คลังเก็บตัวละคร ลั้ลลา

ลำดับตอนที่ #52 : ส่งน้องแว่น

Application

http://www.zerochan.net/1887487

“จะเป็นพระคุณมาก ถ้าคุณเลิกยุ่งกับแว่นของผม”

บทที่สมัคร ::ตัวเอกคนที่3

ชื่อ – นามสกุล ::   เอเซล  มูนไลท์เทียร์  //  Aexel   Moonlighttia

ชื่อเล่น ::  ส่วนมากหรือที่รู้ๆกันทุกคนจะเรียกเขาว่า "เอเซล"  แต่หารู้ไม่ว่าชื่อของเขาสามารถเอาไปล้อประยุกต์ได้หลากหลาย อย่าง "เอเซลี่/ เอซีลี่ / เอซลี่ " รวมไปถึง "อีซีลลี่(?)(easily)"   (เอเซล:ชื่อผมไปหมดแล้ว....)

อายุ ::  17 ปี

เพศ :: ชาย 

ส่วนสูง น้ำหนัก รูปร่างใบหน้าและลักษณะตัว :: เจ้าร่างสูง 174 ซม.(น้ำหนัก 50 กก.) ซ่อนใบหน้าอันหวานหยดย้อยภายใต้กรอบแว่นอันหนาเตอะ ผิวสีขาวเนียนเกือบกลืนไปกับเรือนผมและดวงตาสีเหลืองนวลดุจแสงจันทร์สมกับชื่อของตนที่แปลว่า "แสงจันทร์"  

นิสัย ::  เอเซลเป็นคน จริงจังเขาเป็นคนเอาจริงเอาจังกับหน้าที่การงานมาก สั่งงานอะไรเขาจะรีบทำทันที เขามักจะทำงานเสร็จ ตรงต่อเวลาและดีเยี่ยมเสมอจนขึ้นชื่อว่า "เรื่องงานให้ไว้ใจเอเซล" ได้เลย  และเพราะความจริงจังต่อหน้าที่การงานก็มีผลต่อการเข้าสังคมรอบข้างด้วย เวลาเขาจะเลือกพูดคุยหรือคบกับใครซักคนเขาก็ต้องคิดแบบจริงจังอีกว่า เขาหรือเธอคนนี้เป็นคนยังไง ควรค่าแก่การคบหาสมาคมด้วยมั้ย แต่ส่วนใหญ่ก็สามารถเข้าหาได้หมดแหละยกเว้นคนประเภทเดียวที่เขาเกลียดที่สุดคือ เขาเกลียดคนเกียจคร้าน  ทุกครั้งที่ภาพคนขี้เกียจเล็ดลอดผ่านกระจกแว่นตาเข้าสู่จอประสาทตาของเขาเข้าไป เขาก็อดไม่ได้ที่จะต้องทำอะไรซักอย่างเพื่อให้คนเกียจคร้านผู้นั้นกลับไปทำงานต่อให้เสร็จ   เป็นคนพูดจาตรงๆไม่มีการอ้อมค้อม ไม่ว่าจะเป็นพูดคุยปกติ วิจารณ์งาน หรือแม้กระทั่งต่อว่าใครตรงๆมักจะมาในรูปแบบขวานผ่าซาก แต่ทุกลมปากที่เป็นขวานผ่าซากของเขาก็ล้วนแล้วแต่เป็นความจริงทั้งสิ้น ทำให้ผู้ฟังไม่สามารถหาข้อโต้แย้งได้   เป็นคนที่รักแว่นยิ่งชีพ เพราะถ้าหากการมองเห็นของเขาปราศจาคแว่นแล้วทุกอย่างรอบตัวจะเบลอและมัวมากจนเผลอๆเขาอาจจะเซล้มได้  เป็นพวกพลังงานหมดยากสามารถทำงานได้ทั้งวันทั้งคืน ซึ่งสถิติสูงสุดของเขาคือ 4 วัน 4 คืน แต่หลังจากนั้นเขาจะไปนอนหมดสภาพอยู่บนเตียงประมาณครึ่งวันเหมือนกำลังชาร์จพลังงานเข้าร่างกาย  แต่ถ้าเกิดเขาทำอะไรผิดพลาดเขาก็พร้อมที่จะรับผิดชอบในสิ่งที่เขาทำผิด ประมาณว่าทำผิดก็กล้ารับผิด 

   ภายนอกจริงอยู่ที่ว่าเขาอาจจะดูเหมือนพวกบ้างาน แต่จริงๆแล้วเขาเองก็คอยแอบห่วงคนรอบข้างอยู่ห่างๆเพียงแต่ไม่ค่อยอยากแสดงออกเหมือนประคบประหงมเพราะรู้สึกเหมือนไม่ใช่แนวของตัวเอง จึงมักจะคอยให้ความช่วยเหลือหรือพยามบอกอีกฝ่ายว่าเป็นห่วงในทางอ้อมเสียมากกว่า

