คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Episode 3 - Alize & Dan
ย้อนกลับมายังวิหารเริ่มต้นอีกครั้ง พร้อมๆผู้คนที่เริ่มทยอยกันกลับเข้ามารวมตัวที่นี่ แต่ละคนได้อาชีพที่หลากหลายกันออกไปบ้างก็ พ่อค้า ช่างเหล็ก นักบวช พ่อมด กลาดิเอเตอร์ สปาร์ตัน หรือแม้กระทั่งคนธรรพ์ก็ยังมี แล้วไฉนริคจึงรู้สึกห่อเหี่ยวใจราวกับยืนเคว้งอยู่บนโลกที่ไหวเอน นั่นคงเป็นเพราะไม่มีใครฝั่กใฝ่ที่จะเลือกอาชีพนักพยากรณ์เช่นเขาเลย
‘ไว้ไอ้อาชีพโนเนมนี่แหละ จะเทพให้ดู’ ริคคิดทันทีที่เห็นสายตาขันๆมองแล้วซุบซิบบนป้ายชื่อเขา
“เอาล่ะๆ ยินดีต้อนรับกลับเหล่าผู้กล้าที่ระบุสังกัดแล้ว!” เสียงกระตือรือร้นจาก NPC มาดีสเรียกให้ทุกคนเดินไปยืนล้อมเขาในทันที
เกิดเสียงซุบซิบบอกเล่ากันหนาหู บ้างก็อวดว่าอาชีพตนน่าสนใจอย่างนั้นอย่างนี้ บ้างก็เกรียนปากเปราะดูถูกคนอื่นเสียตั้งแต่ยังไม่เริ่มใช้สกิลเป็น ริคถอนหายใจหน่ายๆแล้วเริ่มสนใจฟัง NPC ครึ่งคนครึ่งแพะที่เหมือนจะกลายเป็นคุณครูมากขึ้นไปทุกที
“ต่อจากนี้พวกเธอจำเป็นต้องทำภารกิจไปเรื่อยๆจนกระทั่งเลเวลทะลุ 20 นั่นก็คือหลังจากเลเวล 20 พวกเธอจะไม่ใช่แค่มนุษย์อีกต่อไป พวกเธอจะกลายเป็นวีรบุรุษและเดินทางไปทำภารกิจต่อในดินแดนที่แตกต่างและตระการตากว่านี้อีกมาก อย่าลืมว่าระหว่างนี้คือการฝึกฝนไปเรื่อยๆ จะไม่ใช่แค่การฉายเดี่ยว แต่จะเป็นการร่วมพลังของคนสามคน”
เกิดเสียงฮือฮาคับวิหาร แต่ก็ถูกมาดีสปรามให้เงียบเสียงลง “ไม่ใช่แค่เธอคนเดียวที่จะช่วยกันปฏิบัติภารกิจได้ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีเพื่อนอีกสองคน หนึ่งทีมจะประกอบไปด้วยคนสามคน ซึ่งพวกเธอสามารถหาได้ใกล้ๆจากที่นี่ ทุกคนในที่แห่งนี้คือเพื่อนเธอ จงอย่ารังเกียจกัน เพราะบางทีคนที่เธอเคยผลักไส จะเป็นฝ่ายกุมชะตาของเธอเองในอนาคต”
เอาล่ะสิ ความชุลมุนวุ่นวายพลันบังเกิด ร่างของริคถูกเบียดทันที่ที่ผู้คนเริ่มขวักไขว่กันหาทีม ไม่มีใครสนใจนักพยากรณ์อย่างเขา บางทีคนพวกนั้นอาจจะยังไม่รู้ว่าเขาทำอะไรได้บ้าง
‘ให้ตาย เจ้าพวกเกรียนเอ๊ย เอาวะต้องมีใครโดนเขี่ยออกมาเหมือนเราบ้างแหละ’
ตุ๊ง! ข้อความเด้งมาตรงหน้าอีกครั้งทำเอาริคถึงกับสะดุ้งโหยง เขาเปิดมันขึ้นมา และอ่านหน้าต่างข้อความที่ลอยอยู่บนอากาศ
From 3432341299918388379
