ลำดับตอนที่ #78
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #78 : # Diabolik Lovers : [ แปล ] Bonus CD ภาค MB ; แฝด3บ้านซาคามากิสลับบุคลิก '
✲ﾟ [ แปล ] Bonus CD สามแฝดสลับบุคลิก เป็นดราม่าซีดีที่ฮาตั้งแต่ต้นยันจบจริง ๆ ใครที่อยากจะเห็นความสามารถนักพากย์ทั้งหลายเชิญเซตนี้เลยค่ะ สุดยอดจริง ๆ ลองฟังกันดูนะจ๊ะ ! อันนี้เป็นฉบับแก้ไขเรียบเรียงใหม่นะคะ
★ == โปรดอ่านตรงนี้ก่อน
- แปลโดย : คลัง Diabolik Lovers -【Thailand】
- ไม่ได้แปลทุกคำแต่สรุปให้ทุกประโยคเท่านั้น
- เสียง : http://bit.ly/1U90k88
_____________________________________________
คานาโตะ : ผมพูดไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าพุดดิ้งอันนั้นเป็นของผม ! แล้วอายาโตะกินของผมไปได้ยังไง ! โหดร้ายที่สุด
อายาโตะ : อ่า หนวกหูน่า ! แค่พุดดิ้งแค่นี้ ให้เจ้าแว่นทำให้ใหม่ก็สิ้นเรื่อง ให้ตายสิ !
คานาโตะ : *ร้องไห้* ปัญหาไม่ได้อยู่ตรงนั้น ! ปัญหาคือผมอยากกินชิ้นที่อยู่ในท้องอายาโตะ
อายาโตะ : แล้วจะให้ฉันทำไงละฟะ !? หุบปากสักที หยุดร้องไห้ ! จะให้อ้วกออกมาให้เลยมั้ย หา !?
[01:07]
คานาโตะ : แล้วมันจะกินได้ยังไงล่ะ !?
ไลโตะ : หืมม ... วันนี้ก็สงบดีจังเนอะ…คิดอย่างนั้นเหมือนใช่ไหม บิทช์จัง เสียงโหวกเหวกโวยวายของเด็กแย่งขนมกัน ก็เป็นภาพที่มนุษย์แบบเธอเรียกว่า สงบสุข ใช่ไหมล่ะ ? อีกอย่างมาการอนอร่อยกว่าพุดดิ้งตั้งเยอะ อีกอย่างหนึ่ง ถ้าผสมเลือดบิทช์จังลงไปด้วยสักนิด .. *หัวเราะ* คงเป็นการผสมที่ลงตัวเลยล่ะ
ไลโตะ : เพราะงั้น ... บิทช์จังช่วยมอบเลือดอันแสนหอมหวานของเธอมาให้ไลโตะคุงหน่อยจิ
อายาโตะ : เฮ้ย ไอ้โรคจิตตรงนั้นน่ะ อย่ายุ่งกับยัยอกแบนโดยที่ฉันไม่ได้อนุญาตสิฟะ
ไลโตะ : โอ๊ะ ยังจะมามองเห็นอีกนะ นึกว่าสงครามพุดดิ้งยังไม่จบซะอีก ระหว่างนั้นก็เลยคิดว่าจะลิ้มรสเลือดบิทช์จังสักหน่อย
อายาโตะ : !
คานาโตะ : ไลโตะ ! ถ้าทำอย่างนั้นผมไม่ยกโทษให้แน่ !
ไลโตะ : เอ๋ ? คานาโตะคุงก็ด้วยหรอ ? แย่จังเลยแล้วเรื่องพุดดิ้งตกลงว่าไง
คานาโตะ : ยังไม่รู้ผลหรอกครับ ! แต่ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือ เลือดของเด็กคนนั้นมากกว่า
[02:24]
อายาโตะ : ดูท่าแกจะชอบเลือดยัยอกแบนมากกว่าพุดดิ้งอีกนะ
คานาโตะ : !
