คลังเก็บตัวละคร ลั้ลลา

ลำดับตอนที่ #10 : FSL

 

ใบสมัคร

http://www.zerochan.net/1860899

ชื่อ-สกุลจริง//  นาย วายุ  พิทักษ์เดชา   //   Wayu   Pitakdesha  

ชื่อเล่น//  วิน  //  Wind 

อายุ // 18 ปี 

สมัครบท//  พระเอก

อยู่หอ//วิทยาศาสตร์

วิชาที่สอน// - 

ลักษณะนิสัย//  เป็นคนที่เอาการเอางาน จริงจังกับงานที่ได้รับงานที่เขาทำออกมาจะต้องดีที่สุดและมีข้อบกพร่องน้อยที่สุด มีความรับผิดชอบสูง   มาดเนิร์ดแบบสุดๆเขามักจะสอบได้ที่อันดับต้นๆของห้อง รักความยุติธรรมไม่ชอบการกดขี่ข่มเหง(?)(ถ้าอีกฝ่ายไม่มีสิทธิ์ที่จะทำแบบนั้น) ติดแว่นขนาดหนัก เขาไม่สามารถไปไหนมาไหนได้โดยปราศจากแว่น เพราะถ้าเขาถอดแว่นออกเมื่อไหร่ โลกทั้งใบก็จะเบลอทันที เป็นคนสุขุม รอบคอบ ใจเย็น ใช้เหตุผลในการตัดสินปัญหา เข้าสังคมได้พอสมควรไม่ถึงขนาดเก็บตัว เป็นคนพูดตรงๆแต่ไม่ถึงกับขวานผ่าซากหรืออ้อมไปอ้อมมา เป็นหนอนหนังสือ เวลาว่างมักจะสิงสถิ(?)อยู่ในห้องสมุดหรือไม่ก็ร้านหนังสือ(ถ้าได้ออกไปข้างนอก)เพื่อนส่วนใหญ่ของเขาจึงเป็นพวกเนิร์ดกับพวกหนอนหนังสือ

ความถนัด// 1.ทำอาหาร (ฝีมือเชฟระดับ 2 ดาว)

                    2.ยืนพรีเซนต์โครงงานเป็นชั่วโมงโดยไม่มีอาการเกร็ง ข้อมูล ครบ ชัด เป๊ะ ทุกประการ

สิ่งที่ชอบ// 1.อ่านหนังสือ(ที่มีสาระ เช่น หนังสือเรียน หนังสือความรู้)

                  2.พูดคุยกับเหล่าหนอนหนังสือและเหล่าเนิร์ด(หนอนหนังสือเหมือนกันย่อมสื่อสารกันรู้เรื่อง)

สิ่งที่เกลียด//1. ทำแว่น หาย/หล่น/แตก  

                    2.คนเอาแต่ใจ/เห็นแก่ตัว

                    3. การโกง

สิ่งที่แพ้//เกสรดอกไม้(จามทันทีเมื่อเข้าใกล้)

ประวัติ//เด็กหนุ่มที่สุดแสนจะธรรมดา ครอบครัวฐานะปานกลาง เขาเป็นลูกชายคนเดียว เนื่องจากเขามีความใฝ่ฝันว่าอยากจะเป็นนักวิทยาศาสตร์จึงตั้งใจศึกษาเล่าเรียนได้เกรดเฉลี่ย 4.00 มาโดยตลอดและในที่สุดเขาก็ได้รับทุนมาเรียนที่โรงเรียน 5 หอวิทยาคมแห่งนี้

งานอดิเรก// อ่านหนังสือ

ลักษณะการพูด//  " สวัสดี ฉัน วายุ พิทักษ์เดชา เรียกสั้นๆว่า วิน ก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จัก" - แนะนำตัว

                             "โจทย์ข้อนี้แก้ง่ายมาก มาๆเดี๋ยวฉันช่วยสอน" - มาเจอโจทย์ที่คนอื่นบอกว่ายากแต่สำหรับเขาแล้ว จิ๊บจ๊อยมากแถมอาสาจะสอนด้วย

