คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : form audition ,, for you , I will
,, FORM FROM 3rd PLOT !
ALL ABOUT YOU :)
ชื่อ : กวากวาค่ะ
อายุ : 19 ปีแล้วค่ะ
แอนน์และติมรักคุณนะคะ XD : เจ้ก็รักพวกเธอ จูด๊วบ อ๊วบ อ๊วบ อ๊วบ (เอคโค่เพื่อ?)
ACTRESS
ชื่อ : รยู จองอึน (แปลว่าแร่เงินบริสุทธิ์)
บุคลิกรูปร่าง : หญิงสาวรูปร่างผอมบาง เธอมีผมสีดำสนิทยาวถึงกลางหลัง มีรอยยิ้มเป็นเอกลักษณ์ หุ่นดีใบหน้าเรียวได้รูปดูสวยงาม ถือว่าเธอเป็นคนที่สวยอยู่ในระดับหนึ่ง บุคลิกมองก็รู้เลยว่าเป็นคนอ่อนโยนและใจดีมากขนาดไหน ถึงจะติดเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดสักนิดหน่อยก็เถอะ
นิสัย : หญิงสาวผู้มีความอ่อนโยนแต่กลับไม่อ่อนแอ เธอเป็นคนที่นุ่มนวลและใจดีอย่างมาก มองโลกในแง่ดีแต่ก็ไม่มากจนเกินไป เป็นคนใช้เหตุผลในการตัดสินปัญหาไม่ใช้กำลัง ดูมีความเป็นผู้ใหญ่จนเกินตัว รอยยิ้มของเธอสามารถหยุดโลกได้เลยทีเดียว เธอไม่ได้เป็นสวยแต่อย่างใดแต่เธอก็ทำให้ใครหลายคนตกหลุมรักเธอโดยไม่รู้ตัว ถึงจะเป็นคนที่อ่อนโยนแต่ในขณะเดียวกันก็เด็ดเดี่ยวและเยือกเย็นเช่นกันเหมือนเป็นคนสองบุคลิกเธอเป็นคนที่พูดน้อยส่วนมากจะชอบคิดอะไรในใจเสียมากกว่า เธอไม่ชอบที่จะแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น เพราะเธอไม่ต้องการให้ใครมาเป็นห่วงเป็นใยตัวของเธอ เธอมักจะดูแลตัวเองและไม่ค่อยให้ใครมาดูแลเสียสักเท่าไหร่ ถือว่าเป็นคนที่เข้มแข็งคนหนึ่งเลยล่ะ ไม่แสดงอารมณ์ว่าตนเองกำลังอ่อนแอหรืออ่อนไหวอยู่ โดยเฉพาะน้ำตาเธอจะพยายามไม่ให้ใครเห็นเป็นอันขาด เมื่อเธอตั้งใจว่าจะทำอะไรเธอก็จะทำให้สำเร็จ ตัดสินใจอย่างรวดเร็วและมีเหตุผลจึงทำให้เธอเป็นคนที่น่าเชื่อถืออยู่ในระดับหนึ่ง
ชอบ / ไม่ชอบ
- ความสงบ รอยยิ้ม ความสุข ความสำเร็จ
- คนอ่อนแอ คนหลอกลวง น้ำตาของตนเอง
อื่น ๆ : -
อิมเมจ : Kim Ji Young
ACTOR
ชื่อ : ชเว อุนเซ (แปลว่าโชคชะตา โชคลาภ)
บุคลิกรูปร่าง : ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่งใบหน้าเรียวได้รูป จมูกโด่งคมสันรับกับดวงตาที่ดูดึงดูดและมีเสน่ห์ เส้นผมสีน้ำตาลเข้มดูดี เป็นคนที่รูปหล่ออย่างมาก บุคลิกดูเป็นคนยิ้มง่าย มนุษย์สัมพันธ์ดีและเป็นคนเฮฮาตามแบบฉบับของเขา เป็นคนสบายๆและดูเป้นคนอบอุ่นมีความเป็นผู้นำ
นิสัย : ชายหนุ่มผู้มีนิสัยเด็ดเดี่ยว เป็นคนเฮฮาและไม่คิดอะไรมาก เมื่อเขาไม่มีความหวังเขาจะเป็นคนที่ท้อได้อย่างง่ายดายและจะพ่ายแพ้อย่างหลุดลุ่ย เป็นคนที่ดูนิ่งๆแต่ก็พูดคุยสนุก เข้ากับคนอื่นได้ง่ายและชอบที่จะปกป้องคนที่ตนเองรัก รักในเสียงเพลงและชอบที่จะร้องเพลงรักให้ใครหลายๆคนได้ฟัง ตัดสินปัญหาด้วยเหตุผล มีความเป็นผ้ำและเป็นผู้ใหญ่อยู่ในตัว เป็นคนที่อ่อนโยน สุภาพ และ อบอุ่นไม่มีใครที่จะรู้สึกไม่อบอุ่นเมื่ออยู่กับเขา ยิ้มง่ายและสามารถทำให้คนอื่นหัวเราะได้อย่างง่ายดาย กระตือรือร้นและมีความพยายามแต่ก็จะท้อเมื่อสิ่งนั้นไม่เป็นอย่างหวัง
