คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #176 : # Diabolik Lovers : [ Spoil ] เนื้อเรื่อง「Christa」 # ภาค Dark Fate '

# Diabolik Lovers : [ Spoil ] เนื้อเรื่อง Christa # ภาค Dark Fate '

★ ==【เฉลยทุกอย่างเกี่ยวกับเรื่องคริสต้า】Spoiled เรื่องของแม่สึบารุมาเฉลยทุกอย่างในภาค Dark Fate แล้วค่ะ -..- ไอที่แอดวิเคราะห์มาก่อนหน้านี้แม่งไร้ค่าไปเลย .. ใครไม่อยากโดนสปอยล์ก็ข้ามไปนะจ๊ะ .. อันนี้จะเป็นข้อมูลจากในรูทสึบารุ (แอดจะดึงแต่บทที่มีคริสต้าเข้ามานะคะ)

 

★ SPOILER ALERT !

- มีเนื้อหาในรูทสึบารุ

- แอดเป็นคนสรุปเองค่ะ จะเอาไปก็เครดิตด้วยนะ

- Credit : www.fb.com/dialoversth

 

● เริ่มจากบทนำรูทสึบารุ

ตอนเริ่มสึบารุก็พายุยมาที่ปราสาท แล้วก็เจอกับคริสต้า .. แต่เมื่อคริสต้าเห็นสึบารุเธอก็คลั่งขึ้นมา .. ช่วงกลางบทจะมีเสียงคริสต้าโวยวายว่า " ท่านพี่ .. ท่านพี่อยู่ที่ไหน ! " ได้ยินแบบนั้นยุยจึงเดินออกไปหา .. 

 

คริสต้า : ทำไมถึงไม่มีใครมาเลยล่ะ .. ท่านพี่ ..

* ยุยเข้ามาในห้อง *

คริสต้า : เธอ .. คลอเดเลีย !?

 

ปรากฎว่าคริสต้ามองเห็นยุยเป็นคลอเดเลีย ..

 

คริสต้า : คลอเดเลีย .. ! ทำไมเธอถึง .. มาอยู่ในปราสาทนี้อีก ..ยังคิดอยู่อีกหรอว่าคนคนนั้นรักเธอ ? ฉันรู้ .. นั่นเป็นสิ่งที่ผิดอย่างยิ่ง .. ทั้งฉันและเธอ เป็นเครื่องมือของคนคนนั้นทั้งนั้น .. ไม่มีใครได้รับความรักจริงๆหรอก .. 

 

* สึบารุเดินเข้ามา *

 

พอเห็นสึบารุเดินเข้ามาคริสต้าก็คลั่งอีกครั้งแล้วก็บอกว่าอย่ามาให้เห็นหน้าอีก .. อย่าเอามือสกปรกมาแตะเธอ ยุยเห็นว่าคริสต้าโยนของมาใส่สึบารุเธอจึงเข้าไปขวางทำให้เธอบาดเจ็บแทน .. สึบารุจึงพาเธอออกไป .. ถึงอย่างนั้นคริสต้าก็ยังเพ้อถึง ท่านพี่ของเธออยู่ สึบารุจึงพายุยไปข้างนอกแทน

 

● ในบท Dark 6 - 8

จากบทแรกคือคริสต้ามองเห็นยุยเป็นคลอเดเลีย .. คริสต้าเธอดูสงบกว่าปกติ .. ทั้งหนูยุยและคริสต้าก็นั่งคุยกัน คริสต้าบอกว่า (ตรงนี้แอดสรุปให้เฉยๆนะ) .. " ดีใจจังที่ได้นั่งดื่มชาด้วยกันแบบนี้ .. ปกติแล้วอยู่คนเดียวเหงาตลอด ได้มานั่งคุยแบบนี้ดีจัง ..  " พอเข้าท้ายบท .. คริสต้าเดินมาเจอสึบารุอยู่กับยุย .. 

 

คริสต้า : มานี่ คลอเดเลีย ! อย่าเข้าไปใกล้ผู้ชายคนนั้นนะ ! 

 

สุดท้ายแล้วยุยก็เลยต้องเดินไปหาคริสต้า .. ทั้งสองคนมานั่งดื่มชาที่ระเบียงด้วยกัน .. 

