คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 8 ; รวมมิตร (?)
“ริท .. ริท” นี่คือเสียงแรกที่ผมได้ยิน
“ อ๊ะ พี่ริทฟื้นแล้วๆ “ นี่คือเสียงที่สอง
“เป็นไงมั่งอ่ะพี่ริท”นี่คือเสียงที่สาม
“ขึ้นคอนไหวไม๊ริท?”นี่คือเสียงที่ 4 อ๊ะ !
ผมลืมตาอย่างรวดเร็ว นี่เสียงพี่แฟรงค์นี่ อ๊า..
“ขึ้นคอน?”ผมถามแบบงงๆ
“เอ๊า ก็นายสลบไปตั้งวันกว่าๆ นี่ก็วันเสาร์ เจ็ดโมง =[]=”พี่แฟรงค์ตอบ
“เอ่อ.. ริท.”
“ไปไหวไม๊ริท?”พี่แฟรงค์ถามอีกรอบ
“ริท.. คะ คือ หวะ ไหวครับ ริทไหว ^^”ผมกลั้นใจแล้วดันตัวเองออกจากเตียง แล้วก็พยายามทรงตัวบนพื้น
“อ่าว หมอมาพอดี”ไอซ์ น้องเล็กที่ยืนพันด้ายอยู่พูดขึ้น
“สวัสดีคร้าบ ค่อยยังชั่วแล้วหรอ?”หมอถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ครับ เอ่อ.. ผมเป็นอะไรอะ?”
“ก็ ที่ตรวจดูนะครับ คุณไม่สบายเพราะว่าตากน้ำค้าง แล้วก็พักผ่อนไม่เพียงพอ..”
“แล้วผมจะขึ้นคอนเสิร์ตได้ไม๊ครับ?” ผมถามอย่างรวดเร็ว
“อืม.. น่าจะได้นะครับ เอาเป็นว่าเดี๋ยวหมอจัดยาให้แล้วกัน”พูดจบหมอก็ไปนั่งตรงโต๊ะแล้วเขียนใบสั่งยา
“เดี๋ยวคุณจัดยาให้น้องด้วยนะครับ”หมอยื่นใบสั่งยาให้พี่พยาบาล พี่พยาบาลรับแล้วพาผมไปห้องจ่ายยาทันที
ผมต้องไหว ผมต้องไหว ~^^
---
บ้านเดอะสตาร์
“พี่เก่ง ชิมข้าวต้มเซนหน่อยจิ เป็นไงๆ ^^” เซนถือหม้อแล้วยิ้มแป้น
“เชอะ !”ผมยังไม่หายงอนเซน ณ บัดนาว
“พี่เก่ง เซนขอโทษษษษ T T”วางหม้อแล้วมาเกาะไหล่ คลอเคลียผม ช่างเหมือนลูกแมว >3<
“ไม่ !!”ผมทำปากปลาหมึกใส่หน้า
จุ๊บ ~
“-///- หายโกรธยัง”
“ยัง ไม่ๆๆๆ ไม่มีทาง ไม่มีวัน”
จุ๊บ~
“หายยังวาโย?”
“ชาติหน้าตอน 45 นาฬิกา” มันมีซะที่ไหนเล่า
จุ๊บ~
“หายยะ.. “
“ยังว้อยยยยยยยยยยยยยย !”ผมตะคอกใส่ ที่จริงผมหายนานแล้วล่ะแต่ คึคึ ><
“งั้น.. -/////-“
จุ๊บ~
ครั้งนี้เซนจูบผมเนิ่นนาน ลิ้นอุ่นๆสอดเข้ามาหาความหวาน ผมทำได้แค่เพียงจูบตอบเซน และกอดเขาไว้
“อะ อะ อื้ม..”
