Fic [โน่ริท] .. FOR YOU .. ทุกอย่างเพื่อคุณ

ลำดับตอนที่ #3 : FOR YOU .. ครั้งแรก

FOR YOU .. ครั้งแรก


.................

.....


............................
.
..
...







"พี่ขอโทษ มันจำเป็นจริงๆนี่น่า ริท เข้าใจพี่หน่อยน่ะ" เสียงออดอ้อน ปนความรู้สึกผิดของร่างสูง หน้าตาหล่อเหลา
ที่พยายามพูดออกมาเพื่อให้คนตัวเล็กตรงหน้านี้เข้าใจเหตุผล และความจำเป็นของเค้าที่ต้องปฎิเสธการ
ไปดูหนังกับคนตรงหน้านี่

"เหอะ และกี่ครั้งแล้วอะ ที่พี่สนทำแบบนี้กับริท แล้วอีกอย่างครั้งนี้ก็ซื้อตั๋วหนังไว้ล่วงหน้าแล้ว เพราะพี่สนบอก
ว่าครั้งนี้ไปดูได้แน่นอน!" คนตัวเล็กตะโกนออกมา ถึงจะไม่ดังมากแต่ก็พอทำให้รู้สึกว่าคนตัวเล็กนี่โมโหมากเลยทีเดียว

"พี่ก็ไม่รู้ว่า รายงานแลป ของพี่มันจะไม่ผ่านนี่ครับ ริทเข้าใจพี่หน่อยนะ มันจำเป็นจริงๆ" สนพูดพลางจับไหล่ของคนตัวเล็กที่
กำลังก้มหน้าก้มตา แสดงให้เห็นว่ากำลังเสียใจไม่น้อยสำหรับการทีคนตรงหน้าไม่ยอมไปตามที่สัญญากันไว้

"อื้ม ริททำอะไรได้ไหมละ นอกจากจะเข้าใจพี่สน โอเค ริทเข้าใจ เข้าใจทุกอยางแหละ" เรืองฤทธิ์เงยหน้าขึ้นพูด
ด้วยน้ำเสียงประชดและมองตาคนตรงหน้าอย่างโมโห

"อย่าประชดพี่สิ ริท ไว้ครั้งหน้าน่ะ จะตามใจทุกอย่างเลยน่ะครับ" ร่างสูงพูดแล้วยิ้มเพื่อที่จะให้คนตรงหน้าอ่อนลงบ้าง

"งั้น ริทไปดูคนเดียวก็ได้ บาย" คนตัวเล็กพูดจบก็สะบัดตัวออกจากร่างสูงตรงหน้าและเดินหัวหลังออกไป

"ดะ...เดี๋ยวสิ ริท!! ริท!!!!" ร่างสูงตะโกนเรียกก่อนที่จะก้าวขาออกตามไป แต่ก็..

"นายยุกต์ ยังไม่ไปรอฉันที่แลปอีกหรอ มันจะถึงเวลาแล้วน่ะ!" หลังจากได้ยินเสียงนั้น สนก็ทำอะไรไม่ได้
นอกจากเดินกลับไปที่ตึกแล้ว ขึ้นไปบนห้องแลปเพื่อที่จะแก้ไขรายงาน ที่เป็นสาเหตุทำให้
เขาไม่ได้ไปตามสัญญากับคนตัวเล็ก



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


"เฮ้อ น้องริทนี่เอาแต่ใจสุดๆไปเลยเนอะ" วาโยพูดพลางยักคิ้วไปให้ภาคินทีนั่งอยูตรงกันข้าม
ที่โต๊ะม้าหินอ่อนนี่

"พี่เก่งว่าริทแบบนี้ก็ไม่ได้น่ะ รอถึงคิวพี่เก่งขึ้นวอร์ดบ้างเหอะ เซนอาจจะเป็นยิ่งกว่านี่ก็ได้" เซนคนรัก
ของวาโยพูดขึ้นแล้วก็ยิ้มเจ้าเหล่มาทางวาโย

"ไม่เอา ขอโทษน้าพี่ไม่พูดแล้วก็ได้" วาโยพูดแล้วก้มหน้าก้มตาลงเหมือนคนรู้สึกผิด

"แต่ก็สงสารริทน่ะ เซนว่า ช่วงนี้พี่สนไม่มีเวลาให้เลย"

