ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 ตาต่อตา ฟันต่อฟัน
"เฮ้ยย! จะดีหรอวะ" คิมยูบินถามด้วยความไม่แน่ใจ
"เอ๊ออออ ชัวร์ป้าบ ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยเจอแบบนี้ก็ต้องอ่อนระทวยทั้งนั้นแหละ" มินซันเยคะยั้ยคะยอให้เพื่อนถือดอกกุหลาบช่อใหญ่เดินเข้าไปในห้อง 3-A
"แต่ชั้นไม่กล้าว่ะ อายอ่ะ"
"เอ๊ะ มากเรื่องจริงว้อย บอกให้ช่วยก็ช่วยแล้วไง แกจะเข้าไปอายข้างในหรือจะยืนอายอยู่ข้างนอก" มินซันเยถามด้วยความรำคาญใจ ซึ่งก็เป็นเรื่องจริง เพราะภาพที่ประธานนักเรียนจอมเฮี้ยบถือดอกกุหลาบช่อใหญ่อยู่หน้าห้องรุ่นน้อง ไม่ใช่สิ่งที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน คนที่เดินผ่านไปมาจึงมองด้วยความสนใจ คิมยูบินจึงตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องโดยมีมินซันเยเดินตามอยู่ห่างๆ
อานโซฮีที่กำลังเหม่อออกไปนอกหน้าต่างอย่างใจลอย ก็ต้องประหลาดใจที่อยู่ดีๆมีผู้หญิงยื่นดอกกุหลาบช่อใหญ่มาให้เธอ
"อ..ออ...เอ่อ...คือว่า.....คือ......พี่ให้"คิมยูบินพูดตะกุกตะกักราวกับคนติดอ่าง เสียงเป่าปากเชียร์จากเพื่อนๆในห้อง และผู้ที่แอบดูเหตุการณ์อยู่ข้างนอกดังลั่นขึ้น ยิ่งกดดันให้คิมยูบินตื่นเต้นหนักเข้าไปอีก โอ๊ยยย ให้ตายเหอะ ทำไมเราต้องตื่นเต้นขนาดนี้ด้วยนะ
คิมยูบินคิดอย่างประสาทเสีย
"เนื่องในโอกาสอะไรคะ" อานโซฮีที่นิ่งรอให้เสียงเชียร์เงียบลงเอ่ยขึ้น
"เอ่อ...คือว่า....โอกาส....เอ่อ" โอกาสไรดีวะเนี้ย โอ๊ยสมองตื้อนึกไม่ออกโว้ยย
"ขอโทษนะคะ แต่ชั้นคงรับใว้ไม่ได้" พูดจบ อานโซฮีก็มองกลับไปทางนอกหน้าต่างตามเดิม
คิมยูบินได้แต่ยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูก
"นี่ คนเค้าชอบดีกว่าคนเค้าเกลียดนะ อย่าหยิ่งนักเลย รีบๆรับไปซะทีเหอะน่า โอกาสดีของเธอแล้วนี่ มีประธานนักเรียนมาตามจีบอะ"
มินซันเยพูดขึ้นด้วยความหมันไส้ ให้ตายสิเกิดมาไม่เคยเจอใครหยิ่งขนาดนี้เลย
อานโซฮีลุกขึ้นอย่างช้าๆพลางจ้องหน้ามินซันเย
"นี่เป็นครั้งที่สองแล้วนะที่เธอเป็นเดือดเป็นร้อนแทนคนอื่นเค้าน่ะ" อานโซฮีตอบกลับอย่างเจ็บแสบ
"เอาล่ะๆ พอได้แล้ว" คิมยูบินรีบเข้ามาห้ามทัพ เพราะรู้ว่ามินซันเยต้องโต้ตอบแน่
"ไม่รับก็ไม่เป็นไร แต่พี่อยากให้เราได้ทำความรู้จักกันมากกว่านี้นะ" คิมยูบินหันไปพูดกับรุ่นน้องด้วยท่าทางที่จริงจัง
อานโซฮีไม่ตอบแต่กลับลงไปนั่งและหันมองออกไปทางนอกหน้าต่างตามเดิม คิมยูบินลากมินซันเยออกมาจากห้องด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยว แค่เริ่มก็พังไม่เป็นท่าซะแล้ว
