คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #357 : # Diabolik Lovers : [ แปล ] รีวิว Drama CD : Bloody Bouquet # Ayato '

# Diabolik Lovers : [ แปล ] รีวิว Drama CD : Bloody Bouquet # Ayato '

ヾ(@°▽°@)ノ「Review」Drama CD 【BLOODY BOUQUET Vol.1】 ของ Sakamaki Ayato .. ที่เพิ่งวางขายไปเมื่อวันที่ 21 ที่ผ่านมา [ โดยเนื้อเรื่องย่อไปตามอ่านได้ในนี้ค่ะ : http://bit.ly/1P4xc2M ] 

 

เริ่มแผ่นแรกด้วยตัวที่แอดอวยที่สุด ヾ(´▽｀;)ゝ ฟังไปแล้วก็กรีสไปด้วยความฟิน แต่ก็แอบสั้นไปนิด นึกว่าจะยาวกว่านี้ซะอีก .. แต่ไม่เป็นไร แค่ 5 Track ก็จัดเต็มความฟินให้เต็มเปี่ยมเลยค่ะ ต้องเรียกว่าดราม่าซีดีนี้เราจะได้เห็นอายาโตะในอีกมุมมองหนึ่งบ้างนั่นเอง .. แต่วันนี้ขอลง 3 Track แรกก่อนนะ เพราะเดี๋ยว 2 Track หลังจะจัดเต็มให้เต็มที่เลยค่ะ 

 

✿ SPOILER ALERT !

- ต่ำกว่า 15 ไม่ควรอ่านนะคะ 

- แอดเป็นคนสรุปเองค่ะ จะเอาไปก็เครดิตด้วยนะ

- Credit : www.fb.com/dialoversth

- ผิดพลาดแจ้งได้

- ชิชินาชิแปลว่า หน้าอกแบน

- แอดใช้คำว่า "เรา" ในการรีวิวนะคะ

______________________________________________

 

★ Track 1 ★

 

แทรกแรกเปิดมาอายาโตะตื่นขึ้นมา เขาหันมาปลุกเราที่กำลังนอนหลับอยู่ข้าง ๆ แต่เขาปลุกเรายังไงก็ไม่ยอมตื่นสักที แถมยังเอาผ้าห่มขึ้นมาคลุมหัวอีกต่างหาก ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิด อายาโตะดึงผ้าห่มออกพร้อมกับพูดว่า สงสัยว่าเราจะลืมไปแล้วสินะ ว่าต่อต้านเขาแล้วจะเป็นยังไง .. 

 

เรารู้สึกตัวและขอโทษเขา แต่ทว่ามันก็ไม่ทันซะแล้ว .. อายาโตะดูดเลือดของเราเพื่อเป็นการลงโทษ เขาบอกว่าดูเหมือนเลือดของเราจะอยากให้เขาดูดเลือดนะ เพราะว่ามันอร่อยขนาดนี้ .. 

 

เขาถามเราว่ามองหน้าเขาแบบนั้นหมายความว่ายังไง ? อยากให้ดูดเลือดมากกว่านี้งั้นหรอ ? แต่ยังไงซะแค่นี้สำหรับเขายังไม่พอหรอก .. ให้เขาเห็นใบหน้าของเธอตอนรู้สึกดีมากกว่านี้สิ ที่จริงแล้วเราก็อยากได้เขาใช่มั้ยล่ะ ? แล้วก็บอกว่าเขาชอบเสียงของเราเวลาถูกดูดเลือดมากๆ .. 

 

เราเข้าไปกอดเขา ทำให้เขาแปลกใจเพราะปกติเราไม่ค่อยทำอะไรแบบนี้ .. เขาก็เลยถามว่าต้องการให้เขาทำอะไรงั้นหรอ ? ต้องการจูบงั้นหรอ ? แล้วเขาก็จูบเรา 

 

เขาบอกว่าไม่จำเป็นต้องพูดเขาก็รู้ว่า เรารักเขา .. สักพักเขาเลิกดูดเลือดเรา แล้วก็ถามว่า นี่เราไม่รู้สึกช็อกหรืออะไรบ้างหรอ เวลาถูกดูดเลือดน่ะ เราตอบเขาไปว่า ถ้าเป็นเมื่อก่อนล่ะ ใช่แต่ตอนนี้ไม่แล้วเพราะเรารักเขายังไงล่ะ ..

