คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #127 : # Diabolik Lovers : [ Spoil ] เนื้อเรื่อง Vandead Carnival # Ayato '

# Diabolik Lovers : [ Spoil ] เนื้อเรื่อง Vandead Carnival # Ayato '

★ == 「สปอยล์」เนื้อเรื่อง Chapter 1-3 (เกมส์ภาค Vandead Carnival) รูทซาคามากิ อายาโตะ 
 

★ SPOILER ALERT ! 

- แปลมาจากภาษาอังกฤษเครดิตอยู่ข้างล่าง

- เอาไปใช้เอาไปให้ทั้งแปลแล้วก็ต้นฉบับนะ

- ผิดพลาดอะไรขออภัยจ้า ..

 

→ Chapter 1 

 

อายาโตะยิ้มด้วยความดีใจและสะใจเมื่อเห็นหนุ่มๆคนอื่นดูผิดหวังเมื่อยุยเลือกเขาให้เป็นคนปกป้องเธอ .. เขาต้องการจะดูดเลือดของเธอแต่ยุยปฏิเสธเพราะว่ากลิ่นจะดึงดูดแวมไพร์ตนอื่นเข้ามา .. ที่จริงเขาก็ไม่อยากมาปกป้องยุยสักเท่าไหร่แต่ว่าเขาก็ไม่ต้องการให้คนอื่นได้ตัวเธอไป .. 
 

 

เขาพาเธอไปยังที่ปราสาทซึ่งที่ที่นี้พวกเขาเป็นเจ้าของเพราะงั้นจะไม่มีแวมไพร์ตนไหนเข้ามารบกวนพวกเขาได้ .. ถึงแม้ในปราสาทจะปลอดภัยแต่ยุยก็อยากจะออกไปข้างนอกเพื่อจะเดินดูงานเทศกาลแต่เธอก็กลัวที่จะไปคนเดียว เธอก็เลยตัดสินใจอยู่ที่นี่ เธอถามอายาโตะเกี่ยวกับที่เธอถูกเลือกเป็นราชินีของงานเทศกาล เขาบอกว่าเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกัน สักพักอายาโตะก็จะดูดเลือดของเธอแต่ว่าไรโตะกับคานาโตะก็เข้ามาในห้องนั่งเล่น .. พวกเขาตามหายุยอยู่เพื่อจะมาทำอะไรสนุกๆด้วยกัน

 

ไรโตะ : "อ้าว? อายาโตะคุงอยู่ด้วยหรอ"

คานาโตะ : " ผมไม่สังเกตุเลยนะครับว่าอายาโตะก็อยู่ด้วย "

อายาโตะ : " อย่ามาล้อเล่นนะ ? ฉันก็ต้องอยู่ข้างๆยัยนี่สิ " 

 

พวกเขาซื้อของมาให้เธอกินและไรโตะก็ถามยุยว่าเธอเหงามั้ยตอนที่เขาไม่ได้อยู่ด้วย .. คานาโตะก็เข้ามาชวนยุยให้ไปกับเขา มันทำให้อายาโตะทนอยู่เฉยๆไม่ได้ .. อายาโตะบอกให้ไรโตะกับคานาโตะออกไปจากตัวของยุย .. แต่พวกเขาก็ไม่ยอมหยุดและจะชวนยุยไปกับพวกเขาให้ได้ .. 

 

พวกเขาจึงบอกให้ยุยเลือกอีกครั้งแต่ยุยก็ยังยืนยันว่าจะไปกับอายาโตะ .. คานาโตะก็เลยบอกให้อายาโตะเล่นเกมส์แข่งกับเขา .. (อันนี้เป็นส่วน mini game ค่ะขอข้ามไปตอนที่ชนะเลยก็แล้วกัน .. ) และอายาโตะพายุยไปงานเทศกาลแล้วก็เข้าสู่บทที่สอง

 

→ Chapter 2

 

แวมไพร์ในงานเริ่มสังเกตได้ถึงตัวตนของหนูยุยเพราะกลิ่นของเธอ .. และก็มีแวมไพร์ตนหนึ่งเข้ามาจับมือของเธอแล้วก็บอกให้เธอไปกับเขา .. อายาโตะหงุดหงิดที่มีคนอื่นมาแตะต้องของของเขา เขาจึงจูงมือของยุยเอาไว้ .. ในงานเทศกาลดูเหมือนกับสวนสนุกซะมากกว่า ยุยมองเห็นบ้านผีสิงก็เลยรู้สึกกลัวขึ้นมา พออายาโตะเห็นแบบนั้นเขาก็เลยพาเธอเข้าไปในบ้านผีสิงเพื่อจะแกล้งเธอเพื่อความสนุกนั่นเอง .. 
 