อายาโตะ : *หัวเราะ*
คานาโตะ : อายาโตะ ! ล้อเล่นกับผมเหรอ ?
อายาโตะ : ไม่ใช่อย่างนั้น ! ใครจะไปอยากล้อเล่นกับคนแบบแกกัน ยังไงซะ คนเดียวที่อนุญาตให้พวกแกทำอะไรกับยัยอกแบนได้คือฉันคนนี้เท่านั้น
ไลโตะ : หืม ? เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องที่พวกเราผู้ชายต้องตัดสินสักหน่อย
คานาโตะ : ถึงอย่างนั้น จะยกให้เด็กคนนี้ตัดสินใจไปเลยมันก็กระไรอยู่
[03:20]
อายาโตะ : น่ารำคาญจริง ของแบบนี้ใครไวใครได้ ยัยอกแบนมานี่ !
ไลโตะ : อายาโตะคุง ! ถ้าคิดว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามที่ตัวเองคิดละก็คิดผิดมหันต์แล้ว !
*จับแขนนางเอก*
คานาโตะ : เดี๋ยวก่อน ไลโตะ ! เอามือออกไปจากตัวเด็กคนนั้นซะ อย่ามาจับของของผมตามใจชอบนะ
*ดึงนางเอกแย่งกัน*
อายาโตะ : ปล่อยสิ ! ยัยอกแบนเป็นของฉัน
คานาโตะ : เรื่องอะไร ? ไม่มีทางปล่อยเด็ดขาด !เด็กคนนี้เป็นของของผม !
[04:00]
ไลโตะ : เดี๋ยวก่อน พอเลยทั้งคู่นั้นแหละ เดิมทีแล้วคนที่ตั้งใจจะดูดเลือดของบิทช์จังคนแรกคือผมนะ !
อายาโตะ : โธ่เว้ย !
คานาโตะ : ปล่อยนะ !
ไลโตะ : เดี๋ยวสิ ! แขนจะขาดอยู่แล้วเห็นไหมเนี่ย
[04:25]
อายาโตะ : ใครจะไปปล่อยกัน !
คานาโตะ : ผม .. ไม่ไหวแหล่ว .. *ปล่อยมือ*
อายาโตะ , คานาโตะ , ไลโตะ : หวา !
*เสียงชนกัน*
* ตอนนี้เสียงของทุกคนจะสลับกันไปหมดแล้วนะคะ แต่แอดจะเขียนตามตัวละครไปนะคือ ถึงแม้ข้างในเป็นคานาโตะแต่ในร่างไลโตะ แอดก็จะเขียนไลโตะจ๊ะ ต้องฟังเสียงเอานะ ที่อยู่ในวงเล็บคือคนข้างในค่ะ
คานาโตะ (อายะ) : โอ้ย ... หัวชนกันจนมึนไปหมดแล้ว
ไลโตะ (คานะ) : โธ่ ก็บอกไปแล้วไม่ใช่รึไง ถ้ายอมแต่แรกก็จบ ... เอ๋ !? เห๊ะ ทำไม ผมถึง ...
อายาโตะ (ไล) : หมายความว่ายังไงเนี่ย ? ทำไมตัวผมถึงได้ยืนอยู่ข้างหน้าผมได้ล่ะ เอ๋ !? เอ๋ เอ๋ ผมกลายเป็นอายาโตะคุงไปแล้วอะ
คานาโตะ (อายะ) : จริงเรอะ !? จะว่าไป ... ฉันก็กลายเป็นคานาโตะไปแล้ว !
ไลโตะ (คานะ) : สะ .. ส่วนผมกลายเป็นไลโตะไปแล้ว นี่มันหมายความว่ายังไงกัน !?
[05:42]
ไลโตะ (คานะ) : แปลว่าเพราะผลกระทบจากการหัวชนกันทำให้พวกเราสลับร่างกันสินะ ?
คานาโตะ (อายะ) : ไลโตะอยู่ในร่างของฉัน ฉันอยู่ในร่างของคานาโตะ และในร่างไลโตะก็คือคานาโตะ .. เป็นอย่างนี้สินะ !
