ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Touken ranbu X ตะพดร่ายรำ] มิตรภาพแห่งสองศาสตรา

    ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่1: สู่แดนสยาม(แก้ไขคำผิด)

    • อัปเดตล่าสุด 20 ส.ค. 59


     
      ตอนที่ 1 

    สู่แดนสยาม

     


     "คั่ก คั่ก คั่ก โอ๊ย!!ทำไมที่นี่ถึงได้ร้อนขนาดนี้นะ!!" เสียงบ่นไม่พอใจกับสภาพอากาศของดาบยาวนามว่า ยามาบูชิ  คุนิฮิโระ   ดังขึ้นจนทำให้  โดทานูกิ  มาซาคุนิ  และ ชิชิโอะ เพื่อนดาบยาวที่นั่งสัปหงกอยู่ต้องสะดุ้งตื่น 

       "นี่เจ้าจะบ่นอะไรนักหนา ที่นี่น่ะคือ 'สยามประเทศ' นะ อากาศจะร้อนก็มิใช่เรื่องแปลกเจ้าน่ะหยุดบ่นซะ ข้ารำคาญ!" อิซึมิโนะคามิ คาเนซาดะ ได้ทำการต่อว่ายามาบูชิด้วยความรำคาญ เพราะว่าตั้งแต่รถม้าขบวนที่พวกเขาและดาบเล่มอื่นๆนั่งอยู่ได้ย่างก้าวเข้ามาในสยามประเทศ ยามาบูชิก็บ่นว่าร้อนไม่หยุดตลอดทาง


       "มันก็จริงอย่างที่เจ้ายามาบูชิว่านั่นแหละนะ...แต่ว่าข้าไม่เข้าใจเลยจริงๆ ทำไมท่านซานีวะถึงได้พาพวกเรามาที่นี่กัน?" หอกนาม นิฮองโก  ให้ความเห็นเสริมและพยามเปลี่ยนประเด็นคุยเพื่อให้ดาบเล่มอื่นๆเลิกใส่ใจกับสภาพอากาศที่กำลังเผชิญอยู่ 


       "อ๋อ เรื่องนั้นน่ะเดี๋ยวข้าจะเล่าให้ฟังเอง" สึรุงมารุ คุนินางะ ดาบยาวผู้ได้สมญาว่า"ย่ากระเรียน" พูดขึ้นทำให้ทุกสายตาในรถม้า ไม่ว่าจะเป็น มีด ดาบ หอก และง้าว ได้หันมามองเขากันเป็นตาเดียว 


       "เป็นเรื่องเมื่ออาทิตย์ก่อนน่ะ ท่านซานิวะได้รับการรายงานว่าพวกค้าอาวุธผิดกฏหมายได้เข้ามาติดต่อกับพวกผู้มีวิชาศาสตร์มืดของที่นี่ เพื่อปลุกพลังให้กับอาวุธเหล่านั้น พวกเจ้าลองคิดดูสิ อาวุธที่ผ่านพิธีศาสตร์มืดมาน่ะจะน่าหวั่นเกรงเพียงไหน" มิคาสึกิหยุดพักหายใจ แล้วสังเกตดูปฏิกิริยาของดาบเล่มอื่นๆ ผลปรากฏออกมาว่า พวกเขาแสดงอาการกังวลออกมาอย่างเห็นได้ชัด 


       "ฮะฮะฮะ พวกเจ้าไม่ต้องกังวลไปหรอก ตอนนี้ทางเรากำลังสืบหาตัวการอยู่ ส่วนสาเหตุที่ท่านซานิวะต้องพาพวกเรามาที่นี่ด้วยก็เพราะว่า ท่านซานีวะได้ข่าวว่าคลังอาวุธผิดกฏหมายเหล่านั้นได้เดินทางมายังที่นี่ก็จริง แต่ ยังไม่ผ่านพิธีศาสตร์มืด เพราะฉะนั้นอาวุธเหล่านี้จึงไม่ค่อยน่าหวั่นเกรงเท่าไหร่ หากรีบจัดการเสียตั้งแต่ตอนนี้ จะเป็นการดีที่สุด" คำพูดปลอบขวัญ และสรุปโดยย่อของ ดาบผู้อาวุโสนาม มิคาสึกิ มูเนจิกะ

       "ที่แท้ท่านซานิวะให้พวกเรามาที่นี่ก็เพื่อตัดไฟเสียตั้งแต่ต้นลมสินะ" ยามาบูชิ(ที่ดูเหมือนจะลืมร้อนแล้ว) พูดออกมา 


      "ใช่แล้วล่ะ เพราะงั้นเลยต้องให้พวกเจ้าช่วยไง" เสียงที่ฟังดูคุ้นหูทำให้ดาบทุกเล่มต้องหันไปมอง 

     



    " ท่านซานิวะ!! " 



     
       "ว่าไง คุยกันสนุกเลยนะ" ท่านซานิวะคลี่ยิ้มให้กับดาบทุกเล่มอย่างอ่อนโยน 

       "อารุจิ มาทำอะไรที่รถม้าขบวนเก็บดาบหรือขอรับ?" ฮาเซเบะรีบยืนตรงแล้วถามผู้เป็นนาย

       "ข้าจะมาบอกพวกเจ้าน่ะว่าถึงที่หมายแล้ว พวกเจ้าลงมาได้แล้ว" - ซานิวะ 

     


    "ขอรับท่านซานิวะ" - ดาบทุกเล่ม 


     
      หลังจากที่ดาบทุกเล่มได้ก้าวขาลงมาจากรถม้า สิ่งที่พวกเขาเห็นเป็นอย่างแรกก็คือ ความวิจิตรตระการตาของเรือนไม้สักหลังขนาดใหญ่ ผ่านการสักเป็นลวดลายอย่างละเอียด ใกล้ๆเรือนมีต้นไม้น้อยใหญ่ปลูกเอาไว้ให้ดูร่มรื่น บรรยากาศที่นี่ช่างดูเงียบสงบ พวกเขาได้ทัศนาความงามของเรือนนั้นได้ไม่นานนัก ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นบ่าวของเรือน ชายคนนั้นมีเส้นผมสีดสนิด ผิวคล้ำตามประสาของชาวสยาม และที่เด่นที่สุดก็คงเป็น รอยแผลเหมือนกับมีอะไรมาบาดตรงแก้มขวาของเขา  ชายคนนั้นได้เดินเข้าไปหาเหล่าดาบ และ ท่านซานีวะ เขาทักทายด้วยวิธีการไหว้ แล้วพูดกับแขกที่มาจากแดนอาทิตย์อุทัยว่า...





     

    "ขอต้อนรับเข้าสู่แดนสยามขอรับ" 





    *************************************


     
     โปรดติดตามตอนต่อไป





    Q ♕ lala.
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×