                            " อ่านแต่เรื่องไร้สาระแบบนี้ไง เธอ/นายถึงไม่ฉลาดขึ้นซักที " - เห็นคนอื่น(ที่ไม่ค่อยถูกชะตาและผลการเรียนแย่กว่า)อ่านหนังสือไร้สาระ

จำลองสถานการณ์

เมื่อ วิน ได้เข้ามาโรงเรียนแห่งหนึ่ง วิน ได้พบกับชายหนุ่มอายุราวๆ 25 นั่งอยู่ที่ม้าหินใกล้ๆกับจุดที่ วิน ยืนอยู่ เขาหันมามอง วิน ด้วยสายตาที่เป็นมิตรแล้วถามว่า "หนูน่ะ...เป็นนักเรียนที่นี่สินะ...ฉันขอเตือนหนูนะว่า อย่ามาเรียนที่นี่เลย..."

 " ทำไมล่ะครับ? " เด็กหนุ่มเอ่ยถามด้วยความสงสัย

เขานิ่งไปซักพักก่อนจะตอบกลับมาว่า "ทำไมหนูถึงเลือกเรียนที่นี่ล่ะ...?"

 " ก็เพราะว่าที่นี่น่ะ เขาขึ้นชื่อในเรื่องการเรียนการสอน และ การทำกิจกรรมดีในอันดับต้นๆของประเทศแถมยังว่ากันว่าคนใหญ่คนโตและผู้ที่ประสบความสำเร็จมากมายก็จบจากที่นี่ซะส่วนใหญ่ ก็เลยเลือกเรียนที่นี่ยังไงล่ะครับ " เด็กหนุ่มทำการร่ายยาวบรรยายสรรพคุณโรงเรียนที่ตนเลือกเรียนอย่างภาคภูมิใจ

เขาหัวเราะเบาๆ จน วิน รู้สึกได้ว่าเขาต้องมีบางอย่างปกปิดไว้ "เอาล่ะ ! ฉันไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้แล้ว คำถามสุดท้ายของฉันคือ...ถ้าหนูจะต้องเลือกที่จะสละชีวิตให้ใครคนใดคนหนึ่ง หนูจะสละชีวิตตนเองให้ใคร? คนรัก? คุณครู? หรือเพื่อน?"

 เด็กหนุ่มดันแว่นขึ้น แล้วเงียบไปซักพักเพราะคำถามของอีกฝ่ายก็ทำเอาเขาหนักใจที่จะตอบจริงๆ แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ได้ตอบว่า... " เรื่องนี้ผมขอไม่ตอบครับ เพราะมันตัดสินใจยากจริงๆ "

"เข้าใจล่ะ...หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะ วิน ถ้าหนูยังไม่คิดที่จะลาออกจากที่นี่เสียก่อนน่ะ..."เขาพูดจบแล้วก็เดินออกไปทางประตูโรงเรียนนี้ไป

 " ครับ...เดี๋ยวก่อนครับคุณน้า! คุณน้ารู้ชื่อผมได้ยังไง " พูดไปก็เท่านั้นอีกฝ่ายได้เดินลับตาไปเสียแล้ว

ใบสมัคร

http://www.zerochan.net/1545132

ชื่อ-สกุลจริง// นาย ก้องเกียรติ  วุฒิไกร  //  Gonggeat  Wuttigrai

ชื่อเล่น//  ก้อง  //Gong

อายุ // 17 ปี 

สมัครบท// พระเอก

อยู่หอ//คณิตศาสตร์

วิชาที่สอน// - 

ลักษณะนิสัย//  คาสโนว่าตัวพ่อ ควงผู้หญิงได้ไม่ซ้ำหน้าในแต่ละวัน แต่รับประกันได้ว่าเขาไม่ได้ทำอะไรผู้หญิงพวกนั้นนอกเหนือจากการเดินไปเรื่อยๆแล้วให้ฝ่ายหญิงควงแขนก็เท่านั้น  เป็นคนเจ้าคารม มีศิลปะในการพูดโน้มน้าวจิตใจ สาวรักสาวหลงเป็นดง(?) เป็นคนช่างวางแผน(เอาใจสาว) เจ้าเล่ห์ ฉลาดเป็นกรด ไหวพริบดี แต่แท้จริงแล้วเขาเป็นเพียงแค่คนขี้เหงาที่ต้องการใครซักคนที่รักเขาและเขารักมาอยู่เคียงข้าง เจ้าตัวจึงลองเปลี่ยนคู่ควงมาเรื่อยๆแต่ก็ไม่เคยรู้สึกรักหรือผูกพันกับใครเสียที 