เมื่อคุณได้อ่านข้อความนี้แสดงว่าคุณได้ทำตามความร่วมมืออย่างแรกของบริษัทแล้ว ทางเรายินดีอย่างยิ่งที่จะให้ความสนันสนุนคุณโดยการให้พนักงานที่ปฏิบัติภารกิจเดียวกับคุณเข้าไปอยู่ในทีมด้วย คุณสามารถติดต่อเขาได้ที่ ID code : 3212425 โปรดจำรหัสนี้ไว้แล้ว add friends เขาไว้โดยด่วน เขาจะเป็นผู้ช่วยมือดีของคุณ
ขอขอบพระคุณที่ให้ความร่วมมือ ไพธอส (เราเฝ้าดูคุณอยู่)
ทันทีที่ริคอ่านข้อความนั้นจบ เขาก็สะดุ้งโหยงพร้อมกับกลอกตากลับไปจำ ID code นั้นเอาไว้ให้ขึ้นใจ
‘3212325’ เขาพึมพำตัวเลขอยู่ในปาก ก่อนที่จะสาวเท้าอย่างรวดเร็วไปถามคนข้างๆว่า add friend นี่เขาทำกันยังไง
ริคเลือกที่จะสะกิดเด็กหนุ่มท่าทางดูดีที่วิ่งกระหืดกระหอบตัดหน้าเค้าไป “เฮ้นาย... 32123... เอ่อคือ... 325 32123 แอดเฟรนด์ นี่เค้าทำยังไงหรอ”
“อะเอ่อ...” เขาตีสีหน้าตื่นตระหนกก่อนที่จะแว๊บเข้าไปหลบข้างหลังริคเหมือนกำลังหนีอะไรบางอย่าง
ครืนนนนน!! ฝูงชนจำนวนมากวิ่งผ่านหน้าริคไปในทันใด ริคยืนตัวแข็งแล้วเหลียวมามองผู้เล่นคนนี้ด้วยความฉงนใจ งี้นี่เองไอ้หมอนี่กำลังหนีคนพวกนั้นอยู่
“อ่ะโทษที คนพวกนั้นจะลากชั้นเข้าทีมน่ะแต่ชั้นไม่เอา แหะๆ” เด็กหนุ่มท่าทางทะมัดทะแมงขยี้หัวแล้วยิ้มเป็นมิตรให้ ด้วยท่าทีเป็นมิตร ประกอบกับบุคลิกที่ดูเท่ห์และทะมัดทะแมง ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคนที่อยากให้หมอนี่ไปอยู่ในทีมจึงมีแต่สาวๆ ริคยิ้มกลับแห้งๆแล้วถามเข้าเรื่องต่อ
“แอดเฟรนด์ทำยังไงนายรู้เปล่า”
“เอ่อ...กด F2 ขึ้นมาแล้ว จะมีปุ่ม add friend อยู่ น่ะเห็นมั้ย” ริคพยักหน้าเนิบ พลางทำตามขั้นตอนทุกอย่าง “ว่าแต่นาย...อาชีพอะไรหรอ” เด็กหนุ่มชะแง้แลมองบนป้ายชื่อริค เขาอ่านออกแต่คงจะแปลคำว่า Prophet ไม่ออก
ริคครั่นคร้ามที่จะตอบ แต่ก็ต้องตอบไปตามมารยาทแม้จะรู้สึกเขินๆ “นักพยกรณ์น่ะ”
“เอ๋....! จริงดิ ไม่เห็นเคยได้ยินเลย มันคือนักปราชญ์ใช่มั้ย” เด็กหนุ่มเกาคางอย่างฉงนสนเท่ห์
“อ่าใช่แล้ว แล้วนายล่ะเป็นอาชีพอะไร” ริคถามแม้สายตาจะง่วนอยู่กับการกรอก ID code คนที่เขาจะแอดต่อไปนี้
“สปาร์ตันน่ะ”
ริคเปรยสายตามองคนตรงหน้าอย่างแปลกใจและตะลึงน้อยๆ ว่ากันว่าสปาร์ตันคืออาชีพที่สามารถรบได้เก่งที่สุดในเกมส์ เป็นเลิศทั้งการรุกและรับ และด้วยพลังกายที่มีมากล้นทำให้สามารถล้มอาชีพอื่นๆได้อย่างสบายก่อนที่จะรู้ตัวเสียอีก ด้วยเหตุผลเหล่านี้ทำให้ริคถึงกับเผลอร้องว่า หืมม์ ออกมาโดยไม่รู้ตัว
‘ให้ตาย อาชีพยอดนิยมมายืนอยู่ตรงหน้า คว้าไว้ก่อนดีมั้ย แต่ว่าเค้าจะเอาเราหรือวะ’