"ชั้นจะทำไงต่อไปดีละเนี่ย" คิมยูบินถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงหดหู่สุดชีวิต
"เฮอะ ถ้าแกอยากให้ชั้นช่วยเล่นงานยัยตัวแสบนี่เมื่อไร ค่อยโทรหาชั้นละกัน" มินซันเยพูดอย่างอารมณ์เสียแล้วเดินจากไป
"อ้าวว แกจะไปใหนอ่ะ ไม่เข้าเรียนหรอ??" คิมยูบินตะโกนถามเพื่อนที่เดินห่างไกลออกไปทุกที
"ไปกินไอติมว้อย" มินซันเยตะโกนตอบ
"นี่ๆ โซฮี แฮ่กๆๆๆ" ซอนมีวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหาเพื่อนหลังเสียงออดพักกลางวันดังได้ไม่ถึง 5 นาที
"มีอะไรหรอ พักหายใจก่อนก็ได้นะ" อานโซฮี กล่าวอย่างหวังดี
"แฮ่กๆๆ จริงรึเปล่า ที่ว่า แฮ่กๆ ที่ว่าเธอคบกับลีจางด๊อกจอมหื่นนั่นน่ะ" ซอนมีพูดขึ้นด้วยความยากลำบากเพราะต้องวิ่งแบบ
non-stop จากห้อง 3-C มาหาเพื่อน
"ใครคือ ลีจางด๊อก??" อานโซฮีถามขึ้นเพราะเธอไม่เคยได้ยินชื่อเลย
"ก็นี่ไงล่ะ" พูดจบก็ยื่นใบปลิวให้เพื่อนดู ในใบปลิวมีรูปเธอและผู้ชายที่หน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับกอริล่ามาก มีตัวหนังสือตัวใหญ่ยักษ์พาดทับรูปเขียนว่า "ในที่สุด จางด๊อกก็หาแฟนได้แล้ว"
"นี่ๆ มีใบปลิวแบบนี้ปลิวว่อนอยู่ทั่วโรงเรียนเลยนะ เธอคบกับกอริล่าจริงๆหรอ ชั้นไม่อยากจะเชื่อเลย" ซอนมีกล่าวพลางทำท่าจะเป็นลม
"จะบ้าหรอ?? ทำไมชั้นต้องคบกอริล่าเป็นแฟนด้วยมิทราบ"
"ฮ่าๆๆๆ" มินซันเยหัวเราะอย่างสะใจเมื่อทั้งโรงเรียนเอาแต่พูดถึงเรื่องใบปลิวที่แปะอยู่ทั่วโรงเรียน
"ฝีมือแกรึเปล่า??" คิมยูบินถามในมือเต็มไปด้วยใบปลิวที่เธอไปฉีกออกมาจากกำแพง มินซันเยสะดุ้งเฮือกเพราะอยู่ดีๆ เจ้าเพื่อนรักก็โผล่มาดักหน้า
"ป..ป..เปล๊า ชั้นไม่ได้ทำนะเว้ยย" มินซันเยปฏิเสธเสียงสูง
คิมยูบินหรี่ตามองอย่างสงสัย
"งั้น แกต้องมาช่วยชั้นเก็บไปทิ้งให้หมด"
"เฮ้ๆๆๆ เรื่องไรชั้นต้องทำด้วยเล่า"
"เพราะชั้นสั่งไง" คิมยูบินกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ทำให้รู้ว่าเธอต้องทำตาม
ไม่ว่าอานโซฮีจะเดินไปทางใหน ก็มีแต่คนชี้มาทางเธอแล้วหันกลับไปซุบซิบกัน
"อย่าไปสนใจๆ" ซอนมีพร่ำกล่าวคำๆนี้มาเป็นล้านๆครั้งแล้ว
"ชั้นไปก่อนนะ อย่าคิดมากล่ะ" ซอนมีโบกมือลาก่อนที่จะเดินเข้าห้องตนเองไป
ออดดังขึ้นแล้วแต่ว่าอานโซฮีไม่ได้เดินกลับไปที่ห้องเรียน เธอเดินขึ้นไปบนดาดฟ้าของตึก ไม่ใช่ว่าเธอคิดมากเรื่องใบปลิวนั่น เพียงแต่ว่าเธอไม่ชอบให้มีคนมามองและนินทาเธอ
สายลมที่พัดแรงเข้าปะทะใบหน้าของอานโซฮี เธอกางแขนออกแล้วหลับตาลงรับสายลมราวกับจะให้มันพัดพาความวุ่นวายไปจากชีวิตของเธอ
