คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 1 : รับน้อง
" สวัสดีครับ! ผมเป็นนักเรียนใหม่ชื่อ ลี แทมินครับ! " ทันทีที่ร่างบางเปิดประตูเข้าไปในห้องเรียนของเขา...เขาก็รีบแนะนำตัวทันที ทุกคนที่อยู่ในห้องต่างพากันเงียบ...แล้วหันไปมองร่างบางที่อยู่หน้าประตูทันที
" .... "
" เฮ้ยวันนี้เราจะไปเหล่สาวที่ไหนดีว่ะ "
" I'm gonna be a bad boy. I gotta be a bad boy. " ทุกคนต่างพากันหันกลับมาคุยกันต่อ...โดยที่ไม่มีใครสนใจร่างบางที่ยืนอยู่ข้างหน้าห้องเลยสักคน
" ผมพึ่งมาเกาหลีเป็นครั้งแรก...ยังไม่ค่อยคุ้นกับที่นี้สักเท่าไหร่ "
" ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะฮะ " ทันทีที่แทมินพูดจบ....ก็มีของบางอย่างลอยมาแต่ไกล แล้วก็มาแปะอยู่ที่หน้าของเขา
แป๊ะ!
" สไตรค์ " พวกนักเรียนในห้อง...ต่างพากันส่งเสียงออกมาอย่างสนุกสนาน
" หนวกหูน่า... " ร่างบางรู้สึกเจ็บที่โดนแบบนี้...แต่ก็ไม่สามารถแสดงอาการอะไรออกไปได้ เขาเริ่มทำหน้าไม่ถูก....เอาแต่ก้มลงไปมองที่พื้นอย่างเดียว
" ฮะฮ่าฮ่า....ดูหน้ามันสิ่ หน้าตาบอกบุญไม่รับเลย ฮะฮ่าฮ่า~ "
" วันนี้คงไม่สะดวกที่พวกเราจะสนิทกัน...ไว้วันหลังก็ได้ฮะ " ร่างบางเอ่ยขึ้นอย่างกล้าๆกลัวๆ
" ข้างๆฉันยังว่าง มานั่งตรงนี้ก็ได้ " ร่างบางรีบหันไปตามต้นเสียงทันที...เขารีบเดินไปยังที่นั่งของเขาทันที พร้อมกับนั่งลง
" เฮ้นักเรียนใหม่...ยินดีต้อนรับเข้าสู่ห้องเรียนของเขา " ร่างหนาเดินเข้ามาทักทายร่างเล็กอย่างเป็นมิตร
" เอ่อ..ฮะ "
" นายรู้รึป่าวว่าโรงเรียนเรามีธรรมเนียมต้อนรับน้องใหม่ "
" รับน้องใหม่หรอฮะ "
" ใช่...หรือว่านายกลัวล่ะ ถ้านายกลัวก็ออกไปได้เลย! " ร่างหนายื่นคำขาดทันที
" ปะ..ป่าวฮะ อยากให้ผมทำอะไรก็บอกมาได้เลย "
" ฉันก็แค่...อยากให้นายไปเอาอะไรบางอย่างนะ " ร่างหนาเอ่ยขึ้น พร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศลัย
' ที่หอพักของเรา...มีสุนัขที่ถูกเลี้ยงไว้อยู่ตัวนึง นายก็แค่ไปเอาลูกเทนนิสจากบ้านสุนัขตัวนั้นมาหนึ่งลูกก็พอ'
' ฉันหลังว่ามันคงจะไม่ยากเกินไปนะ '
' ดอลล่า '
" น้องหมาจ๊ะ..." ร่างบางเอ่ยขึ้น พร้อมกับเดินเข้าไปอย่างกล้าๆกลัวๆ
" ..... "
" อยู่ในเอ่ย "
" ฉันไม่กัด... " ร่างบางก้มลงไปอ่านป้ายไม้ที่ถูกปักเอาไว้ ก่อนที่จะหยิบอีกชิ้นส่วนหนึ่งขึ้นมาต่อ
" ถ้าหากไม่เข้าใหล้ฉัน "
" ฉันไม่กัด...ถ้าหากไม่เข้าใกล้ฉัน! " ร่างบางทวนคำอีกครั้ง...
