[Fic TVXQ] พระยูชอนมณีผจญภัย!!(￣^￣)ゞ(YooSuxYunJae)

ปฐมบทภาคต่อ...
พระยูชอนมณี ตอน กำเนิดสุดสาแจ
_____

 

ณ เกาะกระเบื้องพิศดารอันแสนห่างไกลผู้คน มีชายตนหนึ่งนั่งโยกคันเบ็ดพลางฮัมเพลงอย่างเบื่อหน่าย

 

"ฉันนั่งตกปลาอยู่ริมตลิ่ง~~ แปลกใจซะจริงปลาไม่กินเหยื่ออออ~" อ๊ะ อ้าววว (เก็กเสียงหล่อ) สวัสดีคร๊าบ อะแฮ่ม แนะนำกันอีกครั้ง เราคือ พระยูชอนมณี โอรสผู้เกรียงไกร หน้าผากใหญ่ ใจสปอต ที่เพิ่งรอดจากนังยักษ์เมื่อ part ที่แล้ว ฮะ ไม่เข้าใจ? กลับไปอ่าน SF ตอนผมหนีอิเมียยักษ์ซะนะคร๊าบ
http://writer.dek-d.com/tAng_Mo_555/story/view.php?id=1092053

 

         กลับสู่ปัจจุบัน...ถ้าท่านคิดว่าการตกปลาเป็นงานอดิเรกของเราแล้วไซร้ ท่านคิดผิดมหัน อันตัวเรานั้นมีความตั้งใจเป็นแม่นมั่นแล้วว่าเราจักยึดอาชีพชาวประมงอันน่าหลงไหลนี้ทำแทนการกลับไปครองราชย์วุ่นวายเดี๋ยวก็ถ่ายละครเดี๋ยวก็ร้องเพลง เห้อออ งี้แหละ เกิดมาหล่อ พ่อรวย มีรถสวยขับ มีเรือยอร์ชขี่ น่าเบื่อเน๊อะครับ คือบับเราเนี่ยติสนิ๊ดนึงอ่ะ บับไม่ชอบรองเท้าหนังขัดมันไรเงี้ย บับว่าหลงรักอิแตะอ่ะ โครตชอบอ๊ะ เบาพระตีนดีอ่ะคร๊าบ ราคาก็ไม่แพงคู่นึงสองพันกว่าไรเงี้ย ลองซื้อมาใส่เล่นๆกันนะครับ พระตีนไม่อับ ไม่เน่า ไม่เหม็น ชอนคอนเฟิร์ม! 

 

"เมิงคุยกะใครวะ?" เสียงเรียกดังขึ้นข้างตัวทำเอาโอรสหนุ่มตกพระทัยร่วงจากเก้าอี้ไปนั่งพับเพียบริมตลิ่ง

 

"เอ้อออ นอกจากปัญญาอ่อนแล้ว เมิงนี่ขวัญอ่อนเสียจริง ฮ่าๆๆๆๆ" ไม่ใช่ใครอื่น ฤๅษียุนโฮ ผู้ทรงศีลเจ้าของกิจการบังกะโลของเกาะนั่นเอง ยืนหัวเราะเยาะโอรสหน้าโง่จนตาหยี 

 

"กูคุยกับแฟนคลับขอรับท่านตา" ยูชอนมณีลุกปัดตูดกล่าวอย่างหงุดหงิด

 

"กูเคยบอกให้เมิงเรียกพี่ และกูจะบอกอีกทีว่ากูนี่เป็นคนรักษาสัจจะ! ยึดมั่นคำไหนคำนั้น ถ้าเมิง..."

 

"คร้าบบบ ขุ่นพี่!!!"

