ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนพิเศษ 2:: วันเกิดโลเวล
ฤดูร้อน วันที่ 5
"อย่าลืมทานยา และ รักษาสุขภาพนะครับ"
ถ้อยคำที่ โลเวล หมอเพียงหนึ่งเดียวของหมู่บ้านเอ่ยกับผู้ป่วยที่เพิ่งถือยาที่เขาจ่ายให้แล้วเดินออกไปจากห้องตรวจ ส่วนเขาก็เดินออกมาเรียกคนไข้คิวถัดไป
"เชิญคนไข้คนต่อไปครับ..... อ้าว...ไม่มีใครแล้วเหรอ?...."
จากสถิติตั้งแต่เขาย้ายมาอยู่หมู่บ้านแห่งนี้พบว่าคนที่นี่มักจะป่วยในช่วง ฤดูใบไม้ร่วง กับ ฤดูหนาว ซะส่วนใหญ่ นอกเหนือจากนั้นที่กล่าวมาก็มักจะเป็นอุบัติเหตุเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่าง แผลถลอก เลือดตกยางออก(แผลไม่ลึกมาก) แมลงสัตว์กัดต่อย
แม้ว่าเมืองนี้จะสงบสุข และ มีงานให้เขาทำตามที่เขาต้องการก็ตาม...
"กลับมาเงียบเหงาอีกแล้วสินะ ฮะ ๆ " เขาหัวเราะเบา ๆ
แต่ก็รู้สึก 'เหงา' อยู่ไม่น้อยเลย...
อาจจะฟังดูแปลก แต่สำหรับเขาแล้ว เขาจะมีความสุขทุกครั้งที่ได้พูดคุยกับคนที่เข้ามาในคลีนิกของเขา หากแต่ส่วนมากจะเข้ามาแค่ให้เขารักษา หรือ บรรเทาอาการป่วย จ่ายยา แล้วเดินออกจากร้านไปก็เท่านั้น....
"......"
เดินผ่านห้องรับแขก(ที่เหมือนห้องรับรอคิวคนไข้ซะมากกว่า) เข้ามายังห้องตรวจ นั่งลงบนเก้าอี้ไม้ประจำการของเขาสองมือประสานกันแล้วแนบไปที่บริเวณคาวเหมือนกำลังคิดอะไรซักพัก....
".........."
"หาว......" คิดไปคิดมา คิดไม่ออกก็เลยหาวออกมา และนั่นก็ทำให้เขาคิดอะไรบางอย่างได้
"หลับซักงีบก็แล้วกัน..."
------------------------------------------------------------------------------------
ก่อนที่จะถูกความง่วงหงาวหาวนอนของตนจะครอบงำ เขาก็ไม่ลืมที่จะจัดแจงเอกสารบนโต๊ะให้เป็นระเบียบ และ มีพื้นที่ว่างพอที่จะให้เขาได้ฟุบหน้าลงไปนอน
"ราตรีสวัสดิ์..." พูดแล้วเปลือกตาคู่นั้นก็ได้ปิดลง
ภายในห้วงนิทราเขาได้เห็นตัวเองสมัยทำงานสาละวนอยู่กับคนไข้ ไม่มีเวลาได้ไปพักผ่อน ไม่มีเวลาให้กับคนรอบข้าง และไม่มีเวลาพูดคุยสนทนากับคนไข้เพราะต้องรีบไปตรวจคนไข้คนอื่นอีก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็เป็นการแลกเปลี่ยนกับสิ่ง ๆ หนึ่งที่เป็นเหมือนปัจจัย 5 ที่เพิ่มาจาก ปัจจัย 4 นั่นก็คือ ่เงิน ่
เป็นชีวิตที่วุ่นวาย...วุ่นวายมาก ๆ .....
เงิน คืออำนาจในการซื้อทุกสิ่ง.... เงิน คือตัวบ่งบอกทุกอย่างในตัวคนเรา....
ในแต่ละวันเขาต้องตะเกียดตะกายวิ่งเต้นทำงานสายตัวแทบขาด และ ละทิ้งคนรอบข้างเพื่อสิ่งที่เรียกว่า เงิน
กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็คือเขาหันข้างไปก็เหมือนไม่มีใคร ไม่มีใครที่เขาสามารถบอกได้อย่างเต็มปากว่าอยู่เคียงข้างเขา.... หากตัดเรื่องเงิน และ เรื่องงานออกไป เขาก็ได้ค้นพบว่า มันไม่มีอะไรเลย!!
เพล้ง!!!
"อุหวา! ร้อน ๆ ๆ ๆ !!!"
เสียงแตกของวัตถุบางอย่าง และ เสียงโหวกเหวกก่อนหน้านี้ทำให้โลวเวลได้ลืมตาตื่นจากการหลับพักผ่อน(ที่เหมือนกับไม่ได้พัก) ดวงตาคมสีแดงเริ่มกวาดตามองที่มาของเสียง
ทิศที่มาของเสียงอยู่ทางด้านหลัง เขาจึงค่อย ๆ หันไปมองก็พบกับ...