 

เราเลยถามกลับว่าแล้วเขาล่ะ รักเรารึเปล่า เขาตอบว่าเรื่องนั้นถึงไม่ต้องพูดก็น่าจะเข้าใจไม่ใช่หรอ ? สักพักเขาก็เปลี่ยนเรื่องโดยชวนไปกินข้าวเช้า (ตอนนี้เขากับเรา) และเขาก็เดินออกจากห้องไป 

 

[ เข้าฉากความคิดของอายาโตะ ]

 

อายาโตะ : เพื่อหลีกเลี่ยงสิ่งที่น่ารำคาญ เขาจึงเดินออกจากห้องไป .. ถึงจะจำไม่ค่อยได้ว่าอาศัยอยู่กับชิชินาชิมานานเท่าไหร่แล้วก็เถอะ .. แต่เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นหลายครั้งแล้ว .. คำว่าชอบหรือเกลียดอะไรนั่น .. จะพูดออกมามันก็น่ารำคาญ ยัยนั่นเองก็คงเข้าใจความรู้สึกที่เขามี .. เพราะงั้น .. ของแบบนั้นช่างมันเถอะ ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูดอะไรทั้งนั้น อีกอย่าง .. ตัวเขาเองตอนนั้นคิดว่าการกระทำแบบนี้มันก็น่าสนุกมากกว่า .. 

 

★ Track 2 ★

 

เราเอาชามาให้เขา ทันใดนั้นก็มีเสียงกดกริ่ง เราจึงเดินออกไปดูว่ามีใครมา .. มีช่อกุหลาบสีดำมาวางเอาไว้ตรงทางเข้าบ้าน แถมในการ์ดก็ไม่มีอะไรเขียนไว้ด้วย เราโดนหนามของกุหลาบบาด อายาโตะพยายามเอาหนามออกแต่มันกลับเข้าไปลึกมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาจึงดูดเลือดของเราเพื่อเอาหนามออก 

 

สักพักเขารู้สึกผิดปกติกับร่างกายของตัวเอง เขารู้สึกมึนหัวไปหมด การ์ดที่ส่งมาพอโดนเลือดของเราก็มีตัวอักษรขึ้นมา .. มันเขียนเอาไว้ว่า " หนามของกุหลาบสีดำจะพันธการคุณเอาไว้ด้วยคำสาป .. เลือดของคุณจะค่อยๆเน่าลงเรื่อย ๆ ไม่มีใครสามารถหยุดมันได้ สิ่งที่จะทำให้มีชีวิตอยู่ได้คือ ให้คนที่รักดูดเลือดของคุณไปเรื่อยๆ .. ถ้าทำไม่ได้คำสาปนี้จะฆ่าคุณทิ้งซะ " 

 

อายาโตะหัวเสียแล้วบ่นว่านี้เป็นฝีมือของคาร์ล ไฮนซ์อีกแล้วรึเปล่าเนี่ย ? ตอนแรกเขาคิดว่ามันเป็นการล้อเล่นแต่พอได้ดูดเลือดของเราจริง ๆ แล้ว มันกลับเป็นเรื่องจริง .. อายาโตะที่ดูดเลือดของเราเข้าไป ทำให้เขาได้รับความเจ็บปวดมาก หน้าอกร้อนราวกับมีไฟมาลวก เราพยายามขัดขืนเพราะเห็นเขาทรมาน 

 

แต่เขาไม่ยอมให้เราหนี เขาจับเรามัดเอาไว้เพื่อไม่ให้หนีไปไหน ถ้าเขาทำไม่ทำแบบนี้เราก็จะตาย ถึงแม้เขาจะเจ็บปวดแต่เขาบอกว่า เขาจะทำตามใจของตัวเอง ถึงแม้เราจะไม่ยอมแค่ไหนก็ตาม เขาก็จะทำ ขืนพูดอะไรมากกว่านี้เขาจะทำตามใจตัวเองแล้วก็ไม่ฟังเขาพูดของเราอีกแล้ว เขาดูดเลือดของเราต่อไปถึงแม้จะทรมานมาก .. 

