ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนพิเศษ:: วันเกิดของโอรอน
ก็เหมือนกับทุกวันของฤดูร้อนที่แสงแดดจ้าในช่วงครึ่งวันเช้า ได้สาดส่องลงมาอย่างไร้ความปราณี....
ตามธรรมชาติของเหล่าสิ่งมีชีวิตต่างก็ต้องรู้สึกกระหายน้ำเนื่องจากการสูญเสียน้ำในร่างกายเป็นธรรมดา เช่นเดียวกับเหล่าสรรพสัตว์ในฟาร์มปศุสัตว์แห่งนี้....
"อ่า...ร้อนจริง ๆ แฮะวันนี้...."
โอรอน เจ้าของฟาร์มปศุสัตว์ประจำหมู่บ้านคนปัจจุบันเอ่ย ในตอนนี้ร่างของเขากำลังอยู่ในสภาพที่เหงื่ออาบท่วมตัวจนเสื้อกล้ามบาง ๆ เปียกเผยให้เห็นลายกล้ามเนื้ออ่อน ๆ ชวนให้แลดูยั่วยวน และ เซ็กซี่(?) ตอนนี้เขากำลังตักน้ำจากบ่อเก็บน้ำที่อยู่ใกล้ ๆ กับ ฟาร์มของเขา ตักอยู่หลายถังแล้วใช้มือทั้งสองข้างหิ้วเดินมายังโรงนา ที่เขาได้พาเหล่าสัตว์ในฟาร์มไปหลบแดดรออยู่ก่อนหน้าแล้ว
"เอาล่ะ น้ำเย็น ๆ มาเสริฟ์ถึงที่แล้ว อย่าแย่งกันดื่มล่ะถ้ายังไม่อยากถูกทำโทษ" พูดพร้อมเทน้ำลงไป
น้ำสะอาดได้ไหลไปตามรางที่ใส่น้ำ เริ่มจากเล้าไก่ เล้าเป็ด ต่อมาก็เล้าหมู ปิดท้ายด้วยเล้าวัว
"มอ......"
"เป็นอะไร? ทำไมแกไม่กินน้ำ? ไม่สบายงั้นเหรอ....ไหนดูซิ...."
เมื่อเห็นว่ามีวัวตัวหนึ่งไม่ยอมกินน้ำ เขาจึงนิ่งนอนใจไม่ได้ต้องเข้าไปดูอาการ ในตอนแรกก็คิดว่าอาจจะเป็นเพราะอากาศร้อนเลยป่วย หรือ เพราะยุงที่เจริญพันธุ์ในช่วงฤดูร้อนจะมากัดทำโรคร้ายเข้าให้ แต่ผลที่เขาได้หลังจากที่เดินเข้าไปใกล้วัวตัวนั้นแล้วก็คือ.....
"แผล็บ"
"หยึย!!!!!!" เขาอุทานทันทีเมื่อถูกวัวตัวนั้นเลีย ของเหลวลักษณะยืด และ เหนียวที่เปรอะหน้าเขาไปเกือนครึ่งคงจะเป็นการขอบคุณในแบบของวัวตัวนั้น
"บ้าเอ๊ย! เหนียวหมดเลย!!" เขาตะโกนออกไปแต่วัวตัวนั้นหาได้สนใจ มันเดินออกไปกินน้ำเหมือนกับวัวตัวอื่นตามปกติ แต่ในทางกลับกันวัวตัวอื่นที่หลังจากได้ดื่มน้ำจนชื่นใจแล้วนั้น...
"มอ....มอ....มอ.....มอ...."