ความถนัด// 1.โน้มน้าวจิตใจคนเก่ง(โดยเฉพาะสาวๆ)

                    2.เต้นรำ อาทิ ลีลาศ

                    3.เล่นดนตรี (เล่นได้หมดทุกชนิดแบบพอได้แต่ไม่เก่งเท่าหอดนตรี)

สิ่งที่ชอบ//1.โปรยสเน่ห์ตามแบบฉบับเพลย์บอยแล้วสาวๆกรี๊ด

                 2.ผู้หญิงที่ไม่มีปฏิกิริยาอะไรกับสเน่ห์ของเขา(แบบนี้ก็ท้าทายดี)

สิ่งที่เกลียด//1.พวกชอบตื๊อ

                    2.การถูกผู้หญิงที่ตัวเองถูกใจบอกเลิก(ส่วนใหญ่ตัวเองจะเป็นฝ่ายบอกเลิกก่อน)

สิ่งที่แพ้//ไม่มี

ประวัติ// เดิมทีเคยเป็นหนุ่มรักเดียวใจเดียวแต่เพราะว่าคนที่เขารัก(แฟนเก่า)ดั๊นนน เป็นคาสโนวี่(เพลย์เกริล์)แล้วบอกเลิกเขาทันทีเมื่อจับได้ว่าไปแอบมีกิ๊กทำให้ชีวิตเขาคิดว่า ผู้หญิงคือสิ่งมีชีวิตที่ไว้ใจไม่ได้จึงกลายเป็นเพลย์บอยควงผู้หญิงแบบไม่ซ้ำหน้าเป็นการประชดชีวิตตัวเองและบอกเลิกผู้หญิงที่ควงเป็นการทำเพื่อความสะใจ แต่ถึงกระนั้นเขาก็แอบหวังอยู่เล็กๆว่าจะมีซักคนที่ทำให้เขาเลิกเป็นเพลย์บอยได้

งานอดิเรก//ฟังเพลง

ลักษณะการพูด// " สวัสดีครับ ผมชื่อ ก้อง ยินดีที่ได้รู้จัก "(ยิ้มโปรยเสน่ห์ก่อนจะมีเสียงกี๊ดตามมา)//แนะนำตัว+โปรยเสน่ห์

                            " เธอนี่แปลกดีนะ ชักเริ่มสนใจเธอซะแล้วสิ หึๆๆ " //เจอผู้หญิงที่ตัวเองสนใจ

                            " อะไรกันๆ ฉันบอกตอนไหนน่ะ? ว่าฉันชอบเธอ ทีนี้เลิกตามฉันได้แล้วนะ "//บอกกับพวกตามตื๊อ

จำลองสถานการณ์

เมื่อ ก้อง ได้เข้ามาโรงเรียนแห่งหนึ่ง ก้อง ได้พบกับชายหนุ่มอายุราวๆ 25 นั่งอยู่ที่ม้าหินใกล้ๆกับจุดที่ ก้อง ยืนอยู่ เขาหันมามอง ก้อง  ด้วยสายตาที่เป็นมิตรแล้วถามว่า "หนูน่ะ...เป็นนักเรียนที่นี่สินะ...ฉันขอเตือนหนูนะว่า อย่ามาเรียนที่นี่เลย..."

 " ทำไมคุณถึงพูดอย่างนั้นล่ะครับ? แล้วก็...คำว่า หนู น่ะ ไม่ควรใช้กับผู้ชายอย่างผมหรอกนะครับ "  

เขานิ่งไปซักพักก่อนจะตอบกลับมาว่า "ทำไมหนูถึงเลือกเรียนที่นี่ล่ะ...?"