“หายโกรธเซนยัง” ถอนจูบแล้วถามทันที
“อืม หายก็ได้ = = “ผมตอบ
“เย้ ~ รักพี่เก่งที่สุดเลย จุ๊บ”แล้วเซนก็จุ๊บผมอีกที
“ชิมข้าวต้มหน่อย เซนจะเอาไปให้ริท สงสารมัน T T”เซนเอาช้อนมาจ่อตรงปากผม
“อะ อ้ามมม หย่อยย ><”ผมตอบไป
“คิคิ”
“เอาอีก เอาอีก เอาอีกกกก T^T”ผมอ้อนแบบเด็กๆ
“งั้นเดี๋ยวเซนตักให้ริทก่อนละกัน ที่เหลือที่เก่งเอาไป ~”เซนหยิบชามแล้วใช้ทัพพีสีสดใสตักข้าวต้ม
“เหมือนพี่เป็นหมาเลยว่ะ -3-“
“เซนรักหมา <3”พูดจบก็เดินขึ้นบันไดไปทันที
น่ารักที่สุดเลย .. ปฏิภาณ
--
ก๊อก ก๊อก ก๊อก ~
“เข้ามา..”เสียงเข้มๆที่ฟังก็รู้ว่าใครตอบมาจากในห้อง
แอ๊ดดดด
“ริท กินข้าวต้มก่อนไม๊ จะได้กินยา เซนทำมาให้~”ผมถือชามข้าวต้มไปไว้ตรงโต๊ะข้างเตียงริท
“ขอบใจนะ เซน”ริทตอบเสียงเบา
“หมดหน้าที่นายแล้วเซน ~”พี่โน่ตอบด้วยหน้าตาที่กวน xx มาก
“เอ๊ะ พี่โน่~”ริทมองตาขวาง
“ฮ่าๆ เซนมาแค่นี้ล่ะ ฝากดูแลริทด้วยนะพี่โน่ เจอกัน~”
“ดูแลอยู่แล้ว = = “ พี่โน่ช่างหน้าตาไร้อารมณ์ = =
“ค้าบบบ”ผมตอบแล้วเดินออกจากห้องไป
--
“เล่นไรวะไอซ์?”ชายหนุ่มหน้าคมเข้มถาม
“รถบังคับ = =”ผมตอบไปเพราะรำคาญๆ
“รถบังคับบ้านแก ?”
“เอ๊า ก็เห็นอยู่ว่าพันด้าย ถามทำไม - -“ผมกวนๆเขาไป
“มารยาท!”พี่กันกระแทกเสียง พร้อมทำหน้าบึ้ง
“ขอโต๊ดดด ~”
“สอนพี่หน่อยสิ อยากพันด้ายอะ~”พี่กันอ้อนผม ตลกชะมัด 5555
“อ๊ะ สอนก็สอน~ แบมือ..”ผมเริ่มสอนพี่กันพันด้ายด้วยตัวเอง
ฮ่าๆ หน้าพี่กันตอนงงกับด้ายตลกชะมัดเลย ><
--
“เกรซ พอได้แล้วมั้ง = =”เกตที่อยู่ในชุดสีม่วงอ่อนๆพูดขึ้น
“ขออีกสามลูกน่า..”ฉันตอบไปแบบรำคาญ
“แต่เกรซจะกินมะนาวหมดบ้านแล้วนะ - -“
“ก็เกรซร้องเพลงไม่ดีนี่ ไม่เหมือนพี่เกต”ฉันประชด น้อยเนื้อต่ำใจชะมัด
“ง่า.. งั้นกินเสร็จไปอาบน้ำได้แล้วไป นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว เดี๋ยวไปไม่ทัน”เกตพูดจบก็เดินเข้าห้องน้ำไป
แล้วพี่ริทจะหายทันไม๊นะ รู้สึกเป็นห่วงจังเลย
ไม่ไม่ >< เราต้องไม่รู้สึกอะไรอย่างนั้น ใจเย็นเกรซ ใจเย็น T_T
“ พี่บอกแล้วใช่ไหมให้นอนเยอะๆๆๆ “อ๊ะ เสียงอะไร
“ก็ใครเล่าทำให้ริทไม่ได้นอน - -“
นวกชมณ ดักฟัง ว.1 เรียกว.68
“อ๊ะ อ๊า อื้มมมม~”
เสียงพี่ริทกับพี่โตโน่นี่
“พี่เป็นห่วงริท พี่ไม่อยากให้คนที่พี่รักเป็นอะไร” คนที่พี่รัก พี่โน่หมายถึงอะไร
“ริทดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก เดี๋ยวแสดงเสร็จริทไปนอนเลย”
“อื้ม พี่รักริทนะครับ”
“ริทก็รักพี่โน่นะ~”
จุ๊บ~
เจ็บ....
ทำไมฉันรู้สึกเจ็บที่หัวใจแบบนี้?
พี่ริท กับพี่โตโน่ยังงั้นหรอ?
เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้....
-------------------------------
ไฮย้า ! อัพสักที =w=
ที่ชื่อตอนรวมมิตร เพราะมันรวมทุกคู่ หลังจากดองมานาน
เอาริทเกรซนะ ไรเตอร์ไม่อยากแต่งโน่เกรซอะ เดี๋ยวมีปัญหา = =
ปล. วันอังคารหยุดอีกแล้ว จะอัพต่อจริงๆนะ
( ขอเม้นสัก 120 ได้ไม๊ ให้ฉันได้ม๊ายยย T T )
ความคิดเห็น