 

เขาบอกว่าอย่าเข้าใจผิด ที่เขาดูดเลือดเพราะเขาอยากดูดเลือดเท่านั้นเอง ชีวิตของเธอจะเป็นยังไงก็ช่าง .. ถึงจะตายก็ตายไปแล้วเป็นแวมไพร์ไปซะก็พอ .. การมีชีวิตอยู่ไม่มีความหมายอะไรสำหรับเขา .. แต่ว่าถ้าทำแบบนั้นคุณค่าของการมีชีวิตอยู่ของเธอก็จะหายไป เพราะว่าเราน่ะมีดีแค่เลือดอร่อยเท่านั้นแหละ .. อีกอย่างเขาไม่คิดจะดูดเลือดของแวมไพร์หรอก 

 

เขาบอกว่าเขารู้ว่าเรา รักเขา และถึงแม้เขาดูดเลือดของเราจนตาย เราก็คงรู้สึกดีใช่มั้ยล่ะ ? ก่อนที่เขาจะหมดสติไปเพราะความเจ็บปวดที่ได้รับจากการดูดเลือดของเรา เขาบอกว่า " คนที่จะสามารถทำอะไรเธอได้ตามใจชอบน่ะ .. มีแค่ฉันคนเดียวเท่านั้น " แล้วเขาก็สลบไป

 

(เข้าสู่ฉากความคิดอายาโตะ)

 

อายาโตะ : สุดท้ายแล้วตอนนั้นเขาก็ไม่ได้พูดออกไปตรงๆว่า .. เขาไม่ได้ทำไปเพื่อ "เลือด" เพียงอย่างเดียว .. 

 

★ Track 3 ★

 

เขาฟื้นขึ้นมาแต่หัวยังรู้สึกมึนๆและหน้าอกยังร้อนอยู่เลย เราจะเดินไปหยิบน้ำให้เขาดื่ม .. แต่ทว่าเราดันล้มลงไปและรู้สึกทรมานมาก เห็นแบบนั้นเขาก็เลยเรียกเราด้วยความเป็นห่วงและวิ่งมาหา

 

อายาโตะ : ชิชินาชิ ! เฮ้ .. ทำใจดีๆไว้นะ เฮ้ย .. ทรมานงั้นหรอ ? โธ่เว้ย .. ! ร้อนงั้นหรอ ? เข้าใจแล้ว .. อ้าปากสิ .. *ป้อนน้ำให้ทางปาก* โธ่เว้ย ที่ว่าต้องดูดพิษออกมันต้องดูดขนาดไหนล่ะ !? ไม่เข้าใจเลย .. ชิ .. ช่วยไม่ได้มีทางเลือกเดียวสินะ .. รอเดียวนะ .. ฉันจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นเดี๋ยวนี้แหละ .. พิษบ้าบอนั่นฉันจะดูดออกให้หมดเอง .. !

 

*เราเอามือจับอายาโตะ*

 

อายาโตะ : .. อะไรกัน มือนี่ .. อย่าพูดอะไรบ้าๆนะ ! ฉันพูดไปแล้วไม่ใช่หรอ ว่าฉันจะทำตามใจฉันเอง ! เข้าใจสักทีสิ !! .. หยุดมองฉันแบบนั้นสักที ! ถ้าขืนมองฉันด้วยสายตาแบบนั้นอีกละก็ .. จะเป็นยังไงไม่รู้ด้วยนะ ! .. ก็บอกอย่ามองไงล่ะ ! *ดูดเลือด* ใช่แล้วล่ะ .. ทำหน้าแบบนั้นแหละเหมาะกับเธอที่สุดแล้ว ไม่ต้องคิดอะไรทั้งนั้น .. 

 

*เราร้องไห้*

 

อายาโตะ : อย่าร้องน่า .. ไม่ใช่เรื่องน่าร้องสักนิด .. หรือว่ารู้สึกดีจนร้องไห้ ? งั้นจะทำให้มากกว่านี้อีก *ดูดเลือด* ก็บอกอย่าร้องไง .. ! ฉันน่ะเป็นแวมไพร์ที่เป็นอมตะนะ .. กะอิแค่พิษแค่นี้ .. 