 

คริสต้า : นี่ .. คลอเดเลีย .. วันนี้ฉันตั้งใจจะคุยเรื่องสำคัญกับเธอ .. เพราะเธอเป็น First Blood (ต้นตระกูล) ก็เลยถูกคนคนนั้นใช้เป็นเครื่องมือสินะ .. ฉันเองก็เหมือนกันเธอ .. ฉันเองก็ถูกใช้เป็นเครื่องมือเช่นกัน .. ที่จริงแล้วเธอก็รู้ใช่มั้ย ? ว่าสุดท้ายแล้ว คนคนนั้น .. คาร์ล ไฮนซ์ ไม่มีทางรักใคร .. 

ยุย : แต่ฉันคิดว่าคาร์ล ไฮนซ์ซังน่าจะรักคุณนะ .. 

คริสต้า : ว่าไงนะ ? เธอพูดบ้าอะไรอยู่ ? ถ้ายังไม่เข้าใจฉันจะบอกให้รู้เอง .. ฉันน่ะรู้ .. ฉันก็พูดไปแล้วใช่มั้ยเมื่อกี้ .. ว่าการที่เขาต้องการตัวฉันก็เพื่อแผนการของเขาเท่านั้น .. ความรักสำหรับคนคนนั้นมันเป็นเรื่องที่ไร้สาระ .. ถึงอย่างนั้นยังจะเชื่อในความรักอยู่อีก .. เธอนี่มันน่าสงสารจริงๆคลอเดเลีย ..อ่า .. น่าสงสารจริง ๆ .. 

 

ทันในนั้นยุยก็รู้สึกแปลกๆและล้มไป .. เธอโดนคริสต้าวางยานั่นเอง .. มันเป็นยาที่ไว้สำหรับฆ่าแวมไพร์ ..

 

● บท Ecstasy (บทนำ)

พวกอายาโตะกับไรโตะมาตามสึบารุเพื่อกลับไปที่ปราสาท .. เพราะแม่ของเขาอาละวาดอีกแล้ว .. สุดท้ายยุยขอร้อง เขาก็เลยยอมกลับไป .. แต่คราวนี้พอคริสต้าเห็นสึบารุกลับไม่รังเกียจเธอวิ่งเข้าไปหาเขาแล้วพูดว่า ..

 

คริสต้า : ท่านพี่ ! .. กลับมาเมื่อไหร่หรอคะ .. ฉันรอท่านพี่อยู่ .. นี่ ท่านพี่ดูนี่สิคะ .. ดอกไม้สวยงามมากเลยใช่มั้ย ?

สึบารุ : (ท่านพี่ .. ? หมายถึงตาแก่สินะ .. คงยังเห็นฉันเป็นคาร์ล ไฮนซ์อยู่ไม่เปลี่ยนเลย .. ) 

 

สึบารุ : เฮ้ .. ฉันจะไปแล้ว .. 

คริสต้า : ไม่นะ .. อย่าไปเลยนะคะ ท่านพี่ .. ท่านพี่คะ .. ช่วยอยู่ที่นี่เถอะนะคะ .. ฉันรอท่านพี่มาตลอด .. รอมาตลอด เพราะงั้นอยู่กับฉันเถอะนะ 

สึบารุ : *เดินหนี*

คริสต้า : .. ! ไม่นะ อย่าไปเลย ท่านพี่ ช่วยพาฉันไปด้วย ฉันจะเป็นเด็กดี 

สึบารุ : อย่าตามมานะ ! 

คริสต้า : ท่านพี่ .. ! 

 

สุดท้ายสึบารุก็ต้องอยู่แล้วพาแม่ไปเข้านอน เขาจึงได้ออกมาข้างนอกกับยุยแล้วคุยกันเรื่องคริสต้า .. 