 

"โอเช รื่นหู -.,-" ฤๅษีหน้าหมีที่ stop the time หน้าไว้ยี่สิบกว่าๆ ทว่าวันเกิดล่าสุดครบ 1,010 ปี ยิ้มพอใจ ทำเอายูชอนมณีแอบเบ้ปาก

 

"เมียเมิงให้กูมาตาม กูมาแค่นี้ กูไปล่ะ มีธุระที่กวางจู กูไม่อยู่เมิงอย่าทะเลาะกัน ไม่ใช่อะไรกูกลัวแขกตกใจ ดูแลบังกะโลกูด้วยอย่าอู้ กูไม่ได้ให้พวกเมิงอยู่ฟรี เคร้ ..อ่อ แล้วก็" 

 

"พอออ!!! กูทราบครับ ไอ้ขุ่นพี่!! ไปดีๆไปที่ชอบๆ บาย" ยูชอนมณีตัดบทพลางผลักหลังฤๅษียุนโฮขึ้นรถหรูที่จอดรออยู่ รำคาญเต็มทีนิสัยไอ้ฤๅษีขี้บ่นปนขี้เหนียวที่เขาอยู่ด้วยมาเกือบๆครึ่งปี มีกิจการหลายที่ พอดีว่ามีมนต์วิเศษเลยขี่ออดี้บนสายรุ้งไปๆมาๆดูแลกิจการ ส่วนที่นี่ยูชอนมณีขอซื้อหุ้นส่วนร่วมด้วย เอ๊ะ นี่กูเป็นหุ้นส่วนบังกะโลมันนะ ใช้กูเยี่ยงขี้ข้า!! ยูชอนมณีเพิ่งหัวดีคิดได้วันนี้เอง 

 

อย่ากระนั้นเลยไปหาเมียรักดีกว่า ว่าแล้วก็เสด็จโดยพลัน

 

"จุนซู~~ ทูนหัวทูนหรรมของพี่ อ๊ะ สุดหล่อมาแล้ววว" สิ้นบทเปิดตัวราวโหน่งชะชะช่า ก็เข้าห้องเรียกหานางโลมาอันเป็นที่รัก กลับไม่พบแม้แต่ครีบ

 

โอ้กกกก~~~ อ้ากกก~~~~

 

เสียงประหลาดดังมาจากห้องน้ำ  ยูชอนมณีรี่เข้าไปหา พบเมียรักนั่งกอดโถส้วมโก่งคออ้วก จึงรีบเข้าลูบหลัง

 

"น้องไม่สบายหรือ น้องเป็นอะไร น้องงงง!! น้องหันมาคุยกับพี่สิ!!!" โลมาจุนซูบัดนี้หน้าตาซีดเซียวหันมายิ้มให้สุดที่รัก

 

"เรามีข่าวดียูชอน ระ เรา..อุ้ฟ อ้วกกกแหวะ!"

พ่นเต็มสตีมใส่หน้าสามี สาหร่ายและกิมจิ คือสิ่งที่คารูจมูกคนรอฟัง  ยูชอนมณีป้ายออกหน้านิ่ง

 

"จุนซูขอโท๊ดดดด อึก ฮือออ" โลมาน้อยขอโทดขอโพยคนรัก พลันขยับออกห่างรัศมีอ้วก

 

"ไม่เป็นไรจ่ะคนดี ว่าแต่จุนซูป่วยรึกินของผิดสำแดง พี่ว่าที่ออกมาเมื่อกี้กลิ่นมันไม่ค่อยดี"

 

"จุนซูไม่ได้เป็นอะไรคับ แต่ว่านะ ฮิๆๆๆ" ยูชอนมณีไม่เข้าใจ ไม่เป็นอะไรทำไมอ้วกแตกอ้วกแตน สงสัยกินปลาเยอะไปกระมังเจ้าโลมาตัวดี แล้วนี่ยังหัวเราะออก คงไม่เป็นไรแล้วสิ

 

"หึๆๆๆ งั้นเรามาล้างตัวกันเถอะที่ร้ากกก มาม๊ะๆ" ยูชอนมณีพ่อไก่แจ้ ยิ้มกริ้มคิดลามก เปื้อนก็ดีได้แนบเนื้อ เอ้ย! ล้างเนื้อล้างตัวในอ่างพร้อมกันสองต่อสอง ว่าแล้วถอดเสื้อกางแขนเตรียมจับปลาโลมา

 

"ไม่ได้นะ!!!!!" สะบัดตีนถีบทันทีที่ไก่เข้ามาจวนตัว ยูชอนมณีกระเด็นไปนอนหน้าห้องน้ำ

 

"ถีบพี่ทำม้ายยย ไม่รักพี่แล้วหรือ โฮวววว~~~"

 

"รักสิ รักมากด้วย! แต่ตอนนี้เรามีอีกคนที่เรารักพอๆกะยูชอนเลยล่ะ" ฟังศรีภรรยาพูดประโยคบอกรักด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มแล้วน้ำตาจะร่วง หรือว่านี่ ...เมียพี่มีชู้~ 

 

โอ้ม๊ายยย!!

