ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : My Love 05
คืนก่อนไปสมุย
"ฟานี่แกจะย้ายบ้านหรอไง" ฉันถามขึ้นหลังจากเห็นทิฟฟานี่จัดของ
ใส่กระเป๋าใบที่ 3 ไปแค่อาทิตย์เดียวทำกับจะไปอยู่เป็นเดือน
"ย้ายบ้านอะไร ยัยแท ฉันไม่รู้ว่าจะใส่อันไหนดีเอาไปเพื่อเลือกบ้างสิ"
"แล้วแกจะหิ้วยังไงไหว" ฉันถามขึ้นเพราะมันเยอะมากจริงๆกระเป๋าใบโต
และยังใบขนาดกลาง และล่าสุดกำลังจัดใส่ใบเล็กอีกใบ
"แกช่วยฉันไง"
"No~~"
"ไม่มีน้ำใจ"
"แกก็เอาไปน้อยสิ"
"เห้อ~ แกเลิกบ่นฉันได้ล่ะ ว่าแต่กระเป๋าแกจัด้สร็จแล้วหรอไง"
"นั่นไง" ฉันชี้ไปที่กระเป๋าเสื้อผ้าที่ฉันได้เตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว
ทิฟฟานี่หันไปมองตามนิ้วมื่อที่ฉันชี้ไปตรงหน้า
ประตู่ห้องฉันก่อนที่ยัยนั้นจะลุกไปหยิบกระเป๋ามารื้อค้นเสื้อผ้าเพื่อที่จะดูว่าฉัน
ชุดไหนไปบ้าง
"แทแกจะเอาชุดนอนพวกนี้ไปไม่ได้น่ะ"
"ทำไหมล่ะ ฉันใส่ออกจะบ่อย" ฉันถามออกไปเพราะชุดนอนที่ทิฟฟานี่หยิบขึ้นมา
มันเป็นชุดนอนตัวโปรดของฉันเลย มันคือเสื้อยืดตัวโคร่งลายการ์ตูนกับกางเกง
ยางยืดขายาวที่ฉันใส่บ่อยๆ
"ก็เพราะแกใส่บ่อยไง มันเก่าแล้วน่ะ"
"แค่มันใส่สบายน่ะ แล้วอีกอย่างฉันใส่นอนไม่มีใครเห็นหรอก"
"ไม่ได้!! ชุดนอนตัวใหม่สวยๆก็มีทำไหมไม่เอาไปห๊ะ"
"งั้นแกก็จัดใส่ให้ฉันเลยแล้วก็น"
"ไม่บอกฉันก็ทำอยู่แล้ว" พูดเสร็จทิฟฟานี่ก็หันไปรื้อค้นกระเป๋าฉันต่อ
"ตัวนี้ไม่ผ่าน เอาออก เอาออก เอาออก" ทิฟฟานี่หยิบเสื้อฉันออกหลังจากเห็น
ว่าชุดนั้นไม่ผ่าน ฉันนั่งมองทิฟฟานี่หยิบเสื้อผ้าฉันออกจากกระเป๋า 4 5 ชุดได้
แกจะเดินเข้าห้องฉันไปไม่นานก็ออกมาพร้อมกับชุดใหม่ในมือ 10 กว่าชุดน่าจะได้
จากกระเป๋าฉันที่มีแค่ใบเดียวตอนนี้กลับมีกระเป๋าใบเล็กเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งใบ
กว่าทิฟฟานี่จะจัดกระเป๋าให้ฉันและตัวเองเสร็จ เวลาก็ปาไปตีหนึ่งพอดี
"เฮ้อ เสร็จสักที"
"........"
"แทตอนนี้กี่โมงแล้ว:)"
"ตีหนึ่ง"
"ห๊ะตีหนึ่ง!!!"
