คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ไอ้เรื่องมากเลือกชมรม (T_T)
ไอ้เรื่องมากเลือกชมรม
“นี่อเล็ก วันนี้เลือกชมรม นายจะเลือกชมรมอะไรอะ”
“อ้าวเธอหายโกรธเราแล้วเหรอ” ดวงตาสีฟ้าใสของเขามีประกายวิบวับแปลกๆ มันแปลกขนาดนี่ที่ทำให้วุ้นเส้นก้มหน้าหลบสายตา
“ก็ไม่ได้โกรธหรอก แค่เคืองเล็กน้อย”
“ที่นี่มีชมรมอะไรอะ ชั้นอยากเข้าชมรมสเกตน้ำแข็งอะ”
จะบ้าเหรอ! นายโง่! นี่มันเมืองไทยนะเฟ้ย น้ำแข็งไสยังแทบไม่มีให้กินเลย แล้วนายจะเล่นสเกต! บ้าไปแล้ว “บ้าเหรอ! เมืองไทยเป็นเมืองร้อนนะ ไม่มีน้ำแข็งให้นายเล่นหรอก”
“แล้วมีอะไรบ้างอะ”
“มีพวกดนตรีอะ”
“ไม่อะ ชั้นเบื่อแล้ว เล่นเป็นเกือบหมด”
หมั่นไส้เฟ้ยยยยยย! “นายเล่นอะไรเป็นบ้างละ”
“ก็เบส กลอง กีต้าร์ คีย์บอร์ด ไวโอลิน เปีย.....................”
มันเก่งจริงๆ! “พอๆๆๆๆๆ ชั้นรู้แล้วว่านายเก่ง อืมงั้น เอาชมรมพวกเกี่ยวกับคำศัพท์เป็นไง”
“นี่ยัยงั่ง! ชั้นมาจากอังกฤษนะ จะให้เรียนศัพท์อะไรอีก”
อ๋อย! ลืมไป โดนด่ายัยงั่งเลย ทำไรผิดอีกฟะ “งั้นก็พวกวิชาการ”
“ไม่หรอก ชั้นเก่งแล้ว”
เอ้า! อวดเ ข้าไป หืม ไอ้เก่งเอ๊ย “ว่ายน้ำ”
“ชั้นเป็นนักว่ายน้ำ”
“บาส”
“เบื่อเหมือนกัน”
“นี่! นายจะเอายังไงเนี่ย โน่นก็ไม่เอา นี่ก็ไม่ชอบ นั่นก็เก่งแล้ว โรงเรียนชั้นมันก็มีกิจกรรมแค่นี้แหละ” น่ารำคาญสุดๆ อะไรฟะ เรื่องมากชะมัด ผู้ชายอะไรฟะเนี่ย
“งั้นเธอเลือกให้ชั้นหน่อยก็แล้วกันนะ”
“เดี๋ยวชั้นเลือกนายก็ไม่เอาอีก ชั้นพูดมาเป็นสิบ นายยังไม่เอาซักอย่าง”
“เอาน่า ก็ลองบอกมาซิ เพื่อชั้นจะถูกใจ”
มันพูดเหมือนชั้นมาเสนอขายของเลยอะ เรื่องมาก น่ารำคาญที่สุด นาย....................นาย.............หล่อเอ๊ย!
“ฟุตบอลอะ เอาปะ” เอาๆไปเถอะ ถ้าไม่เอาก็เหลือแต่พวกเชียร์ลีดเดอร์กับชมรมบำเพ็ญประโยชน์ (เก็บขยะ)แล้วนะเฟ้ย
“อือ ก็ได้ ชั้นชอบดูบอล” ชอบดูแล้วเล่นเป็นมั้ยฟะเนี่ย คงเป็นแหละ แหมเก่งรอบด้านอยู่แล้วนี่ (หมั่นไส้!) “เธอต้องเข้าชมรมเดียวกับชั้นนะ”
“อืม ฮะ! นายจะบ้าเหรอ ชั้นเป็นผู้หญิงนะ”
“ก็รู้ว่าเธอเป็นผู้หญิง ถึงจะดูไม่ค่อยเหมือนเท่าไหร่” เขาพึมพำเบาๆ แต่ชั้นบังเอิญได้ยิน
“นายว่าชั้นเหรอ”ชั้นตวาด แกว่าชั้นบ่อยเกินไปแล้วน้า
“เปล่าๆ ไม่มีอะไรหรอก ตกลงเธอจะอยู่ชมรมเดียวกับชั้นใช่มั้ยอะ”
“บ้า ชมรมฟุตบอลมีแต่ผู้ชายนะ”
“แล้วไงอะ” นายโง่!