 " ก็เพราะว่าที่นี่น่ะ เป็นโรงเรียนที่หรูสุดๆไปเลยอีกทั้งยังมีสาวสวยๆเต็มไปหมดอีก จริงไหมล่ะ? " เด็กหนุ่มพูดแล้วยิ้มออกมา

เขาหัวเราะเบาๆ จน ก้อง รู้สึกได้ว่าเขาต้องมีบางอย่างปกปิดไว้ "เอาล่ะ ! ฉันไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้แล้ว คำถามสุดท้ายของฉันคือ...ถ้าหนูจะต้องเลือกที่จะสละชีวิตให้ใครคนใดคนหนึ่ง หนูจะสละชีวิตตนเองให้ใคร? คนรัก? คุณครู? หรือเพื่อน?"

 " ขอตอบว่า คนรัก ครับ " เจ้าตัวตอบออกมาด้วยความมั่นใจ

"เข้าใจล่ะ...หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะ ก้อง ถ้าหนูยังไม่คิดที่จะลาออกจากที่นี่เสียก่อนน่ะ..."เขาพูดจบแล้วก็เดินออกไปทางประตูโรงเรียนนี้ไป

 " บ๊ายบาย ครับ คุณลุงภารโรง(?) " <<<<  นึกว่าอีกฝ่ายเป็นภารโรง

ใบสมัคร

http://www.zerochan.net/1779477

ชื่อ-สกุลจริง//  นาย คณิศร  อุดมฤกษ์   //  Kanisorn  Udomrerk

ชื่อเล่น// เคลวิน  // Kelvin

อายุ // 17 ปี 

สมัครบท// พระเอก

อยู่หอ//วิทยาศาสตร์

วิชาที่สอน// - 

ลักษณะนิสัย//  เป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด ไม่สุงสิงกับใคร ขี้ระแวง ไม่ไว้ใจใครง่ายๆ รักสันโดษ ไม่อยากยุ่งกับใครและไม่อยากให้ใครมายุ่งตัดขาดจากสังคมโดยสิ้นเชิง รักในเสียงดนตรี มีเพียงเสียงดนตรีเท่านั้นที่เป็นสิ่งที่ช่วยเยียวยาจิตใจ ความรู้สึกเหงาและโดดเดี่ยวของเขาได้ เป็นคนไม่ค่อยยิ้ม จะเป็นคนที่ยิ้มน้อยมากใครก็ตามที่ได้เห็นเขายิ้มคนๆนั้นจะต้องเป็นคนที่เขาไว้ใจมากๆ หรือไม่ก็เป็นคนพิเศษ  มักมองโลกในแง่ลบไว้ก่อนเสมอ 

ความถนัด(ความสามารถทั่วไป) // เล่นเครื่องดนตรีได้ทุกประเภท แต่ที่ถนัดเป็นพิเศษคือเครื่องดนตรีประเภทเป่า เช่น ฟลุต โอโบ เป็นต้น เครื่องดนตรีอีกอย่างที่พอจะเล่นได้คือ เปียโน 

สิ่งที่ชอบ//1.เสียงดนตรี

                  2.การได้อยู่เคียงข้างใครซักคนที่ตัวเองไว้ใจ

สิ่งที่เกลียด//1.พวกชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้าน(รวมถึงเรื่องของเขาด้วย)

                     2.ที่ๆมีผู้คนแออัดและวุ่นวาย

สิ่งที่แพ้//ไม่มี

ประวัติ// เด็กหนุ่มลูกครึ่งไทย-อังกฤษ พ่อเป็นคนอังกฤษ แม่เป็นคนไทย เมื่อก่อนครอบครัวของเขาก็เหมือนกับครอบครัวธรรมดาทั่วไป ออ...ไม่ใช่ธรรมดาครอบครัวของเขาถือได้ว่า รวยมาก แต่พวกเขาชอบที่จะใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาเสียมากกว่า แต่มีอยู่มาวันหนึ่งเหมือนฟ้าตั้งใจกลั่นแกล้ง เมื่อทั้งคู่เริ่มไม่มีเวลาให้กัน(พ่อทำแต่งานส่วนแม่เป็นแม่บ้าน)สุดท้ายแล้วทั้งคู่ก็หย่ากัน เควินได้ย้ายไปอยู่กับแม่และญาติๆฝ่ายแม่ ฐานะทางครอบครัวก็ไม่ต่างอะไรนัก แต่เพราะเขายังเป็นเด็ก( 5 ขวบ ) แล้วมาเจอเหตุการณ์บ้านแตกสาแหรกขาดแบบนี้เขาจึงกลายเป็นเด็กบ้านแตก ตามมาด้วยการเป็นเด็กมีปัญหา เก็บตัว ไม่เข้าสังคม ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