"แค้นนี้ต้องชำระ มินซันเย"
"เอ๊ออออ ชัวร์ป้าบ ผู้หญิงร้อยทั้งร้อยเจอแบบนี้ก็ต้องอ่อนระทวยทั้งนั้นแหละ" มินซันเยคะยั้ยคะยอให้เพื่อนถือดอกกุหลาบช่อใหญ่เดินเข้าไปในห้อง 3-A
"แต่ชั้นไม่กล้าว่ะ อายอ่ะ"
"เอ๊ะ มากเรื่องจริงว้อย บอกให้ช่วยก็ช่วยแล้วไง แกจะเข้าไปอายข้างในหรือจะยืนอายอยู่ข้างนอก" มินซันเยถามด้วยความรำคาญใจ ซึ่งก็เป็นเรื่องจริง เพราะภาพที่ประธานนักเรียนจอมเฮี้ยบถือดอกกุหลาบช่อใหญ่อยู่หน้าห้องรุ่นน้อง ไม่ใช่สิ่งที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน คนที่เดินผ่านไปมาจึงมองด้วยความสนใจ คิมยูบินจึงตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องโดยมีมินซันเยเดินตามอยู่ห่างๆ
อานโซฮีที่กำลังเหม่อออกไปนอกหน้าต่างอย่างใจลอย ก็ต้องประหลาดใจที่อยู่ดีๆมีผู้หญิงยื่นดอกกุหลาบช่อใหญ่มาให้เธอ
"อ..ออ...เอ่อ...คือว่า.....คือ......พี่ให้"คิมยูบินพูดตะกุกตะกักราวกับคนติดอ่าง เสียงเป่าปากเชียร์จากเพื่อนๆในห้อง และผู้ที่แอบดูเหตุการณ์อยู่ข้างนอกดังลั่นขึ้น ยิ่งกดดันให้คิมยูบินตื่นเต้นหนักเข้าไปอีก โอ๊ยยย ให้ตายเหอะ ทำไมเราต้องตื่นเต้นขนาดนี้ด้วยนะ
คิมยูบินคิดอย่างประสาทเสีย
"เนื่องในโอกาสอะไรคะ" อานโซฮีที่นิ่งรอให้เสียงเชียร์เงียบลงเอ่ยขึ้น
"เอ่อ...คือว่า....โอกาส....เอ่อ" โอกาสไรดีวะเนี้ย โอ๊ยสมองตื้อนึกไม่ออกโว้ยย
"ขอโทษนะคะ แต่ชั้นคงรับใว้ไม่ได้" พูดจบ อานโซฮีก็มองกลับไปทางนอกหน้าต่างตามเดิม
คิมยูบินได้แต่ยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูก
"นี่ คนเค้าชอบดีกว่าคนเค้าเกลียดนะ อย่าหยิ่งนักเลย รีบๆรับไปซะทีเหอะน่า โอกาสดีของเธอแล้วนี่ มีประธานนักเรียนมาตามจีบอะ"
มินซันเยพูดขึ้นด้วยความหมันไส้ ให้ตายสิเกิดมาไม่เคยเจอใครหยิ่งขนาดนี้เลย
อานโซฮีลุกขึ้นอย่างช้าๆพลางจ้องหน้ามินซันเย
"นี่เป็นครั้งที่สองแล้วนะที่เธอเป็นเดือดเป็นร้อนแทนคนอื่นเค้าน่ะ" อานโซฮีตอบกลับอย่างเจ็บแสบ
"เอาล่ะๆ พอได้แล้ว" คิมยูบินรีบเข้ามาห้ามทัพ เพราะรู้ว่ามินซันเยต้องโต้ตอบแน่
"ไม่รับก็ไม่เป็นไร แต่พี่อยากให้เราได้ทำความรู้จักกันมากกว่านี้นะ" คิมยูบินหันไปพูดกับรุ่นน้องด้วยท่าทางที่จริงจัง
อานโซฮีไม่ตอบแต่กลับลงไปนั่งและหันมองออกไปทางนอกหน้าต่างตามเดิม คิมยูบินลากมินซันเยออกมาจากห้องด้วยจิตใจที่ห่อเหี่ยว แค่เริ่มก็พังไม่เป็นท่าซะแล้ว
"ชั้นจะทำไงต่อไปดีละเนี่ย" คิมยูบินถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงหดหู่สุดชีวิต