         

 

ยุยกลัวมากและทางเดินก็ขรุขระไปหมด .. ทำให้เธอเดินไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่และเธอไปสัมผัสอะไรบางอย่างที่รู้สึกแปลก ๆ .. ตอนแรกเธอคิดว่าเลือดแต่มันคือแยมสตรอเบอร์รี่ .. ทำให้มือของเธอเลอะ อายาโตะจึงเลียแยมที่ติดอยู่ออกให้ .. มันทำให้อายาโตะรู้สึกหิวเลือดขึ้นมา แล้วก็บอกเธอว่าไม่ต้องกังวลถ้ามีคนมา .. แต่ก็มีเด็กสองคนเข้ามาขัดพวกเขาทำให้อายาโตะหมดอารมณ์จะดูดเลือดไปซะงั้น .. 

 

อายาโตะเล่าให้เธอฟังเกี่ยวกับต้นกำเนิดของปราสาทและตอนเขายังเด็กก็มีเรื่องเล่าหนึ่ง .. เกี่ยวกับแวมไพร์สาวที่เชิญชวนมนุษย์ผู้ชายมาอยู่กับเธอในปราสาทและดูดเลือดของเขา แต่เธอก็รู้สึกหลงรักมนุษย์คนนั้น แต่ชายคนนั้นมีคู่หมั้นอยู่แล้วดังนั้นเธอก็เลยทำของหวานมากมายเพื่อไม่ให้เขากลับไปยังบ้านของเขา .. ถึงอย่างนั้นวันเวลาผ่านไปมนุษย์คนนั้นก็อ่อนแอลงเรื่อย ๆ และเพื่อทำให้เขาดีขึ้น แวมไพร์สาวคนนั้นก็ไปฆ่าคู่หมั้นของเขา .. ทำให้มนุษย์คนนั้นเกลียดเธอแล้วก็ฆ่าตัวตายไป ..

 

ยุยออกความเห็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เศร้า แต่อายาโตะกลับบอกว่าแทนที่เธอจะไปฆ่าคู่หมั้นของเขา เธอน่าจะไปฆ่ามนุษย์ผู้ชายซะดีกว่า .. เพราะนั่นจะทำให้เขาเป็นของเธอตลอดกาล .. สักพักพวกเขาก็พลัดหลงกัน 

 

ยุยเรียกหาอายาโตะและเธอก็ได้ยินบางคนบอกเธอว่าเขากำลังตามหาเธออยู่ .. ทันใดนั้นก็มีบางอย่างมาปิดปากของเธอ เขาบอกให้เธออยู่นิ่งๆแต่ยุยก็กรีดร้องให้อายาโตะมาช่วย อายาโตะรู้สึกตัวว่ายุยไม่ได้อยู่ข้างๆเขาแล้วก็ไปช่วยเธอ .. เขาต้องการเห็นหน้าชายปริศนาแต่คนนั้นกลับวิ่งหนีไปก่อน .. 

 

→ Chapter 3 

 

ในที่สุดพวกเขาก็ออกมาจากบ้านผีสิง พวกเขาได้ยินแวมไพร์สองตนคุยกันเกี่ยวกับทาโกะยากิที่อร่อยมากร้านหนึ่ง .. อายาโตะต้องการจะไปมากแต่เขาก็ไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน ยุยจึงเข้าไปถามแวมไพร์พวกนั้นแต่พวกนั่นกลับดูไม่เป็นมิตรเพราะว่ายุยเป็นมนุษย์ แต่พอแวมไพร์พวกนั้นได้ยินชื่อของอายาโตะ แวมไพร์พวกนั้นกลับทำดีกับเธอซะงั้น .. ร้านทาโกะยากินั่นมีชีเสียงมากและขายหมดไว เวลาขายจะเขียนอยู่ที่บอร์ดประกาศ 
 

