คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #252 : # Diabolik Lovers : [ แปล ] Short Story ภาค Dark Fate # Sakamaki Laito ’

# Diabolik Lovers : [ แปล ] Short Story ภาค Dark Fate # Sakamaki Laito '

★ ==【 แปล Short Story 】เรื่องสั้นพิเศษ [ จากร้าน Stellaworth ] Diabolik Lovers ภาค Dark Fate ของซาคามากิ ไลโตะ ฉบับแก้ไขจ้า 

 

★โปรดอ่านตรงนี้ก่อนจ้า

- เครดิตภาษาอังกฤษ : http://goo.gl/3wHtkY

- หากมีจุดผิดพลาดขออภัย / แจ้งได้ค่ะ

_____________________________________________

 

" เอ๋ ? ทำไมถึงให้ผมยืมไม่ได้ล่ะ !? ขี้เหนียวไปแล้วนะ บิทช์จัง "

 

" ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ แต่บอกว่าไม่ก็คือไม่ ! "

 

เขาค่อนข้างแปลกใจที่เธอปฏิเสธเสียงแข็งแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน จนเขาทำเสียงไม่พอใจ พลางคิดว่าจะทำยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ดี 

 

คาบเรียนต่อไปคือวิชาเลือกทีเขาเลือกที่จะเรียนเองด้วยความเต็มใจ ซึ่งมันเป็นช่วงเวลาที่หายากมากที่เขารู้สึกอยากจะเข้าเรียน เขามาขอยืมหนังสือเรียนจากบิทช์จังเพราะเธอมีคาบเรียนที่ต่างจากเขา แต่ไม่รู้ทำไมเธอถึงยืนกรานปฏิเสธไม่ยอมให้ยืมหนังสือของเธอ 

 

" เอาเถอะ ไม่เป็นไร แล้วเจอกันนะ  "

 

" อ๊ะ ขอโทษนะไรโตะคุง "

 

เขารู้ว่าถึงจะมาเถียงไปก็ไร้ประโยชน์ก็เลยตัดสินใจล้มเลิกไปก่อนและเดินออกไปจากห้องเรียน แต่ที่จริงแล้วเขายืนรอจนกว่าบิทช์จังจะออกไปจากห้อง พอเห็นเธอเดินออกไปผมจึงเดินเข้ามาในห้องเรียนที่ไม่มีใครอีกครั้ง 

 

" เห็นทำท่าปฏิเสธเสียงแข็งซะขนาดนั้น มันต้องมีเหตุผลอะไรแน่นอน ใช่มั้ยล่ะ ? คิกๆ "

 

บางทีการเปิดโปงความลับของผู้หญิงก็ทำให้เขารู้สึกสนุกเหมือนกัน เขาค่อยๆ รื้อโต๊ะเรียนของเธอและหยิบหนังสือเรียนศิลปะออกมา

 

" มันจะเป็นอะไรกันน้า .. คิกๆ "

 

เขาพลิกหน้าหนังสือเรียนไปเรื่อยๆ ซึ่งก็ไม่มีอะไรผิดปกติ

 

" หืมม~? ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่นา " 

 

ถ้าไม่มีอะไรทำไมเธอถึงต้องปฏิเสธไม่ให้เขายืมหนังสือเรียนของเธอขนาดนั้นด้วยล่ะ ? หรือว่าเป็นเพราะเธอไม่ต้องการให้ยืมจริงๆ กันแน่นะ ? แต่ก็ไม่น่าจะใช่ เขาค่อย ๆ พิจารณาดูหนังสือเล่มนั้นอีกครั้งและพบกับอะไรบางอย่าง

 

" อ๊ะ !! "

 

" ไรโตะคุง !! "

 

ทันใดนั้นบิทช์จังที่น่าจะไปอยู่ในคลาสเรียนวิชาที่เธอเลือกกลับโผล่พรวดเข้ามาในห้องเรียนและเดินเข้ามาแย่งหนังสือจากมือของเขาไป 

 

" ฉันว่าแล้ว ! ว่าทำไมไรโตะคุงถึงทำตัวแปลกๆ "

 

"  อะฟุ .. กำลังจะบอกว่าแปลกสินะที่ผมยอมถอยออกไปง่าย ๆ "

 

เขายิ้มกริ่มและขยับหน้าเข้าไปหาเธอใกล้ ๆ ใบหน้าของเธอซึ่งตอนนี้กลายเป็นสีแดงเหมือนกับแอปเปิ้ลเลย

 

" เห็นแล้วหรอ? "

 

" อื้ม .. เห็นหมดแล้วล่ะ "

 

สีหน้าของเธอดูแย่มากตอนได้ยินคำตอบของเขา ดูเหมือนเธอจะไม่อยากให้เขาเห็นจริง ๆ สินะ 

 

" นี่ .. ในสายตาของเธอผมเป็นอย่างนั้นเหรอ ? "

 

" ฮือ ช่วยลืมไปเถอะ ร้องล่ะ "

 

ขณะที่เธอกำลังจะก้มหัวลงด้วยความอายเขาก็เข้าไปสวมกอดเธอแน่น 

 

" บอกผมสิ .. "

 

" กะ ก็มีบางครั้งที่ในคลาสพวกเราต้องวาดรูปคนที่เรารู้จักในห้องเรียนเพราะงั้น .. "

 

" อ๋อ .. งั้นเธอก็เลยวาดหน้าของผมลงหนังสือเล่มนั้น ? "

 

" พะ พอเถอะนะ อย่าแกล้งกันสิ ! "

 

ถูกต้องแล้วล่ะ .. เหตุผลที่เธอยืนกรานปฏิเสธไม่ให้เขายืมหนังสือเรียนก็เพราะ มันมีรูปวาดของเขาที่เป็นเส้นขยุกขยิกอยู่ข้างในหนังสือเล่มนั้นนั่นเอง

 

" บอกทีสิ .. ว่าทำไมเธอถึงวาดรูปของผมลงไป ? "

 

" กะ ก็เพราะไรโตะคุงเป็นคนแรกที่ฉันนึกถึงนี่นาอีกอย่าง ฉันคิดว่ามันน่าจะวาดง่ายด้วย "

 

" คนแรกที่นึกถึง สงสัยจังเลยน้า ? ทำไมกันน้า ? "

 

หลังจากที่เขาพูดออกไปด้วยเสียงเจื้อยแจ้วไร้เดียงสา เธอก็ทำปากไม่พอใจและหลบสายตาด้วยความอาย

 

" นี่ .. ผมจะถามอีกครั้งนะ ทำไมเหรอ ? "

 

เขาเอ่ยปากถามเธออีกครั้งโดยที่กระซิบที่ข้างหูเพื่อบ่งบอกเป็นนัยว่าเขาต้องการคำตอบจากเธอ .. 

 

" ก็เพราะฉันรักไรโตะคุงยังไงล่ะ พอใจรึยัง !! "

 

เธอจังตอบออกมาด้วยเสียงที่ดังผิดปกติด้วยเสียงที่ดูเหมือนจะสิ้นหวังเพราะไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตอบแบบนี้ออกมา

 

" ทำได้ดีมากเลย "

 

เขาเข้าไปจูบที่ริมฝีปากแสนนุ่มนิ่มของเธอ ... ตอนนี้เขารู้สึกดีมากจริง ๆ

____________________________________________

 

# Credit แปล : คลัง Diabolik Lovers -【Thailand】