คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : S n o o p e r 1 (✿◖◡◗)
ღS n o o p e r 01ღ
c h a n b a e k ft. e x o
ผมได้รับมอบหมายงานมาชิ้นหนึ่ง หลังจากอ่านรายละเอียดงานอย่างละเอียด ผมก็มองหน้าบอสผู้ซึ่งได้แต่ยักคิ้วลิ่วตาเมื่ออยู่ตามลำพังกับผมสองคน
"ให้ฉันสืบหารักแรกของอิตาไอดอลพันล้านเหนี่ยนะ?"
"เยสส!!"
'อู๋ อี้ฟาน' หรือ ที่ทุกคนเรียกกันว่า บอส กำลังนั่งกระดิกเท้าอย่างสบายใจบนโซฟาตัวแพงที่ลงทุนซื้อมาจากปารีส ทั้งๆที่ผมก็มองแล้วมันก็ไม่ต่างอะไรจากโซฟาหนังธรรมดาๆ แต่บอสก็ยังยืนยันว่ามันเป็นรุ่นอลิมิเต็ด ออดิชั่น ที่มีเพียง2 ตัวในโลก (อ๋อจ้ะ)
" นี่มันงานบ้าอะไรกัน ให้ฉันไปตามหารักแรกของไอดอลขวัญใจสาวๆทั้งประเทศเหนี่ยนะ?เกิดถ้าฉันทำอะไรผิดสำแดงใส่เขาแล้วแฟนคลับจะไม่รุมประนามฉันหรือ ยังไง ... ยังไงก็เถอะฉันก็จะไม่ทำงานนี้เด็ดขาด!! "
"โธ่! แบคฮยอน บอสว่างานนี้เหมาะกับนายแค่คนเดียวแล้วนะ ลองคิดดูสิ ตามหารักแรกของ ปาร์ค ชานยอลเลยนะเว้ย! โรแมนติกจะตายไป "
"ทำไมคนอื่นเขาได้แต่คดีเด็ดๆ แล้วฉัน.."
"เป็นนักสืบต้องไม่เกี่ยงงานนะ ที่สำคัญที่ฉันมอบหมายงานนี้ให้เธอเพราะคิดว่ามันเป็นงานสำคัญแล้วฉันก็ไว้ใจแค่นาย ..แบคฮยอน "
"บอสก็พูดงี้กับนักสืบทุกคนปะว่ะ -__- ฉันไม่หน้าหลงผิดมาทำงานให้บอสเลย อยู่บ้านเป็นคุณหนูก็ดีอยู่แล้ว"
" ก็นายบอกเองว่าชีวิตลูกคุณหนูมันหน้าเบื่อ นี่ไงฉันให้งานนี้กับนาย รับรองได้เลยว่าชีวิตนายจะมีสีสันเพิ่มมาอีก 100เท่า หรือจะเอาไง นายจะลาออกจากคลับของฉันก็ได้นะ ฉันก็แค่ส่งนายกลับคฤหาสต์ตระกูลบยอน แล้วก็บอกมี๊ของนายว่า นายพร้อมที่จะกลับไปเรียนต่อที่ ลอนดอนแล้ว "
"ฉันเรียนจบมาจะ2ปีแล้วจร้าาาาา บอสคงลืมไปแลัวว่าฉันเป็นเด็กอัจฉริยะ เรียนจบก่อนเกณฑ์"
"แต่นายก็ไม่มีงานทำสักที ฉันพูดถูกมั้ยหล่ะ"
"ฉันเลือกที่จะไม่ทำเองต่างหากหล่ะ รู้ไว้ซะด้วยว่าชาตินี้ถึงฉันจะไม่ทำอะไรฉันก็สบายไปทั้งชาติ "
"แล้วฉันถามนายซักคำ นายมีความสุขมั้ย?ที่ใช้เวลาไปแบบปล่าวประโยชน์ ไม่มีความตื่นเต้นอะไรเลย ... นายเข้ามาในคลับนี้เพราะนายอยากหาความสนุกให้กับชีวิตไม่ใช่เหรอแบคฮยอน นายเบื่อเบื่อชีวิตแบบนั้นนายเป็นคนบอกฉันเองนะ "
