ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : FOR YOU .. ที่มาของปัจจุบัน
�FOR YOU .. ทุกอย่างเพื่อคุณ
FOR YOU .. ที่มาของความรัก
1 ปีที่แล้วววว
..
...
......
" คบกับพี่นะ เกรซ " เสียงเข้มของชายหนุ่มดังขึ้นมาหลังจากที่ ได้นัดสาวน้อยคนนึงมาที่หลังตึกคณะนิเทศศาสตร์
" พี่โตโน่ว่าอะไร นะค่ะ " หญิงสาวถามอีกครั้งอย่างตกใจ ไม่อยากเชื่อว่าเดือน คณะวิศวกรรมศาสตร์จะมาขอเป็นคนกับตัวเรา ซึ่งเป็น
หญิงสาวธรรมดาคนนึง ไม่ได้มีอะไรเด่นดังเลย
" เป็นแฟนกับพี่ได้ไหม " ชายหนุ่มพูดขึ้นอีกครั้ง ด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย เหมือนไม่ได้รู้สึกอะไรกลับที่พูด แต่หญิงสาวตรงหน้ากลับไม่ได้ใส่ใจ
เนืองจากความเขินอาย
" .. คะ .. ค่ะ " หญิงสาวตอบรับไปอย่างดีใจ โดยไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงคิดจะมาคบเรา ซึ่งไม่เคยคุยกันมาก่อนเลย
" อื้ม " ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเรียบ พลางเดินออกมาจากตรงนั้น พร้อมกลับเรียกหญิงสาวให้เดินตามมา
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ณ คณะแพทย์ศาสตร์
โต๊ะม้าหินอ่อนสองตัวติดกัน พร้อมกับที่นั่งรอบๆโต๊ะนั้น ในโต๊ะนั้นมีคู่รักคู่นึงนั่งอยู่ตรงนั้น
" ไอ่เก่ง นี่แฟนกูน่ะ ชื่อ เกรซ " หนุ่มหน้าขาวที่นั่งเกาะแกะเด็กหนุ่มน่าตาน่ารักเงยหน้าขึ้นมาอย่างตกใจ พร้อมกับเด็กหนุ่มคนนั้น
" ห่ะ ! .. เออ สวัสดีคับ �พี่ ชื่อเก่ง ส่วนนี้ เซน แฟนพี่เอง " หนุ่มหน้าขาวหรือนายวาโย ทักทายกลับพร้อมกลับแนะนำ คนรักข้างๆ
" อ่าว เซน / อ่าว เกรซ " หนุ่มสาวพูดขึ้นพร้อมกัน
" นี่ รู้จักกันหรอ " วาโยถามขึ้นอย่างงง
" อ่อ พอดี เกรซกับเซนหรือคณะเดียวกันอะครับ "�
" อื้ม .. งั้นพุ่งนี้เจอกันน่ะ เกรซ " ภาคินพูดก่อนที่จะนั่งลงบนโต๊ะหินอ่อนตรงข้ามวาโย และไม่สนใจสิ่งใดรอบข้างอีกเลย
" เอ่อ .. ค่ะ งั้นเจอกันพุ่งนี้น่ะค่ะ พี่โตโน่ " หญิงสาวพูดเสร็จก็เดินจากไป
พอหญิงสาวไปไกลจนลับตา หนุ่มหน้าขาวก็รีบเอ่ยถามอย่างรวดเร็ว
" มึงคิดอะไรของมึง อย่าคิดว่ากูไม่รู้นะ ว่ามึงต้องการอะไร! " วาโยตะคอกอย่างเสียงดัง แต่ก็ไม่ทำให้คนตรงข้ามรู้สึกอะไร ยังคงเงียบเหมือนเดิม
" มันคงเป็นทางเดียวที่กูจะได้ใกล้เขาวะ " ชายหนุ่มพูดพลางเอามือสองข้างมาปิดหน้า แล้วเอาข้อศอกว่างบนโต๊ะ อย่างเหนื่อย
