คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter 4 ; ความอ่อนแอ
[ Geng’s Part ]
“ใบนี้ล้างยังไงเนี่ยพี่เก่ง? อี๊ ทำไมมันเยิ้มอยู่เลย? เหม็นอีก อูแหวะ ;p”เซนยื่นจานมาให้ผม
“พี่ก็ล้างสะอาดหมดแล้วนะ เซนอะ *0*”
“สะอาดประเทศไหนอะพี่? เซนล้างเองดีกว่า พี่ไปเล่นไป๊”เซนบอกปัดผมอย่างรำคาญ ทำไมหรอ ผมผิดใช่ไหม
“ใช่ซี้..พี่มันแย่ มันห่วย อยากทำตัวดีๆก็โดนว่าตลอด!”ผมเริ่มประชด แต่มันก็มาจากความรู้สึกของผมเองนะ
“..”
“ไปก็ได้ ไม่ยุ่งด้วยแล้ว งอนๆๆ L “ ผมรีบเดินจากจุดเกิดเหตุอย่างรวดเร็ว เซนนะหรอ ไม่เคยใส่ใจผมเลย ดูจะรำคาญผมด้วยซ้ำ..
ทำไม..คู่เราถึงไม่เหมือนคู่ของคนอื่นเค้านะ
ผมเดินอย่างช้าๆมาหลบอยู่บริเวณม้านั่งหลังบ้าน ไม่มีใครเห็นผมหรอกเพราะตอนนี้ทุกคนกำลังอาบน้ำ เปิดแอร์นอนกันอยู่บนห้องอย่างสบาย ก็วันนี้เป็นวันหยุดของทุกคนไงล่ะ ต่อให้ทุกคนอยู่หลังบ้าน ก็ไม่มีใครสนใจผมหรอก !
น้ำตาของผมที่มันเก็บไว้ ไม่เสียให้กับใครมาหลายปี ตอนนี้มันได้ออกมาให้อายอากาศ อายต้นไม้ อายดอกไม้แล้วล่ะ ทำไมผมอ่อนแอกับเรื่องนี้ได้นะ...
สองอาทิตย์ก่อน วันที่ผมได้เข้ามาในบ้านหลังนี้ ในฐานะ ‘ ผู้เข้าแข่งขัน ‘ ผมรู้สึกเซ็งๆอย่างบอกไม่ถูก ผมต้องมาเปลี่ยนแปลงตัวเองทั้งภายในและภายนอก ผมต้องเจอเพื่อนใหม่ๆ ผมต้องทำอะไรเอง ของใช้ส่วนตัวของผมอย่างมือถือก็โดนเก็บ มันเป็นอะไรที่อึดอัดมาก ผมโดนดุโดนว่าอยู่เรื่อยๆ ทุกครั้งที่ผมท้อ ผมจะไปหาเธอ..เซน
เซนเป็นคนที่ใจเย็นมากต่างจากผมลิบ แต่ก็เข้าใจผมมากที่สุดคนนึงล่ะ เซนคอยปลอบผมตลอด คอยให้กำลังใจผม เราสองคนอาจอยู่ด้วยกันแค่ไม่กี่อาทิตย์ แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีๆกับเธอ ผมเลยขอคบกับเธอ
แต่เรื่องนี้จะให้ใครรู้ไม่ได้ไง ผมต้องเก็บไว้ เพราะถ้าเกิดใครรู้นะ ผมอาจจะโดนต่อว่า หรือโดนออกจากการแข่งขันไปเลยก็ได้
ขึ้นชื่อว่าการแข่งขัน แต่ผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่เลย ทุกคนเข้าใจผม แล้วผมก็พยายามเข้าใจพวกเขาอยู่ ผมไม่เบื่อหรือรำคาญชีวิตแบบนี้แล้วละ แล้วก็ไม่มีใครเบื่อผมหรือรำคาญผม... เลยซักคน นั่นอาจจะใช่ในตอนนั้นนะ แต่มันอาจจะไม่ใช่ในตอนนี้ ก็ผมมันแทบจะทำอะไรไม่ได้เลยน่ะสิ ถึงผมจะเรียนเก่ง จะมีพร้อมทุกอย่าง แต่ทำไม..แค่เรื่องแค่นี้ แค่ล้างจาน ทำไมผมถึงทำมันไม่ได้ แค่ไม่กวนคนอื่น ทำไมผมทำไม่ได้ แค่ทำให้เซนไม่เบื่อผม .. ผมยังทำไม่ได้เลย
..นี่เซนเบื่อผมแล้วใช่ไหม?
ผมหยิบเนื้อเพลงที่พับไว้อย่างเรียบร้อยในกระเป๋าเสื้อผมออกมาแล้วกางมันออก เอาล่ะ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา..
“..ความอ่อนแอที่มีวันนี้มันทำให้ฉันกลัว ขอแค่เพียงเวลาปรับตัวให้ได้เตรียมหัวใจ..”
ผมร้องต่อไม่ไหวแล้ว ขอบตาผมร้อนขึ้นแล้วสุดท้าย น้ำตาเจ้ากรรมมันก็ไหลมาเรื่อยๆ ไหลจนผมไม่รู้ว่ามันจะหยุดไหลได้เมื่อไหร่
ผมมันเลว ผมไม่มีอะไรดีเลย..ซักอย่าง !
[ End Geng’s Part ]
-----------------------
รู้สึกว่าตอนนี้สั้นได้โล่เนอะเบ่เบ๋ x) 55555555555
ไรเตอร์รู้สึกว่าเก่งเซนแล้วทำไมแต่งดราม่าจังแว๊ ! 55555
ตอนหน้า โน่ริทเจ้าประจำ ตามคำแนะนำ ห้องเก็บของ =.,=
ความคิดเห็น