ฉันกลอกตาไปมาสองสามที ทำให้บอสพอได้รู้ว่าฉันเอือมระอากับเหตุผลของเขาแค่ไหน
มันก็จริงอย่างที่บอสบอกนั้นหล่ะ ฉันเบื่อจะแย่กับการที่จะต้องเป็นลูกคุณหนูไปวันๆ เบื่อมากกับการที่ทำอะไรไม่ได้นอกจากกิน นอน และช้อปปิ้ง ชีวิตฉันทำแบบนั้นมาจนฉันจะครบ 22 ปีอยู่แล้ว
“แล้วไอการที่ฉันต้องไปสืบหารักแรก ของซุปเปอร์สตาร์บ้าบออะไรนั้นมันทำให้ชีวิตของฉันมีความสุขเพิ่มขึ้นรึไปห้ะ”
“เธอก็ลองคิดดูเอาเองก็แล้วกัน แต่ฉันคิดว่าถ้าเป็นฉันนะ ฉันคงมีความสุขน่าดูเลยหล่ะ ได้ไปอยู่ท่ามกลางซุปเปอร์สตาร์ ดารา ดังๆของเกาหลีเลยนะ ลีมินโฮเอย คิมอูบินเอย ได้ข่าวว่าเธอก็ชอบเหมือนกันหนิ.... ไม่ดีเหรอแบคกี้ น้อยคนนะที่จะได้ไปอยู่ในจุดจุดนั้นหนะ”
"แล้วถ้าฉันทำพลาดหละ"
"ฉันไม่คิดว่าคนสวย และฉลาดไปทุกเรื่องอย่างเธอจะทำงานนี้พลาด นะแบคกี้ " สายตาเจ้าชู้ถูกส่งมาให้ฉันที่นั่งคิดหนัก ถ้าเป็นแต่ก่อนฉันคงจะหัวใจเต้นแรงเป็นจังหวะสามช่าไปแล้วหละ แต่ตอนนี้บอกเลยว่าไม่ ใบหน้าที่หล่อเหลากระชากใจสาวๆของบอสคงไม่มีผลกระทบต่อปฏิกิริยาการเต้นของหัวใจอีกแล้ว
"เชิญนายไปทำสายตานั่นใส่ นักสืบคนใหม่เถอะย่ะ ได้ข่าวว่าไปสอบคัดเลือกกันสองต่อสองที่มัลดีฟ เป็นไงหล่ะถึงใจมั้ยย "
"หยุดพูดให้คุณ อี้ชิงเขาเสียหายซักทีหน่าแบคกี้ เดี๋ยวนี้ไม่เห็นน่ารักเหมือนแต่ก่อนเลยนะ "
“ใครจะไปน่ารักสู้คุณอี้ชิงได้ ฉันหละอยากเห็นหน้าจริงจริ๊ง.. ใครกันน๊าที่ทำให้บอสเพื่อนสนิทของฉันตั้งแต่เด็กๆ มีความรักไปได้”
“ฉันบอกให้หยุดพูดไง!! .///// .”
เสียงกับท่าทางที่ดูจริงจังของบอส ดูแปลกตาจริงๆ นี่สินะที่มีคนอื่นเขาพูดว่า บอสของเรากำลังจะมีความรัก ฉันหละอยากเจอคุณอี้ชิงอะไรนั้นซักครั้ง อยากจะรู้ว่าเขาเป็นคนยังไง ทำไมถึงได้มัดใจอีตาบอสคนนี้ได้กันนะ
“ทำไม? คุณอู๋ อี้ฟาน เขินเหรอครับ .___. ”
“หยุดพูดเรื่องนี้แล้วรีบตกลงทำคดีนี้ของฉันได้แล้ว ...นายยังต้องไปเตรียมตัว”
" สรุปคือฉันปฏิเสธงานนี้ไม่ได้ อย่างนั้นสิ?"
" แน่นอนว่าเธอปฏิเสธงานนี้ไม่ได้ ไว้ฉันจะโทรไปบอกที่บ้านเธอให้ว่านายจะไปฝึกงานที่บริษัทของฉัน "
"คิดว่าป๊าฉันจะอณุญาติเหรอ ?"
