ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่5: มวยคู่เดือด (2)(แก้ไขแล้ว)
ตอนที่ 5
มวยคู่เดือด (2)
มวยคู่เดือด (2)
"ต้องขอขอบคุณพวกท่านที่มาช่วยเก็บกวาดนะจ๊ะ" ลุงแดงพูดกับเหล่าดาบ ในตอนนี้เขากำลังยืนส่งเหล่าดาบอยู่ที่หน้าเรือน (พวกที่เหลือกลับห้องกันหมด)
"ฮะ ฮะ ฮะไม่เป็นไรหรอก ตอนนี้ทุกอย่างก็กลับมาเรียบร้อยแล้ว พวกข้าขอตัวลา" - มิคาสึกิ
"เดี๋ยวก่อนสิจ๊ะ เห็นพวกท่านบอกว่ามาจากแดนอาทิตย์อุทัย แล้วพวกท่านมาที่สยามประเทศพวกท่านจะพักกันที่ไหนหรือจ๊ะ? หากพวกท่านไม่มีที่พักก็มาพักที่นี่ก็ได้นะจ๊ะ" - ลุงแดง
"ฮะ ฮะไม่เป็นไรๆ เพราะพวกข้าพักอยู่ที่เรือนตรงข้ามนี้เอง ถ้ายังไงเชิญพวกท่านไปที่เรือนพวกข้าดู เผื่อว่าจะได้แนะนำพวกพ้องคนอื่นๆให้ท่านรู้จักดีมั้ยขอรับ" มิคาสึกิเอ่ยปากชวน
อีกฝ่ายเงียบไปซักพัก แล้วตอบกลับมาว่า...
"ขอบคุณสำหรับคำชวนของท่านนะจ๊ะ แต่ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ เพราะอีกประเดี๋ยวก็จะได้รู้จักกันแล้วล่ะจ้ะ คงเข้าใจที่ฉันพูดนะจ๊ะ" ลุงแดงยิ้มให้กับมิคาสึกิ และ ดาบเล่มอื่นที่อยู่ตรงนั้น
ซึ่งคงมีเพียงแค่มิคาสึกิเท่านั้ที่รู้ว่าอีกฝ่ายต้องการจะสื่ออะไร ในขณะที่อิจิโกะ และ พวกมีด ต่างก็ยังยืนงงกันอยู่
"เข้าใจแล้วขอรับ งั้นพวกข้าขอลา" พูดจบมิคาสึกิก็โค้งตามแบบธรรมเนียมของเขาก่อนที่จะเดินกลับเรือนส่วนอิจิโกะและพวกมีดถึงพวกเขาจะยังไม่เข้าใจแต่ก็โค้งลาลุงแดงแล้วเดินตามมิคาสึกิกลับเรือน
ทางด้านลุงแดง พออีกฝ่ายเดินเข้าเรือนจนลับสายตาแล้วก็เดินกลับเข้าเรือนของตนบ้าง
"ว้า...น่าเสียดายจังเลยนะ"
"มีอะไรเหรออัตสึชิ?" ผู้เป็นพี่หันไปถามเจ้าของประโยคก่อนหน้านี้ ในขณะที่พวกเขากำลังจะแยกย้ายกลับเข้าห้องของตน
"ก็พวกเราวิ่งอยู่ในเรือนตะพดตั้งนานยังไม่เห็นตะพดอย่างที่นายป่านพูดถึงเลย" อัตสึชิพูดแล้วทำสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย
"นั่นน่ะสิ นายป่านโกหกพวกเรารึเปล่าเนี่ย" - ชินาโนะ
คำพูดเหล่านั้นทำเอามิคาสึกิกลั้นหัวเราะออกมาไม่อยู่
"เอ๋ นี่พวกข้าพูดอะไรผิดไปหรือท่านมิคาสึกิ" - อัตสึชิ
"ฮะๆ ไม่ๆเจ้าพูดไม่ผิดอะไรหรอก แต่ข้าว่าอีกไม่นานพวกเจ้าก็จะรู้เองแหละ" - มิคาสึกิ
"เกี่ยวกับอะไรหรือขอรับ?" - ฮิราโนะ
"เดี๋ยวก็รู้เองแหละนะ...ยังไงก็ข้าขอตัวกลับห้องล่ะนะ" พูดจบมิคาสึกิก็เดินกลับห้องไปโดยทิ้งปริศนาชวนสงสัยให้กับเหล่าดาบที่เหลือ
"ท่านมิคาสึกิพูดจาแปลกๆแฮะ" เหล่ามีดเริ่มล้อมวงกันซุบซิบ
"ช่างมันเถอะเด็กๆ ตอนนี้กลับห้องแล้วไปพักซะนะ" - อิจิโกะ
"ขอรับ" พวกมีดต่างแยกย้ายกันกลับห้องอย่างเชื่อฟัง
"เฮ้อ...วันแรกก็เล่นเอาเหนื่อยเลยนะเนี่ย" อิจิโกะพึงพำออกมาเบาๆก่อนที่จะก้าวขากลับห้องของตัวเอง แต่ทันใดนั้น...