"ไอ่โน่ จริงๆก็โชคดีของมึงน่ะ ที่ไม่ต้องมีแฟนเอาแต่ใจแบบนี้ เกรซยังเข้าใจนายมาก
กว่าน้องริทอีก เห็นนายปฎิเสธตลอดเวลาจะไปไหนด้วย แต่น้องเขาก็ไม่เคยโกรธ" วาโยพูด

"โชคดีอะไร โชคร้ายละสิไม่ว่าถ้าไม่ติดว่าเป็นแฟนเพื่อนน่ะ กูแย่งมาแล้ว" ภาคินพูดแล้วมองตามหลัง
คนตัวเล็กที่เดินงอนเพื่อนเขาออกไป

"เห้ย ใจเย็นน่า เรื่องมันเกิดขึ้นมาแล้ว ตอนนี้มึงก็ตัดใจเหอะ ยังไงก็ของเพื่อนน่ะ" วาโยพูดพลาง
ส่งสายตาน่าสงสารออกมาให้แก่เพื่อนของเขา

"อื้ม กูจะพยายามแล้วกันน่ะ กูกลับแล้วละ บาย" ภาคินพูดเสร็จแล้วก็เดินออกมาจากตรงนั้น


แต่..

เขาไม่ได้เดินไปในที่จอดรถของเขา เขากลับเดินมาทางที่คนตัวเล็กเดินออกมาเมื่อกี้
พร้อมกวาดสายตามองหาอยู่ตลอดทางที่เดิน จนมาเจอคนตัวเล็กยืนกอดอกพิงรถมาสด้าสามสีขาว



"อ้าว ริทมายืนทำอะไรตรงนี้อะ ยังไม่กลับอีกหรอ" ภาคินถามออกไปทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่า
การทีคนตัวเล็กมายืนตรงนี้ก็เป็นเพราะว่า งอนเพื่อนของเขาอยู่นั้นเอง

"ก็ริทว่าจะไปดูหนังอ่ะ พี่โตโน่ แต่ไปคนเดียวก็คงน่าเบือแย่ ก็เลยกะลังคิดว่าจะเอาไงดี"เรืองฤทธิ์พูดพลาง
ทำหน้าคิ้วขมวดอย่างหงุดหงิดเพราะไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตของเขาดี

"อื้มมม งั้นพี่ไปดูเป็นเพื่อนไหม ยังไงพี่ก็ต้องรอเกรซซ้อมหลีดอยู่ดี" ภาคินทำเป็นยื่นข้อเสนอให้ดูแนบเนียน
ว่ามันเป็นเพียงเรื่องบังเอิญที่เขามีเวลาว่างเหมือน แต่จริงๆแล้วเขาต้องการที่จะไปดูหนัง
กับคนตัวเล็กคนนี่ต่างหาก

"เอายังงั้นหรอ" เรืองฤทธิ์ถามออกไป แล้วทำท่าเอียงคอสงสัยเหมือนกับยังลังเลอยู่

'น่ารักไปน่ะ ริท'

"ละ .. แล้วแต่ริทอ่ะ" ภาคินตอบออกไปอย่างตะกุกตะกัก เนื่องจากเขินกับความน่ารักของคนตรงหน้า

"อื้ม งั้นก็ได้ ถือว่าเป็นการขอบคุณที่พี่โตโน่ ไปส่งน้องริทที่คอนโดวันนั้นก็ได้" เรืองฤทธิ์พูดจาที่น่ารักออกไป
จนทำให้อีกฝ่ายถึงกับเงียบให้กับคำพูดนั้น

"..."