"ให้ อู๋อี้ฟานคนนี้คุย มีเหรอที่คุณบยอนจะไม่อณุญาติ"
"....."
"อ้อ แล้วอย่าลืมจัดกระเป๋าเตรียมตัวด้วยหละ เพราะพรุ่งนายจะต้องเข้าไปเป็น ผู้จัดการส่วนตัวคนใหม่ของ ปาร์ค ชานยอล แล้วก็ห้ามลืมกฎระหว่างการปฏิบัติงานเด็ดขาด !! เข้าใจนะแบคฮยอน"
ღ S n o o p e r ღ
"ผมจะถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย .. คุณรักมันจริงๆหรือปล่าว "
"ฉันขอโทษค่ะ เร็น แต่เขาคือครึ่งหนึ่งของชีวิตฉัน ฉัน.. ฮึก ขาดเขาไม่ได้คะ ฮือออออออ "
เทคคคคคคคคค !!!! เยี่ยมมาก ปิดกองฉากนี้ !!
"ทำได้ดีมากนะชานยอล ไว้ค่อยมาเจอกันอาทิตย์หน้า วันนี้กลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ"
" ขอบคุณครับผู้กำกับที่ให้โอกาสผม "
" คุณก็พูดเกินไป ผมเองมากกว่าที่ต้องขอบคุณที่ทำให้หนังผมมียอดขายพุ่งขนาดนี้ "
" 55555 อะไรกันครับหนังของผู้กำกับต่างหากที่ดี ไม่ใช่เพราะผมหรอก "
"คุณนี่ยังถ่มตัวเหมือนเดิมเลยนะ หาได้ยากที่ดังแล้วจะเป็นแบบคุณ เห็นว่าผู้จัดการโด เรียกหาคุณอยู่ อย่าลืมไปหาเขาก็แล้วกัน "
ผมเดินออกมาจากกองถ่ายมุ่งหน้ามายังลานยอดรถหลังจากที่พูดคุยกับผู้กำกับเสร็จ ผมเดินไปยังรถสปอร์ตสีขาวที่ในรถคันนั้นมีผู้จัดการของผมนั่งรอด้วยท่าทางสบายๆ อยู่
" เสร็จแล้วเหรอมึง " พอเข้าไปนั่งตรงส่วนที่นั่งข้างคนขับ โด คยองซู หรือเพื่อนพ่วงผู้จัดการของผมก็เอ่ยถามผมทันที
" เออดิ ไม่เสร็จกูจะออกมาได้ไง " ผมตอบแบบกวนๆไปก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่นในขณะที่รถกำลังเลื่อนที่ไปยังที่พัก
"แล้วมึงอยากแดกอะไรก่อนเข้าคอนโดปะ กูนัดกับจงอินไว้ที่ร้านxcy จะไปด้วยกันมั้ย "
"เหอะทำมาเป็นถามกูว่าจะไปกินอะไรมั้ย ที่แท้ก็นัดกับไอ้จงอินไว้นี่เอง ไม่ได้เลยนะครับคุณโด เดี๋ยวนี้อะไม่ได้เลย "
"นั่งเงียบๆไปเลย ถ้าไม่อยากกินอะไรกูก็จะเข้าไปส่งมึงที่คอนโดเลย "
"เออมึง รู้เรื่องผู้จัดการคนใหม่ของมึงรึยัง?"