ชอบ / ไม่ชอบ
- รอยยิ้มของคนที่ตนเองรัก เสียงเพลง ความรักอันสวยงาม
- การสูญเสีย โกหก น้ำตาของคนที่ตนรักมากที่สุด
อื่น ๆ : -
อิมเมจ : Yonghwa
ความผูกพันกับตัวละคร EXTRA : เขาเป็นเพียงนักดนตรีคนหนึ่งส่วนเธอคือคนที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็น เขาสองคนไม่เคยที่จะรู้จักกันมาก่อน เขาเป็นคนที่เข้าไปจีบเธอเพราะเขาต้องการที่จะให้เธอเป็นคนรักของเขา แต่กลับโดนปฏิเสธตลอดเวลา เขามันจะพบเธอที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งและที่นั่นเป็นที่ประจำของเขาเช่นกัน
EXTRA
ชื่อ : คิม โฮยอน (โฮยอน แปลว่า ขาวราวหิมะ)
นิสัย : หญิงสาวผู้มีนิสัยอ่อนโยน ใจดี นุ่มนวล เธอเป็นคนที่ยิ้มง่าย รอยยิ้มของเธอสามารถสะกดทุกคนให้อยู่ในห้วงภวังค์แห่งความหวังเป็นคนที่เสน่ห์แรงอย่างมาก รักในเสียงเพลงชอบกินของหวานพวกเค้ก เธอเป็นคนที่ทำอาหารเก่งมาก ยิ้มง่ายและทำให้โลกสดใสอยู่เสมอๆ เป็นคนที่น่าถนุถนอมแต่ดูเหมือนจะแตกหักได้ง่ายๆ มนุษย์สัมพันธ์ดีและเขากับคนอื่นได้อย่างดี เป็นคนที่ตรงไปตรงมา พูดออกมาในสิ่งที่ใจคิดจนดูเหมือนเป็นคนพูดตรงจนเกินไป เธอเป็นคนน่ารักและทำให้ใครหลายคนสามารถตกหลุมรักเธอได้ชั่วพริบตา
อิมเมจ : Si Lu Ren
ความผูกพันกับพระเอก : เธอเป็นเพียงนักศึกษามหาวิทยาลัยชื่อดังที่ชอบมากินกาแฟร้านประจำของตนเอง เธอไม่เคยรู้จักเขามาก่อนและเธอไม่พร้อมที่จะมีคนรักในเมื่อเธอยังเรียนอยู่ ถึงกระนั้นเธอก็ยังรู้สึกว่าตนเองแบ่งใจไปให้เขาครึ่งหนึ่งแล้ว
QUESTION :)
1.) ถ้าเปรียบคำว่าความหวังเป็นอะไรก็ได้ซัก อย่างหนึ่ง คุณอยากจะเปรียบมันกับอะไร ?
: คำอธิษฐาน ; มันเป็นเหมือนกับคำอวยพรเช่น อธิษฐานขอให้สิ่งนั้นเป็นจริง หรือ อธิษฐานขอให้ทำงานหรือทำอะไรบ้างอย่างสำเร็จและเมื่อเราอธิษฐานเสร็จไม่ว่าจะอธิษฐานกับอะไรก็ตาม หรือพูดออกมาเพียงคนเดียวก็ทำให้เรามีความหวังมากขึ้น ความหวังที่จะทำให้สำเร็จ ความหวังว่าสิ่งนั้นมันจะต้องเป็นจริงอย่างแน่นอนแค่สิ่งทุกอย่างจะเกิดขึ้นได้ก็ต้องทำด้วยตนเองด้วยกันทั้งนั้นแหละ แต่เพียงแค่อธิษฐานก็สามารถทำให้มีความหวังเพิ่มขึ้นมาแล้วล่ะ
2.) คุณเป็นคนที่ทำให้เขากล้าลุกขึ้นสู้ มีความหวังที่จะรักต่อไป จนสุดท้าย เขากับคนคนนั้น ก็ได้รักกัน แต่หัวใจของคุณสิ กลับแกว่งวูบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน คุณเหลือเวลาอีกเพียง 1 เดือนเท่านั้นที่จะอยู่กับคุณจะเลือกที่จะบอกรัก ... ลาจากไปเฉย ๆ หรือจะทำอะไร ? ในเวลาที่เหลืออยู่นี้ ?
