ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : My love 02
Taeyeon Part
"แทยอน แกพาฉันไปห้องซ้อมของ Exo หน่อยสิ"
ยัยนี่คงไม่พ้นไปหาชานยอลอีกน่ะสิ ฟานี่แอบชอบชานยอลมานานแล้วคอยดูแล
ซื้อขนมไปให้แต่นายนั้นกลับมีท่าทีเฉยชา ไม่สนใจยัยนี่เลยสักครั้ง
"แกจะไปทำไหม น้องเค้าคงซ้อมกันอยู่เราไปก็รบกวนเค้าเปล่าๆ"
"แท แกก็รู้ว่าฉันอยากไปทำไหม น่ะไปเป็นเพื่อนฉันหน่อย"
"นี่แกยังไม่เลิกชอบเด็กนั้นอีกหรอ"
"ถ้ามันเลิกชอบกันง่าย ๆก็ดีสิ " ว่าแล้วยัยนี่ก็นิ่งไปเลยแหะ
"ฉันว่าแกควรตัดใจได้แล้วน่ะ หมอนนั้นไม่เคยสนใจแกเลยน่ะ"
"ฉันรู้แต่ แท แกก็รู้นิว่ามันตัดใจยาก"
"เฮ้ออออ"
"แทแกช่วยฉันคิดหน่อยสิว่าจะทำยังไงดี...น้าาาาาา"
"........"
"แท....."
".........."
"แกจะไม่ข่วยฉันจริงๆใช่ไหม TT"
"เฮ้ออออ... ก็กำลังช่วยคิดอยู่นี้ไง"
"จริงน่ะ"
"อืม"
"ฉันรักแกที่สุดเลย"
พูดเสร็จยัยนี่ก็โดดเข้ามากอดฉันทันที พร้อมส่งตายิ้มมาให้อีก แทบจะ
เป็นคนล่ะคนกับคนที่ร้องไห้เมื่อกี้เลย
"พอๆ ถอยออกไปเลย"
"แล้วแกคิดออกยังว่าจะทำยังไง"
"อืม.... งั้นเอางี้ไหม แกลองเลิกสนใจเด็กนั้นดู แล้วลองหันไปสนใจคนอื่นดู
แล้วรอดูว่าหมอนนั้นจะมีท่าทียังไง"
"ฮะ.."
"แกได้ยินไม่ผิดหรอก "
"แกคิดว่ามันจะได้ผลหรอ"
"ฉันคิดว่ามันน่าจะเป็นวิธีที่ทำให้เด็กนั้นรู้ว่ารู้สึกกับแกก็ได้น่ะ"
"ยังไง"
"ฉันคิดว่าที่เด็กนั้นไม่สนใจแกอาจเป็นเพราะแกคอยอยู่ใกล้ๆตลอดก็ได้น่ะ"
"แล้วฉันต้องทำยังไงบ้างอ่ะ"
"ก็อย่างที่ฉันบอกแกก็ลองถอยห่าง ไม่สนใจ แล้วหันไปสนใจคนอื่นแทนหมอนั้นดู"
"แล้วแกจะให้ฉันหันไปสนใจใครล่ะ"
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"
ก็คนมันเพิ่งนึกแผนดี ๆ เป็นนี้ แล้วก้อไม่คิดว่ายัยนี่จะเห็นชอบด้วย
"ฉันนึกออกแล้ว เอา แบคฮยอนเป็นไง"
"ห๊ะ!!!!!! ไม่ได้!!!"
โอ้ยยยยฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย แล้วดูยัยนี่มองมาสิปากน่ะปาก ทำไหมไม่คิด
ก่อนพูดน่ะฉัน
"ทำไหมล่ะ"
"ก็....คือ..."