"นี่คุณ.... คุณอีกแล้วเหรอ?" น้ำเสียงนุ่มแต่กลับราบเรียบดูเคยชินไปด้วย
"เอ...เฮะ ๆ ๆ ฉันเปล่านะ" เจ้าของร่างบางร่างบางผิวแทนตัดกับเส้นผมสีขาวเงินของเธอ แต่กลับรับกับดวงตาสีฟ้าของเธอพอดี เอ่ยอ้างว่าตนเองไม่ใช่ต้นเหตุของเสียงวัตถุแตกนั่น แต่ดูเหมือนจะไม่สำเร็จ เพราะเธอกำลังอยู่ในท่าจะเอื้อมไปเก็บเศษแก้วที่แตกกระจายอยู่ตรงพื้น ซึ่งตรงกับกระติกน้ำร้อนที่ตั้งอยู่ตรงโต๊ะชงกาแฟด้านหลังโต๊ะทำงานของเขา เขาจึงพอจะเดาเหตุการณ์ได้คร่าว ๆ แต่ก็ไม่นึกว่า ซินดร้า จะแอบเข้ามาในขณะที่เขากำลังหลับพักผ่อนอยู่
ซึ่งพูดต้อนให้เธอจนมุมได้ไม่นาน...
"อ๋าาาา ยอมแล้วก็ได้ ๆ ฉันเป็นคนทำแตกเองแหละ"
'ชัดเจน...แจ่มแจ้ง'
ก็สารภาพมาซะหมดเปลือก....
ที่จริงก็เป็นเรื่องที่เขาชินแล้วล่ะที่อยู่ ๆ ผู้หญิงคนนี้มักจะมาหาเขาเวลาที่ไม่มีคนป่วย และ เขากำลังพักผ่อน แต่วันไหนที่เขาเผลอหลับเท่านั้นแหละ! มักจะพบว่าข้าวของของเขามักถูกเธอยกนั่นยกนี่ ย้ายนั่นย้ายนี่อยู่ประจำ ถึงจะบอกว่าผู้หญิงคนนั้นเป็น 'นักสำรวจ' ก็เถอะ แต่ที่ต้องไปสำรวจจริง ๆ มันต้องโบราณสถาน หรือ ไม่ก็สถานที่ ๆ ยังไม่เคยไปไม่ใช่เหรอ? แต่ก็ไม่รู้จะพูดยังไงเมื่อได้คำตอบสวนกลับมาว่า 'แล้วคลีนิกเพียงหนึ่งเดียวของหมู่บ้านก็เป็นที่ ๆ คนในหมู่บ้าน(อย่างเธอ)ไม่เคยสำรวจไม่ใช่เหรอ?'
(กลับเข้าบทสนทนา)
"ก็แค่จะเข้ามาชงชาก็เท่านั้นเอง แต่เห็นหลับอยู่ก็เลยไม่ปลุก..." - ซินดร้า
"แล้วบ้านของคุณไม่มีกระติกน้ำร้อนเหรอครับ?" - โลเวล
"เสีย แล้วก็ขี้เกียจซ่อมด้วย" - ซินดร้า
"ก็แล้วทำไมไม่ให้คนอื่นซ่อม หรือ ซื้อใหม่ล่ะครับ?" -โลเวล
"พอดีไม่มีเงินน่ะ ขอยืมหน่อยสิ" - ซินดร้า
".... ผมเป็นหมอนะครับ ไม่ใช่พนักงานธนาคาร" แล้วก็ถอนหายใจออกมาเบา ๆ เป็นการเว้นช่วงเปลี่ยนหัวข้อสนทนา "เอาเป็นว่าช่างเรื่องนั้นไปก่อน ตอนที่แก้วมันแตกไม่มีเศษไปบาดขาคุณใช่มั้ย?"
