รักใสซื่อของยัยจอมซ่า

ลำดับตอนที่ #2 : +++2 จูบส้วม++ 13 หรือ 31

" จิ๊บจ๊ะอยู่รึป่าว" เสียงคนเคาะประตูพร้อมกับเรียกชื่อของฉัน สงสัยคงจะเป็นป้าจิ๊แน่ๆ ฉันจึงเดินไปเปิดประตู

"อ้าวสวัสดีค่ะป้า" ฉันทักทายด้วยเสียงสดใสพร้อมกับยิ้มให้ผู้เป็นป้า

"หลานดูโตขึ้นเยอะเลยนะจ๊ะ"ป้าจิ๊ทัก    เราคุยกันอยู่พักหนึ่งป้าจิ๊ก็กลับไป

"ตื่นเถิดชาวไทยอย่ามัวหลับใหลลุ่มหลง"

เสียงนาฬิกาปลุกฉันดังขึ้น นาฬิกาปลุกอันนี้พี่ชายฉันพี่เจฟเป็นคนให้มาไม่ยักรู้แฮะ

ว่าของแบบนี้อยู่สเปนก็มีขาย พี่เจฟบอกว่ากลัวฉันตื่นสาย ฮี่ๆ

ฉันตื่นมาดูการ์ตูนซักพักฉันล่ะชอบบั๊กบันนี่ที่สุดเลย ฉันพูดกับตัวเองขณะดูการ์ตูน

เรื่องโปรด วันนี้ไปเดินเล่นดี กว่า ไม่ได้มาไทยตั้งหลายปีแล้ว   ฉันจึงอาบน้ำแต่งตัว
วันนี้ฉันใส่เสื้อสีชมพู กระโปรงยีนมีจีบ ยาวเหนือเข่า ปล่อยผมยาวปะบ่า ติดกิ๊บสี

ชมพูลายบักบันนี่ จะว่าไปฉันนี่ก็น่ารักเหมือนกันแฮะ  แต่ทำไมฉันไม่มีแฟนเหมือน

คนอื่นเค้าบ้างนะ

ฉันเดินเล่นไปเรื่อยๆฉันก็เหลือบไปเห็น นั่นมันไอ้เปรตนี่นา ฉันรู้สึกเหมือนว่านายนี่

กำลังรอใครอยู่ ดูเหมือน กังวลๆนะ  นายนี่ใส่เสื้อแขนสั้นสีดำ กางเกงยีนส์ลุ่ยๆ ดู

แล้วก็เท่ห์เหมือนกันแฮะ ไม่ได้ๆกลับมาจิ๊บกลับมา เอ๊ะ สร้อยนายนั่น รูปกระต่ายนี่

นา สวยดีแฮะแต่นายนั่นใส่แล้วเหมือนตุ๊ดเลย 55+

ฉันเลิกสนใจ แล้วเดินดูของไปเรื่อยๆ ฉันได้กระเป๋าตังค์ลายบั๊กบันนี่มาใบนึง

"เฮ้อ"  ฉันเริ่มรู้สึกเหนื่อย

บังเอิญเหลือบไปเห็นร้านนมร้านนึงฉันคิดว่าจะเข้าไปกินซักหน่อย แต่แล้ว ฉันเห็น

ชายหญิงคู่หนึ่งดูเหมือนว่าจะทะเลาะกันนะ อาการสอดรู้สอดเห็นของฉันเริ่มกำเริบ

แล้วเดินไปดูดีกว่า

"นี่เธอจะให้ฉันทำยังไงเธอถึงจะเลิกยุ่งกับฉันซะที" นายนี่มันคุ้นๆแฮะ

"นันจูบส้มสิคะจูบเพื่อแลกกับอิสระ" หา นั่นมันไอ้เปรตรึ มานไม่ใช่ตุ๊ดหรอกหรอ

แล้วมันจะจูบใครน่ะ ยัยส้วม หรอ อ๊ากกกก ไม่ (แล้วไปยุ่งไรกับเค้าหล่ะน่ะ) แล้ว

ฉันก็เห็นริมฝีปากในนั่นประกบกับริมฝีปากยัยส้วมอะไรไม่รู้ อี๋ทุเรศที่สุด ชริๆ กลับ