"อ่าว ยืนนิ่งทำไมอ่าาา ไม่ไปแล้วหรอ" เรืองฤทธิ์ถามขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นร่างสูงตรงหน้ายืนนิ่ง

"ปะ..ป่าว จะไปยังไง รถพี่ไม๊" หลังจากคืนสติได้แล้ว (?) ภาคินจึงถามออกไป

"ร้อนอ่ะ เอารถริทก็ได้ ป่ะ" เรืองฤทธิ์เอ่ยแล้วทำหน้ายุ่ๆ เนื่องจากอากาศมันร้อนจริงๆคงไม่ไหวหรอก
ที่จะให้ไปซ้อนมอเตอร์ไซด์ไป มีหวังเขาต้องบ่นตลอดทางแน่ๆ

"อื้มม งั้นพี่ขับให้น่ะ" ภาคินพูดแล้วยื่นมือออกไปเพื่อที่จะรับกุญแจ

"..." คนตัวเล็กทำน่าตาคิดว่าจะขับเองดีกว่าไม๊ ก่อนที่จะยื่นกุญแจให้ร่างสูงตรงหน้า
แล้วเดินอ้อมไปเปิดประตูเข้าไปนั่งที่ข้างคนขับ

ภาคินมองภาพนั้นแล้วยิ้มพร้อมกับกำกุญแจในมือแล้วเดินไปเปิดประตูฝั่งคนขับ
แล้วสตารท์รถขับออกไปในสถานที่ที่ต้องการ 


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



"อ่ะ" ร่างสูงยื่นป๊อปคอร์นแล้วน้ำอัดลมแก้วใหญ่ ในมือไปให้คนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนเก้าอี้
ด้านหน้าโรงหนัง

"ขอบคุณคร้าบบบ อ่าวแล้วพี่โตโน่ไม่กินหรอ" คนตัวเลฺ็กรับมาก่อนจะถามกลับไปด้วยความสงสัย
เนื่องจากเขาเห็น ร่างสูงซื้อมาแค่อย่างละหนึ่งเท่านั้น

"ไม่อ่ะ ว่าแต่นี่หนังเรื่องอะไรหรอ คือพี่ก็ลืมถามอ่ะ >/////<" ภาคินถามออกไปพลางเกาหัว
อย่างเขินอาย เนื่องจากเขาอยากมาดูหนังกับคนตรงหน้ามากจนถึงขั้นที่จะสนใจว่า
เป็นหนังเรื่องอะไร

"ฮ่าฮ่า พี่โตโน่นี่ตลกเนอะ มาดูหนังแต่ไม่รู้ว่าหนังเรื่องอะไร" คนตัวเล็กหัวเราะลั่น
เมื่อเห็นว่า ร่างสูงดูเขินอาย

"..." อยากหยิกแก้มที่แน่นตึง เวลาหัวเราะนั้นเหลือเกิน แต่ก็ไม่กล้าพอ..

"อ่อ ก็เรื่อง 'ครั้งแรก' นะ" เรืองฤทธิ์ตอบออกไป แต่พอเห็นใบหน้าของคนตรงหน้า ที่ทำหน้างง
กับหนังเรื่องนี้มาก จึงอธิบายเพิ่มขึ้นไป

"มันเป็นหนังรักอ่ะ พี่โตโน่ เป็นเกี่ยวกับ 'ครั้งแรก' ในหลายๆอย่างของคู่รักอ่ะ"

"อ่อ อื้มๆ" ภาคินรับฟังแล้วพยักหน้าเบา พลางคิดว่า 'นี่ก็เป็นการดูหนังครั้งแรกของเขากับเรืองฤทธิ์เหมือนกัน'
พอคิดได้อย่างนั้นก็เผลอยิ้มออกมา

"แหนะ คิดถึง ครั้งแรกกับใครอยู่สิน่ะ ต้องเป็นเกรซ แน่ๆเลย ใช่มะ ใช่มะ อิอิ" คนตัวเล็กที่นั่งอยู่พูดเสร็จก็
เอามือมาปิดปาดเล็กน้อยและทำท่าหัวเราะคิกคัก

"..." ภาคินหุบยิ้มทันที 'ทำไมต้องพูดถึงคนอื่น'

"อ่าว ไม่ตลกหรอ งั้นริทขอโทษละกัน น้าา" เรืองฤทธิ์งงกับท่าทีคนตรงหน้าแต่ก้ไม่ได้ถามอะไรออกไป
คิดแค่ว่าสงสัยพวกเขาคงทะเลาะกัน ไม่ได้เอะใจเลยสักนิดว่าที่ภาคินทำหน้าอย่างนั้นเพราะเขาไม่ได้
รู้สึกดีกับคนชื่อนั้นเลย

"อื้ม เข้าโรงหนังกันเถอะ" ภาคินพูดเสร็จก่อนดินไปตรงประตูทางเข้า คนตัวเล็กเลยลุกขึ้นแล้วเดินตามไป



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ในขณะที่ดูหนัง ...