"แกจะเสียงดังทำไหม เดี๋ยวซันนี่ก็ตื่นขึ้นมาว่าหรอก" ฉันว่าออกไปหลังจากทิฟฟานี่
กระโกนออกมาเสียงดัง โดยไม่กลัวว่าซันนี่ที่หลับอยู่ในห้องจะตื่นขึ้นมาว่าเอา
"อุ้ย ลืม ก็ยัยนั้นไม่ยอมตื่นขึ้นมาช่วยฉันจัดกระเป๋านิ แทแกก็เหมือนกันแทนที่จะมาช่วย
ฉันจัดกระเป๋า แต่แกกลับมานั่งมองฉันจัดหระเป๋าทั้งของตัวเองและของแกอีก"
"ของฉันน่ะจัดเสร็จแล้วแต่แกเป็นคนรื้อออกมาจัดให้ฉันใหม่เองน่ะ"
"ก็ใครจะไปทนได้ล่ะ ที่เห็นเสื้อผ้าของเพื่อนที่เอาไปมีแต่เก่าๆ เสื้อดีๆใหม่ๆมีไม่กี่ตัวเอง"
"เห้อ~ชั่งเถอะแกจัดเสร็จแล้วฉันก็จะไปนอนสักที ง่วง"
"แทแกอย่าลืมน่ะพรุ้งนี้เราขึ้นเครื่อง 7 โมงน่ะ"
"OK ฝันดี"
"ฝันดี"
ฉันที่ตอนแรกนั่งรอทิฟฟานี่จัดกระเป๋า ง่วงนอนตาแทบจะปิดแต่
พอหลังถึงเตียงกับนอนไม่หลับนี้น่ะสิ ฉันข่มตาหลับอยู่นานแต่สุดท้าย
ก็ยังไม่หลับอยู่ดี
"พรุ้งนี้แล้วสิน่ะที่จะได้เจอนายลูกหมา" ใช่แล้วพรุ้งนี้แล้วที่ฉันจะได้เจอ
แบคฮยอน หลังจากที่เข้าประชุมวันนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย เห็นว่าช่วงนี้
Exo กำลังยุ่ง ซึ่งต่างกับฉันที่ตอนนี้กำลังว่าง วันๆอยู่แต่กับบ้าน จะมีออกไปข้าง
บ้างที่ทิฟฟานี่ชอนไปชอป แล้วก็มีไปเดินเล่นที่สวนใกล้ๆหอ
ฉันที่คืดอะไรเพลินๆหันไปเห็นนาฬิกาที่ตอนนี้เข้าตี 2 แล้ว ซึ่งเวลามันผ่านไปเร็ว
มากจริงๆ ฉันพยามข่มตาหลับลงอีกครั้งเพราะพรุ้งนี้จะต้องตื่นไปสนามบินแต่เช้า
สนามบินอินชอน
6:30
ตอนนี้พวกเราโซนยอชิแด มาถึงสนามบินกันเรียบร้อยแล้วและฉันที่ตอนนี่กำลังง่วงนอน
มากกกกกกกกกเพราะกว่าฉันจะหลับจริงๆก็ไปเกือบจะตี3 ฉันหันไปหาเมมเบอร์ซึ่งทุกคนดู
สดใสกันทุกคน ซึ่งต่างกับฉันที่ยังเพลียๆอยู่กับการนอนไม่พอ
ในขณะนั้นฉันก็เห็น เด็กเอ็กโซเดินเข้าทักทายพอดี แต่สายฉันดันไปสะดุดกับ แบคฮยอน ที่ใส่เสื้อสีฟ้ากับกางเกงขาสั้น ซึ่งเสื้อของแบคฮยอนมันคล้ายกันมากนี้สิ (มองให้คล้ายน่ะทุกคน :) )
"แทแกนัดกับแบคฮยอนใส่เสื้อคู่หรือยังไง ถึงได้ใส่มาคล้ายกันขนาดนี้"
ทิฟฟานี่ที่ยื่นรอข้ามถนนข้างๆฉันถามออกมาอย่างแซวฉันทันที
"นัดอะไรล่ะ แกก็รู้ว่าวันๆฉันอยู่แต่กลับบ้าน"
"แน่ใจ"
"แน่ใจ"
"แทแกไม่ได้ปิดบังอะไรฉันใช่ไหม" ทิฟฟานี่ก็ยังคงแกล้งฉันต่อทั้งที่ก็รู้อยู่แล้วว่ามันบังเอิญเพราะตัวเป็นคนบอกว่าให้ฉันใส่ขุดนี้เองตอนฉันให้ว่าจะใส่ตัวไหนดีพรุ้งนี้
"สวัสดีครับนูน่า" เด็กเอ็กโซที่เดินมารวมกับพวกฉันทักขึ้นมาแต่กลับเป็นทิฟฟานี่เองที่ทักกลับไปอย่างสดใสต่างกับฉันที่แค่ยิ้มออกไปให้
"สวัสดีจ้า"
ฉันที่มองไปรอบๆโบกทักทายแฟนคลับกับสะดุดกับสายตาคู่หนึ่งที่มองมาทางฉันอย่างยิ้มๆ สายตามันเหมือนเวลาที่จิงเจอร์เจอฉันเลย คิดแล้วขำ "หึ"
"ขำอะไร"
"เปล่า"
"โกหก"
"เฮ้อ~ แค่นึกถึงเวลาเจอจิงเจอร์ แค่นั้นเอง"
"What!!"
