ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บตัวละคร ลั้ลลา

    ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

    • อัปเดตล่าสุด 15 พ.ย. 58



    http://www.zerochan.net/1455616
    " เอ๋ ผมเป็นพ่อมดดำแล้วเป็นเพื่อนกับคุณไม่ได้เหรอ? "

    เผ่าพันธ์ุ : พ่อมดดำ 

    ชื่อ : มิคาเอล  ไนท์แมร์  // Micael  Nightmare

    ชื่อเล่น:  มิเคล // Micel

    ลักษณะรูปร่าง : เด็กหนุ่มร่างเล็กแลดูบอบบาง ผิวขาวเนียน ผมซอยสั้นสีดำบางส่วนเป็นสีแดงและตรงปลายเป็นสีขาว ดวงตาดีดำทมิฬ 

    เพศ : ชาย 

    อายุ :  16 ปี 

    นิสัย :  เป็นคนมีความมุ่งมั่นไม่เคยยอมแพ้ใครง่ายๆหรือจะหาว่าเขาเป็นพวกประเภทเด็กหัวแข็งไปเลยก็ว่าได้  เป็นคนกล้าหาญไม่ค่อยหวั่นเกรงกับเรื่องอันตรายใดๆ  เป็นคนไหวพริบดี ช่างสังเกตุ เก่งในเรื่องการเอาตัวรอด  ชื่นชอบการแข่งขัน  หากพูดถึงการเข้าสังคม เขาถือได้ว่าเข้ากับคนอื่นได้ง่ายไม่ว่าอีกฝ่ายจะเป็นพ่อมดดำ แม่มดดำ พ่อมดขาว แม่มดขาว หรือมนุษย์ ที่จริงเขาก็เป็นมิตรหมดนั่นแหละ เพราะเขาไม่ค่อยชอบการแบ่งแยกซักเท่าไหร่ เวลาพูดคุยหรือรู้จักกันใหม่ๆก็มักจะพูดตามปกติ แต่พอเริ่มสนิทกันมาเรื่อยๆต่อมกวนประสาทของเขาก็จะเริ่มทำงาน  แล้วบางทีก็ขี้แกล้งแต่เขาจะแกล้งใครซักคนนั้น มันมีอยู่สองเหตุผล(แต่ต้องอ่านในเพิ่มเติมนะจ๊ะ) เกลียดเรื่องกฏเกณฑ์เพราะไม่รู้ว่ามีไปเพื่ออะไร หรือจะเรียกว่า สายแหกกฏตัวพ่อ เลยก็ว่าได้เพราะฉะนั้นใครที่ได้สนิทหรือรู้จักกับเขาก็เตรียมยาดมมาทาถูๆ หรือไม่ก็กินยาแก้ปวดหัวเอาไว้ได้เลยเพราะอีกไม่นานเขาอาจจะมาป่วน(?)ชีวิตคุณหรือไม่ก่อคอยสร้างเรื่องปวดหัวให้คุณก็เป็นได้

    ประวัติ : มิเคลเกิดในตระกูลพ่อมดดำ ตระกูล ไนท์แมร์(ที่แปล ว่าฝันร้าย) หน้าที่ของพ่อมดและแม่มดตระกูลนี้ก็คือคอยเสกฝันร้ายให้กับเหล่าเด็กๆ ทีแรกเขาก็ทำตามหน้าที่ของตระกูลดีอยู่หรอกแต่ก็ยังอดสงสัยไม่ได้อยู่ดีว่า การที่เขาทำแบบนี้มันถูกต้องแล้วจริงๆเหรอ? ทำไมเขาถึงเห็นว่าหลังจากที่เขาร่ายเวทย์มนตร์ให้กับเด็กๆที่กำลังนอนอยู่ต่อมาไม่นานเด็กเหล่านั้นก็ร้องไห้บ้าง กรีดร้องบ้างทั้งๆที่ยังหลับอยู่(ซึ่งนั่นคืออาการของฝันร้าย) 


    เรื่องแบบนี้น่ะ เขาไม่ชอบเอาเสียเลย....


    หลังจากที่ผู้อาวุโสทั้งหลายในตระกูลไนท์แมร์รวมถึงพ่อกับแม่ของเขารู้เรื่องนี้เข้าก็นึกว่า มิเคล จะไม่ยอมสืบทอดหน้าที่นี้ต่อจึงลงโทษกักบริเวณเขาระยะยาว แต่มิเคลก็ยังอุตส่าห์แอบออกมาจนได้(แสบใช่มั้ยล่ะเด็กคนนี้) พอแอบออกมาปุ๊บก็ทำการปิดบังสถานะพ่อมดดำแล้วปลอมเป็น มนุษย์บ้าง พ่อมดขาวบ้าง แล้วทำทีเป็นเดินเล่นตามที่ต่างๆโดยที่ปิดบังไม่ให้ใครรู้ว่าตัวเองเป็นพ่อมดดำ  พอเดินเที่ยวเล่นจนหนำใจแล้วก็ใช้ทางลับกลับเข้ามาแล้วกลับสภาพเป็นพ่อมดดำเช่นเดิม ซึ่งเป็นอย่างนี้เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน

    ลักษณะคำพูด : กับคนอายุเท่ากันใช้สรรพนามเรียกตัวเองว่า " ฉัน " เรียกอีกฝ่ายว่า "  เธอ / นาย "
                              กับคนที่อายุมากกว่าใช้สรรพนามเรียกตัวเองว่า "ผม " เรียกอีกฝ่ายว่า " คุณ "และบางครั้งก็จะตามมาด้วยชื่อ 

    คติประจำใจ :   ไม่ยอมแพ้หรอกน่า!