" แล้วมึงไม่คิดถึงความรู้สึกของผู้หญิงคนนั้นหรือไง ถ้าเค้ารู้ว่ามึงต้องการคบกับเค้าเพื่อใกล้ชิดเพื่อนสนิทของเค้า ! " วาโยพูดอย่างจริงจัง
" กูไม่สนอะไรทั้งนั้น นอกจากการที่กูจะได้อยู่ใกล้ๆเขา "
" งั้นตามใจมึงละกัน เกิดอะไรขึ้นรับผิดชอบเองนะเว้ย " วาโยพูดพลางส่ายหัวเบาๆ
" แล้ว ไอ่สนไปไหน ? " ภาคินพูดและเงยหน้าขึ้นมาอย่างสงสัย
" ไม่รู้สิ เห็นบอกว่าจะไปทำภารกิจอะไรสักอย่างเดี๋ยวก็คงมารออีกหน่อยละกัน " วาโยพูดเสร็จก็หันไปสนใจคนข้างๆ
" อื้ม จะกลับแล้วปลุกกูละกัน ไม่อยากเห็นภาพคู่รัก เห็นแล้วจะอ้วก!! " วาโยกะลังจะโวยกลับเนื่องจากโดนแขวะ แต่พอหันไปอีกที
ชายหนุ่มกลับ เอาหน้ามุดแขนที่วางบนโต๊ะและไม่สนใจอะไรอีก
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
" อ่ะ .. ไอ่โน่ .... โน่ !!! �มึงงง ตื่นน!!! " ภาคินเงยหน้าขึ้นมาพบกับเพื่อนหนุ่มของเค้าอีกคน ' สน '
" อ่าว มาแล้วหรอ จะกลับกันรึยังละ " ภาคินพูดพร้อมกลับลุกขึ้น กะลังจะหยิบกระเป๋าแต่ก้เหลือบไปเห็นคนที่ยืนข้างหลังเพื่อนรักของเค้า
พลางรู้สึกคุ้นๆ กะลังจะโยกตัวไปดู แต่ ..
" เดี๋ยวก่อน กูมีคนจะแนะนำ " เพื่อนรักของเขาพูดพร้อมกับดึงคนข้างหลังมาข้างหน้า และพูดต่อประโยคที่ทำให้ เขาเหมือนกับล้มทั้งยืน
เหมือนกับหัวใจจะหยุดเต้นตรงนั้นได้
" นี่ น้องริท เป็น แฟนกู เอง " วาโยที่กะลังคุยกับคนรักรีบเงยหน้าและลุกขึ้นมามอง ก็ตกใจไม่ต่างจาก หนุ่มภาคินที่ตอนนี้ยืนตัวแข็งไปแล้ว
" เห้ย! ไม่มีใครคิดจะทักแฟนกู เลยรึไงวะ " สนมองท่าทีของเพื่อนรักทั้งสองอย่างงงงัน
" คงไม่ต้องหรอกมั้งฮะ ก้ เพื่อนพี่สนทั้งสองคน ริทก็รู้จักแล้ว ส่วนคนที่นั่งข้าง พี่เก่งก็แฟนพี่เก่ง ที่ชื่อ เซน ใช่ไหมฮะ ^^ " เด็กน้อยน่าตาน่ารัก
เอ่ยอย่างเสียงสดใส พร้อมกับทำใบหน้ายิ้มแย้ม อย่าง ดีใจและเป็นกันเอง
" ใช่ครับ ริท " หนุ่มเซนเอ่ยพลางยิ้มอย่างน่ารัก กลับไปเช่นกัน
" ไอ่โน่ มึงไม่คิดจะทักแฟนกูเลยรึไง " สนเอ่ยแล้วมองไปที่ใบหน้าของภาคิน ที่อย่างตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างมาก
" เอ่ออ .. สวัสดีคับ .. เอออ นะน้องริท " ร่างสูงตรงหน้า เรืองริท กล่าวออกไปอย่างตะกุกตะกัก โดยที่เรืองริทก็งงกลับท่าทีของคนตรงหน้า
แต่ก็ไม่ใช่ แค่เรืองริทที่งง หนุ่มสนก็งงกลับท่าทีของเพื่อนรักซึ่งปกติ ต้องแซว หรือพูดอะไรแขวะเค้าแล้ว ยกเว้นแต่ วาโยซึ่งเข้าใจ