 

สึบารุ : ยุย .. ฉันไม่รู้ฉันควรจะทำอะไรดี .. เธอพูดใช่มั้ย ว่าคนที่ช่วยแม่ได้มีแค่ฉัน .. แต่ว่า เรื่องนั้นมันเป็นไปไม่ได้ .. ฉันไม่สามารถช่วยแม่ได้ เมื่อกี้ที่แม่ของฉันยิ้มแย้ม .. ก็เพราะว่าเห็นฉันเป็นคาร์ล ไฮนซ์ .. ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของแม่ .. เป็นรอยยิ้มที่มอบให้เจ้านั่นตอนที่ยังไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน .. ตอนที่เจ้านั่นยังเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยน .. ไม่ได้ยิ้มให้ฉัน .. 
 

 

สึบารุ : แม่รักพ่อเหมือนพี่ชายจริง ๆ .. น่าจะเข้าใจใช่มั้ย ? สุดท้ายแล้ว .. แม่ก็รัก .. คาร์ล ไฮนซ์จริง ๆ .. เพราะงั้นการที่ไม่ได้ถูกรักตอบ .. ทำให้แม่กลายเป็นสภาพแบบนี้ สุดท้ายแล้ว .. สิ่งที่แม่ต้องการมีเพียงแค่พ่อ .. ไม่ใช่ฉัน .. เพราะงั้นฉันถึงช่วยแม่ไม่ได้ยังไงล่ะ .. 

 

★ == สรุปก็คือ .. ที่คริสต้าเรียกท่านพี่นี่หมายถึงคาร์ล ไฮนซ์สินะ =__= แล้วไอ้ที่พูดในภาค More Blood ว่าพอท่านพี่มอบดอกไม้ให้ .. แต่ที่งานนั้นก็มี あいつ (หมอนั่น) อยู่ด้วยมันหมายความว่ายังไงเนี่ย ถ้ามันหมายถึงคนๆเดียวกันแม่นางจะพูดทำไมว่าเจ้านั่นก็อยู่ด้วย .. เนื้อเรื่องดูขัด ๆ กันยังไงก็ไม่รู้ - - * แถมภาค mb ยังเยาะเย้ยคลอเดเลียอยู่เลยว่าคนที่คาร์ลรักก็คือเธอไม่ใช่คลอเดเลีย .. // แต่เอาเถอะ -*- .. เข้าเรื่องต่อก็แล้วกัน 

 

ต่อจากเมื่อกี้สึบารุตัดสินใจจะไปคุยกับพ่อให้รู้เรื่อง .. โดยมีบทสนทนาดังนี้ 

 

สึบารุ : แม่เขาต้องการที่จะเจอแกนะ .. ที่แม่เป็นแบบนั้น แกต้องเป็นคนรับผิดชอบ .. แกเป็นสามีของแม่ไม่ใช่หรอ ? ต้องเป็นหน้าที่ของแกอยู่แล้วที่ต้องทำอะไรสักอย่าง .. 

คาร์ล ไฮนซ์ : ฉันทำไม่ได้หรอก .. 

สึบารุ : หมายความว่าไง ? .. 

คาร์ล ไฮนซ์ : ก็ตามนั้นแหละ .. 

 

● บท Ecstasy 6 

 

คาร์ลไม่ยอมคุยกับสึบารุอีก ยุยจึงตัดสินใจไปคุยกับคาร์ลแทน .. ซึ่งเขาก็ยินดี .. ยุยขอร้องให้เขาไปแสดงความรู้สึกรักกับคริสต้าบ้างเพราะเธอนั่นรอเขาอยู่เสมอ .. ต่อมาก็มีบทสนทนาสรุปดังนี้

 

ยุย : คริสต้าพูดว่า .. เธอถูกคุณใช้เป็นเครื่องมือ ..

คาร์ล : เรื่องที่คริสต้าพูดคือความจริง .. ฉันใช้เธอเป็นเครื่องมือ .. เธอเป็นสิ่งที่สำคัญต่อแผนการของฉัน .. 

ยุย : คุณ .. ไม่รักเธอเลยหรอคะ .. 

คาร์ล : เธอจำเป็นต่อแผนการของฉัน .. การที่ไม่พาเธอมาที่นี่เองก็เป็นแผนการของฉันทั้งหมด .. 

 

สึบารุที่คอยแอบฟังอยู่ก็ได้ยินบทสนทนาทั้งหมด .. 