งานอดิเรก//เล่นดนตรี 

ลักษณะการพูด// " สวัสดี..."//ทักทาย

                            " ฉัน เคลวิน..."//แนะนำตัว

                            " อย่ามายุ่ง..."//บอกพวกที่มาวุ่นวายกับตน

                             " บอกว่าอย่ามายุ่ง ก็อย่ามายุ่งไงเล่า!! "(ตะโกน)//โมโหมาก

จำลองสถานการณ์

เมื่อ เคลวิน ได้เข้ามาโรงเรียนแห่งหนึ่ง เคลวิน ได้พบกับชายหนุ่มอายุราวๆ 25 นั่งอยู่ที่ม้าหินใกล้ๆกับจุดที่ เคลวิน ยืนอยู่ เขาหันมามอง เคลวิน ด้วยสายตาที่เป็นมิตรแล้วถามว่า "หนูน่ะ...เป็นนักเรียนที่นี่สินะ...ฉันขอเตือนหนูนะว่า อย่ามาเรียนที่นี่เลย..."

 " ทำไม..." ถึงจะไม่อยากจะพูดเท่าไหร่แต่เพราะความอยากรู้เด็กหนุ่มจึงถามออกไป

เขานิ่งไปซักพักก่อนจะตอบกลับมาว่า "ทำไมหนูถึงเลือกเรียนที่นี่ล่ะ...?"

 " ไม่เกี่ยวกับคุณ... " เขาตอบเพียงแค่นั้นแล้วมองมาอย่างไม่พอใจเพราะคำถามอีกฝ่ายคือการถามเรื่องส่วนตัวของเขา

เขาหัวเราะเบาๆ จน เคลวิน รู้สึกได้ว่าเขาต้องมีบางอย่างปกปิดไว้ "เอาล่ะ ! ฉันไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้แล้ว คำถามสุดท้ายของฉันคือ...ถ้าหนูจะต้องเลือกที่จะสละชีวิตให้ใครคนใดคนหนึ่ง หนูจะสละชีวิตตนเองให้ใคร? คนรัก? คุณครู? หรือเพื่อน?"

 " ....... " เด็กหนุ่มไม่ตอบแต่ในใจของเขาก็คงจะตอบว่าเป็น ' คนรัก '

"เข้าใจล่ะ...หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะเคลวิน ถ้าหนูยังไม่คิดที่จะลาออกจากที่นี่เสียก่อนน่ะ..."เขาพูดจบแล้วก็เดินออกไปทางประตูโรงเรียนนี้ไป

 เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเดินไปจนลับตาแล้วเจ้าตัวก็สาวเท้าเดินเข้าไปในโรงเรียนตามปกติ

ใบสมัคร

http://www.zerochan.net/332717

ชื่อ-สกุลจริง// ธีรพล วารีเย็น// Terapon  Wareyen

ชื่อเล่น//นที // Natee

อายุ // 16 ปี 

สมัครบท// พระเอก

อยู่หอ//ศิลปะ

วิชาที่สอน// - 

ลักษณะนิสัย// ใจดี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น อ่อนโยน ยิ้มง่าย  สุภาพเรียบร้อย อ่อนน้อมถ่อมตน เป็นที่รัก(และที่หมั่นไส้)ของทุกเพศทุกวัย เป็นคนไม่ค่อยกล้าแสดงออก เวลาอยู่ในที่ๆมีสายตาจับจ้องที่เขาเยอะๆ เช่น บนเวที หรือ หน้าชั้นเรียน เขาจะมีอาการเกร็งและสามารถเป็นลมได้ในไม่ช้า เป็นคนขี้กลัวเวลาใครชวนเขาไปลองของที่บ้านผีสิงกับเขาคนนี้เตรียมเซย์กู๊ดบายได้เลย ไม่ชอบใช้กำลังในการตัดสินปัญหาบวกกับเป็นคนที่ดูอ่อนแอจึงมักเป็นเป้าในการถูกแกล้งอยู่ร่ำไป แต่นทีก็ไม่เคยคิดโกรธหรือแค้นอะไร แต่ถ้าใครผิดสัญญากับเขาทีนี้ล่ะ เขาไม่โกรธหรือโมโหหรอก แต่เขาจะ งอน และคนที่ทำให้งอนต้องเป็นฝ่ายง้อเขาด้วย สามารถสังเกตอาการงอนของเขาได้โดย เวลาเขางอนจะไม่ยอมพูดกับคนๆนั้นและถ้าเจอนะจะพองแก้มเป็นเชิงบอกว่า " ง้อฉันสิๆ " 