 

ก่อนที่ร้านทาโกะยากิจะเปิดพวกเขามีเวลาอยู่บ้างพวกเขาก็เลยไปเดินเล่นที่ร้านอื่นๆก่อน .. ยุยตื่นเต้นมากกับร้านช็อกโกแลตที่มีหลากหลายแบบแต่เจ้าของร้านดูไม่ค่อยต้อนรับสักเท่าไหร่ .. เพราะเธอเป็นมนุษย์และเขาก็ปฏิเสธที่จะขายของให้ด้วย .. แต่ท่าทีเขาก็เปลี่ยนไปเมื่อเห็นอายาโตะ .. เจ้าของร้านกลับให้ของในร้านฟรีๆเลย .. 

 

มันใกล้เวลาร้านทาโกะยากิจะเปิดพวกเขาก็เลยจะออกไปแต่ก่อนจะออกไปเจ้าของร้านบอกยุยเรื่องช็อกโกแลตรูปปลาที่เธอเลือก .. แล้วเธอก็หน้าแดงขึ้นมา อายาโตะก็ถามว่าทำไมเธอถึงต้องหน้าแดงด้วย .. เธอบอกว่าเพราะคนมันเยอะก็เลยร้อนแต่เขาก็ยังไม่เชื่ออยู่ดี .. แต่เธอก็ยืนยันว่าไม่มีอะไรจริง ๆ .. เขาก็เลยปล่อยมันไปแต่ในทางกลับกันเขาต้องการจะดูดเลือดของเธอ .. 

 

แต่ในขณะนั้นเองเขาก็ได้ยินเด็กๆพูดว่าร้านทาโกะยากิใกล้จะเปิดแล้ว .. อายาโตะรู้สึกสับสนแต่ยังไงซะ .. สำหรับเขาในตอนนี้ทาโกะยากิสำคัญกว่า .. (=_=)  

 

→ Chapter 4

 

พวกเขาเดินไปยังร้านทาโกะยากิพบว่าคิวต่อแถวซื้อนั่นยาวมาก แต่ถ้าเขาไม่ต่อคิวก็จะไม่ได้กิน .. อายาโตะอยากกินมันมาก ๆ ยุยก็เลยบอกว่ามันคุ้มค่าที่จะเข้าแถวเพราะนั่นจะทำให้มันอร่อยมากยิ่งขึ้น .. อายาโตะไม่เข้าใจ ยุยก็เลยอธิบายในแง่ของเลือดของเธอให้ฟังว่า เหมือนกับเลือดของเธอ อายาโตะต้องรอสองสามวันเขาจึงสามารถดูดเลือดของเธอได้ .. ยุยก็ถามต่อว่าในตอนนั้นที่ได้ดูดเลือดมันรู้สึกยังไงล่ะ .. ? อายาโตะก็เลยเข้าใจสิ่งที่ยุยพูดตอนแรก .. 
 

 

ทันใดนั้นก็มีคนเข้ามาหาอายาโตะและส่งทาโกะยากิให้เขา .. อายาโตะไม่รู้จักผู้ชายคนนั้น .. เขาเป็นเจ้าของร้านทาโกะยากิและยังเคยเป็นคนรับใช้ที่อยู่ในบ้านซาคามากิมาก่อนด้วย .. ตอนที่เขาลาออกมาแล้วไปที่โลกมนุษย์เขาก็เจอกับทาโกะยากิและคิดถึงอายาโตะขึ้นมา .. นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เขาเปิดร้านและเขาก็รักในทาโกะยากิมากจนมันคือเหตุผลในการมีชิวิตอยู่เลยล่ะ 

 

พวกเขาสองคนมานั่งกินทาโกะยากิด้วยกัน ซึ่งมันอร่อยมาก ๆ ยุยรู้สึกดีเวลาได้มองอายาโตะกินแบบนี .. พวกเขาพูดกันถึงเหตุผลในการมีชีวิตอยู่ .. แต่อายาโตะเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาอยู่ไปเพื่ออะไร .. เขารู้สึกหงุดหงิดและดูดเลือดของเธอถึงแม้จะมีคนอยู่รอบๆตัวพวกเขาก็ตามเถอะ .. 