 

"ใครกัน!! ไอ้บ้านั่นเป็นใคร ไอ้เฒ่ายุนโฮใช่มั้ย ที่มันลอบตีท้ายครัว!! หนอยยยย ไอ้หมีควายยย เมิงต๊ายยยย" ยูชอนมณีเสียใจและเสียสติในคราเดียวกัน เรื่องแม่งเส้าขอเหล้าเพียวๆ

 

"ไม่ใช่!!!"

 

"อ่ะ อ่าว...แล้วใครกัน ใครกันที่น้องรักได้เท่าพี่ ฮึก" มันจี๊ด พูดแล้วจี๊ดทรวงใน

 

"ลูกของเราไง" โลมาจุนซูเฉลย แล้วตีท้องปุ๊ๆ 

 

"....ฮะ =.,=" ลูกใครนะ

 

"จุนซูท้อง!! ^ㅅ^"

 

"....เฮ้ยยยยยยยยย!!!!! @_@" ลูกกรู!!~~~

 

"จริงหรอจ๊ะ!! อย่าโกหกพี่นะ อ๊ะ แน่นะ~ เอ้า แน่สิ๊~~ จริงรึ อ๊ะ จริงสิ๊~~ ยิ๊ปปี้!!!! กรูมีลูกแล้วโว้ยย แดบักกก!! " ความดีใจจนบ้าทำให้คนเราร้องเพลงโต้ตอบตัวเองได้... 

 

จุนซูมองสามีสุดที่รักที่กระโดดโลดเต้นรอบห้องแล้วยิ้มตาปิด เค้ากำลังจะให้กำเนิดลูกที่ร่วมสร้างมาด้วยกันทุกคืนๆ...(หือออ?) ตอนนี้เค้ามีความสุขมากเหลือเกิ๊นนน อยากเห็นหน้าลูกไวไวจังเลยยย

 

"จุนซูจ๊ะ อ้าปากสิ๊" ยูชอนมณีกระโดดมาอยู่หน้าเมีย

 

"ทำไมอ่ะ อ้าาาา -0- " ถึง งงๆก็ทำตามสั่ง

 

ฟุบ!

 

"วัดไข้หน่อยนะ ตัวน้องหน้าซี๊ดซีดดด มีไข้รึป่าว ไม่สบายตรงไหนมั้ย ไม่ต้องห่วงนะ ต่อไปนี้เก๊าจะดูแลทั้งตัวทั้งลูกอย่างดีที่สวดดด >_< "

 

"... เอ้วๆ อื้อๆ TxT"

 

"โอ้ๆ ซึ้งหรอ อย่าร้องนะก๊าบบ ...ว่าแต่อิปรอทวัดไข้นี่มันอ่านค่าตรงไหนฟระ? =.="

พรวดดดด ถุยๆๆ อ้วกกก โอ้กกกกก

 

"โถ้ววว จุนซู๊ ท้องแรกก็แพ้หนักอย่างงี้แหละ ลูบๆๆ"

 

"อะ...ไอยูชอนบ้าาา!!! นั่นมันที่ตรวจคัน ใช้แล้วด้วย ฮรืออออ โอ้กกกก"

 

ยูชอนมณีสตั๊นไปสามวิ...