" 555555 ฉันล้อเล่น ฉันไม่เอาเด็กแกมาเล่นหรอก" ฟานี่บอกยิ้ม ๆ
"เด็กบ้า เด็กบอ อะไร//*-*// "
"ไม่ใช่แล้วทำไหมต้องหน้าแดงด้วย"
"//*-*\\" นี่หน้าฉันแดงหรอเนี่ย
"แท ฉันรู้สึกน่ะ ว่า น้องแบคฮยอนชอบแกมากเลย แกไม่สังเกตุบ้างหรอ"
"ไม่นี่ ฉัน ว่าก้อว่าน้องเค้าก็ ปกติ ดีนิ น้องเค้าก้อไม่เห็นมีอะไรเลย เคยคุยกันไม่กี่ครั้งเอง"
ทำไหมจะไม่รู้ละตั้งแต่คุยกันที่ บริษัทครั้งนั้นฉันก็เห็นน้องเค้าบ่อย ๆ
ไม่ว่าจะเป็นตอนไหนของ คอนบริษัทก ฉันมักจะเห็นน้องเค้าคอยยื่นใกล้ๆฉันเสมอ แทยอนคิดในใจ
"หรออออ ฉันไม่เชื่อแกหรอก แกน่ะปากแข็งจะตาย"
"แกไม่ต้องมาสนใจเรื่องฉันเลย ฟานี่ เอาเรื่องแกให้รอดก่อนเถอะ"
"เออ จริงด้วย ตกลงฉันจะเอาใครมาเป็นตัวหลอกให้ 'ชานยอล' หันมาสนใจฉันดี"
"นั้นสิ..... "
"แท แกต้องช่วยฉันน่ะ"
"......."
"แท..."
"......."
"ยัย แ......"
"ฉันนึกออกแล้ว!!!!!!!"
"โอ๊ย!! ตกใจหมด อยู่ ๆ ก้อตะโกนขึ้นมา"
ฉันเห็นยัยฟานี่ตกใจแทบจะตกโซฟาอยู่แล้ว 5555
"ก็ฉันกำลังคิดช่วยแกอยู่ไง ฉันรู้แล้วนะว่าจะเอาใคร"
"ใครอ่ะ"
ดูหน้ายัยนี่สิ ตลกมากเลยอ่ะ เหมือน หมู กำลังรอคนเอาข้าวมาให้กินเลย 55555
โป๊ก!!
"โอ๊ย!!! แกตีหัวฉันทำไหมเนี่ย ห๊ะ มันเจ็บะรู้ไหม "
หัวคนน่ะเว้ยไม่ใช่กลองตีมาได้ เจ็บ ฉิบหายเลย
"แกแอบนินทาฉันใช่ไหมห๊ะ ฉันรู้น่ะ"
"รู้ด้วย อุตสานินทาในใจ"
"นั่นไงแกนินทาฉันจริงด้วย"
ยัยนี้บอกพรางชี้หน้าฉันอย่างเอาเรื่อง นี้ฉันพูดเบาแล้วน่ะ ยัยนี่ยังได้ยินอีก
เห้อหูจะดีไปถึงไหนก็ไม่รู้
" ฟานี่ แกจะตกลงไหมถ้าฉันจะบอกว่าคนที่ฉันจะให้มาเป็นตัวหลอกชานยอล คือ 'เซฮุน' นะ"
ฉันรีบพูดเปลี่ยนเรื่องทันทีก่อนที่ยัยฟานี่จะกินฉัน
"ห๊ะ!!!! เซฮุน!!!"
"ใช่ เซฮุน โอป่ะ"
"ก็โออ่ะ แต่เด็กนั้นจะช่วยฉันหรอ"
"ฉันก็ไม่รู้"
"ฉันก็ไม่รู้"
"เอ้า..ฉันว่าเด็กนั้นคงไม่ช่วยฉันหรอกแทแกลองหาคนใหม่ดูให้หน่อยสิ"
"ฉันว่า...เซฮุนอ่ะดีแล้ว เพราะคนอื่นฉันก็ไม่ค่อยสนิทด้วยสิ"
"งั้นแกคุยให้ฉันหน่อยสิน่ะ"
"ไม่อ่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของแกแกต้องคุยเอง"
"โห่ อะไรอ่ะ แกจะไม่ช่วยฉันจริงหรอ"
นั่นไงมันมาแล้วไอ้ที่ทำหน้าอ้อนๆเนี่ย
ยัยนี้ชอบทำประจำเลยเวลาต้องการความช่วยเหลือเนี่ย
แล้วฉันเป็นประเภทที่แพ้คนขี้อ้อนอยู่ด้วย