 

แล้วเขาก็ดูดเลือดของเราต่อไป .. แต่ทว่าเราก็ทนเห็นสภาพทรมานของเขาไม่ไหวจึงผลักเขาและออกไปที่หน้าต่าง .. แต่ด้วยสภาพร่างกายของอายาโตะตอนนี้ทำให้เขาไม่มีแรงจะทำอะไรมากนัก .. เขายังปฏิเสธว่าเขาไม่ได้ทำตัวเข้มแข็งอยู่ เขาไม่ได้ทรมานอยู่ 

 

อายาโตะ : ยังไม่พอ .. มาให้ฉันดูดเลือดซะ .. ! จะให้ฉันพูดอะไรดีล่ะ ? รักหรือชอบ หรือฉันทำแบบนี้ไปเพราะเธอ .. เธอถึงจะพอใจรึไง !? โธ่เว้ย .. น่ารำคาญจริง ๆ เพราะงั้นถึงไม่เข้าใจมนุษย์เลยสักนิด ! เฮ้ .. กลับมานี้ .. มาหาฉัน ..! 

 

*เราเปิดหน้าต่าง*

 

อายาโตะ : เฮ้ย ! ทำอะไรของเธอน่ะ !? อย่าบอกนะว่า .. จะกระโดดลงไปน่ะ !? ยัยบ้า !! ถ้าเธอตายไปก็ไม่สามารถกลับมาได้อีกแล้วไม่ใช่รึไง ! 

 

*เราโดดลงไป* 

 

อายาโตะจับมือเราเอาไว้ได้ทันแต่ก็ไม่มีแรงดึงเราขึ้นมา .. 

 

อายาโตะ : หา ? ใครจะปล่อยล่ะ บอกแล้วไม่ใช่หรอ !? ฉันไม่คิดจะทำให้เธอเป็นแวมไพร์หรอกนะ ! ฉันไม่ปล่อยให้เธอตายหรอก ถ้าเธอจะตาย .. ฉันต้องเป็นคนฆ่าเธอเอง ! .. เธอเป็นของฉันไม่ใช่หรอ ! และวิญญาณของเธอก็เป็นของฉันเหมือนกัน .. ! โธ่เว้ย ไม่มีแรงเลย .. ! 

 

*มือของเรากับอายาโตะหลุดจากกัน*

 

เราได้ยินเสียงอายาโตะจากข้างบน .. 

 

อายาโตะ : .. !! ชิชินาชิ .. !! คนที่สามารถทำอะไรเธอได้ตามใจชอบน่ะ ! ในโลกนี้มีแค่ฉันเท่านั้น ! .. อย่าตายนะ .. ! อย่าตายนะ ! 

 

(เข้าสู่ฉากความคิดของอายาโตะ)

 

อายาโตะ : ร่างกายรู้สึกสั่นเทิ่มไปหมด .. ราวกับว่าถูกอะไรบาอย่างครอบงำไปทั้งร่างกาย .. และก็ได้รู้สึกถึงสิ่งที่เรียกว่า "ความกลัว" .. 

______________________________________________

 

★ Track 4 ★ (คำสาบานอันเป็นนิรันดร์)

 

*เสียงตกลงพื้น*

 

ดูเหมือนว่าอายาโตะจะกระโดดลงมาช่วยเราและเป็นเบาะรองเพื่อไม่ให้เราบาดเจ็บ .. แต่กลับกันทำให้ร่างของเขากระแทกกับพื้นแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นอะไรมาก (ยังไงก็แวมไพร์นี่เนอะ) เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่เห็นเราปลอดภัย เรากล่าวขอโทษกับเขา

 

อายาโตะ : ยัยบ้า .. ไม่ต้องมาขอโทษเลยนะ .. พอสักทีเถอะ .. อย่าดูถูกฉันให้มากนักนะ .. โธ่เว้ย .. ก็บอกว่าอย่าร้องไห้ไง .. *อายาโตะจูบเรา* ไม่มีแผลตรงไหนนะ ? ให้ตายสิ .. ถ้าอยากจะทดสอบฉันก็มีทางอื่นอีกเยอะแยะไม่ใช่หรอ ? 

 

แต่เราปฏิเสธเขาว่าเราไม่ได้อยากจะทดสอบอะไรเขาทั้งนั้น .. 