แล้วคนตรงหน้าก็ยิ้มกรุ้มกริ่มก่อนที่จะพูดบางอย่าง “อาชีพนายเข้าท่าแฮะ มาอยู่ทีมชั้นมั้ยล่ะ”
“เห...ทีมนายหรอ”
“ใช่ ชั้นยังไม่มีทีมหรอก แต่อยู่ชิดๆกันไว้ก่อนก็คงดี”
“ดีเลย คงไม่มีใครกล้าจะรับชั้นแล้วล่ะนอกจากนาย”
ริคมองคนตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาดูสะดุดตากว่าผู้เล่นคนอื่นพอสมควร ด้วยทรงผมสีส้มที่ตั้งตรง กับคิ้วดกหนาที่ยกให้ใบหน้าทั้งหน้าดูคมเข้มขึ้นอย่างเหลือเชื่อ รอยยิ้มมุมปากที่ดูอวดดีกลับชูให้เขาคนนี้ดูหล่อและมั่นใจแทนที่จะดูน่าหมั่นไส้ แต่ถึงกระนั้นภายใต้ความเท่ห์นั้นก็ยังมีความเป็นมิตรที่เข้าถึงด้วยง่ายซ่อนอยู่
“แอดเพื่อนกันก่อนคงดี” อีกคนดีดนิ้วเป๊าะ แล้วหน้าต่างข้อความก็เด้งผึงมาตรงหน้าวิล
Dantheus ต้องการเป็นเพื่อนกับคุณ!
ตอบรับ หรือ ปฎิเสธ
ริคเลือกตอบรับแทบจะในทันที แล้วอีกคนก็ตบไหล่ริคเหมือนกับซี้กันมานาน “ดีมากเพื่อน ชั้นชื่อ แดน ยินดีที่ได้รู้จัก”
“ชั้น ริค ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกัน”
ตุ๊ง! ข้อความเด้งผึงขึ้นมาอีกฉบับ ริคกวาดตาอ่านข้อความในจดหมายอย่างคร่าวๆ
Alizia ได้ตอบรับความเป็นเพื่อนคุณแล้ว!
ริคกดปิดหน้าต่างลงไป เป็นจังหวะเดียวกับที่ใครบางคนสะกิดเค้าเข้าที่หลัง “มาแล้วหรอ ปล่อยให้รอตั้งนาน!”
“เอ๋...” ริคหันควับกลับไปแทบจะในทันที คนที่สะกิดเขาคือเด็กสาวหน้าตาน่ารักที่มีแววตากลมโตสีฟ้าใส ผมสั้นสีทองแดงละต้นคอซอยสั้นดูน่ารักและร่าเริง เธอสวยคมคาย น่ารัก และดูเขาถึงง่าย ริคไม่ทราบว่าเธอคนนี้คือใคร จนกระทั่งเธอพูดกับเขาอีกทีเขาถึงร้อง อ๋อ
เธอมีอาชีพเป็น Doctor ซึ่งแปลได้ง่ายๆว่า “หมอ”
ไม่ทันไรคนตรงหน้าก็ทาวเอวยืนตำหนิด้วยท่าทีสงสัยใคร่รู้ ตามประสาเด็กผู้หญิง “กว่าจะแอดเพื่อนมาได้นะปล่อยให้รอเงก! แล้วนี่ไปไหนมา ทำไมชั้นถึงคอยนานเป็นชาติเนี่ย”
“เอ่อ...ไปเลือกอาชีพมาน่ะครับ”
“หัดพูดจามีหางเสียงนะเดี๋ยวนี้ เอ้อว่าแต่นี่ใคร เพื่อนหรอ!” สาวห้าวพยักเพยิดหน้าไปที่ แดน ซึ่งยืนนิ่งอยู่ข้างๆริค แดนยิ้มหวานเอามือสางหัวแล้วก้มคำนับราวกับยัยนี่เป็นเจ้าหญิง
“หวัดดี ผมแดน อยู่ทีมเดียวกันน่ะ”
“อ๋อ...เออว่าแต่ตัวเองเหอะ! เลือกอาชีพอะไรมา ไหนบอกจะเลือกนักดาบไง! แล้วทีนี้ใครจะเป็นคนปกป้องเค้าล่ะ”
‘เห้ยยย อะไรของมัน ไอ้คนที่ต้องทำงานด้วยสติไม่ดีหรือไงวะ ใครก็ได้พาชั้นออกไปที๊!!!~”
“แล้วนี่ รับภารกิจกันหรือยังล่ะหือ...”