"เฮอะ ถ้าแกอยากให้ชั้นช่วยเล่นงานยัยตัวแสบนี่เมื่อไร ค่อยโทรหาชั้นละกัน" มินซันเยพูดอย่างอารมณ์เสียแล้วเดินจากไป
"อ้าวว แกจะไปใหนอ่ะ ไม่เข้าเรียนหรอ??" คิมยูบินตะโกนถามเพื่อนที่เดินห่างไกลออกไปทุกที
"ไปกินไอติมว้อย" มินซันเยตะโกนตอบ
"นี่ๆ โซฮี แฮ่กๆๆๆ" ซอนมีวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหาเพื่อนหลังเสียงออดพักกลางวันดังได้ไม่ถึง 5 นาที
"มีอะไรหรอ พักหายใจก่อนก็ได้นะ" อานโซฮี กล่าวอย่างหวังดี
"แฮ่กๆๆ จริงรึเปล่า ที่ว่า แฮ่กๆ ที่ว่าเธอคบกับลีจางด๊อกจอมหื่นนั่นน่ะ" ซอนมีพูดขึ้นด้วยความยากลำบากเพราะต้องวิ่งแบบ
non-stop จากห้อง 3-C มาหาเพื่อน
"ใครคือ ลีจางด๊อก??" อานโซฮีถามขึ้นเพราะเธอไม่เคยได้ยินชื่อเลย
"ก็นี่ไงล่ะ" พูดจบก็ยื่นใบปลิวให้เพื่อนดู ในใบปลิวมีรูปเธอและผู้ชายที่หน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับกอริล่ามาก มีตัวหนังสือตัวใหญ่ยักษ์พาดทับรูปเขียนว่า "ในที่สุด จางด๊อกก็หาแฟนได้แล้ว"
"นี่ๆ มีใบปลิวแบบนี้ปลิวว่อนอยู่ทั่วโรงเรียนเลยนะ เธอคบกับกอริล่าจริงๆหรอ ชั้นไม่อยากจะเชื่อเลย" ซอนมีกล่าวพลางทำท่าจะเป็นลม
"จะบ้าหรอ?? ทำไมชั้นต้องคบกอริล่าเป็นแฟนด้วยมิทราบ"
"ฮ่าๆๆๆ" มินซันเยหัวเราะอย่างสะใจเมื่อทั้งโรงเรียนเอาแต่พูดถึงเรื่องใบปลิวที่แปะอยู่ทั่วโรงเรียน
"ฝีมือแกรึเปล่า??" คิมยูบินถามในมือเต็มไปด้วยใบปลิวที่เธอไปฉีกออกมาจากกำแพง มินซันเยสะดุ้งเฮือกเพราะอยู่ดีๆ เจ้าเพื่อนรักก็โผล่มาดักหน้า
"ป..ป..เปล๊า ชั้นไม่ได้ทำนะเว้ยย" มินซันเยปฏิเสธเสียงสูง
คิมยูบินหรี่ตามองอย่างสงสัย
"งั้น แกต้องมาช่วยชั้นเก็บไปทิ้งให้หมด"
"เฮ้ๆๆๆ เรื่องไรชั้นต้องทำด้วยเล่า"
"เพราะชั้นสั่งไง" คิมยูบินกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ทำให้รู้ว่าเธอต้องทำตาม
ไม่ว่าอานโซฮีจะเดินไปทางใหน ก็มีแต่คนชี้มาทางเธอแล้วหันกลับไปซุบซิบกัน
"อย่าไปสนใจๆ" ซอนมีพร่ำกล่าวคำๆนี้มาเป็นล้านๆครั้งแล้ว
"ชั้นไปก่อนนะ อย่าคิดมากล่ะ" ซอนมีโบกมือลาก่อนที่จะเดินเข้าห้องตนเองไป
ออดดังขึ้นแล้วแต่ว่าอานโซฮีไม่ได้เดินกลับไปที่ห้องเรียน เธอเดินขึ้นไปบนดาดฟ้าของตึก ไม่ใช่ว่าเธอคิดมากเรื่องใบปลิวนั่น เพียงแต่ว่าเธอไม่ชอบให้มีคนมามองและนินทาเธอ
สายลมที่พัดแรงเข้าปะทะใบหน้าของอานโซฮี เธอกางแขนออกแล้วหลับตาลงรับสายลมราวกับจะให้มันพัดพาความวุ่นวายไปจากชีวิตของเธอ
"แค้นนี้ต้องชำระ มินซันเย"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น