"อืม.... เฮ้อ งั้นแกลองคุยกับเด็กนั้นดูก่อนแล้วว่าอย่างไงเดี๋ยวฉันช่วยพูดอีกทีแล้วกัน"
"ตกลงตามนี้ แกต้องช่วยฉันจริง ๆ น่ะ"
"อืม"
"งั้นฉันไปล่ะ ไม่รบกวนแล้ว" ว่าแล้วยัยนี้ก็เดินออกไปอย่างสบายใจเลยแหะ
"แกจะไปไหนอ่ะ" ฉันตะโกนถามเมื่อเห็นว่าฟานี่ยังไม่เดินออกไป
ยัยนั้นหยุดเดินแล้วหันมาทำท่า กินข้าว ก่อนจะเดินออกไป
นี่ไม่คิดจะถามฉันเลยหรือไงว่าจะกินอะไรไหม เฮ้อ พอหมดปะโยชน์ก็งี้แหละเรา
(END)
Baekhyun Part
ห้องซ้อม exo
RRRRRRRRRRRRŔRRRRR ( ให้คิดว่าเป็นเสียงโทรศัพท์ )
"ฮยองดูให้ผมหน่อยสิใครโทรมา"
เซฮุนตะโกนบอกผมที่นั่งใกล้โทรศัพท์ให้ดูให้เพราะเจ้าตัวกำลังซ้อมท่าเต้นกับ
จงอินอยู่แต่ผมก็ไม่ได้สนใจเพราะมีสิ่งที่น่าสนใจกว่า นั้นก็คือ เกมไง 555555
"ซูโฮฮยองมาดูให้มันหน่อยสิ ผมไม่ว่าง"
ผมบอกซูโฮฮยองที่นั่งอยู่ข้างผมแทน
"ไม่ว่างอะไรฉันเห็นแกนั่งเล่นเกมอยู่เนี่ย"
"ก็ผมเล่นเกมอยู่ เดี๋ยวผมตาย ฮยองว่างก็ไปรับให้น้องมันหน่อยสิ"
"นายนี่จริงๆเลย เออ ๆ เดี๋ยวฉันไปดูเอง" สุดท้ายซูโฮก็ต้องลุกขึ้นมาดูโทรศัพท์ใหเซฮุน
ว่าใครโทรมา
"เซฮุน แทยอนนู๋น่าโทรมาจะให้รับให้แทนไหม"
ผมเลิกสนใจเกมในมือทันที่ทีได้ยินว่า แทยอนนู๋น่าโทรมาหาเซฮุน
ว่าแต่นู๋น่าจะโทรหาเซฮุนทำไหมกัน
"แทยอนนู๋น่าโทรมาหรอฮยอง"
ผมหันไปถามซูโฮฮยองทันทีที่ได้ยินว่าคนที่โทรมาคือแทยอนนู๋น่าก่อนที่ซูโฮฮยอง
จะหันหน้าจอมาให้ผมดูว่าคนที่โทรมาคือแทยอนนู๋น่าจริงๆ
"ไม่ต้องฮยอง..เดี๋ยวผมรับเอง"
"ครับแทยอนนู๋น่า....อ่อครับ..ว่างครับ.. ที่ไหน....โอเคครับ"
"นู๋น่าว่าไงบ้าง"
ผมที่อยากรู้สุดๆว่าแทยอนนู๋น่าโทรมาทำไหมหันไปถามเซฮุนไปแต่เหมือนไอ้เด็กนี้
มันเหมือนจะแกล้งผมมันไม่สนใตที่ผมถามเลยแถมยังเดินออกไปซ้อมกับจงอินต่อ
แทนที่จะตอบคำถามผม
"เฮ้ย ฉันถามว่าแทยอนโทรมาทำไหม"
"....."
เอ้าไอ้นี้ไม่ตอบแถมยังทำหน้ากวนใส่อีก
"บอกมาเร็วดิว่ะ..ว่า..."
"ผมบอกไม่ได้ แทยอนนู๋น่าบอกให้เป็นความลับ"
พูดเสร็จมันก็หันไปซ้อมเพื่อเป็นการหนีการตอบคำถามผมทันที่เลย ผมยังไม่รู้เลยว่านู๋น่าโทรหามันทำไหม
"555 สมน้ำหน้า บอกให้มารับตั้งแต่แรกก็จบแล้ว555"
ซูโฮฮยองหันมาหัวเราะผมทันที่ พร้อมซ้ำเติมผมที่ยอมรับโทรศัพท์ให้เซฮุน
ตอนแรกใครมันจะรู้ล่ะว่าคนที่โทรมาจะเป็นแทยอนนู๋น่า
"ฮยอง!!!!"