“เอ่อ...ยังเลย” ริคตอบค่อยๆ
“เออยังก็ดีละ ชั้นรับภารกิจสำหรับทีมเรามาให้แล้ว ดูนี่!” เธอดีดนิ้วออก แล้วหน้าต่างข้อมูลก็เด้งผึงขึ้นมาตรงกลางของทั้งสามคน
ภารกิจที่ 1 – จิตวิญญาณแห่งธรรมชาติ
ป่า เมทาอีกัส กำลังเอ่อล้นไปด้วยจิตวิญญาณแห่งธรรมชาติมากมาย การที่ธรรมชาติเจริญเติบโตเกินไปก็มีทั้งผลดีและผลเสีย แต่ขณะนี้ผลเสียกลับทำร้ายเหล่ามนุษย์มากกว่า จิตวิญญาณแห่งธรรมชาตินับพันพรั่งพรูออกมาจากป่าทึบ และก่อความรบกวนแก่ชาวบ้าน ทวยเทพต้องขอให้เหล่าผู้กล้าฝึกหัดช่วยกันกำจัดมันที!
จุดประสงค์ – กำจัดจิตวิญญาณแห่งธรรมชาติ 30 ตัว
ยอมรับและวาร์ไปยังภารกิจ หรือ ยกเลิกภารกิจ
“นี่เควสหรอ” แดนถาม
“ใช่แล้ว! ไม่ต้องรอช้าล่ะนะ ไปกันเลยละกัน” เด็กสาวจิ้มปุ่มยอมรับและทันทีนั้นเอง พื้นภายใต้เท้าของทั้งสามคนก็พลันเกิดแสงสว่างวาบ มีวงเวทย์ศักสิทธิ์ก่อตัวใต้เท้าและดึงทั้งสามเข้าไปในแสงสว่างเบื้องล่าง
วู้มมม! เท้าทั้งสามแตะพื้น ทันทีที่กลิ้นหญ้าและสายลมแตะโชยที่จมูก ภารกิจแรกพาทั้งสามมายืนอยู่ตรงหน้าป่าร่มรื่น ที่เต็มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่ พื้นหญ้าปลิวไหวเป็นริ้วตามแรงกระเพื่อมของลม ในป่าดูเย็นสบายน่าพักผ่อนเสียมากกว่าการมาล่าเลเวล
“ตามมา!” เด็กสาวเดินย่ำไปก่อน ทิ้งให้หนุ่มๆมองหน้ากันเลิกลั่กแล้วเดินตามไป
“ยัยนั่นรู้จักแกหรอวะริค” แดนกระซิบค่อยๆ
“ไม่รู้ว่ะ ชั้นนัดกับหล่อนไว้ แต่ชั้นไม่รู้จักหรอกนะว่าหล่อนคือใคร” ริคกระซิบตอบ
แดนตีหน้าฉงน “ยังไงวะ ไม่รู้จักแต่แอด หรือว่าแกเป็นพวก ‘กรุไม่รู้จักแต่สวยดี กรุแอด’ ใช่มั้ย!”
“พูดอะไรของแกวะ” ริคส่ายหน้าอย่างขันๆ
“นินทาเราะ!” เสียงตวาดมาจากเด็กสาวผู้นำกลุ่ม ทั้งสองคนสะดุ้งจนไหล่ติดกัน
“ป...เปล่าจ้ะ!”
“เออ...ตัวเอง จำยัยมดได้ปะ ไอ้เพื่อนเก่าชั้นอ่ะ รู้ปะมันได้แฟนแล้วนะเว่ย แฟนแม่มโคตร’ก๊อยเลย! ตัวเองต้องเห็น! ไม่ได้ขี้ตรีนตัวเองหรอกเชื่อดิ” เธอว่าพลางจ้ำอ้าวเดินเข้าไปในป่า
ริคตีหน้ามึนๆ แล้วเหลือบไปมองหน้าแดนขอความช่วยเหลือ“แกไปรู้ยักยัยขี้วีนนี้มาได้ไงวะ” แดนถามต่อ คราวนี้เขาปรับโวลลุ่มเสียงให้เบาลงมานิด
“ไม่รู้! ทำไม? อยากรู้จักหรอ!”