" โฮ่ง! โฮ่ง! "
ณ.ห้องเรียน
" โดนกัดนิด กัดหน่อยคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้ง "
" ฉันน่าจะตามไปถ่ายรูปเก็บเอาไว้ประจานซะก็ดี " ร่างหนาเอ่ยขึ้น..พร้อมกับเสียงหัวเราะมากมายของนักเรียนคนอื่นๆ
" นายไม่แกล้งเขาแรงไปหน่อยหรอ ? " จงฮยอนเอ่ยขึ้น...พร้อมกับหันหน้าไปมองด้วยความเอือมระอา
" ก็แค่ขำๆน่า...รับรองว่ามันไม่กล้าเข้าใกล้พวกเราไปอีกนาน "
" คราวหลังนายก็ควรจะทำมันให้นุ่มนวลหน่อยก็ดี! "
" ฮะฮ่าฮ่า....นี่ อย่าเลียหน้าฉันแบบนี้สิ่ " ร่างบางที่นอนอยู่ยนพื้น...ยกมือขึ้นมาป้องหน้าตัวเองเอาไว้ เพื่อไม่ให้เจ้าสุนัขเลียหน้าของเขา
" ฉันจักกะกี้นะรู้มั้ย " ร่างบางเอ่ยขึ้นพร้อมกับหมุนไปหมุนมา ก่อนที่จะลุกขึ้นมานั่ง
" นายออกจะน่ารัก...ทำไมถึงมีคนมาปักป้ายหน้ากลัวแบบนี้ได้ล่ะ "
" เดี๋ยวที่สาวคนนี้จะเล่นกับนายเองนะ แล้วก็ขอยืมลูกบอลของนายด้วย...นายคงไม่ว่าอะไรใช่มั้ย "
" โฮ่ง! " เจ้าดอลล่าเห่าเป็นการตกลง...ทำให้ร่างบางยิ้มออกมาอย่างมีความสุข พร้อมกับเอื้อมมือไปขยี้หัวของเจ้าดอลล่าเอาไว้อย่างเอ็นดู ก่อนที่จะลงมือเข้าไปในบ้านสุนัข...ก่อนที่จะมองหาลูกเทนนิส
" เอ...อยู่ไหนน๊าาา " ร่างบางเอ่ยขึ้น พร้อมกับมองซ้ายมองขวา....
" อ๊ะ! เจอแล้ว "
" ดอลล่า! ฉันรู้ว่านายกำลังคิดถึงฉันอยู่ใช่มั้ย " เสียงปริศนาดังขึ้น...ทำให้ร่างบางที่อยูข้างใน...รีบหาที่ซ่อน ก่อนที่จะแอบดูอยู่ในบ้านสุนัขของเจ้าดอลล่า~
" ฉันขอโทษด้วยนะ...พอดีว่าฉันมีถ่ายงานทั้งคืน ไม่ได้มาหานายเลย "
" .... "
" นายเข้าใจฉันใช่มั้ย.... "
" เฮ้อ..คนพวกนั้นอย่างให้ฉันกระโดดสูงอีกครั้ง...แต่ขาของฉันยังไม่หายดีเลย "
" .... "
" ฉันควรจะเลิกกระโดดสูงดีมั้ย "
" ไม่ได้นะ! " ร่างบางร้องออกไปอย่างสุดเสียง ก่อนที่จะค่อยๆคลานออกมาจากบ้านสุนัข
" ตัวอะไนน่ะ! " ร่างสูงเอ่ยขึ้น..ก่อนที่จะค่อยๆเขยิบหนี
" นายเลิกกระโดดไม่ได้นะ " ร่างบางรีบพุ่งเข้าไปหาร่างสูงทันที...พร้อมกับเขย่าของตัวร่างสูง
" มันไม่ใช่เรื่องของนาย " ร่างสูงเอ่ยขึ้นมาอย่างหงุดหงิด ก่อนที่จะสะบัดแขนร่างบางให้หลุดออก....ก่อนที่จะเดินหนีออกไป
" ฉันหวังว่านายคงจะไม่ทำอย่างที่พูดจริงๆนะ " ร่างบางตะโกนออกไป
" โฮ่ง! " ดอลล่าเห่าขึ้นมาเหมือนเห็นด้วย....
" เห็นมั้ย! เจ้านี่มันยังเห็นด้วยกับฉันเลย "
-----------------------------------------------------------------------------------------
อ่านแล้วก็ช่วยกันเม้น ช่วยกันแสดงความคิดเห็นด้วยนะ
ไรเตอร์รักคนเม้นที่สุดเลย
ความคิดเห็น