวเปิดตู้ที่อัดแน่นไปด้วยซาลาเปาและขนมจีบหลากหลายรสชาติ หลากหลายชนิดก่อนจะคีบขนมจีบกุ้งใส่ถุงสองไม้และยื่นให้สาวหมวยที่มองเธออยู่ทุกการกระทำ เปล่าหลงตัวเองนะ

     "พนักงานคนนี้ขายขนมจีบ 24 ชั่วโมง" ร่างสูงฮัมเพลงของนักร้องชื่อแกงส้มเบาๆ แต่เนื้อเพลงดูแปลกๆไปหน่อยนะ

     "ขายให้สาวบ่อยล่ะสิ?"

     "ขายให้สาวคนนี้คนแรกเลยล่ะค่ะ" ที่ขายให้คนแรกเธอพูดจริงนะ สาขาพึ่งเปิดใหม่ก็มีอาหมวยคนนี้เข้ามาซื้อขนมจีบไม้แรกเนี่ย

     "พี่บีคะ ลูกค้าต่อคิวยาวเป็นหางว่าว -- รีบๆคิดเงินได้แล้วค่ะ อย่ามัวแต่จีบสาว!" ตีญ่าตะโกนข้ามเคาท์เตอร์มาขัดฉากขายขนมจีบที่ลูกค้าด้านหลังกำลังยืนมองด้วยความอิจฉาตาร้อน


     หรือพวกเค้าอยากจะคิดเงินให้เสร็จก็ไม่รู้?


     บีกดรหัสสินค้าลงตัวเครื่องอย่างแม่นยำ และหยิบน้ำเปล่าฉลากสีเขียวขึ้นมาสแกนบาร์โค้ด เธอเงยหน้าขึ้นมองสาวหมวยเล็กน้อยเป็นเชิงว่าให้ควักเงินในกระเป๋ามาจ่ายเสียที

     คนถูกมองหยิบกระเป๋าเงินแบรนด์เนมขึ้นมาหยิบเงินก่อนจะเขียนยุกยิกลงบนธนบัตรสีแดง เท่านั้นยังไม่พอ มือเล็กหยิบเจ้าธนบัตรสีแดงใหม่เอี่ยมแนบลงกับริมฝีปากและยื่นให้น้ำทิพย์



     ' คริส ศิริน หอวัง คอนโดฝั่งซ้าย '



     อืม ชื่อคริสนี่เอง -- ช็อตนี้กูตายว่ะ

     ข้อความสั้นๆที่มาพร้อมกับรอยลิปสติก คิ้วเรียวของน้ำทิพย์เลิ่กมองสาวหมวยที่ยิ้มตาหยีจนตาแทบจะหายไป แบบนี้ไม่เรียกอ่อยแล้วจะเรียกอะไรดีล่ะ?

     น้ำทิพย์มองซ้ายขวาก่อนที่จะเก็บธนบัตรสีแดงเข้าที่เอวแบบเนียนๆ

     "เงินทอน 53 บาทค่ะ" พนักงานตัวสูงส่งธนบัตรสีฟ้ากับเหรียญขนาดเล็กสามเหรียญคืนใส่มือเล็กที่รอรับอยู่

     บีหยิบขวดน้ำฉลากสีเขียวที่คริสตั้งใจหยิบมันมาเพื่อเอาหัวใจของเธอ และจรดปลายหัวปากกาเคมีสีดำ



     หัวใจของน้ำทิพย์



     "ขอบคุณนะคะบี" คริสรับขวดน้ำฉลากสีเขียวที่มีข้อความน่ารักๆจากคนที่น่ารักใส่ถุงพลาสติกเช่นเดิมก่อนจะโบกมือลา

     "ไว้โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ" รอยยิ้มบางๆถูกส่งให้กับแผ่นหลังของลูกค้าหน้าหมวย แม้ว่าเธอจะไม่เห็นรอยยิ้มนั้นก็ตาม


     "พี่เกดคะ พี่บีขโมยเงินร้านค่ะ!" สาวน้อยผมทรงฝอยขัดหม้อตะโกนลั่นเซเว่นทั้งสาขา จนลูกเกดเองต้องรีบรุดมาจัดการพนักงานที่ยักยอกทรัพย์แม้ว่าเธอจะมาในสภาพที่มีกิ๊บเกือบยี่สิบตัวติดบนหัวและผมด้านข้างก็ถูกไถออกจนเกรียน


     ลองทำทรงผมใหม่อีกแล้วล่ะสิ..