    สิ่งที่ชอบ : การแข่งขัน/การสร้างความวุ่นวายขนาดย่อม เช่น สาดน้ำใส่ แกล้งให้ตกใจ ทำนองนี้ / การปลอมตัว 

    สิ่งที่เกลียด : เด็กร้องไห้ (เห็นแล้วสงสารหรือไม่ก็ใจอ่อน) / การแกล้งของเขาสร้างปัญหาขนาดใหญ่ เช่น ทำไฟไหม้บ้าน เป็นต้น 

    ความสามารถพิเศษ : 1.สร้างฝันร้ายให้กับคนที่มีจิตใจอ่อนแอและเด็ก  (แต่เจ้าตัวจะใช้กับคนที่สมควรโดนเท่านั้น)
                                     2.การปลอมตัวที่แนบเนียนแบบสุดๆ
                                      3. การใช้เวทย์มนตร์สร้างทางลับ หรือ กับดักที่ใช้ในการแกล้งคนอื่น

    งานอดิเรก :  1.แอบหนีออกจากบ้านแล้วปลอมตัวเป็นพ่อมดขาว หรือไม่ก็มนุษย์แล้วไปเดินเล่นที่เมืองอื่นๆ(ส่วนใหญ่จะปลอมเป็นมนุษย์)
                         2.กวนประสาทเพื่อนสนิทหรือไม่ก็ทำกับดักแกล้ง บางครั้งคนในบ้านก็เป็นเหยื่อโดนก็มี แล้วก็โดนเทศน์ตามระเบียบ...


    สิ่งที่ปราถนา :  สามารถเป็นเพื่อนกับพวกพ่อมดขาว แม่มดขาว และมนุษย์ได้โดยที่ไม่มีคำว่า เผ่าพันธุ์ มากีดกันคำว่า มิตรภาพ 

    เพิ่มเติม :การที่มิเคลจะกวนประสาทหรือจะแกล้งใครซักคนจะมีอยู่ 2 เหตุผลหลักๆ คือ 1. เพราะอยากสนิทด้วยจึงแกล้งหรือสนิทอยู่แล้วจึงแกล้งเพราะหมั่นไส้  และ 2. แกล้ง+กวนเพราะอีกฝ่านมายั่วโมโหหรือทำร้ายเขาก่อน

    บทสัมภาษณ์ตัวละคร
    สวัสดีจ๊ะ เธอชื่ออะไรหรอ
    - มิคาเอล เรียก มิเคล ก็ได้ (ไม่ยอมบอกนามสกุล)
    อ๋อ ยินดีที่ได้รู้จัก
    -เดี๋ยวสิเธอยังไม่ได้บอกชื่อเลยนะ อ๊ะ ช่างมันๆ ยินดีที่ได้รู้จักก็แล้วกัน
    ถ้าสมมติว่าวันหนึ่ง โลกใกล้จะแตก เธอจะทำอะไรเป็นสิ่งแรก
    -ทำตัวตามปกติน่ะสิเพราะแค่ใกล้แตก แต่ยังไม่แตกจริงๆซะหน่อย  จริงมั้ยล่ะ?
    โห้!! แล้วถ้าเกิด วันหนึ่งคนทั้งโลกหายไปหมด เหลือเธอคนเดียว...เธอจะรู้สึกยังไงหรอ?
    -แบบนี้ฉันก็เหงาแย่อะดิ!!
    อ๋อ ขอบใจมาก ที่คุยเป็นเพื่อนนร้า แล้วจะมาใหม่^^
    -คร้าบบบ 

    บทสัมภาษณ์ผู้ปกครอง
    สวัสดีค่ะท่านผู้ปกครอง
    -ดีจ้าๆ
    คิดยังไงถึงเอาลูกมาสมัครที่นิยายเรื่องนี้ล่ะค่ะ?
    -ก็อยากส่งอีกตัวคราวนี้เอานิสัยของ ผปค.มา+ปรับแต่งเล็กน้อยมาส่งดูบ้าง แล้วผลที่ได้คือ บึ้ม! เกิดเป็นโกโก้ครั้นช์ //ผิดๆ 
    อ๋อค่ะ..แล้วถ้าไรท์เปลี่ยนบทลูกของคุณ คุณจะว่าอะไรไรท์มั้ยค่ะ?
    -เปลี่ยนได้ตามสบายเลยค่ะคนนี้
    แล้วคิดว่าลูกจะติดมั้ยค่ะ?
    -อืม...น่าจะติด(คนนี้ไม่ค่อยแน่ใจ)
    อ๋อ ขอบคุณที่ตอบคำถามค่ะ^^
    ค่าาาาาาาาาาาาาา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×