คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 เจอกันอีกครั้ง
ผมเินเ้ามาในห้อ็พบเพื่อนร่วมันมามาย พวเา่าุยันสนุสนาน ผม้อมอพวเา
"ะเริ่มยัไีล่ะเนีย..."
ผมหันมอ้ายวา หาลุ่มที่ะเ้าับผมไ้ นไ้เอลุ่มหนึ่ ลุ่มนั้นเป็นลุ่มเียวที่ผมเออนเ้าห้อประุม
เ้าไปทัีไหม? ผมลัเลเพราะไม่เยทำอะไรแบบนี้มา่อน ถ้าเินเ้าไปแล้วเิโนบอว่ายุ้หน่าแบบนี้ ผมหอยแน่ๆ
หาลุ่มอื่นแล้วัน! ผมมอหาลุ่มอืน นระทั้เห็นผู้ายสอนุยัน ท่าทาอพวเาูไม่มั่นใเหมือนับผมเลย หน้าะเ้าันไ้ ผมเินไปหาพวเาและทัทาย
"วะ...ว่าไ?"
ผมโบมือทัทาย พวเาทั้สอหันมามออย่าๆ
"นะ...นายเป็นใรน่ะ?"
ผู้ายนแรถามเหมือนลัวผม ผมึพยายามแสร้ยิ้มและอบลับไป
"ันื่อ ิน อยู่ห้อเียวับพวนาย"
"เรื่อนั้นพวเรารู้! แ่ทำไมนายถึมาทัพวเราล่ะ?"
ผู้ายนสอถามผม้วยใบหน้าไม่มั่นใ ห้ะ?
"ทัไม่ไ้...หรอ?"
ผมถามพวเาอย่าๆ
"ไปันเถอะ"
ผู้ายนแรระิบเพื่อนอเาและพาันเินหนีาผมไป
นี้มันเรื่ออะไรันเนีย? ผมไม่สาทารถหาเพื่อนไ้หรอ? ทำไมัน..
"เฮ่อ~"
ผมถอนหายใออมาและมอรอบๆ เห็นโ๊ะ้านหลัว่าที่ิอยู่้าถัยะ แถมรนั้นยัมีหน้า่า้าๆ้วย ผม้อทนร้อน ทนหนาวแล้วล่ะ
ผมเินไปนั่ที่โ๊ะนั้นและแวนระเป๋า้าโ๊ะ ่อนที่ะเท้าาัวเอ
ารหาเพื่อนมันทำยัไนะ?
ผมถอนหายใออมาอีรั้ ผมไม่รู้ว่าวรหาเพื่อนยัไ ถึะเยเห็นนในห้ออนมัธยม้น็เถอะ แ่ผมไม่รู้เรื่อพวนั้นเลย...
ผมหันไปมอหน้า่า้าๆ มอ้านอ เห็นผู้ายสอนเินมา้วยันพร้อมออันอย่าสนิทสนม ผมเอ็อยามีแบบนั้นบ้า เพื่อนสนิท...
ะว่าไปแล้ว ผม็เยมีอยู่นนึนิ อนนั้นยัเป็นเ็ รู้สึว่าเาะย้ายออไปเพราะพ่อ้อไปทำานที่อื่น ทำให้แม่และเธอ้อย้ายามไป้วย
นี้ผมิบ้าอะไรเนีย? เฮ่อ~ ผมถอนหายใออมาและหันไปมอรหน้าที่มีระาน
ทันไนั้นหาาอผม็เห็นผู้หินหนึ่ที่นั่้าๆ
เธอือผู้หิที่นั่้าผม่อนหน้านี้ ผมเยเรียเธอแล้ว แ่เธอไม่อบ เธอไม่อยารู้ัับผมล่ะมั
แ่ว่านะ...ถ้านั่้าๆันแล้ว รู้ื่อันหน่อย็ไม่ีว่าหรอ?
ผมหันไปมอเธอ ีล่ะ.
"วะ...ว่าไ"
ผมยมือโบทัทายไปมา แ่ถูเธอเมินโยสมบูร์
อืม...ไม่สนใริๆ้วย เธอยัอ่านหนัสือบนมืออเธออยู่เลย
ั้นอีรอบ
"สวัสี เธอื่ออะไรหรอ?"
ผมถามออไป แ่็เหมือนเิม เธอไม่อบลับมา ััวลแล้วสิ
"ือว่า..."
"เียบะ!"
เธอหันมามอผม้วยสีหน้าไม่พอใ ทำให้ผมะัไป
"เอ่อ..."
ผมเ็บมือัวเอลและหันไปมอทาระานเหมือนเิม โนโรธะแล้วสิ.
"นี้นาย!"
เสียผู้หิัึ้น้าๆผม พอหันไปมอ็พบผู้หินหนึ่ำลัยืนอยู่ ไม่สิ...ผมเยเอเธออนอยู่ในห้อประุม รู้สึเธอนั่อยู่ไล้ๆ้วยสิ
"รับ?"
"ไม่ไ้เอันนานเลยนะ?"
"เห้ะ?"
ผมไม่รู้ว่าเธอำลัพูถึอะไร ไม่ไ้เอันนานรอ. พวเราเยเอัน้วยหรอ?
"เธอพูอะไรน่ะ? พวเราไม่เยเอ..."
ะที่ผมพู ใบหน้าอเพื่อนสมัยเ็นที่ผมเยเป็นเพื่อนสนิท้วย็พุ่ึ้นมา
หน้าอเธอล้ายับเ็ผู้หินนั้นมา หรือว่าเธอเป็น...
"ำไ้แล้วสินะ"
เธอยิ้มให้ผม ไม่ริหน่า~ เธอเป็นผู้ายไม่ใ่หรอ? เพื่อนสมัยเ็นนั้น ไหถึแ่ัวมีระโปร ไว้ผมยาว แถมยัสวยอี่าหา!
เธอย้ายลับมาแล้วั้นหรอ?
***
ความคิดเห็น