“ก็ชั้นเป็นผู้หญิงนี่ จะไปเข้าได้ไงอะ”
“แต่อาจารย์บอกให้เธอดูแลชั้นนะ”
เออวะ “เดี๋ยวชั้นจะพานายไปรู้จักกับพวกที่อยู่ชมรมฟุตบอลในห้องเราแล้วกัน พวกนี้เพื่อนชั้น นิสัยดี คบได้ชัวร์ โอเคมะ”
“อือ ก็ได้” ท่าทางเขาไม่เต็มใจเลยอะ ตอบแล้วก็สะบักหน้าหันไปอีกทาง น่ารัก เอ๊ย!น่าเกลียด “เป็นเพื่อนสนิทเธอเหรอ พวกนั้นนะ”
“อือ ใช่ รับรองเพื่อนชั้นนิสัยดี 55+”
“ถ้าเป็นเพื่อนเธอสงสัยไม่น่าคบแหงเลย” นายนี่พึมพำ แต่ชั้นดันได้ยิน (อีกแล้วเหรอ) ทำเอาชั้นหุบยิ้มไปเลย เซ็งเฟ้ย!
*****************คาบชมรม*******************
“อเล็ก นี่ปอม นัทแล้วก็มิน 3คนนี้อะนะอยู่ชมรมฟุตบอล พวกแก นี่เอล็กเซ เรียกว่าอเล็กก็ได้ เพิ่งมาจากอังกฤษ ฝากหน่อยนะ”
“แกก็ไปฝากกับหน่อยดิไอ้วุ้น” ไอ้มินปากมอมพูด
“เดี๋ยวแม่ต่อยปากแตกเลย” ชั้นขู่ 3คนนี้น่าตาดีทั้งนั้นเลย 55+ ไม่อยากจะอวดเล้ยว่านัทเนี่ย มันชอบชั้น! วาเลนไทน์มันก็เอาดอกไม้มาให้ชั้นทุกที อ้อ! ส่วนไอ้หมา เอ๊ย! มิน เหอะๆมันชอบโหดๆอย่างยัยแตงโม
“กลุ่มแกเข้าชมรมไหน ไอ้วุ้น”
“เชอะ อยากถามถึงแตงโมก็บอกมาเหอะน่า ทำเป็นถามทั้งกลุ่ม” ชั้นพูด ไอ้มินมันหน้าแดงเลยอะ
“ไรฟะ ถามดีๆ ก็ตอบดิ” มินพูด
“เธอนี่ไม่มีมารยาทเลยนะ รู้ว่ามินชอบแตงโมแล้วยังจะไปทำให้เค้าอายอีก น่าเกลียดจริงๆเลยนะ” อเล็กกระซิบให้เราได้ยินกัน2คน
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!! ไอ้หล่อ แกว่าชั้นอีกแล้วเหรอ ใจเย็นไว้ วุ้นเส้นคนสวย
“ยุ่งน่า”ชั้นพูดกับอเล็ก เจื(ส)อกจริงเฟ้ย
“ว่าไงวุ้น พวกแกเข้าชมรมอะไร” มินถามทั้งๆที่หน้ายังแดงระเรื่ออยู่เลย
“เชียร์ลีดเดอร์ จะไปอยู่ด้วยมั้ยละมิน” ไม่อยากจะเข้าหรอกนะชมรมเนี้ย แต่ไม่งั้นจะให้เข้าชมรมอะไรอะ ก็เหลือแต่พวกสนุกกับตัวเลข ครอสติสสร้างสรรค์เงี้ย ใครจะสมัครละเนี่ย อยากรู้จริง
“ยัยเตี้ย เธอจะเข้าชมรมเชียร์ลีดเดอร์จริงอะ”
ยัยเตี้ยเลยเหรอ ไอ้................หยาบคาย ช่างมันเหอะ (ก้อแกเตี้ยจริงๆอ่านะ) โกรธไปมันก็ไม่สำนึก ขออย่างเดียวอย่าเรียกวุ้นก้อน (มันทุเรศอะ) “อือ ทำไมอะ”
“ก็ชมรมนี้มันต้องหน้าตาสวย หุ่นดี เต้นเก่งไม่ใช่เหรอ”
“แล้วไง” ชั้นหน้าตาไม่สวย หุ่นไม่ดีตรงไหนไม่ทราบ (แม้ชั้นจะไม่ค่อยมีหน้าอกก็เหอะ) ส่วนเรื่องเต้น ชั้นก็เต้นพอดูได้นะเฟ้ย แต่ไม่อยากจะพูด ยัยแตงโมเต้นโค ตระเก่งอะ สุดยอด