ความถนัด//วาดรูปทั้งภาพสี/ขาวดำ/สเก็ตภาพ เขาทำได้หมด

สิ่งที่ชอบ//

สิ่งที่เกลียด//1.การใช้กำลังในการตัดสินปัญหา

                    2.พวกที่ผิดสัญญา

สิ่งที่แพ้//กระเทียม

ประวัติ//เด็กหนุ่มบ้านฐานะยากจน เขาและครอบครัวประกอบอาชีพด้วยการวาดรูปขาย แล้วนำเงินมาเลี้ยงชีพ วันหนึ่งมีผู้เห็นใจได้มอบทุนให้เขาไปเรียนต่อ หากว่านั่นคือการช่วยลดค่าใช้จ่ายในครอบครัวและเมื่อเรียนจบแล้วสามารถหาเงินมาช่วยครอบครัวได้แล้วเขาก็ตอบตกลง รับทุนนั้นมาเรียนที่โรงเรียน 5 หอวิทยาคม แห่งนี้ทันที

งานอดิเรก//วาดรูป/ถ่ายรูป(ใช้เป็นไอเดียในการวาดรูป)

ลักษณะการพูด//

จำลองสถานการณ์

เมื่อ นที ได้เข้ามาโรงเรียนแห่งหนึ่ง นที ได้พบกับชายหนุ่มอายุราวๆ 25 นั่งอยู่ที่ม้าหินใกล้ๆกับจุดที่ นที ยืนอยู่ เขาหันมามอง นที ด้วยสายตาที่เป็นมิตรแล้วถามว่า "หนูน่ะ...เป็นนักเรียนที่นี่สินะ...ฉันขอเตือนหนูนะว่า อย่ามาเรียนที่นี่เลย..."

 " เอ๋? ทำไมล่ะครับ? " 

เขานิ่งไปซักพักก่อนจะตอบกลับมาว่า "ทำไมหนูถึงเลือกเรียนที่นี่ล่ะ...?"

 " ก็เพราะว่าถ้าผมจบจากที่นี่แล้วน่ะเขาว่ากันว่าจะได้งานดีๆทำแล้วผมก็จะได้นำเงินไปช่วยครอบครัวครับ " เด็กหนุ่มตอบด้วยสีหน้าที่จริงจัง

เขาหัวเราะเบาๆ จน นที รู้สึกได้ว่าเขาต้องมีบางอย่างปกปิดไว้ "เอาล่ะ ! ฉันไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้แล้ว คำถามสุดท้ายของฉันคือ...ถ้าหนูจะต้องเลือกที่จะสละชีวิตให้ใครคนใดคนหนึ่ง หนูจะสละชีวิตตนเองให้ใคร? คนรัก? คุณครู? หรือเพื่อน?"

 " คนรัก ครับ " เขาตอบออกมาโดยลืมนึกไปว่า คนรักในความหมายของเขาหมายถึง ครอบครัว แต่ของอีกฝ่ายดูเหมือนว่าจะไม่ได้หมายความแบบนั้น

"เข้าใจล่ะ...หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะ นที ถ้าหนูยังไม่คิดที่จะลาออกจากที่นี่เสียก่อนน่ะ..."เขาพูดจบแล้วก็เดินออกไปทางประตูโรงเรียนนี้ไป

 " ค...ครับ " พูดจบก็มองอีกฝ่ายจากไปจนลับสายตาก่อนจะนึกอะไรบางอย่างได้แล้วพูดออกมาเบาๆว่า... " คุณน้าคนนั้นรู้ชื่อเราได้ยังไงเนี่ย?? "