บ้านดีกว่า เห็นแล้วอารมณ์เสีย ทำไมชีวิตฉันจึงพัวพันกับนายนี่จังนะ

ป้ายรถเมลล์

รถเมล์ที่กลับบ้านสายอะไรนะ 31 รึ 13 หว่า โอ๊ยปวดหัวโทรถามป้าจิ๊ดีกว่า

" จิ๊ ฮ่า ขณะนี้เดี๊ยนยางม่ายว่างรับสายนะฮ๊า มีรายฝากข้อความไว้นะฮะ จุ๊บจุ๊บ"

นี่ป้าของฉันรึนี่ โอ๊ยคนสวยรับไม่ได้ แล้วชีวิตของฉันทำไมต้องลำบากอย่างงี้ เอาไง

เอากันลองเสี่ยงดู 13 ละกัน ลัคกี้นัมเบอร์

"นั่นไงมาพอดีเลย 13 "หุหุ

ทำไมอากาศมันร้อนอย่างงี้ คนก็เยอะโอ๊ย ทำไมคนมันแล้งน้ำใจกันจังเค้าไม่สงสาร

ผู้หญิงสวยๆอย่างฉันรึไงน๊า

เอ๊ะ นั่นมันนายเปรตหนิ บ้านายนี่อยู่ทางเดียวกับฉันหรอเนี่ย แหม แกล้งหลับเชียว

หล่อแล้วยังแล้งน้ำใจอีก(ยังไงๆอยู่)   หาเรื่องดีกว่า ฮี่ๆ

"นี่นาย ทำไมต้องแกล้งหลับด้วย เป็นผู้ชายที่แล้งน้ำใจจริงๆ"

เงียบ  - _ -

"นี่ไอ้เปรต" ฉันจึงเอามือไปสะกิด

"อารายของเท๊อ"  ไอ้นี่ชักนายนี่ยอกย้อน

"ลุกให้ฉันนั่งสิยะ ฉันเป็นผู้หญิงนะ" คิดว่าฉันจะยอมหรอ

"ไม่อาวววว ฉานจานอนต่อ"  อ่าวหลับจริงนี่หว่า

"ลุกเดี๋ยวนี้เลย" ใครจะไปยอมผู้ชายอย่างนาย

"ลุกก็ได้" เย้ฉันชนะนายแล้ว

"บ้านนายอยู่แถวสุขุมวิทหรอ"ฉันถามด้วยความสงสัย

"ไม่หนิ ทำไมหรอเธอจะไปหาฉันรึไงยัยถั่ว"

"อ่าวก็สายนี้มันไปสุขุมวิทไม่ใช่หรอ" ใจไม่ดีแล้ว

" ยัยบ๊องเอ๊ย สุขุมวิทน่ะมันสาย31" อ๊ากซวยแล้วฉัน

"ถึงป้ายแล้วจ้า" เสียงกระเป๋ารถเมล์ตะโกน

"ฉันไปก่อนน๊า" ฉันไปล่ำลานายนี่ทำไมเนี่ย

"บาย ยัยบ๊องอย่าไปสะดุดขาใครที่ไหนล่ะ" ฉันได้ชื่อใหม่อีกแล้วหรอเนี่ย

โอ๊ยกว่าจะถึงก็ปาเข้าไป5ทุ่มแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนอีกหลับดีกว่า ฉันหลับไป

อย่างเหนื่อยล้า

เปนนักเขียนใหม่    ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค๊า





อย่าลืมเม้น+โหวตกันด้วยนะ




ด้วยความหวังดี   อิรังไข่+++อิกัญชา