คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 ; ในห้องครัว
---------------------------------------
[ Tono’s Part ]
ฮะฮะ ผมสะใจจริงจริ๊งงง.. ที่ได้แกล้งเจ้าริทให้ตกใจเล่นๆ แถมยังได้ขโมยจุ๊บมาหนึ่งจุ๊บอีก >< สะใจชะมัด ตอนนี้เจ้านั่นยังนั่งแช่น้ำอยู่ในอ่าง หน้าแดงก่ำอยู่เลย ส่วนผมน่ะหรอ ลงไปหาไรกินดีกว่า 5555555555555
อ้อ ทุกคนสงสัยใช่ไหมครับ ที่ผมถึงกล้าแกล้งริทแบบนี้ ฮ่าๆ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงกล้า อย่างว่า น้องชายผมคนนี้มันน่าแกล้งดีนะ (ถึงผมจะรู้สึกกับริทมากกว่าน้องก็ตาม >///<) ก็ดูสิ ผู้ชายอะไร ตัวเล็กๆหน้าก็หวานเวอร์ ชอบนอยด์ ขอบทำตัวน่ารักอีก ใครจะไม่หลงรักล่ะ หุหุ (เฮียหลงแล้วอะดิ๊ : ไรเตอร์สุดสวย<3)
“..คือช้านร๊ากเทออออ และช้านร๊ากเท๊ออออ~” ผมเดินร้องเพลง (?) จนมาถึงที่โต๊ะกินข้าว ตอนนี้ทุกคนกำลังทานอย่างเอร็ดอร่อย (เห็นไหม? ทุกคนเป็นเพื่อนที่รอกันทุกสถานการณ์ = =)
“มอร์นิ่งอาเฮีย ^^”กัน หนุ่มสุพรรณพี่ก็หมาน้องก็หมาทักผมเป็นคนแรก
“อีฟนิ่งอาเห่า ฮะๆ” ผมตอบแบบกวนๆกลับไป
“ไฮ อรุณสวัสดิ์พี่โตโน่ ^^”เกรซ น้องสาว หมายเลข 7 ทักผมด้วยเสียงใสๆ พร้อมกับเดินไปยกเก้าอี้มาให้ผมนั่ง
“เฮ้ยไม่ต้องๆ พี่ยกเอง แกร่งนะเรา ฮะๆ”ผมปัดแขนของเธอออกแล้วยกเก้าอี้ด้วยแขนข้างเดียว เท่ใช่ปะล่ะ คึคึ
“คารวะอาเฮีย เจ๋งมากกก !”ไอ้ไอซ์ น้องเล็กของบ้านที่ตอนนี้บนหัวมีตุ๊กตางูเห่าอยู่ยกมือคารวะผม
“แน่นอนนน ^^”ผมยิ้มกว้างโชว์ฟัน 32 ซี่ใส่ไอซ์ ฮ่าๆๆ
“กลัวชาวบ้านเค้าไม่รู้หรอวะว่าแกมีฟัน 32 ซี่?”ไอ้เก่ง คุณหนูปากร้าย (?) ที่กำลังโดนเซน พ่อบ้านของบ้านหลังนี้ทำอะไรอยู่ที่หัวก็ไม่รู้ตะโดนถามผมมา
“เออ ก็เหมือนแกอะแหละ กลัวเค้าไม่รู้หรือไงว่ามีผมหงอก ให้เซนถอนให้อยู่หรอ ฮะๆๆ~” ผมสวนกลับไป สะใจภาคินครับบบ :p
“เออ ทำไม? แกก็มีนิ่ไอ้โน่ ไปให้น้องริทที่เลิฟถอนไป๊! 55555555”ไอ้เก่งตอบกลับมาด้วยใบหน้าที่เป็นมิตร 555
“เขาเรียกว่าเทรนด์เว่ย..แกตายซะเถอะ ย๊ากกกกก”สุดหล่อกำลังจะเปิดศึกกับสุดโอโม่แล้วครับ ฮ่าๆๆ แกตายยยย
“มาเซ่ ! รู้จักจา พนมป่าวเบเบ๋? ฮะๆๆ”ไอ่เก่งมันตั้งการ์ดครับพี่น้องงงงง
“แล้วรู้จักโตโน่ไม๊ละเบเบ๋ ? “ผมยิ้มกลับไป
ไอ้เก่งทำหน้าสู้สุดชีพ (?) จนเซนที่เลิฟของมันต้องมาห้ามไว้
“พอแล้วเบเบ๋~ *0*”เซฯทำหน้าอ้อนอย่างกับอะไร หมั่นไส้ชะมัดเลย
“ก็ดูมันดิเซนนนน T^T”ทีงี้ล่ะอ้อนเป็นลูกแมวเชียวนะ~หึหึ
“พี่เก่ง !!”เซนทำหน้านิ่งมองหน้าเก่งด้วยสายตาดุๆ ไอ้เก่งมันกลัวเซนครับพี่น้องงง โฮะ !
“คร๊าบบบ .. กินข้าวกันเถอะทุกคนๆ “เก่งมันเปลี่ยนเรื่องทันทีพร้อมกับมาให้ความสนใจกับกับข้าวที่อยู่ด้านหน้าของมัน สะใจอีกแล้ววว
ทุกคนในห้องเริ่มกินข้าว เหลือแต่ผมละครับที่กำลังนั่งรอคนตัวเล็กลงมา..
“พี่โตโน่ ไม่กินหรอ?”เกรซถามด้วยเสียงใสๆตามเคย
“..”
“กินนี่สิ อร่อยนะ ^^”เธอตักหมูชิ้นโตๆใส่จานผมแล้วยิ้มให้หนึ่งที ^___^
“ไม่อะ พี่ยังไม่หิว ..”ผมตอบหน้านิ่ง
“เอ่อ ใช่.. พี่ริทล่ะพี่โตโน่?”เกตที่นั่งเงียบมานานได้โอกาสพูดสักที ~~
“...”
“?”
“อยู่บนห้องน่ะ เดี๋ยวพี่..”ผมกำลังจะลุกไป แต่ดันมีเสียงนึงมาขัดซะก่อน
“เดี๋ยวกันไปเอง พี่โตโน่กินข้าวไปเถอะ ไปละ เดี๋ยวมา ~”กันอาสาขึ้นไปตามริทให้ผม แต่เฮ้ย !
“นั่งอยู่ตรงนั้นแหละกัน พี่ขึ้นไปตามเอง โอเค๊?”
“อ่า อื้มๆ”กันนั่งลงแล้วพยักหน้า ผมเลยรีบลุกออกจากโต๊ะแล้วไปตามริทลงมาทันที
‘ ทำไมไม่ลงมาอีกน้า หรือแช่น้ำจนเพลิน หลับไปแล้วเนี่ย? ‘
[ End Tono’s Part ]
------------------
ตอนนี้มันสั้นไปนะ รู้ T^T
เดี๋ยวมาอัพต่อจ้า !
ความคิดเห็น