นิทานอีสปสำหรับเด็กและผู้ใหญ่

ลำดับตอนที่ #4 : สุนัขจิ้งจอกกับไก่บ้าน

สนัขจิ้งจอกกับไก่บ้าน

            

              สนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งอยากกินไก่บ้านมากจึงเเกล้งถามด้วยอุบายกับไก่ตัวนั้นว่า ขันเสียงไพเราะเหมือนผู้เป็นพ่อหรือไม่

             ไก่บ้านหลงกลจึงหลับตาโก่งคอขันทันที สุนัขจิ้งจอกฉวยโกกาสงับคอไก่เเล้วพาวิ่งไปชาวบ้านจึงตะโกนร้องว่าสุนัขจิ้งจอกขโมยไก่ของตน

             ไก่จึงหลอกให้สุนัขจิ้งจอกร้องบอกชาวบ้านว่า ไก่ตัวนี้เป็นของมันมิใช่ของชาวบ้านสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์คิดว่าตนฉลาด เเต่ที่เเท้ก็ยังขาดความเฉลียว

              ดังนั้นมันจึงอ้าปากร้องบอกชาวบ้านตามที่ไก่เเนะนำ ไก่จึงได้ทีรีบบินปรื๋อออกจากปากของสุนัขจิ้งจอกเเล้วหนีไปหาเจ้าของอย่างรวดเร็ว เเล้วก็ยังหัวเราะเยาะสุนัขจิ้งจอกเป็นการใหญ่

                                                     คติเตือนใจ

                     คนที่ฉลาดอย่างเดียวนั้นยังไม่พอ ต้องมีความเฉลียวด้วย