ประวัติ :: เอเซล เด็กหนุ่มผู้เกิขึ้นมาในตระกูลขุนนางชั้นสูง จึงไม่แปลกเวลาอยู่ต่อหน้าคนชั้นสูงจึงไม่ค่อยรู้สึกประหม่า หรือ เกร็ง ทางตระกูลวาดฝันเอาไว้ว่าเขาจะต้องสืบทอดการเป็นขุนนางชั้นสูงนี้ต่อไปจึงให้เขาศึกษาเล่าเรียน และ ฝึกทำงานกับขุนนางบ่อยๆ เขาจึงมีทั้งความรู้ และ ประสบการณ์ต่างๆมากมายเกี่ยวกับงานในรั้ววัง และ การบริหารบ้านเมือง รวมๆไปถึงงานละเอียดยิบย่อยของประชาชนสามัญทั่วไป(เป็นขุนนางต้องรู้ให้หมด) ซึ่งเอเซลก็ไม่ได้ขัดข้องอะไรเพราะส่วนตัวก็ชอบงานแบบนี้อยู่แล้ว

   จนวันหนึ่งเขาได้มีโอกาสได้ไปเข้าเฝ้ากษัตริย์ผู้ครองเมือง ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เขาจะได้พบกษัตริย์เป็นตัวเป็นตนเสียที เขาตื่นเต้น และเฝ้ารอคอยวันเวลานี้มานาน และแล้ววันนี้ก็มาถึง!! วันครบรอบที่เขาอายุ 17 ปีพอดี และวันนั้นเขาก็ได้พบกับกษัตริย์ที่เขาเฝ้ารอมาตลอด...

จุดแข็ง :: ทำงานได้ 4 วัน 4 คืนติดกัน แต่หลังจากนั้นจะนอนหมดสภาพคาโต๊ะงาน หรือไม่ก็พยามลากสังขารตัวเองกลับไปนอนที่ห้องเป็นเวลาครึ่งวัน  และสามารถหาจุดบกพร่อง ข้อผิดพลาด หรือจุดด้อยของอีกฝ่ายได้อย่างรวดเร็ว(หรือพูดให้เข้าใจง่ายๆคือ จับผิดเก่ง)

จุดอ่อน ::เป็นพวกหลีกเลี่ยง ไม่ชอบดื่มแอลกอฮอส์ เขาเป็นพวกคออ่อนมาก แค่ได้กลิ่นเหล้าก็เหมือนจะเริ่มเมานิดๆแล้ว

สิ่งที่ชื่นชอบ :: การทำงาน/คนที่เอาการเอางาน/ความสมบูรณ์แบบ

งานอดิเรก ::การเคลียร์งานทั้งหมดให้เสร็จภายในเวลาและสมบูรณ์แบบที่สุด เหมือนเกมและกิจกรรมอย่างหนึ่งของเขา แต่ถ้าหากไม่มีงานเขาก็จะนั่งเอนตัวที่เก้าอี้ทำงานแล้วถอดแว่นออกเพื่อพักสายตาซักพัก(เผลอๆอาจมีงีบหลับ) ในจังหวะนั้นแหละคงเป็นเพียงโอกาสเดียวที่จะได้เห็นใบหน้าหวานๆที่ปราศจากแว่นของเขา

พลัง :: ---

สิ่งที่ไม่ชอบ :: งานที่ยังไม่เสร็จ/คนขี้เกียจ/ห้องที่รกรุงรัง

อาวุธ :: กริซ (เป็นกริซประจำตระกูล มูนไลท์เทียร์ จะมีลายสลักเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวอยู่) 

ลักษณะการพูดจา :: เป็นคนที่พูดจาสุภาพ แต่น้ำเสียงจะเรียบนิ่งฟังดูเหมือนเย็นชา แต่บางครั้งเจ้าตัวก็ไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนั้น  กับคนอายุเท่ากันหรือมากกว่าใช้สรรพนามเรียกตัวเองว่า "ผม"  เรียกอีกฝ่ายว่า"คุณ" แล้วตามด้วยชื่อและลงด้วยหางเสียง  กับคนอายุน้อยกว่าก็ใช้ "ผม" แต่เรียกอีกฝ่าย "เธอ/นาย"  หรือเรียกชื่อไปเลย

สัตว์เลี้ยง :: นกแก้วตัวผู้  ชื่อ อลาโน่ ลักษณะคล้ายๆกับนกแก้วทั่วไป แต่มันแสนรู้พูดภาษามนุษย์ได้คล่องแคล่ว งานอดิเรกคือพูดกวนผู้เป็นเจ้านายและคนที่อยู่ใกล้ตัวมันได้ทุกเวลา โดยไม่เกรงกลัวว่าเจ้านายพร้อมจับเขาไปทำต้มยำนกแก้วได้ทุกเมื่อ(?) (ถ้าไม่ติดเพราะกลัวบาปฆ่าสัตว์เอเซลคงทำไปนานแล้ว)

คุยกับผู้ปกครอง

สวัสดีค่ะ ไรท์ม่านนะคะ ไม่ทราบว่าชื่ออะไรคะ

::ชื่อ ฮุ่ยหมิง จ้า

ทำไมถึงเลือกส่งเรื่องนี้คะ

::เนื้อเรื่องน่าสนใจค่ะ แถมยังเป็นชาย-ชาย อีก ชอบๆ ค่ะ

อยากให้ลูกมีคู่มั๊ย? และถ้ามีอยากให้เป็นคนแบบไหน เพศอะไร

::อยากแน่นอนค่ะ!!เป็นหญิงก็ได้อันนี้ฟรีสไตล์ เป็นชายก็ดี อันนี้ก็แล้วแต่ไรต์จะลิขิตเลยค่ะ//จับลูกใส่พานแล้วยื่นให้(?)

ขอบคุณที่ตอบคำถามนะคะ ขอให้โชคดน้า

::ค่าาา^^

 

  CR.SQW