"ไม่เลย ๆ เลือดไม่เห็นออกเลยซ๊ากกก กะ หยด" เธอทำหน้าลั้ลลาแบบไม่รู้ร้อยรู้หนาว
"ถ้างั้นก็ดีแล้วละ่ครับ ถ้างั้นตอนนี้คุณอย่าเพิ่งขยับนะครับเดี๋ยวจะไปเหยียบเศษแก้วเอาระหว่างที่ผมจะเก็บกวาด...." ขณะพูดก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้พร้อมหยิบกระดาษหนังสือพิมพ์ที่วางไว้ข้างบนเอกสารที่เขาจัดก่อนหน้า
"โอ้ ๆ ไม่ต้อง ๆ ให้ฉันช่วยเถอะ! ไหน ๆ ก็ทำแก้วคุณแตกแล้วนี่" ซินดร้าไม่ว่าเปล่า เธอย่อตัวลงแล้วค่อย ๆ เริ่มเก็บเศษแก้วอย่างระมัดระวัง
โลเวลที่เหมือนจะห้ามอะไรไม่ได้แล้วก็ปล่อยเลยตามเลย ช่วยกันเก็บเศษแก้วใส่บนกระดาษหนังสือพิมพ์ ห่อด้วยหนังสือพิมพ์อีกที ใส่ถุงขยะ ผูกปากถุงให้แน่น แล้วทิ้งลงถังขยะเป็นอันเสร็จ
"บ๊ายบาย เจ้าแก้วแตก" ซินดร้าบอกลาแบบติดตลกในขณะที่ถุงขยะนั้นได้ถูกทิ้งลงไปในถังขยะด้านหลังคลีนิกแล้ว
"ทีนี้คุณก็กลับไปได้แล้วนะครับ" โลเวลเอ่ย แต่คำตอบที่ได้คือการหันกลับมายู่หน้าของอีกฝ่าย
"ไม่เอา วันนี้ยังไม่ได้ดื่มชาเลย"
'ยังจะดื่มชาอีกเรอะ?....' เขาคิด
"เฮ้อ...แก้วเดียวแล้วไปนะครับ" ด้วยความที่ปฏิเสธคนไม่ค่อยเก่ง ก็เลยยอมจนได้
"ไชโย! ได้เลย ๆ แก้วเดียวแล้วไปเลย แล้วก็นี่ใช้สมุนไพรนี่ต้มนะ พอดีเก็บได้ระหว่างเดินทางกลับหมู่บ้านมาเก็บได้เพียบเลยล่ะ!" พูดพร้อมกับยื่นถุงขนาดกำมือหนึ่งของเธออกมา ภายในบรรจุด้วยสมุนไพรใบสีเขียวที่หาได้ทั่วไปตามหมู่บ้าน
"คร้าบ ๆ ชาสมุนไพรสินะครับ แต่นี่ที่ให้มามันจะเยอะเกินไปสำหรับแก้วเดียวรึเปล่าครับ?" เขาถามอีกฝ่าย
"ก็แล้วฉันบอกตอนไหนเล่าว่าจะดื่มชาคนเดียว?" ซินดร้าขยิบตาให้อีกฝ่าย
"......." เขาเงียบไปซักพักแล้วกำลังรอว่าอีกฝ่ายจะพูดว่าอะไร
"ถึงจะไม่มีเค้กวันเกิดมาให้...แต่เป็นชาซักถ้วยแทนได้มั้ยล่ะ?...." เธอเอ่ยออกมาแม้ว่าผิวของเธอจะแทนออกคล้ำแต่โลเวลก็แอบเห็นสีแดงที่แต้มอยู่บนแก้มทั้งสองข้างของอีกฝ่าย ทำเอาเขาอดยิ้มไม่ได้ รู้สึกประหลาดใจอยู่เหมือนกันที่คนอย่างเขาจะมีคนสนใจเขาแม้กระทั่งมาบอกสุขสันต์วันเกิด(แบบอ้อม ๆ )
"เฮ้ ๆ อย่าเงียบสิ! ชาสมุนไพรอ่ะ! จะดื่มแล้วจะได้รีบไป!!" คงเพราะเขายิ้มให้ หน้าอีกฝ่ายเลยแดงหนักกว่าเดิมแล้วเริ่มโวยวายออกมา ช่างเป็นท่าทางที่ดูน่าเอ็นดูไม่น้อยสำหรับเขา
"ฮะ ๆ ๆ ครับ ๆ จะรีบไปชงเดี๋ยวนี้แหละ"
--------------------------------------------------------------------------------------
มุมคุยกับไรต์
สวัสดีค่ะ มาพบกับเราอีกครั้งในตอนพิเศษวันเกิดของคุณหมอโลวเวล----
ตอนนี้เรามีเรื่องจะมาบอกหลายเรื่องเลยค่ะ!
อย่างแรกคือ ตอนนี้เราได้เพิ่มวันเกิดของลูก ๆ ของทุกท่านในแนะนำของตัวละครแล้วนะคะ
อย่างที่สองคือ เราต้องขอโทษจริง ๆ ค่ะที่เราเผลอข้ามตอนพิเศษวันเกิดของแลนซ์ไปTT ( ฤดูร้อน วันที่ 4) ทางเราจะชดเชยให้เป็นตอนพิเศษอย่างอื่นนะคะ
อย่างที่สามคือ ในส่วนของวันเกิดที่ซ้ำกัน เราจะเขียนตอนแยกกันแบบนี้แหละค่ะ และ ไม่ต้องกังวลว่าในวันหนึ่งจะมีตอนวันเกิดหลายตอน เพราะเราไปดูมาแล้ว มีคนที่เกิดวันเดียวกัน ถ้านับเป็นคู่ ก็มี 2 คู่เท่านั้นค่ะ!! (นับโอรอนที่เกิดวันเดียวกับโลเวลแล้ว)
อย่างที่สี่ คือ พบกันใหม่ในตอนพิเศษหน้าค่ะ สวัสดีค่าา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น