 

กลิ่นของเธอดึงดูดแวมไพร์ตนอื่นๆ มาถึงอย่างนั้นอายาโตะก็ไม่หยุดดูดเลือด เมื่อมีคนจะเข้ามายุ่งกับยุย อายาโตะก็บอกให้ชายคนนั้นออกไป .. แต่เมื่อเขาเห็นยุยร้องไห้ อายาโตะจึงตัดสินใจพายุยกลับไปที่ปราสาท 

 

→ Finale 

 

พอกลับมาถึงอายาโตะก็ไปหาอะไรดื่มแต่พอกลับมาเขาไม่เจอยุยแต่พบกระดาษใบหนึ่งที่เขียนว่า " อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับคุณ " และอายาโตะก็ออกไปตามหายุย 

 

เมื่อหนูยุยรู้สึกตัวเธอพบว่าตัวเองอยู่ในกรงนก เธอขอให้แวมไพร์ที่จับเธอมาปล่อยเธอไป .. เขาบอกว่าเขาจะปล่อยเธอไปถ้าคนคนนั้นให้คำตอบที่ถูกต้องกับเขาได้ .. แต่ถ้าเขาตอบผิด .. คนคนนั้นจะเสียเธอไปตลอดกาล .. และพออายาโตะมาถึง แวมไพร์ตนนั้นก็ถามเกี่ยวกับคำตอบของคำถามในกระดาษ แต่อายาโตะไม่ตอบ แวมไพร์ตนนั้นจึงจุดไฟด้านล่างกรงนกที่ยุยอยู่ อายาโตะเข้าไปช่วยเธอและตอนนี้เขารู้แล้วว่าอะไรสำคัญทีสุดสำหรับเขา .. 

 

ทุกอย่างกลับมาเป็นปกติ กรงนกและไฟหายไปแล้ว อายาโตะรู้ว่าเรื่องนี้พ่อของเขาต้องเป็นคนบงการอยู่เบื้องหลังแน่ ๆ .. แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องทำแบบนี้ .. หนูยุยหมดแรงยืนเองไม่ได้อายาโตะจึงอุ้มเธอ .. และบอกเธอว่า .. เขาจะไม่ให้เธอแยกจากเขาอีกแล้ว .. 

 

ก่อนพวกเขาจะไปแวมไพร์ที่ลักพาตัวหนูยุยก็บอกว่าเขาจะให้รางวัลที่อายาโตะตอบคำถามได้ถูกต้อง .. ทันใดนั้นห้องก็สว่างขึ้นและพอพวกเขามองเห็น .. ก็พบกับผู้คนเต็มห้องไปหมด .. และทุกคนก็เริ่มกล่าวยินดีกับพวกเขา .. ขณะที่พวกเขาสองคนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ก็มีจดหมายมาถึงพวกเขาอีกฉบับเขียนถึงผู้ที่เป็นราชาและราชินีของงานเทศกาลครั้งนี้.. และนี้คืองานปาร์ตี้ที่ฉลองให้อดัมคนใหม่และอีฟ .. 

  

                 1                                                           2

   

        3                                                                   4
 

ข้างในฮอลหนวกหูมากพวกเขาจึงไปที่ระเบียงเพือจะคุยกัน .. อายาโตะบอกว่าในจดหมายถามเขาว่าอะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขา .. เขาก็นึกได้ถึงคนขายทาโกะยากิก่อนหน้านี้ และอายาโตะก็คิดได้ .. ในขณะที่กรงนกกำลังตกลงไปในกองไฟ .. ว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขา .. ก็คือตัวเธอนั่นเอง .. 
 

(Ayato : ฉันก็รูู้สึกตัวได้ว่า .. สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับฉันคือ .. ยุย .. เธอยังไงล่ะ )

 

- The End -

 

# Credit spoilers [EG] : http://kajimayuta.tumblr.com/

# Credit แปล [TH] : www.fb.com/dialoversth

★ ใครสนใจฉากบทสนทนาน่ารัก ๆ ในภาคนี้ตามอ่านได้ที่ : http://my.dek-d.com/sylmeria/story/viewlongc.php?id=1063436&chapter=125