ในท่าทีและความรู้สึกของเพื่อนคนนี้ อย่างดี
" อื้ม .. งั้นกูไปส่งน้องเค้า ก่อนน่ะ แล้วเดี๋ยวกูโทรหาพวกมึงนะ ไปละ " สนพูดพลาง เอื้อมมือไปจับคนข้างๆแล้วเดินออกไป ก่อนที่เดินออกไปหนุ่มน้อยเรืองริทก็ยิ้มหวาน ให้กลับเพื่อนของคนรักทั้งสอง และเซน
" ไอ่โน่ .. " วาโยเอ่ยเสียงเรียบ และมองไปที่ร่างสูงตรงหน้า ที่มองตามทั้งคู่ และเหมือนจะเจาะจงไปที่มือของทั้งคู่ที่จับกันพร้อมกับฉาย
แววตาที่เศร้า อึ้ง อย่างเห็นได้ชัด แม้เขาจะดีใจที่ได้รับรอยยิ้มจากหนุ่มน้อยคนนั้น แต่ก็ไม่สามารถแทนความรู้สึกเจ็บปวดที่อกด้านซ้ายของเค้า
ได้เลยสักนิดเดียว
" กูกลับแล้วนะ " ภาคินพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า พร้อมกลับดวงตาที่แดงๆและสั่นไหว เหมือนจะมีน้ำออกมาจากตรงนั้น แล้วเดินออกไปจากตรงนั้น
เหมือนคนที่ไร้ความรู้สึกกลับทุกอย่าง
" เฮ้อออ เรื่องมันเป็นอย่างนี้ได้ไงวะ! " วาโยกล่าวอย่างอารมณ์เสีย พร้อมกลับใบหน้าที่งงของคนรักที่ยืนข้างๆเค้า
" เซน งง ไปหมดแล้ว เกิดอะไรขึ้นกับพี่โตโน่ หรอ พี่เก่ง " เซนถามด้วยใบหน้าคิ้วขมวดอย่างสงสัยเป็นอย่างมาก
" เซนรู้ไหมทำไม ไอ่โน่ มันถึงคบกับเกรซ " เซนส่ายหน้าเบาๆ หลังจากที่พี่เก่งถามขึ้น
" ไม่ใช่เพราะ รัก หรอครับ " เซนเอ่ยซื่อๆ กลับไป วาโยหัวเราะขึ้นเล็กน้อยก่อนพูดกลับไปว่า ..�
" ไม่ใช่หรอก ที่ไอ่โน่คบกับ เกรซ ก็เพราะว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนสนิกกับคนที่มันชอบน่ะสิ " เก่งพูดขึ้น พลางทำหน้าหงอย เมื่อนึกถึงผู้หญิงที่
น่าสงสารคนนั้น ที่โดนภาคิดคิดจะใช้เป็นเครื่องมืออยู่ใกล้คนที่รัก
" .. " เซนเงียบ เพราะตกใจและโกรธเคืองไม่น้อยกับ การกระทำของภาคิน
" แล้วคนที่ไอ่โน่ มันชอบ ก็กลับเป็นคนเดียวกลับที่ สน มันพามาแนะนำมะกี้ไง " วาโยเอ่ย อย่างเหนื่อยใจ
" ห่ะ !!! " เซนอุทาน ความรู้สึกที่โกรธพี่โตโน่เมื่อกี้ กลับกลายเป็นความสงสาร ทั้งสองมองหน้ากันอย่างเศร้าสร้อยแล้วก้พากันคิดว่า
หลังจากนี้ เรื่องราวความรักของเพื่อนรักของเค้า จะเป็นยังไงต่อไป�
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุนที่เค้ามาอ่านน่ะค่ะ ถ้ามีอะไรที่ต้องแก้ไขก็ช่วยบอกน่ะค่ะ
ตอนนี้เป็นเกริ่นนำ อาจจะสั้นไปหน่อยน่ะค่ะ
เพิ่งเคยแต่งเป็นครั้งแรกฝากด้วยน่ะค่ะ ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น