"ยะฮู้! ในที่สุดก็กลับถึงเรือนเสียที"
"ชู่! เบาๆหน่อย เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินหมดหรอก"
ถึงสองประโยคก่อนหน้านี้จะพยามพูดให้เบาที่สุด แต่ก็มิอาจหนีพ้นความไวหูของอิจิโกะได้ เขารีบหันไปทางที่มาของเสียงทันที
"นามาสึโอะ โฮเนบามิ"
"พี่อิจิโกะ!!" สองคนที่ถูกเรียกชื่อสะดุ้งเฮือก
"นี่พวกเจ้าไปไหนมา แล้วทำไมสภาพพวกเจ้าถึงเป็นแบบนี้ล่ะ?" อิจิโกะเดินเข้าไปหาน้องชายทั้งสองแล้วช่วยดึงเศษหญ้าแห้งที่ติดอยู่ตามร่างกายของน้องชายทั้งสอง
"คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ขอรับ..." ทั้งสองเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง
"คราวหน้าคราวหลังก็อย่าไปทำแบบนี้อีกนะนามาสึโอะ ที่นี่ไม่ใช่โรงเลี้ยงสัตว์ของพวกเรา จะไปสุ่มสี่สุ่มห้าให้อาหารแบบนี้ไม่ได้นะ"
"ขอรับพี่อิจิโกะ" - นามาสึโอะ
"ส่วนโฮเนบามิ คราวหน้าคราวหลังถ้ารู้ว่ามันไม่ควร ก็ช่วยห้ามนามาสึโอะด้วยนะ เข้าใจมั้ย?"
"เข้าใจแล้วขอรับ" - โฮเนบามิ
"เข้าใจก็ดีแล้วล่ะ ทีนี้พวกเธอก็ไปเตรียมตัวเถอะ ใกล้ถึงเวลาเรียกรวมตัวแล้วนะ" - อิจิโกะ
"ขอรับพี่อิจิโกะ" นามาสึโอะ/โฮเนบามิ
(ทางด้านเรือนตะพด)
"ลุงแดงขอรับ" เสียงของเด็กหนุ่มรูปร่างละม้ายคล้ายแมว(?)เดินเข้ามาหา
"มีอะไรหรือจ๊ะ พ่อนิลพาฬ" - ลุงแดง
"เรือนที่ท่านเจ้าสร้างใหม่ให้อยู่ตรงข้ามกับเรือนของพวกเราคือเรือนของใครหรือขอรับ" นิลพาฬถามด้วยความสงสัย
"อ๋อ นั่นคือเรือนดาบจ้ะ ดาบจากแดนอาทิตย์อุทัยด้วยนะ" - ลุงแดง
"จริงหรือขอรับ ดาบจากแดนอาทิตย์อุทัย ข้าอยากเห็นเหลือเกินขอรับ" นิลพาฬพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น
"ฮ่ะๆ อีกประเดี๋ยวก็จะได้เห็นแล้วล่ะจ้ะ ว่าแต่พ่อนิลพาฬจ๊ะ ตั้งแต่เช้าพ่อนิลพาฬเห็นพ่ออำพันบ้างรึเปล่าจ๊ะ?" - ลุงแดง
"ตั้งแต่เช้าเห็นอำพันบอกว่าจะไปลานมวยน่ะขอรับ ทำไมหรือขอรับ?" - นิลพาฬ
"ก็ใกล้ถึงเวลานัดเรียกรวมตัวแล้วน่ะสิจ๊ะ วานพ่อนิลพาฬช่วยไปตามพ่ออำพันให้หน่อยนะจ๊ะ" - ลุงแดง
"ได้เลยขอรับ" จากนั้นนิลพาฬก็เดินออกไป
(ทางด้านลานต่อยมวย)
"โอ้! ดุเดือดมากจริงๆขอรับมวยคู่นี้" ผู้บรรยายกล่าวด้วยความตื่นเต้น ปนกับเสียงเฮของผู้ชมคนอื่นๆจนคู่มวยบางคู่ยังต้องหยุดต่อยแล้วเดินมาดูมวยคู่เดือดคู่นี้เลย
"อำพันใช้ท่าจระเข้ฟาดหางแล้วขอรับ!!"