 

● บท Ecstasy 8

 

ขณะที่กลับจากไปพบพ่อกลางทางสึบารุก็ต้องมุ่งหน้ากลับไปก่อนเพราะว่าเกิดเรื่องขึ้นกับแม่ของเขา .. เมื่อสึบารุมาถึงก็พบกับเรย์จิกำลังรักษาแม่ของเขาอยู่ .. ดูเหมือนว่าคริสต้าจะโดนยาพิษ (เธออาจจะกินยาเข้าไปเอง) ซึ่งยาพิษนั้นเป็นยาเดียวกันกับที่คริสต้าให้ยุยกินตอนแรก (ซึ่งยุยไม่เป็นอะไรเพราะยานั่นไว้ฆ่าแวมไพร์) ซึ่งทำให้ไม่มีหนทางจะช่วยเธอได้ .. ในขณะที่คริสต้ายังมีสติอยู่ .. บทสนทนาตรงนี้อาจดราม่านิดหนึ่งเตรียมใจไว้ก็ดีนะคะ 5+ (เป็นการสรุปมานะ) ช่วงนี้คริสต้าจะค่อยๆพูดเสียงขัดขึ้นเรื่อย ๆ 

 

คริสต้า : อ่า .. ที่อยู่ตรงนั้น .. สึบารุ ? 

สึบารุ : อ่า .. ผมเอง .. รู้ด้วยหรอว่าเป็นผม ?

คริสต้า : .. อื้ม .. เสียงของลูกชายตัวเองแค่นี้ทำไมแม่ถึงจะจำไม่ได้ล่ะ ? สึบารุ .. ไม่รู้ทำไม .. ดูเหมือนว่าไม่ได้เจอลูกมานานมากขนาดนี้นะ .. 

สึบารุ : ..

คริสต้า : นี่สึบารุ .. เรามาคุยกันเรื่องท่านพ่อกันเถอะ .. 

สึบารุ : .. เรื่องของตาแก่ ? ทำไมถึง .. (ป่านนี้แล้วไม่อยากจะฟังเรื่่องอะไรของหมอนั่นทั้งนั้น !)

คริสต้า : ก็เพราะเป็นตอนนี้ .. ถึงอยากจะพูดยังไงล่ะ .. ลูกรู้จักสถาบันเภสัชศาสตร์รึเปล่า ? 

สึบารุ : .. มันคืออะไรน่ะ ?

คริสต้า : เป็นสถานที่ทดลองของท่านพ่อของลูกที่อยู่ที่เอเดน .. คนคนนั้นตั้งแต่เมื่อก่อนแล้ว เขากำลังทดลองอะไรบางอย่างอยู่ .. ตั้งแต่สมัยที่เขายังไม่ได้มาเป็นสามีของแม่ .. 

สึบารุ : ตาแก่นั้น .. ทดลองอะไรกันแน่ ถึงใช้เวลายาวนานขนาดนั้น ? 

คริสต้า : แม่เองก็ไม่แน่ใจ .. เพราะเขาไม่เคยบอกอะไรเลย แต่ว่า .. แม่ก็บังเอิญไปได้ยินมา .. เรื่องแผนการบางอย่าง .. และมีชื่อของแม่และคลอเดเลียเป็นเป้าหมายของการทดลอง .. 「การทดลองเกี่ยวกับพันธุกรรม end disease 」เป้าหมายที่แท้จริงของแผนการนั้นก็ยังไม่เข้าใจแต่ว่า .. ที่คลอเดเลียถูกเลือกก็เป็นเพราะเธอมีสายเลือดของ First Blood (ต้นตระกูล)

คริสต้า : เป็นเพราะเธอมีสายเลือดต้นตระกูล .. เขาถึงรับเธอเป็นภรรยา .. รวมไปถึงตัวแม่เองด้วย .. ทั้งหมดที่เขาทำก็เพื่อเป้าหมายของเขาเท่านั้น .. 

สึบารุ : งั้น .. ที่แม่ถูกหมอนั่นใช้เป็นเครื่องมือ แม่ก็รู้มาตลอดงั้นหรอ ?