: อุนเซและโฮยอนก็รักกันอย่างที่เขาหวังแล้ว ตอนนี้ก็เหลือเพียงแค่ฉันเท่านั้น ภารกิจทุกอย่างสำเร็จ แต่ทำไมน้ำตาของฉันมันถึงไหลล่ะ แล้วทำไมฉันถึงไม่มีความสุขเลยสักนิด แล้วสิ่งนี้มันคืออะไร หัวใจของฉัน ทำไมหัวใจของฉันถึงแกว่งวูบอย่างนี้ล่ะ ฉันควรจะดีใจกับพวกเขาสิ ฉันต้องยิ้มให้กับเขาสิ ไม่ใช่ทำหน้านิ่งแบบนี้ ไม่ใช่ปล่อยน้ำตาให้มันไหลแบบนี้ ฉันพยายามบอกตัวเองว่าห้ามแสดงความอ่อนแอแบบนี้ออกมา แต่มันกลับหยุดไม่ได้ สุดท้ายแล้วฉันจะทำอะไรต่อจากนี้ไป ก็คงจะต้องเฝ้ามองเขาห่างๆดูความเป็นไปของเขาภายในหนึ่งเดือนนี้ ให้เขามีความสุขกับสิ่งที่เขาได้รับ และหลังจากที่ผ่านไปหนึ่งเดือนนี้ ฉันก็จะหายไปไม่ให้เขาเห็นอีกตลอดไป ...
3.) ตอนจบอย่างให้เป็นอย่างไรคะ ?
: วันสุดท้าย .... ครบแล้วหนึ่งเดือนหลังจากที่อุนเซได้รักกับโฮยอนและเขาก็มีความสุขดี มันเป็นสิ่งที่ฉันไม่ต้องกังวลอะไรอีกแล้ว
“จองอึน ... วันนี้ฉันจะออกไปข้างนอกนะ จะกลับเย็นกว่าทุกวันหน่อยเพราะฉันจะไปเดทกับโฮยอน วันนี้เป็นวันครบรอบหนึ่งเดือนของฉันกับเขา อยากกินอะไรอยู่ในตู้เย็นนะ แล้วเจอกันตอนเย็น” อุนเซพูดขึ้นส่วนแนนั่งนิ่งอยู่บนโซฟาในบ้านของเขา
“....เที่ยวให้สนุกนะ อุนเซ” ฉันว่าออกไปอย่างนั้นก่อนเขาจะยิ้มให้ฉันเล็กน้อยแล้วเดินออกจากบ้านไป ฉันเสหน้ามองไปที่รถของเขาที่เคลื่อนตัวออกไปช้าๆก่อนจะหายลับไปไหนพริบตา ความเงียบสนิทแทรกซึมเข้ามาในบ้านอีกครั้งและเป็นอย่างนี้ทุกครั้งที่เขาออกไปจากบ้านหลังนี้เพื่อไปหาคนที่เขารัก ฉันลุกขึ้นยืนก่อนจะก้าวเท้าไปขึ้นบันไดชั้นบนของบ้านหลังใหญ่ เปิดประตูเข้าไปในห้องของเขา สายตากวาดมองไปทั่วห้องที่เป็นระเบียบเรียบร้อยเพราะเมื่อเช้าฉันเพิ่งจะจัดการเก็บกวาดห้องของเขา สายตาของฉันไปสะดุดที่กรอบรูปที่วางอย่างบนหัวเตียง แน่นอนว่านั่นเป็นรูปเขาและโฮยอนคู่กัน ส่วนกรอบรูปอีกอันมีเขาและ...ฉันถ่ายคู่กัน เอาอีกแล้วน้ำตาเจ้ากรรมนี่ไหลออกมาอีกแล้ว น่าสมเพสตัวเองชะมัด ฉันวางกรอบรูปไว้ที่เดิมปาดน้ำตาของตนเองลวกๆที่ยังไหลอย่างต่อเนื่อง
“เมื่อไหร่แกจะหยุด...สักที..” ไร้เสียงสะอื้นของฉันมีเพียงน้ำตาที่ไหลเท่านั้น ก่อนฉันจะหันไปเจอกับกล้องวีดีโอที่อยู่บนหัวเตียงของเขา ฉันถือมันขึ้นมาเปิดดูภายในนั้น มันเป็นภาพเคลื่อนไหวธรรมดาเป็นภาพที่ฉันเป็นคนถ่ายให้เขาและโฮยอน ใบหน้าของเขาดูมีความสุขล้นเหลือพร้อมกับทำหน้าตลกๆไปด้วย ฉันกดเลื่อนไปก่อนจะหยุดลงเมื่อเห็นใบหน้าของตนเองและเขา ภาพนี้ฉันมั่นใจได้เลยว่าฉันไม่ได้เป็นคนถ่ายเพราะภาพของฉันและเขานั้นกำลังหลับอยู่ หัวของฉันพิงไหล่ของเขาเอาไว้ส่วนหัวของเขาก็วางซ้อนอยู่บนหัวของฉัน แต่มันก็แค่นั้นเพราะฉันไม่สามารถที่จะทำแบบนี้กับเขาได้อีกแล้ว...