ไลโตะ (คานะ) : เป็นไปไม่ได้ ผมไม่เชื่อหรอก ... แต่นี่คือความจริงสินะ ?
[06:19]
อายาโตะ (ไลโตะ) : อาฮะ น่าสนใจขึ้นมาแล้วสิ
คานาโตะ (อายะ) : อืม นั่นสินะ ไม่เคยคิดเลยว่าจะกลายมาเป็นแบบนี้ได้
ไลโตะ (คานะ) : ถ้าเป็นแบบนี้เราจะสามารถสลับกันได้ตามใจชอบรึเปล่านะ ? ถ้าทำได้คงสะดวกขึ้นหลายอย่างเลย
อายาโตะ (ไลโตะ) : ยัยอกแบน ยัยอกแบน ยัยอกแบน ! หืม ? อะไรงั้นเหรอ บิทช์จัง ? อ่า ผมอยากลองเรียกยัยอกแบนตามอายาโตะคุงสักครั้งน่ะ *หัวเราะ*
[06:49]
ไลโตะ (คานะ) : พอจะเข้าใจความรู้สึกนะ ไลโต ... รู้สึกสับสนจังทั้งที่ข้างนอกเป็นอายาโตะแต่ข้างในเป็นไลโตะแบบนี้
คานาโตะ (อายะ) : หืม ? ว่าไงนะยัยอกแบน น่าสับสนงั้นเหรอ ? เอาเถอะเป็นแบบนี้ก็ไม่เห็นเป็นไร
อายาโตะ (ไลโตะ) : ใช่แล้ว เธอจะสับสนแค่ตอนแรกเท่านั้นแหละ
ไลโตะ (คานะ) : นั่นสินะ อยู่แบบนี้ไปผมก็ไม่มีปัญหาอะไร อีกอย่างผมมีเรื่องที่อยากจะทดสอบอยู่ด้วย
อายาโตะ (ไลโตะ) : นั่นสิ ผมก็เหมือนกัน ถ้าดูดเลือดในร่างอายาโตะคุงแล้วจะเป็นยังไงนะ อยากจะลองจังเลย
คานาโตะ (อายะ) : นัั่นสินะ อาจจะรู้สึกต่างไปก็ได้ น่าสนใจดีออก
[07:49]
คานาโตะ (อายะ) : เฮ้ ยัยอกแบนมาให้ดูดเลือดหน่อยสิ
ไลโตะ (คานะ) : หา ? ไม่ได้เหรอ ? ทำไมล่ะ เธอ ... *ร้องไห้* เธอไม่ฟังคำขอร้องของพวกผมเหรอ
อายาโตะ (ไลโตะ) : บิทช์จังเองก็อยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าการโดนดูดเลือดโดยที่พวกเราสลับกันอยู่แบบนี้จะเป็นยังไง ? อาจจะรู้สึกก็ได้นะ
* นางเอกปฏิเสธ *
คานาโตะ (อายะ) : หา ? บอกว่าไม่ใช่อย่างนั้นงั้นเหรอ ชิ เป็นแค่ยัยอกแบนแท้ ๆ อวดดีจริง ๆ หา ? เธอบอกว่าถ้าเป็นแบบนี้ความลับของแต่ละคนอาจจะถูกรู้เข้าได้งั้นเหรอ ?
อายาโตะ (ไลโตะ) : รู้ความลับของตัวเอง ... เอ่อ ... มันก็มีอยู่เหมือนกันนะ
ไลโตะ (คานะ) : สำหรับไลโตะคงใช่แหละ ผมเองถ้ารู้ที่่เก็บขนมเข้าผมก็แย่เอาน่ะสิ อีกอย่างถือเทดดี้ไปมาด้วยร่างไลโตะรู้สึกขนลุกไงไม่รู้
[09:17]
คานาโตะ (อายะ) : ก็จริงนะ แล้วเราจะกลับร่างเดิมกันยังไง ?