"ไม่ ๆ ๆ ๆ เฮ้ย!! อย่าาาาา!!!!-------------"
เหตุการณ์แบบนี้มักเกิดขึ้นราวกับเป็นกิจวัตร ทุกครั้งที่โอรอนมาทำหน้าที่ดูแลสัตว์ในฟาร์มของเขา พวกสัตว์มักจะชอบใจแล้วมาแสดงความขอบคุณเขา บ้างก็เลีย บ้างก็เอาตัวมาถู หากเป็นคนทั่วไปก็อาจจะรู้สึกดีใจที่พวกมันไม่กลัวพวกเขา แต่สำหรับโอรอนนั้นกลับตรงกันข้าม
"แหม ๆ ยังเป็นที่นิยมอยู่ไม่เคยเปลี่ยนเลยนะคะ" น้ำเสียงที่ฟังดูร่าเริงแกมหยอกดังขึ้น เหล่าฝูงวัวที่เล้าโลมเลียแสดงความรักกับโอรอนจนพอใจก็ได้เดินออกไป เผยให้เห็นร่างเล็กของเด็กสาวเจ้าของดวงตาสองสี หากแต่ตาสองสีคู่นั้นหาใช้ลูกสาวของท่านเทศมนตรีไม่ สังเกตได้จากผมสีชมพูยาวประบ่า และรูปร่างที่ดูยังไงก็เป็นแค่เด็กกะโปโลอายุ 15 ปี
"หึ....เธอน่าจะมาลองเป็นฉันดูนะ จะได้โดนแบบนี้เกือบทั้งวันเลย ไครีย์ " ไครีย์ คือนามของเด็กสาวที่โอรอนพูดด้วย เธอเป็นน้องสาวของเคทตามปกติแล้วเธอมักจะไปไหนมาไหนกับพี่สาวของเธอตลอด แต่ช่วงไม่กี่วันให้หลังมานี้เคทจะบอกกับเธอว่าติดธุระสำคัญ และ สั่งไม่ให้เธอตามไป (ใจจริงคิดแผนว่าจะตามไปแต่โดนติดสินบนว่าถ้าไม่ตามไปจะซื้อขนมกลับมาฝาก)
"ถ้าให้โดนคุณวัวลวนลามแบบนายทั้งวันก็ไม่โอนะ" ทำหน้าเหยีดหน่อย ๆ (โอรอนรู้สึกหมั่นไส้นิด ๆ) "ฉันแค่อยากจะมาเล่นกับคุณไก่ คุณเป็ด แล้วก็คุณลูกเจี๊ยบมากกว่า" เธอตอบแล้วท่าทางก็กลับมาเหมือนสาวน้อยไร้เดียงสาเหมือนเดิม
"อ๋อ ถ้าคุณไก่ คุณเป็ดอะไรนั่นอยู่ตรงคอกแรก ๆ นู่น" นิ้วชี้บอกทาง "แต่แนะนำว่าอย่าเพิ่งไปกวนพวกเขาเลยดีกว่า...หลังจากที่พวกเขาดื่มน้ำเสร็จก็ถึงเวลาที่พวกเขาต้องมานั่งกกไข่ต่อแล้ว" ซึ่งเป็นการบอกคร่าว ๆ ว่า ไม่มีลูกเจี๊ยบ และ คุณไก่ กับ คุณเป็ดไม่ว่างที่จะเล่นด้วย ทำเอาไครีย์ถึงกับกลอกตาเบ้ปากอย่างไปสบอารมณ์
"ถ้างั้น ๆ คุณแกะล่ะ!!" แววตาเธอกลับมามีความหวังอีกครั้ง
"เหอะ ๆ โทษทีตาแก่นั่นพาไปเดินออกกำลังขาอยู่ข้างนอกนู่น" ชี้ไปด้านนอกโรงนา ซึ่ง ออตโต้ หรือก็คือตาแก่ที่โอรอนพูดถึงกำลังต้อนแกะเดินไปตามร่มไม้ แม้อากาศจะร้อน แต่ดูเหมือนสำหรับชายชราผู้นี้เป็นเรื่องที่เล็กน้อย ใบหน้าของเขายังคงประดับไปด้วยรอยยิ้มที่ยังคงมีความสุข เมื่อพวกแกะเริ่มหิวน้ำเขาก็จะนั่งพัก แล้วให้พวกแกะไปดื่มน้ำจากลำธารที่อยู่ใกล้ ๆ ระหว่างนั้นก็คงจะคิดถึง ไอด้า ภรรยาของเขาที่ยังคงทอผ้าอยู่ในบ้าน(ไครีย์เคยบอกกับโอรอนว่าความรักของทั้งคู่ราวกับนิยายรักโรแมนติก ในขณะที่โอรอนแทบจะสำลักความเลี่ยนทุกครั้งเวลาร่วมโต๊ะทานอาหาร)
"ให้เดานะ เธอเดินถึงนี่ได้น่าจะเหนื่อยน่าดู เธอคงไม่ไปเดินตากแดดไปหาตาแก่นั่นเพื่อเล่นกับแกะพวกนั้นหรอกใช่มั้ย?"
"นายนี่มัน!......" ไครีย์ที่พยายามจะเถียง แต่ก็เถียงไม่ออก ยอมรับเลยว่าการที่เธอเดินมาถึงนี่ได้ก็ร้อนตับแทบแตก แต่พอนึกภาพเธอที่ได้เล่นกับเหล่าสัตว์ในฟาร์มมันคงช่วยเยียวยาความเบื่อหน่ายจากการที่ต้องมานั่งอยู่หน้าเคาท์เตอร์ร้านเป็นชั่วโมงทั้ง ๆ ที่ไม่มีลูกค้ามาเลย
"เฮ้อ....ก็ได้....ฉันควรจะกลับไปนั่งเฝ้าร้าน...." ไครีย์ถอนหายใจไหล่ตก เธอกำลังจะหันหลังเดินจากไป
"งั้นถ้าเป็นคุณหมูล่ะ?...."
"เอ๋...."