     "บีคะ แบงค์ร้อยที่เอวนั่นมันอะไร"

     "โถ่พี่เกด.. บีขอเหอะใบนี้ ว่าที่แฟนในอนาคตให้มา" น้ำทิพย์พูดเสียงอ่อย ลูกเกดจึงหยิบของกลางที่ว่าขึ้นมาดู สีหน้าที่เคร่งเครียดหายเป็นปลิดทิ้งเมื่อต่อมความอยากรู้ของมนุษย์ป้าเริ่มทำงาน

     "งั้นครั้งนี้พี่จะยกโทษให้ก็ได้ค่ะ ว่าแต่บีอยากได้กามเทพสื่อรักให้มั้ยคะ" แววตาวับวาวของลูกเกดก็ทำให้พนักงานตัวสูงเองแน่ใจจุดประสงค์ที่ซ่อนเร้นในการเป็นคนสื่อรักให้

     "บีคิดว่าคนนอกไม่น่าเกี่ยวนะคะ" น้ำทิพย์ตอบตามตรง

     "พี่บีบอกว่าพี่เกดเสือกอะค่ะ"



     ตีญ่าคนจริง ปากกล้ามากค่ะ อีกครั้งที่บีคิดและมองฉากที่พี่เกดกำลังหยิบบัตตาเลี่ยนเตรียมจะไถผมทรงฝอยขัดหม้อของตีญ่าต่อหน้าลูกค้านับสิบคน



     บางทีมันก็น่าคิด อะไรกันที่จะบังเอิญได้ขนาดนี้ ในเมื่อคริสอยู่คอนโดฝั่งซ้าย แต่เธอเองก็อยู่คอนโดฝั่งขวา ข้างๆคริสนั่นแหละ :)





     นี่ละมั้งพรหมลิขิตที่น้ำทิพย์จะเป็นคนกำหนดมันเอง





     บียังคงยิ้มหวานต้อนรับลูกค้าคนต่อไปที่ใช้เคาท์เตอร์ต่อจากคริส ทันทีที่สินค้าทุกอย่างถูกวางลง ลูกค้าคนใหม่ก็หยิบการ์ดแข็งสีดำและใบเสร็จที่วางไว้ตรงเคาท์เตอร์ตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่ทราบได้

     "มีของวางไว้ค่ะ"

     น้ำทิพย์รับมาดู ก่อนจะเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของคนเจ้าแผนการ และเป็นอีกครั้งที่คริสนั้นอ่อยเธอ ของที่วางไว้จะเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากคีย์การ์ดสีดำ ประทับรอยนูนสีทองสัญลักษณ์ของคอนโดฝั่งซ้ายของเซเว่น ข้อความในใบเสร็จกับรอยปากกาสีชมพูที่เขียนเป็นตัวเลข



     2305 , ชั้น 14



     งั้นเย็นนี้เจอกันเลยแล้วกันนะ คุณคริส ศิริน หอวัง :)





     ทางด้านลูกเกดที่เห็นคีย์การ์ดกับเลขห้องในใบเสร็จที่ลูกน้องเธอถืออย่างก็มองอย่างหน่ายใจ ในเมื่อเย็นนี้เธอต้องขาดแรงงานลูกจ้างไปอีกหนึ่งคน แต่คิดไปคิดมา หรือว่าเย็นนี้เธอควรปิดสาขานี้เพื่อตามคุณน้องบีไปหาว่าที่แฟนกันนะ?

     "น้องตีญ่า พรุ่งนี้ว่างรึเปล่า"

     "ว่างค่ะ ทำไมเหรอคะพี่เกด"สาวน้อยหน้าแบ๊วละสายตาจากของที่กำลังสแกนบาร์โค้ดมาหาผู้จัดการ

     "พี่จะชวนไปปลูกอ้อยทดแทน"

_______________

Hi Girl

พบกันกับฟิคเรื่องใหม่ เดี๋ยววันนี้จะต่อ #ฟิคอาหมวยตาตี่ ให้นะคะ

สำหรับฟิคเรื่องนี้ขอแนบแท็กไว้ในดวงใจทุกคน ไปเล่นกันหน่อยก็ดีนะคะอยากอ่านโฮ่

แท็กโซเอ็มป์ตี้มากๆเลยค่ะ แท็กนี้นะคะ #ฟิค711ขายอ้อย

ถ้ารีดบอกให้ไรท์แต่ง ไรท์ก็จะถามว่าแต่งยาวเท่าไหน

ถ้ารีดบอกให้ไรท์ดอง ไรท์ก็จะถามว่าดองนานขนาดไหน เลิ้บๆค่ะ xoxo

◊ SQWEEZ