อายาโตะ (ไลโตะ) : บางทีเราต้องเอาหัวชนกันอีกรอบนะ แต่ผมไม่อยากเจ็บตัวเลยนะ
คานาโตะ (อายะ) : ฉันเองก็ขอผ่าน เพราะงั้นยัยอกแบน อย่าคิดมากอะไรทั้งนั้น ปล่อยไปเถอะ
[09:42]
ไลโตะ (คานะ) : บางทีถ้านอนหลับอาจจะกลับไปเหมือนเดิมก็ได้ เอ๋ ? เด็กคนนั้นหายไปไหนแล้วล่ะ
คานาโตะ (อายะ) : จริงด้วย ไปไหนแล้ว
อายาโตะ (ไลโตะ) : หนีไปแล้วรึเปล่านะ ?
* เสียงเดิน *
ไลโตะ (คานะ) : กลับมาแล้วสินะ ... เอ๋ !? นี่เธอ ไปเอาค้อนมาจากไหน ?
อายาโตะ (ไลโตะ) : ยืมมาจากเรย์จิ ? เดี๋ยวนะ บิทช์จัง สายตาดูน่ากลัวจังเลยนะ คงไม่ได้คิดว่าจะเอาค้อนนั้นมาทุบหัวพวกเราหรอกใช่ไหม ?
[10:23]
* นางเอกเหวี่ยงค้อน *
อายาโตะ (ไลโตะ) : อ๊า ! อย่างที่คิดจริง !
คานาโตะ (อายะ) : จะ .. ใจเย็นนะ ยัยอกแบน ! ไม่จำเป็นต้องใช้ค้อนนั้นก็ได้นี่นา
ไลโตะ (คานะ) : กะ .. ก้าวร้าวที่สุดเลย ! ถึงแม้พวกเราจะเคยทำตัวเหมือนเธอเป็นพวกแมลงก็เถอะ แต่ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลยนี่ !
*เหวี่ยงค้อน*
คานาโตะ (อายะ) : เกือบไปแล้ว ! ยัยอกแบน ไม่ใช่ว่าเธอถูกเปลี่ยนบุคลิกให้เป็นสายรุนแรงหรอกนะ .. *หลบค้อน* !
อายาโตะ (ไลโตะ) : ใจเย็นก่อนนะ บิทช์จัง !
คานาโตะ (อายะ) : ถ้าเป็นแบบนี้ก็ต้องหนีก่อนล่ะ
*เหวี่ยงค้อน*
ไลโตะ (คานะ) : หวา ! ผมต่อต้านความรุนแรงนะ ! ว้ากก !
คานาโตะ (อายะ) : จะว่าไปทำไมถึงดูจริงจังขนาดนี้ฟะ ไม่เข้าใจเลย !
อายาโตะ (ไลโตะ) : บางทีเธออาจจะชอบตัวตนที่เป็นคนเดิมของเรามากกว่านะ ก็เลยอยากจะทำให้เป็นเหมือนเดิมก็ได้ ...
ไลโตะ (คานะ) : แต่ถ้าเราไม่รีบหนีตอนนี้ จะต้องโดนทุบหัวแบะแน่ ๆ !
คานาโตะ (อายะ) : เรื่องนั้นขอล่ะ จะมาโดนยัยอกแบนเล่นงานแบบนี้ได้ยังไงกัน !
*เสียงเหวี่ยงค้อนอีกหลายครั้ง*
อายาโตะ (ไลโตะ) : บิทช์จังใจเย็นก๊อนน !
*เสียงเหวี่ยงค้อน *
ไลโตะ (คานะ) : พุดดิ้ง ! จริงด้วย ! ผมจะให้พุดดิ้งทีเหลือนะ เพราะงั้น .. !
คานาโตะ (อายะ) : อ่า น่ารำคาญโว้ย ! พอสักทีเถอะ ปล่อยไปแบบนี้ก็ได้ไม่เห็นจะต้องใส่ใจขนาดนี้เลยนี้ !
_____________________________________________
# แปลโดย : คลัง Diabolik Lovers -【Thailand】
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น