“ก็หน้าตาเธอก็พอเข้าวัดได้อะนะ แต่หุ่นเธอเนี่ย เฮ้อ เตี้ยก็เตี้ย เอ่อ......หน้าอกก็ไม่มี แล้วเค้าจะรับเธอเหรอ” อเล็กกระซิบกับชั้น
อ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!!! นายพูดอะไรออกมาเนี่ยหยาบคายที่สุด ใครใช้ให้นายมาวิจารณ์หน้าอกช้านนนนนนนนนนนนน!!!! ไอ้บ้า! ไหนใครเคยบอกฟะว่าคนอังกฤษเป็นสุภาพบุรุษฟะ (เค้าไม่ได้บอกว่าเป็นทั้งประเทศนี่หว่า) ชั้นเถียงขาดใจเลยว่ามันไม่จริงงงงงงงงงงงง นายมันหยาบคายที่สุด
“นาย.............นายพูดออกมาได้ไงเนี่ย หยาบคาย”
“หยาบคายยังไง”
เออ ลืม ไอ้นี่มันมาจากอังกฤษนี่หว่า มันคงไม่รู้หรอกมั้งว่ามันไม่ควรพูด
“นี่ จำไว้เลยนะ ว่าผู้ชายเค้าไม่มานั่งวิจารณ์หน้าอกผู้หญิงกันหรอก สำหรับคนไทยนี่นะพูดแบบนี้มันหยาบคายมาก ทะลึ่งด้วย นายอย่าเอาไปพูดกับผู้หญิงคนอื่นนะ เดี๋ยวเค้าจะตบหน้านายเอา รู้รึเปล่า” พูดเองก็หน้าแดงเอง เอ....แต่ชั้นเหมือนครูแก่ๆเลยแฮะต้องมานั่งสอนตานี่
“อือ เธอเป็นห่วงชั้นรึไง”
“นายจะบ้ารึไง ก็แค่อาจารย์สั่งให้ชั้นคอยดูแลนายเฉยๆ” ถามทำไมฟะ คิดว่าชั้นพิสวาทนายนักรึไง “ทำไม นายคิดว่าชั้นชอบนายเหรอ” แว๊ก! ถามไปได้นังวุ้น
“เปล่า ก็แค่สงสัย งั้นชั้นไปเรียนชมรมแล้วนะ บาย” เขาพูดแล้วเดินจากไป
“อือ” แล้วชั้นจึงเดินกลับมาหาแตงโม
“โม แองจี้ ไปที่ชมรมกัน ไปช้าเดี๋ยวโดนพี่หมีควายนั่นด่า” พี่หมีควายที่ชั้นพูดถึง เป็นกะเทยแสน(ไม่)สวย ที่เคยชื่อกัน แต่บังคับให้คนอื่นเรียกตัวเองว่ากุ๊กกิ๊ก =_=!! พี่เค้าเป็นพวกประเภทแบบ เตี้ย (แต่สูงกว่าชั้นกับโม) ล่ำ (กะเทยมีกล้าม) ดำ (มากกกกก) แอนด์ ถึก (โค ตระค่ะ)
“เออ ไปดิ”
ไอ้ชมรมเชียร์ลีดเดอร์ของพี่หมี เอ่อ พี่กุ๊กกิ๊กเนี่ยนะเค้าคัดจากหน้าตาเป็นส่วนใหญ่ 55+ ซึ่งแน่นอนว่าหน้าตาพวกชั้น 3 คนเนี่ยนะ ผ่านฉลุย เพราะฉะนั้นพวกชั้น3คนก็ได้อยู่ชมรมนี้โดยไม่ต้องผ่านการคัดเลือก พอคาบชมรมชั้นกับแตงโมก็เลยไปเดินเตร่กัน 2คน (แองจี้ถูกอาจารย์เรียกอ่า)
“ไอ้วุ้น อเล็กนิสัยเป็นไงบ้างอะ”
“ทำไมอะ แกชอบอะดิ”
“บ้าแก ชั้นไม่ชอบอเล็กหรอกน่า”
“นายนั่นก็หล่ออะนะ แต่นิสัยนี่ดิ ก็อย่างที่ชั้นบอกแกไปเมื่อเช้า สุดทนจริงๆ ปากก็หมา กวนตรีนอีก ชอบยั่วโมโหอะแก” // แต แด แด แต่ แด้ แด แด่ // เหอๆ เสียงเรียกเข้ามือถือชั้นดังขึ้น