" อืม รู้แล้ว " ผมตอบแบบส่งๆไปในขณะที่มือก็กำลังเล่นโปรแกรมแชทต่อไปไม่ได้สนใจอะไร
" เขาจะเริ่มเข้ามาทำงานวันพรุ่งนี้นะ น่าจะย้ายเข้ามาอยู่กับมึงที่คอนโด "
"ห้ะ!! อะไรนะ " ผมเผลอตะโกนเสียงดังออกไป แต่ทำไมต้องให้เขาเข้ามาอยู่กับผมที่คอนโดด้วย
"ทางบริษัทเป็นคนออกคำสั่งเอง ช่วงนี้มึงกำลังดัง มีซาเซ็งแฟนก็เยอะอยู่ ไหนจะพวกข่าวฉาวที่มึงควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าอีก กูว่าทำแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน มันเป็นการดัดสันดานของมึงไปในตัว "
"อ้อแล้วอีกอย่าง เรื่องนี้ประธานปาร์คเป็นคนอณุมัติ ถ้ามีอะไรที่มึงไม่พอใจก็ไปคุยกับพ่อมึงเองก็แล้วกัน "
ผมอยากจะกัดลิ้นตาย หลังจากที่คยองซูมาส่งผมที่คนโดแล้วออกไปดริ้งซ์ต่อกับคนรักแล้วปล่อยให้ผมนั่งหงุดหงิดใจอยู่คนเดียว ตั้งแต่ผมรู้เรื่องที่พ่อของผมกำลังจะส่งผู้จัดการคนใหม่มาแทนคยองซู ด้วยเหตุผลที่ว่า คยองซูน่าจะต้องการชีวิตส่วนตัวแล้วอยู่กับคนรักอย่างจงอินบ้าง มันทำให้ผมไม่มีข้ออ้างอะไรเลยที่จะคัดค้านพ่อ ซึ่งผมเองก็เป็นคนไม่ชอบให้ใครมาบังคับซะด้วย แล้วยิ่งมีผู้จัดการใหม่ใช่ว่าจะดีไป เกิดดวงซวยเจอกันที่โหดและพูดจาไม่รู้เรื่องขึ้นมาจะทำยังไง แล้วไหนจะต้องมาเป็นรูมเมทกันอีก ให้ตายเถอะ! ต่อไปนี้ชีวิตของปาร์ค ชานยอล ถึงขั้นวิกฤตแน่ๆ
พูดแล้วเซ็ง ส่งแชทไปหาน้องฮยอนอาดีกว่า
Real_pcy : ฮยอนอามาหาโอ้ปป้าที่ห้องหน่อย
HYA : อีก 30 นาทีนะค่ะโอ้ปป้าฮยอนอายังอยู่ที่กองถ่าย
Real_pcy : รอยู่นะครับคนดี :D
แค่นี้ก็เรียบร้อยหวังว่าคืนนี้เราจะมาสนุกด้วยกันนะครับบบบบบบ น้องฮยอนอา >3
“วางกระเป๋าไว้ตรงนี้ก็ได้ ขอบคุณมากนะครับ” ผมเอ่ยกับพนักงานทั้ง 2 คนที่มาช่วยผมขนข่าวของที่จะย้ายมาอยู่ในคอนโดของ ปาร์ค ชานยอล
“ห้องก็สวยดีหนิ มีรสนิยมไม่เบา” ผมพึมพำเบาๆพร้อมเดินสังเกตไปรอบๆห้อง คอนโดที่หมอนี่อยู่ถือว่าสบายอยู่พอตัว อยุ่ชั้นบนสุดแถมห้องก็กว่างเอามากๆ ในนั้นก็มีห้องครัวห้องนั่งเล่นพร้อม แลดูสบายเสียไม่เบา
“ป่านนี้ทำไมเจ้าของห้องยังไม่ออกมาจากห้องนอนอีกนะ เหอะๆ ขี้เซาหว่ะ” ผมพูดพลางนั่งลงบนโซฟาขนาดใหญ่ที่ตรงข้ามมีจอแอลซีดีขนาดยักษ์ ผมเอื้อมมือไปหยิบรีโหมดที่ตั้งอยู่ข้างๆ แต่.........
“นี่มันอะไรกัน!!!!! ชุดชั้นในสีแดงเพลิงของใครกองอยู่ตรงโซฟานี่ “
ผมลุกขึ้นด้วยความตกใจ แต่กต้องช็อค!ต่อเป็น สิบเท่าเมื่อเห็น กางเกงในของผู้ชาย และซองถุงยางอนามัยที่ตั้งอยู่ตรงนั้นด้วย
“บอกฉันทีว่านี่มันอะไรกัน ปาร์คชานยอลลลล!!!!!!!!!!!!”
100%
ღSNOOPER ღ
#สนปชบ
ความคิดเห็น