"มิดาเระ หลบได้สวยขอรับ!! จากนั้นก็สวนกลับด้วยท่าหนุมานถวายแหวน แต่อำพันป้องกันไว้ได้ครับ!!"
อำพัน และ มิดาเระ ชกกันอยู่หลายยกแต่ก็ยังไม่รู้ผลซักที แต่ด้วยลีลาการต่อยราวกับว่าทั้งคู่กำลังร่ายรำกันอยู่ส่งผลให้ทั้งคู่กลายเป็นมวยคู่เดือดที่ได้รับความสนใจจากผู้ชมเป็นพิเศษ
ในระหว่างที่ทั้งคู่อยู่ในสังเวียนก็เกิดบทสนทนาขึ้น...
"เจ้านี่ฝีมือไม่เบาเลยนะ ชื่ออำพันสินะ ตอนแรกข้าเข้าใจผิดคิดว่าเจ้าเป็นผู้หญิง แต่พอมารู้ว่าเจ้าเป็นผู้ชาย ทำเอาข้าตกใจมากเลยล่ะ" มิดาเระพูดแล้วหลบท่าจระเข้ฟาดหาง
"งั้นหรือขอรับ ข้ากระผมเองก็ตกใจเช่นกันที่ท่านไม่ใช่ผู้หญิงทั้งๆที่ท่านออกจะเหมือนแท้ๆ " -อำพัน
"ฮิๆ ต่างคนต่างก็ตกใจสินะ" - มิดาเระ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
" อำพัน!!! "
เสียงเรียกชื่อของ 1 ใน 2 คู่มวยเดือดดังขึ้นทำเอาเจ้าของชื่อต้องหันไปหา
"อ้าว นิลพาฬมีอะไรงั้นหรือ?" อำพันขอเวลานอกกับกรรมการแล้วไปคุยกับนิลพาฬที่ขอบสังเวียน
"นี่ใกล้จะถึงเวลาเรียกรวมตัวแล้วนะ กลับเรือนกันเถอะ" - นิลพาฬ
"ขอรับ ช่วยรอตรงนี้ก่อนนะขอรับ" พูดจบอำพันก็หันหน้าไปทางมิดาเระ
"ข้ากระผมคงต้องขอตัวก่อน ได้ต่อยมวยกับท่านข้ากระผมสนุกมากเลยล่ะขอรับ ไว้คราวหน้ามาต่อยมวยกันอีกนะขอรับ" - อำพัน
"อื้อ! แล้วข้าจะรอวันที่จะได้ต่อยมวยกับเจ้าอีกนะ" - มิดาเระ
จากนั้นอำพันก็เดินออกจาลานต่อยมวยไปพร้อมกับนิลพาฬ
"เดี๋ยวสิมิดาเระ พวกเราก็ต้องไปแล้วนะ!" - โฮตารุมารุ
"อ๊ะ! จริงด้วยสิ ใกล้ถึงเวลานัดรวมตัวแล้วนี่นา ถ้าไปสายมีหวังโดนพี่อิจิโกะบ่นจนหูชาแน่ๆเลย"
จากนั้นมิดาเระกับโฮตารุมารุก็โค้งลานักมวย และ ผู้ชมคนอื่นๆ แล้ววิ่งออกจากลานต่อยมวยแห่งนั้นไป...
********************************
โปรดติดตามตอนต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น