เรื่องเล่าชาวนิสิต

ลำดับตอนที่ #1 : เรื่มต้น

"แกร็กๆ....แกร็กๆ....แป็ะ.."

เสียงของคีย์บอร์ดดังระรัวอยู่ในความมืด มีเพียงแสงไฟจากหน้าจอมอนิเตอร์สาดส่องมาพอที่จะทำให้อย่างน้อยไม่เดินชนขอบโต๊ะเสียก่อน

"เร็วหน่อยสิว่ะ เดี๋ยวไม่ทันกันพอดี" เด็กหนุ่มยังรัวแป้นคีย์บอร์ดอย่างต่อเนื่อง

".....กริ๊ง....."

"บ้าชิบ!! มาดังอะไรตอนนี้ว่ะเนี่ย..." เด็กหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อยพร้อมกับรับโทรศัพท์

"ไงแก สำเร็จยัง ?" หนุ่มปลายสายอีกด้านถาม

"ขอเวลาอีกหน่อย เข้า server ไม่ได้อ่ะ" เด็กหนุ่มบ่นเล็กน้อย

"อ่ะ..อ่ะ.."

"เฮ้ย..เป็นไรว่ะ" ปลายสายอีกด้านถามด้วยน้ำเสียงกังวลเล็กน้อย

"ก..กะ..กรู...กรู....."

"แอด ติดแล้วโว้ยยยย...."

"เฮ้ย..ดีใจด้วยเพื่อน ติดที่ไหนว่ะตุ๋น" เพื่อนถาม

"ที่เดียวกะแกไง ไอ้นก" ตุ๋นตอบด้วยน้ำเสียงดีใจสุดขีด

"ดีเลย จะได้เจอกันบ่อยหน่อย" นกตอบพร้อมเขียนขยุกขยิกบนกระดาษ

"แล้วพรุ่งนี้แกไปป่ะ จะได้ไปด้วย" ตุ๋นถาม

"ไป พรุ่งนี้คงไปกันหลายคนอยู่ เราว่านะ เจอที่เดิมละกันตอน 8 โมง"

" เดี๋ยวเราวางก่อนนะ ต้องไปถามคนอื่นอีกจะได้เขียนให้อาจารย์ด้วยว่าใครติดบ้างยังขาดอีกเพียบเลย ว่าแต่ไม่อยากโทรเจอคนที่ไม่ติดเลย เราล่ะเศร้าใจแทน" นกพูดด้วยน้ำเสียงเซ็งเล็กน้อย

"แออ เว็บมันล่มเป็นช่วงๆ คนเข้าเยอะเลยช้า ส่วนใครไม่ติดฝากบอกด้วยว่าไม่ต้องเสียใจ ยังมีหนทางเสมอ" ตุ๋นพูดพลางปิดเว็บประกาศผลสอบเอ็น แล้วเปิดเว็บอื่นๆแทน

"เจอกัน" นกกล่าวลาก่อนวางสาย

"เจอกัน...ปิ๊บ.."ตุ๋นวางสายลง

ในใจตุ๋นตอนนี้มีความรู้สึกต่างๆมากมายทั้งกังวล และดีใจหลายๆอย่างปนกัน

"เฮ้อ..ต่อจากนี้จะเป็นยังไงน้า.." ตุ๋นบ่นพึมพำ "สุดสวิงริงโกแน่ๆเลย"

ตุ๋นยิ้มกว้างจนไม่น่าเชื่อเลยที่เดียว ถ้าใครมาเห็นมาเห็นล่ะก็นะ... :-)