.
.
.
.
ภายในเย็นวันนั้นร่างสูงของชายหนุ่มชื่อว่าอุนเซเดินเข้ามาในบ้านมือของเขาถือของมากมายที่ซื้อมาทุกครั้งที่กลับบ้านเป็นประจำและหวังว่าจะเห็นหญิงสาวที่ชอบมานั่งอยู่บนโซฟา แต่โซฟานั้นกลับว่างเปล่าไร้ผู้คนเขาจึงเดินเข้าไปในครัวของตนเองแต่ก็ว่างเปล่าไร้หญิงสาวคนนั้นเช่นเคย ก่อนจะคิดอะไรออกขายาวก้าวขึ้นไปชั้นบนของตัวบ้านก่อนจะเปิดประตูห้องของตนเองออกแต่กลับว่างเปล่าไร้หญิงสาวคนที่เขาตามหา
“ไปไหนของเขา” เขาพูดขึ้นกับตนเอง ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนั่งลงกับเตียงนอนมือหนาสัมผัสกล้องวีดีโอได้มันกำลังเปิดค้างเอาไว้อยู่ เขาจึงจับมันขึ้นมา นิ้วหนากดปุ่มเพลเพื่อดูสิ่งในนั้น แน่นอนว่าเขาเห็นตัวเขากับโฮยอนแล้วก็ต้องอดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นใบหน้าของตนเองที่ทำออกมาโดยไม่อายสายตาใคร
“เป็นตอนที่จองอึนถ่ายนี่นา” เขาพูดขึ้นกับตนเองก่อนจะกดเลื่อนภาพแล้วพบกับภาพที่เขาและจองอึนกำลังหลับอยู่ ภาพนี้เป็นภาพที่เขาไม่รู้สึกตัวเหมือนกับจองอึนเขายิ้มให้กับภาพอย่างลืมตัวก่อนจะกดเลื่อนไปเรื่อยๆจนเขาเห็นบางอย่างจึงกดให้ภาพนั้นหยุดที่ตรงนั้นเป็นภาพห้องนอนของเขาที่เขานั่งอยู่ตรงนี้ นิ้วเรียวกดเพลก่อนจะปรากฏรูปหญิงสาวที่คุ้นตา
“จองอึน” เขาพูดชื่อของหญิงสาวในภาพนั้น
“สวัสดีอุนเซ ว่าไงล่ะไปเที่ยวสนุกหรือเปล่า..” หญิงสาวเอื้อนเอ่ยคำพูดออกมาด้วยรอยยิ้มของเธอ
“ซื้อของมาฝากฉันอีกล่ะสิ ของมันจะล้นตู้เย็นอยู่แล้วนะ” เธอว่าออกมาทำให้เขายิ้มได้เพราะเธอจับเขาได้อีกแล้วว่าเขาซื้อของมาให้กับเธอ
“ฉันมีบางอย่างจะให้นายแหละแต่นายต้องหลับตาก่อนนะไม่งั้นนายจะไม่ได้สิ่งนั้นจริงๆด้วย” เธอว่าออกมาเขาส่ายหัวเล็กน้อยก่อนจะหลับตาลงอย่างช่วยไม่ได้ สักพักเขาก็ได้ยินเสียงบางอย่าง เป็นเสียงของหญิงสาวที่เขาจำได้ดีเสียงนั้นกำลังเอื้อนเอ่ยเนื้อร้องของเพลงเพลงหนึ่งไปเรื่อยๆ เขาหลับตาแล้วฟังเรื่อยๆอยู่อย่างนั้น
“… I will the sun in your sky
I will light your way for all time
Promise you
For you I will
I promise You
For you I will…”
เมื่อทำนองท่อนสุดท้ายจบลงเขาจึงลืมตาขึ้นมาแต่ก็พบแต่ความว่างเปล่าไม่มีแม้กระทั่งจองอึนที่ยืนอยู่หน้าเขามือยังคงถือวีดีโอเอาไว้อย่างนั้น เขาก้มมองรูปในวีดีโอ