ภาคินไม่ค่อยชอบหนังรักอยู่แล้วแต่ที่มาก็เพราะคนข้างๆที่ดูเหมือนจะสนใจในหนังเรื่องนี้ตลอดเวลา
ไม่ว่าในหนังจะเศร้า คนด้านข้างก็เหมือนจะร้องไห้ตาม ไม่ว่าในหนังจะเขิน คนด้านข้างก็จะหลุดยิ้มออกมา
เหมือนใช้ความรู้สึกร่วมไปกับในหนังตลอด ส่วนภาคินก็ได้แต่คอยมองคนข้างๆเป็นพักๆจึงทำให้
เห็นหลายๆอาการทำให้เขามีความสุขมากเลยทีเดียว


หลังจากที่หนังฉายมาเรื่อยๆจนใกล้จะจบ เป็นตอนที่พระเอกกับนางเอกคืนดีกันแล้ว และก็เป็นฉาก
เลิฟซีนที่พระเอกกับนางเอกกำลังจะจูบกัน ภาคินหันไปมองคนตัวเล็กที่เหมือนกำลังจะเขินตามกับ
บทในหนังมาก เรืองฤทธิ์ยิ้มอายๆตามในหนังก่อนที่จะรู้สึกได้ว่ามีคนกำลังมองมาที่เขา
ก่อนที่จะหันไป ..


เรืองฤทธิ์เห็นภาคินที่กำลังมองหน้าเขาและค่อยๆเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ เรืองฤทธิ์กำลังงง
กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพร้อมกับความรู้สึกข้างในที่เหมือนจะอินกับบทในหนังจึงทำให้
เรืองฤทธิ์หลับตาลงพร้อมกับเอียงคอเพื่อเปิดทางให้อีกฝ่ายได้เข้ามา ภาคินเห็นอย่างนั้น
จึงทำให้ไม่สามารถควบคุมอะไรได้อยู่จึงโน้มหน้าเข้าไปใกล้ จนริมฝีปากของตน แตะ
เข้ากับริมฝีปากบางของคนตรงหน้า เป็นเวลาสักพัก

จนหนังที่ฉายได้จบลง เรืองฤทธิ์รู้สึกตัว แล้วผลักอกคนตรงหน้าออก



"เอ่อ .. ริท" เรืองฤทธิ์ไม่ทันจะได้กล่าวอะไร ก็รีบวิ่งออกมาจากโรงหนัง เอามือจับที่ริมฝีปากบาง
ที่รู้สึกร้อนบริเวณรอบๆนั้น 'นี่เราทำอะไรลงไปนะ นั้นแฟนเพื่อนนะ'



หลังจากที่คนตัวเล็กวิ่งออกไปนั้น ภาคินรีบวิ่งตามออกมาแต่ก็มองหาไม่เจอ จึงได้รีบเดินไปที่ลานจอดรถ
ปรากฎว่า รถที่ขับมาด้วยกันนั้นกลับไม่อยู่แล้ว

"เฮ้อ" ภาคินถอนหายใจออกมาเมื่อรู้ตัวว่าทำอะไรลงไป แต่ก็น่ะ จูบครั้งแรกกับคนที่รักมากที่สุด เรืองฤทธิ์
และยังเป็นสถานที่ที่เขาไม่เคยจูบกับใครเลย วันนี้เป็น 'ครั้งแรก' ของหลายอย่างระหว่างเขากับคนตัวเล็กนั้น
พอคิดอย่างนั้น ร่างสูงจึงยิ้มออกมาเมื่อความสุขที่มีนั้นมันมากกว่าความเครียดที่รู้ว่าเขากำลังทำผิด


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



ง่าาาา ตอนที่ 3 แล้ว ช่วยติชมด้วยน่ะค่ะ
ช่วยเม้นต์ กันเยอะๆหน่อยน้าาา ขอบคุณค่ะ