"5555"
30 นาทีผ่านไป ผมยังคิดไม่ออกเลยว่า แทยอน โทรหาไอ้ฮุนมันทำไหม ผมเครียดน่ะเนี่ย
หรือว่าสองคนนั้น คบ กัน ไม่ๆๆๆๆ สองคนนั้นไม่ได้คบกัน ถ้าคบกันมันต้องบอกทุกคนแล้ว
เพราะเรามีกฏว่า ถ้าใครมีแฟนหรือกำลังคบใครอยู่ให้บอกกันทุกคน ไม่ให้มีความลับต่อกัน
หรือสองคนนั่นอาจจะคบกันแต่ไม่ยอมบอกใคร ไม่ได้น่ะสองคนนั้นจะคบกันไม่ได้
"ไอ้ แบค มาซ้อมได้แล้ว นั่งทำหน้าเครียดอยู่นั้นแหละ..."
ซูโฮฮยองเรียกผมแต่ตอนนี้ผมกับไม่พร้อมที่จะซ้อมเพราะหัวผมยังคิดแต่เรื่องที่
แทยอนนู๋น่าโทรหาไอ้ฮุน
"......"
"มันได้ยินไหมเนี่ย.. ไอ้เตี้ย!!"
".........."
"ไอ้หมาาาาา!!!!!!"
"....."
"ไอ้ฮุนแทยอนนู๋น่าโทรมาไหมว่ะ"
ซูโฮเลิกสนใจแบคฮยอนทันที่ที่เห็นนั่งหมาหงอยเหมือนสติไม่อยู่กับตัว
แล้วหันมาถามเซฮุนที่ยืนยิ้มอยู่ตอนนี้แทน
"เปล่าหรอก ทิฟฟานี่นู๋น่าโทรมาน่ะ"
"แล้วที่ขึ้นว่าเป็นเบอร์แทยอนนู๋น่าที่โทรมาล่ะ"
"ที่จริงทิฟฟานี่ยืมโทรศัพท์แทยอนนู๋น่าโทรมา"
"แล้วทำไหมไม่บอกไอ้หมาไปล่ะ"
"ผมแค่อยากแกล้งคนเล่นเฉย ๆ ไม่คิดว่าจะเป็นหนักขนาดนี้"
"แล้ว... เอ่อ..นู๋น่าโทรมาว่าไง ถามถึงฉันเปล่า"
ชานยอที่ยื่นฟังเงียบๆถามขึ้นทันที่
"อันนี้บอกไม่ได้จริงๆ ส่วนที่ถามถึงไหมก็..ไม่ได้ถามนะ "
"อ่อ..."
"ทำไหมเสียใจหรือยังไง"
"เสียใจอะไรฮยองผมเปล่าสักหน่อยแล้วเราจะเอาไงกับไอ้หมานั้นดี "
ชานยอลรีบเปลี่ยนเรื่องทันที่ที่ซูโฮถามผม ผมยอมรับว่าผมแอบเสียใจนิดนึงที่เค้าไม่ถามถึงผม
แถมยังมีความลับกับไอ้ฮุนที่บอกใครไม่ได้อีก
"เดี๋ยวฉันจัดการเอง"
ว่าแล้วซูโฮก็เดินไปหาแบคฮยอนที่นั่งเหม่ออยู่คนเดียวที่มุมห้อง
"แบค"
"...."
"ไอ้หมา!!"
"....."
"โป๊ก!!"
"โอ๊ยย!!!! ใครว่ะ!!!"
"ฉันเอง"
"ฮยอง!!มาตีหัวผมทำไหมเนี่ยมันเจ็บน่ะ"
"ฉันเรียกตั้งนานแล้วไม่ได้ยินก้อต้องมีสะกิดหน่อย"
"สะกิด!! แล้วเรียกผมมีอะไรครับคุณหัวหน้า"
"ผมมาอันเชิญคุณไปซ้อมครับทุกคนรอคุณคนเดียวแล้ว ไป!!"
"ครับๆ ไปแล้วครับ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น