สิ่งที่กรูคิดว่าเป็นปรอทวัดไข้=ที่ตรวจครรภ์

ที่ตรวจครรภ์ใช้แล้ว=จุ่มฉี่เรียบร้อย

 

"เอ่อ น้องจุนซู...ฉี่อร่อยมั้ย? -.,- "

 

"ชิมดูสิเอ้า!!!" จุนซูเสียบเข้าปากผัวแก้แค้น

 

ฟุบ! ถุยย โอ้กกกกก 

 

ความลำบากของสองผัวเมียยังมีอีกเก้าเดือนเลยทีเดียว ...รอก่อนนะ 'สุดสาแจ'

 

...

ทำไมโลมาตัวผู้ท้องไดั? อย่าลืมสิว่าฟิคเรื่องนี้มันแฟนตาซี ยำเละ และมั่วแค่ไหน

...

 

เพลาผ่านไป...เก้าเดือน (ฟิคเมิงนี่เร็วเฟร่อออออ!)

 

อุแว้ๆ!!!

 

"ลูกพ่ออ!!!" ยูชอนมณีนั่งต้มน้ำรออยู่นอกห้อง'สูติบุรุษเวช'ชั่วคราวโดยฤๅษียุนหมอตำแยชั่วคราวอีกเช่นกัน ได้ยินเสียงลูกร้องก็ปลื้มปิติยิ่งนัก รีบเปิดประตูเข้าไปหาเมียรัก

 

"ไหนๆ โอ้โหหหห ลูกพ่อสวยจังเยยย~~ ลูกสาวเราโตขึ้นต้องสวยแน่ๆ!! คอยดูนะ พ่อจะเรียกค่าสินสอดให้แพงกว่าบังกะโลสิบหลัง ฮ่าๆๆๆๆ " ฤๅษียุนโฮส่งลูกให้พ่อมันอุ้มแล้วรู้สึกวาบๆสันหลังชอบกล

 

"ยูชอน....  คือลูกเราเป็นผู้ชาย" จุนซูเปิดผ้าให้ดู

 

"อ่าวหรอ... ไหนๆดูสิ๊ เออ...จริงด้วย มีปิ๊กกาจู๊เหมือนแม่เลยลู๊กกก ลูกพ่อหล่อมากกกก" ฤๅษียุนมองพ่อลูกอ่อนสุดปญอ.อย่างเอือมๆ....ตกลงเมิงเอาไงแน่ งานยอลูกต้องมาใช่มั้ย? 

 

"พ่อจะตั้งชื่อลูกว่า สุดสาแจ!!! แ.จ แ..จ แ...จ"

 

"เมิงแอคโค่เพื่อ?" 

 

"เพื่อความอลังการครับพี่!! ลูกผมครัช ลูกผ๊มมมม" พ่อขี้เห่อกำลังอวดลูกกับคนนึงที่เป็นหมอตำแย และอีกคนนึงที่เบ่งคลอด ดีออกกก!!

 

 

กำเนิด สุดสาแจ ทำให้เรื่องราวของเสียงหัวเราะและความสุขแผ่กระจายไปทั่วเกาะแห่งนี้ 

แต่ในความสุข...ดราม่าอาจกำลังก่อตัวขึ้นอย่างไม่มีใครรู้   อีกทั้งเรื่องความสัมพันธ์ฉันท่านตายุนกับหลานแจจะเป็นอย่างไร 

 

 

ติดตามได้ในซีรีย์ที่ยังไม่รู้ตอนจบและตอนต่อไปเรื่องนี้...เตร๊ง เตรง เตร่ง เตร๊งงง~ เตรง เตร่ง เตร๊ง เตรง เตร่งงงง 

 

 

_________________________________

มาสั้นไปหน่อยแถมยังไม่ใช่ตอน สุดสาแจขี่ม้ามินมังกร ตามที่บอกไว้อีก 555555555

น้องมินยังไม่ออกโรงน้าาา รอน้องมินก่อน~~~ น้องมินนอนอยู่กะพี่เองค่าาา (ผลัวะ!!!! เกือกบินได้มาฟาดหน้า ..แถมได้ข่าวเมิงเมนยุน -.,-)

 

See you next part!!

 

ไม่ลืมกราบสามครั้งที่เข้ามาชมคร่าาา อยู่ให้กราบพาทหน้าด้วยน้า TAT