“เออ!” แดนยิ้มอย่างมีเลศ “นี่เธอครับ! ชื่ออะไรหรอ” ไอ้หนุ่มสุดเท่ห์ตะโกนถาม ทำเอายัยสาวขี้วีนหยุดกึก แล้วหันมามองด้วยตาเคืองๆ
“ชื่อ อลิซ! เป็นแฟนไอ้คนที่นายกระซิบเมื่อกี้อ่ะ มีไรปะ!”
“เอ่อ...ไม่มีครับ ผมชื่อ แดน นะ”
“ฟ...แฟน แฟนอะไรวะ” ริคกระซิบข้างหูแดนอย่างติดสงสัยเป็นที่สุด เขานึกอยากเอาหัวตัวเองโขกกับต้นไม้ต้นข้างๆ
“ตัวเอง! เค้าได้ยินนะ ถ้าจะทำตัวโสดแบบนี้ ก็เลิกกันไปเลยปะ!”
“เฮ่ย! เมียแกแม่งอาร์ตว่ะ!” แดนกระเซ้าเข้าให้
‘น...นี่มันเรื่องอะไรกันฟะ! กรุยังไม่มีเมียเว่ย’
ทันทีที่ความฉงนสนเท่ห์กำลังทึ้งหัวริคอยู่ ข้อความอีกฉบับก็เด้งผึงขึ้นมาตรงหน้า
From 3432341299918388379
สวัสดีอีกครั้ง ทางเราได้รับการแจ้งมาว่าคุณยังคงไม่ได้ติดต่อผู้ช่วยของคุณไป บางที ID code ที่คุณได้Addไปอาจจะมีความผิดพลาด กรุณาติดต่อดูอีกทีว่าใช่ตัวเลขเหล่านี้หรือไม่ 3212425
ขอคุณจงทำงานกับความรอบคอบ ขอบคุณ
ริคเงยหน้าขึ้นจากข้อความโดยที่บนใบหน้าร้อนชาและพูดไม่ออก เขาไม่รู้ควรทำอย่างไรหากเรื่องมันเกิดอะไรผิดพลาดขึ้น “อ...เอ่อ...ตัวเอ๊ง”
“คะ”
“ตัวเองไอดีโค้ดอะไรอ่ะ”
“เอิ่ม...” อลิซอ้ำอึ้ง “3212423 ทำไมหรอคะ”
‘ชิบหอง! เราพิมพ์ผิดจากเลข 5 เป็นเลข 3 ตายโหงๆ ถ้ายัยนี่ไม่ใช่เพื่อนร่วมขบวนการเรา แล้วมันเป็นสก๊อยที่ไหนฟะ’
“เอ๋...เดี๋ยว! ทำไมตัวเองไม่ยอมเรียกเค้าว่า หมูน้อยล่ะ!”
“เอ่อ...” ริคนิ่งค้าง หันไปมองหน้าแดนที่กำลังยิ้มน้อยๆ ซึ่งหมอนั่นคงไม่ได้ช่วยอะไร “เราว่าตัวเองจำผิดล่ะ”
“ฮะ!”
“อืม...เค้าไม่ใช่แฟนตัวเองหรอกนะ”
“หา!”
“เอ่อ...นี่มันเรื่อง ฟัคกิ้ง เฮล อะไรกันวะครับ” แดนพยายามแทรก แต่ก็ถูกสายตาอาฆาตจากอลิซถลึงเข้าให้
“แล้วพวกแกเป็นใคร!” บรรยากาศตกวูบช่วงหนึ่ง ราวกับรู้สึกได้ถึงอารมณ์เดือดที่พุ่งพร่านออกมาจากตัวของเธอ
“เอ่อ...เราชื่อริคน่ะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก....”
นิ่งเงียบไป แล้วเสียงร้องโหยหวนก็ดังคับป่า สองหนุ่มกำลังวิ่งหนีเด็กสาวขี้วีนที่บัดนี้หล่อนน่ากลัวเสียยิ่งกว่ามอนเตอร์ตัวไหน!!
' © Tenpoints ! '
ความคิดเห็น