“เพราะไหมอุนเซ แต่คงไม่เพราะเท่านายหรอกก็นายเล่นดนตรีกับร้องเพลงเก่งกว่าฉันอีกนี่นา ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะอุนเซ ขอบคุณที่ดูแลฉัน ขอบคุณที่นายมีกำลังที่พร้อมจะสู้ต่อไป ขอบคุณเวลาทุกเวลาที่ทำให้ฉันอยู่กับนาย ขอบคุณทุกๆอย่างจริงๆ ฉัน...รักนาย...” เธอว่าขึ้นมาก่อนอุนเซจะมองภาพในกล้องวีดีโออย่างไม่เข้าใจ เธอพูดออกมาว่าเธอรักเขา
“แล้วนายไม่ต้องตามหาฉันหรอก เพราะตั้งแต่ที่นายก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้จากที่นายออกไปข้างนอกมาไม่ว่านายจะหายังไงนายก็หาฉันไม่เจออยู่ดีเพราะว่าฉัน...ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว ... ลาก่อนอุนเซ..” ภาพและเสียงของเธอตัดไปทันทีเมื่อเธอพูดคำสุดท้ายจบ ความเงียบเข้ามาปลกคุมในห้องของชายหนุ่ม
“ไม่จริงใช่ไหม...จองอึน” เขาเอื้อนเอ่ยคำออกมาก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งเข้าไปในห้องที่เขาให้เธอเป็นห้องนอนของเธอแต่ก็ว่างเปล่า วิ่งออกมานอกบ้านไปในสวนหรือนอกประตูรั้วก็ไร้วี่แววของหญิงสาวที่ชื่อจองอึน สายลมพัดผ่านร่างของเขาอย่างเบาบางก่อนเขาจะได้ยินเสียงบางอย่าง
“ขอบคุณสำหรับทุกอย่างอุนเซ
อย่าร้องไห้นะ นายต้องเข้มแข็ง
ฉันจะอยู่กับนายตลอดไป
อยู่เป็นสายลมที่คอยพัดอยู่ตลอดเวลา”
The end.
4.) คุณฝ่าฝืนกฎข้อห้ามของสรวงสวรรค์ แน่นอนว่าคุณจะต้องถูกสาป ให้ถูกสาปเป็นอะไรดีล่ะ ?
: สายลม ; ขอถูกสาบเป็นสายลมค่ะ ในเมื่อต้องโดนสาบแล้วแต่ฉันก็อยากที่จะอยู่กับเขาอยู่ดี แต่ฉันไม่สามารถที่จะกลายร่างเป็นมนุษย์ได้อีกแล้ว งั้นฉันขอที่จะเป็นสายลมค่ะ ไม่สามารถเห็นด้วยตาเปล่าทำได้เพียงแค่กระทบเข้าร่างแล้วหายไปเท่านั้น ไม่ว่าจะเป็นสายลมร้อน ลมหนาว หรือเป็นเพียงลมธรรมดาก็ตาม มันเหมือนกับว่าฉันจะอยู่กับเขาตลอดไปไม่ว่าอย่างไรสายลมก็จะพัดและไม่หยุดนิ่ง
5.) คิดว่าชื่อเรื่อง For you . I will มีความหมายลึกซึ้งอย่างไรคะ ?
: ฉันจะทำให้คุณ ฉันจะมอบให้คุณ แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งใดก็ตาม แต่ที่ฉันทำทุกอย่างก็เพื่อคุณ เพื่อคุณคนเดียวเท่านั้น โดยที่ฉันไม่ต้องการสิ่งตอบแทนใดๆทั้งสิ้น ฉันยินดีจะให้ในสิ่งที่คุณต้องการ
ความคิดเห็น