( 15 นาทีหลังจากนั้น )
"คุณหมู!! รอหนูด้วยยย!!" - ไครีย์
"แหม...สนุกใหญ่เลยนะทีนี้" - โอรอน
ไครีย์ที่กำลังเพลิดเพลินกับการไล่จับหมูในคอก กับ โอรอนที่พิงดูการเล่นของเคทอยู่ด้านนอกคอก เป็นภาพที่หาดูได้ยากที่โอรอนจะยอมให้เด็กที่ไหนมาเล่นกับสัตว์ในฟาร์มของเขายกเว้นช่วงเทศกาลของหมู่บ้าน
'นาน ๆ ทีคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง....' เขาคิด
อีกเหตุผลหนึ่งเขาก็คงเข้าใจในระดับหนึ่งว่าไครีย์เองก็คงไม่ต่างจากเขาในตอนเด็ก ๆ ที่มีความรู้สึกเหงา และ ต้องการใครซักคนมาเติมเต็ม การที่พี่สาวของไครีย์ที่ในช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาให้ไครี่ย์คงจะเหงาน่าดู....
"ฮาโหล มีใครอยู่มั้ยครับ?" เสียงทุ้มแบบเนิบ ๆ ดังมาจากทางเข้าของโรงนา ปรากฏร่างของ คีธ ชายหนุ่มนักขุดเหมืองเจ้าของร่างกายขาวซีด เส้นผม และ ดวงตาสีดำ กับ เด็กสาววัย 11 ปี ซึ่งโอรอนคาดว่าน่าจะเป็นน้องสาวของเขา
โอรอนละสายตาจากการเฝ้ามองไครีย์แล้วเดินไปหางผู้มาใหม่
"โอ้...นึกว่าใครที่ไหน คุณนักขุดเหมืองลูกค้าประจำนี่เอง โทษทีนะแต่วันนี้วัวยังไม่พร้อมให้นม..."
"ไม่ได้จะมาซื้อนมหรอกนะ" คีธพูดขัดแล้วไม่นานเด็กสาวที่อยู่ข้าง ๆ คีธก็ก้าวเดินออกมา
"น้องสาวนาย?" โอรอนเลิกคิ้วถาม
"ใช่ เอ้าแนะนำตัวสิ" แตะไปที่ไหล่น้องสาวของตน
"คาเอล่า ค่ะ....พี่ชายบอกว่านมของพี่อร่อยมากค่ะ"
ณ จุด ๆ นี้โอรอนติดสตั๊นไปสามวินาที....
"นมวัวจากฟาร์มต่างหาก พูดอะไรอย่าให้กำกวมเข้าใจมั้ย?" คีธแก้ให้แล้วหันไปบอกน้องสาวตัวเอง
"ค่ะพี่ชาย...."
"เอ่อ...ว่าแต่ ถ้าไม่ได้มาซื้อนมแล้วนายมาทำไม?" โอรอนที่ได้สติแล้วก็ถาม
"ก็------" คีธลากเสียงยาว
"พอดีติดธุระด่วนที่เหมือง แล้วคาเอล่าอยากจะออกไปเล่นข้างนอกบ้างเลยจะฝากให้นายดูเขาให้หน่อยตอนฉันไม่อยู่น่ะนะ" น้ำเสียงราบเรียบอธิบาย ก่อนจะถูกโอรอนสวนกลับทันทีอย่างเกรี้ยวกราด
"ฉันไม่ใช่พี่เลี้ยงเด็กนะเหวย!!!"
-------------------------------------------------------------------------------------
คุยกับไรต์ซักนิด
สวัสดีค่า! เราหมิงเองผู้ต้มยำทำแกงลูก ๆ ของท่านให้รั่วกันถ้วนหน้า----//หลบเกิบแป๊บ
ก่อนอื่นเลย ต้องขอโทษ ผปค.ของน้องโอรอนจริง ๆ นะคะ ยอมรับเลยค่ะว่าเป็นความพลาดของเราเองที่ไม่ได้เขียนวันเกิดของตัวละครในตอนของแนะนำตัวละคร(จะได้ตามเช็คง่าย ๆ ) ทางเราจะไปเพิ่มให้นะคะ
และในตอนนี้เราเลยจะมาแจ้งข่าวเพิ่มเติมเกี่ยวกับนิยายค่า!!
เนื่องจากว่าในขณะที่สตอรี่หลักยังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ผปค.บางท่านที่กำลังเฝ้ารอลูก ๆ ของท่านว่าจะมีบทหรือไม่ แต่ก็ยังไม่มาซักที ทางเราได้ขอนำเสนอมิติใหม่!! แต่น แต๊นน!! ตอนพิเศษ:: วันเกิดของ(ชื่อเจ้าของวันเกิด) ซึ่งจะปรากฏทุกครั้งหลังจากที่สตอรี่หลักของตอนในวันนั้น ๆ จบลง และ ตัวละครที่เป็นเจ้าของวันเกิดจะได้เป็นตัวหลักในตอนนั้นไปเลยค่ะ!! แถม ๆ ๆ ตัวละครบางตัวที่ยังไม่ปรากฏในสตอรี่หลักก็สามารถมาปรากฏตัวในตอนพิเศษได้เหมือนกันค่ะ
และสุดท้าย ขอขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจให้นะคะ แล้วเจอกันใหม่ครั้งหน้ากับตอนพิเศษในวันเกิดของคนถัดไปนะคะ แต่จะเป็นใครนั้นโปรดติดตามค่า สำหรับวันนี้ขอตัวไปนอนก่อน ฝันดีนะคะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น