"ข้ามกันเถอะ" ฉันรีบข้ามทันทีก่อนที่ทิฟฟานี่จะถามอะไรอีก เพราะกลัวว่าตัวเองจะหลุดพูดถึงแบคฮยอนขึ้นมา
Baekhyun Part
ตอนนี้ผมอยู่บนเครื่องแล้วแล้วครับ พวกเราอยู่กันในโซน VIP ที่มีแค่พวกผมและก็โซนยอชิแดนูน่า เพราะประธานต้องการให้ความเป็นส่วนตัวกับพวกเรา ผมที่นั่งกับไอ้ฮุนที่ตอนนี้เข้ายานแม่ไปเรียบร้อยแล้ว ส่วนข้างๆผมเป็นไอ้ยอลกับจงแด ที่คุยกันไม่หยุดจนผมเริ่มรำคาญส่วนแทยอนนูน่านั่งห่างจากผมไป 3 แถว ที่จริงผมจะหาที่นั่งให้ใกล้นูน่าแล้วแต่ดันมาไม่ทันคนอื่นเลยต้องมานั่งตอนนี้แทน พอพูดถึงแทยอนนูน่าขึ้นมา มันทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาทันที อย่างน้อยวันนี้เราก็ใส่เสื้อคู่กัน 5555 เมื่อเช้าผมเจอนูน่าผมตกใจมากดพราะเสื้อที่ผมกับนูน่าใส่มันคล้ายกันสีเดียวกันอีก ทำเอาผมมโนว่าเราใส่เสื้อคู่กัน อย่างกับคู่รัก
"ห้าวววววว หลับมั้งดีกว่า"
ผมที่ไม่รู้ว่าหลับไปนานเท่าไรรู้สึกถึงแรงสะกิดที่แขนก่อนจะลืมตาขึ้นมามองก็พบมาเป็นทิฟฟานี่เองที่สะกิดผม แต่ว่านูน่าสะกิดผมทำไหม่ผมไม่ได้นั่งข้างไอ้ยอลสักหน่อย
"มีอะไรหรือเปล่าครับนูน่า"
"คือว่า...." ทิฟฟานี่ที่ดูอ้ำอึ่งขึ้นมาก่อนจะหันไปมองไอ้ยอลที่ทำเหมือนจะไม่สนใจแต่หูกลับรอฟังทุกคำพูด
"คือ..แบคนูน่าขอนั่งตรงนี้ได้ไหมพอดีนูน่ามีเรื่องจะคุยกับเซฮุนน่ะ"
"ครับ??" ผมนี้งงเลยมีเรื่องจะคุยกับไอ้ฮุนผมหันไปมองเซฮุนที่ตอนนี่กำลังมองทิฟฟานี่นูน่าอยู่ก่อนจะยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ มันคืออะไร 2คนนี้แอบกิ๊กกันหรอ แต่ทิฟฟานี่นูน่าชอบไอ้ยอลไม่ใช่หรอแล้วทำไหม..
"ว่าไงล่ะแบค นูน่าขอคุยกับเซฮุนแปปหนึ่งได้ไหม"
"อ่อ...ครับ" ผมลุกขึ้นอย่าง งงๆ พร้อมกับเกาหัวตัวเองก่อนจะหันไปมองไอ้ยอลที่ตอนนี้มันหันไปมองทิฟฟานี่นูน่าด้วยสีหน้านิ่งเรียบเฉย ก่อนที่ทิฟฟานี่นูน่าจะหันมาเห็นว่าผมยังยื่นอยู่ที่เดิมก่อนจะบอกผมให้ไปนั่งที่ของตัวเองก่อน ซึ่งหมายความว่าให้ผมไปนั่งกับ แทยอนนูน่าก่อนน่ะสิ
กลับมาแล้ววววววววววววว
หลังจสกหายไปนาน พยายามจะกลับมาอัพปกติน่ะค่ะ
ยังไม่ได้แก้คำผิดน่ะ ถ้ามีเวลาจมาแก้และลงให้อีก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น