“ฮัลโหล วุ้นพูด อ้าวพี่วินเหรอ มีไรอะ”
“อือๆ เข้าใจแล้ว วุ้นรอหน้าประตูโรงเรียนนะ อือๆ บายค่ะ”
“วุ้นใครเหรอ”
“อ๋อ พี่วินอะ พี่ชายชั้นไง แกจำได้มั้ย จำไม่ได้มั้งเจอกันครั้งสุดท้ายตอนปีที่แล้วนี่นา”
“จำได้ดิแก” แตงโมทำเสียงตื่นเต้น “ทำไมเหรอ”
“ก็วันนี้อะ พี่วินจะมารับชั้นกลับบ้าน” วุ้นพูดโดยไม่ได้สังเกตอาการของโมว่าตื่นเต้นแค่ไหน “เดี๋ยวตอนเย็นพี่วินจะขับรถมารับหน้าโรงเรียน แล้วแกละ คุณหนูโมวันนี้กลับบ้านยังไง”
“ไม่รู้ดิ พ่อกับแม่ไปประชุมอะ เอาคนขับรถไปด้วย ส่วนพี่แม็คก็มีสอบ แม่บ้านที่บ้านก็คงไม่มีใครขับรถมารับได้มั้ง ชั้นก็คงจะกลับแท็กซี่แหละแก” (ไฮโซจิ๊งงงงงง ปกติแบบนี้เค้าต้องกลับรถเมล์นะเฟ้ย)
“แกกลับกับชั้นมั้ยละ เดี๋ยวชั้นให้พี่วินแวะไปส่งแกที่บ้านก่อน”
“ไม่เป็นไรหรอกแก เกรงใจพี่แกวะ”
“อื้อ ไม่เห็นต้องเกรงใจเลย บ้านแกก็ทางผ่านด้วย นะ โอเคปะ”
“อือ ก็ได้ ขอบใจนะแก”
พอหมดคาบชมรมชั้นกับแตงโมก็เก็บของแล้วเดินลงไปรอพี่ชายชั้นที่หน้าโรงเรียน
“วุ้น รอนานมั้ย” พี่วินพี่ชายชั้นเดินมาถามหลังเอารถไปจอดเรียบร้อยแล้ว
“ม่ายอะ วุ้นเพิ่งเดินลงมา” ดีนะลงมาทัน พี่วินยิ่งไม่ชอบคนผิดเวลาอยู่
“อือ อ้าว น้องแตงโม เป็นไงบ้าง ไม่ได้เจอกันซะนาน”
“ก็สบายดีอะค่ะ พี่วินจำโมได้ด้วยเหรอ ไม่ได้เจอกันตั้ง 1 ปี”
“จำได้สิ” ทำไมพี่ชายชั้นต้องทำหน้าดีใจด้วยอ่า ยิ้มซะหน้าบานเป็นจานใส่ลูกชิ้นเชียว (ใช่เหรอแก ไม่ใช่จานเชิงเหรอ)
“พี่วินวันนี้ไปส่งโมที่บ้านด้วยนะ” ยัยโมก็อีกคน ทำไมมันทำท่ากระดี๊กระด้าแปลกๆฟะ
“อือได้”
“พี่วิน รีบไปเหอะ ผู้หญิงกลุ่มนั้นมองพี่วินใหญ่เลย” ที่บ้านไม่มีผู้ชายให้มองรึไงฟะ
“หวงพี่เหรอ ยัยวุ้น”
“ก็เออดิ” แหมจะไม่ให้หวงได้ไง พี่ชายคนเดียวเลยนะเนี่ย พี่วินเรียนอยู่ม.6แล้ว ก็ชั้นเดียวกับพี่แม็ค(สุดหล่อ)ของยัยโม (ของชั้นนะ)นั่นแหละ ชั้นไม่ค่อยชอบให้พี่วินมารับเท่าไหร่หรอก ก็พวกผู้หญิงชอบมองอะ พี่ชายชั้นไม่เห็นหล่อเลย หรือถ้าจะหล่อก็น้อยกว่าพี่แม็คของชั้นเยอะ พี่ชายชั้นหน้าตาแบบ ขาวๆ ตาโตๆนิดๆ ผมดำๆตั้งๆ พี่ชั้นสูง178 ในขณะที่ชั้นสูง155 (ไม่สมควรเป็นพี่น้องกันเล้ย) เฮ้อ! ช่างมันเถอะ วันนี้ชั้นอยากกลับบ้านแล้ว เหนื่อยโคด! จะกลับไปนอนหลับให้สบายเชียว
ความคิดเห็น