 

 

คริสต้า : นั่นสินะ .. แต่แม่เชื่อ ว่าคนคนนั้นจะหันมารักแม่บ้าง .. แต่ว่าสุดท้ายแล้วมันก็เป็นสิ่งที่แม่คิดไปคนเดียว .. คนคนนั้นไม่ได้รักแม่เลย แต่ว่านะ .. สึบารุ .. ฟังให้ดีล่ะ ..ต่อให้แม่ไม่ได้รับความรักจากคนคนนั้น .. แต่แม่ก็รักเขา .. การที่เขารับแม่เป็นภรรยา แม่มีความสุขมาก ๆ เลย .. ก็เพราะมีลูกเกิดมายังไงล่ะ .. 

* ตรงนี้คริสต้าพูดขาดๆเพราะใกล้จะตายแล้ว*

สึบารุ : แม่ .. หยุดเถอะ เดี่ยวจะเรียกเรย์จิมา .. 

คริสต้า : สึ .. บา .. รุ .. แม่ .. รักลูก .. นะ .. ได้ .. โปรด .. อย่า .. เกลียด .. พ่อ .. เลยนะ .. 

* คริสต้าตาย *

สึบารุ : ... * ร้องไห้ *

 

● ฉากจบ Vampire End (ดึงมาแค่ฉากตอนสู้)

 

สึบารุสู้กับพ่อของตัวเองในขณะที่คาร์ลโดนสึบารุแทงเข้าที่หน้าอกพอดี .. แต่พอเห็นแบบนั้นสึบารุก็ดึงมีดออกแต่มันก็ไม่ทัน .. 
 

 

สึบารุ : เฮ้ ตาแก่ ! ทำไมถึงมาแพ้ฉันได้ล่ะ ! ฟื้นขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยนะ !

คาร์ล : หึ .. นี่แกเกลียดฉันมากไม่ใช่หรอ ? ถ้างั้นอย่าทำหน้าแบบนั้นสิ .. ทำหน้าดีใจมากกว่านี้หน่อย .. อึก ..

* ร่างคาร์ลเริ่มหายไป *

คาร์ล : สึบารุ .. เข้ามาใกล้ๆหน่อย .. ให้ฉันมองเห็นหน้าของแกชัดๆหน่อย .. 

สึบารุ : ตาแก่ .. 

คาร์ล : อ่า .. ยิ่งมองเท่าไหร่ .. ก็ยิ่งเหมือนกับฉัน แล้วก็คริสต้าด้วย .. ดีใจจัง .. ที่แกจะเป็นคนสืบทอดเจตนารมณ์ของฉัน .. สึบารุ .. ลูกชายของพ่อ .. อดัมที่แท้จริง .. 

* คาร์ลเอามือไปจับที่หน้าผากของสึบารุ *

สึบารุ : .. ? อะไร ? 

คาร์ล : มอบพลังของฉัน .. ให้กับแก

สึบารุ : พลัง ? 

คาร์ล : ใช้พลังนั้นทำลายล้างปิศาจทั้งหมดซะ .. และสร้างโลกใหม่ขึ้นมา .. นั่นคือแผนการของฉัน .. เพื่อแผนการนี้ .. ฉันจึงต้องสูญเสียสิ่งต่างๆไปมากมาย .. ไม่ว่ายังไง .. ก็ต้องทำให้มันสำเร็จให้ได้ .. ฝากด้วยล่ะ .. สึบารุ .. อีฟ 

* คาร์ลหายไป *

 

★ ความคิดเห็นส่วนตัวของแอดมิน : เห๊ย .. ปะป๋าแกจะดีหรือร้ายกันแน่เนี่ย T wT ! อย่าดราม่ามากได้มั้ย คนเล่นใจเต้นไปหมดแล้ว 5+ เห็นแบบนี้เหมือนป๋าแกดูรักสึบารุยังไงก็ไม่รู้อะ .. แบบดีใจที่สึบารุเป็นคนฆ่าป๋าแก .. // แต่นิสัยป๋านี้ยังไงก็รับไม่ได้อะ สงสารคริสต้าด้วย แอบสปอยล์ vampire end ไปนิดหนึ่ง 5+ แต่จะบอกว่าเป็นฉากจบที่ฟินเอาเรื่องอยู่ .. แล้วเจอกันสปอยล์หน้าจ้า .. !

 

# Credit Spoiler : www.fb.com/dialoversth