 

อายาโตะ : เธออยากรู้ถึงความรู้สึกที่แท้จริงของฉันใช่มั้ยล่ะ ? ฉันต้องทำยังไงเธอถึงจะพอใจล่ะ ? .. ว่าแต่ .. เธอนี่แค่ได้รับคำพูดก็พอใจแล้วงั้นหรอ ? .. เข้าใจสักทีเถอะว่าเจ้านายของเธอไม่ใช่คนซื่อตรง .. ป่านนี้แล้วจะมาให้เปลี่ยนตัวเองฉันทำไม่ได้หรอก .. แต่ถ้าเธอยังยืนยันที่จะต้องการแบบนั้นละก็ .. ฉันจะทำให้สักนิดก็ได้ 

 

เราไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดเท่าไหร่นักเขาเลยพูดต่อว่า

 

อายาโตะ : แต่งงานกับฉันซะ .. ถ้าทำแบบนั้นเธอคงจะรู้สึกอุ่นใจขึ้นใช่มั้ยล่ะ ? อีกอย่างเพื่อทำให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ก็มีแค่ทางนี้ทางเดียวเท่านั้น .. ถ้าถูกคนอื่นนอกจากคนที่รักดูดเลือดเธอก็จะตายทันที .. ใช่มั้ยล่ะ ? ถ้างั้นให้เธออยู่ข้างๆฉันไว้แหละดีที่สุด .. 

 

พอเขาเห็นเราเงียบไปเขาก็เลยถามต่อว่าจะไม่แต่งงั้นหรอ เราบอกไม่ใช่อย่างนั้น .. 

 

อายาโตะ : งั้นก็รีบๆให้คำตอบสักทีสิ ! นี่มันวัฒนธรรมของพวกมนุษย์แบบเธอไม่ใช่เรอะ คำขอแต่งงานแค่นี้เธอคงเข้าใจสินะ ? หรือว่า .. ? เป็นเพราะไม่มีแหวนงั้นหรอ ? ได้ยินมาว่าเวลาขอแต่งงานต้องมีเจ้านั่นด้วยสินะ .. งั้น เดี๋ยวเอามาทีหลังก็ได้ ! .. 

 

ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบประโยคเราก็เข้าไปกอดเขาด้วยความดีใจ.. เราก็ยังไม่ให้คำตอบเขา เขาก็เลยบอกว่าถ้างั้นคำตอบก็คือ Yes สินะ .. ก็คงต้องเป็นแบบนั้นเพราะเขารู้ว่าเรารักเขามาก .. เราก็เลยถามกลับว่าแล้วเขาล่ะรักเรามั้ย ? 

 

อายาโตะ : เมื่อกี้ก็พูดไปแล้วไม่ใช่รึไง ! .... เข้าใจแล้วน่า ! แค่พูดก็พอใช่มั้ย .. *กระซิบข้างหู* เธอน่ะ .. สำคัญที่สุดสำหรับฉัน .. ไม่ว่าจะต้องทรมานแค่ไหนก็จะไม่ปล่อยเธอไป สัญญาเลย .. ฉันรักเธอ .. 

 

ปรากฏว่าหลังจากที่เขาบอกรักเราคำสาปของกุหลาบสีดำก็หายไป 

 

 อายาโตะ : สุดท้ายแล้วเจ้าช่อกุหลาบนั่นเป็นฝีมือของพ่ออย่างทุกทีรึเปล่านะ ? .. เฮ้ .. ถ้าสบายดีแล้วก็ลงไปจากตัวฉันสักทีสิ .. จะอยู่บนตัวฉันไปถึงเมื่อไหร่ ? แต่แบบนี้ก็สะดวกดีนะ จะได้จูบเธอง่ายๆ .. *อายาโตะจูบเรา* ชิชินาชิ .. ฉันรักเธอ .. อยู่ด้วยกันตลอดไปนะ .. นี่ .. รีบๆเข้าบ้านแล้วไปต่อกันเถอะ .. ( ต่อกันบนเตียงสินะ 5+ // แอดมินหื่น ) 

 

อายาโตะก็อุ้มเราเข้าบ้านเขาบอกว่าเรื่องคนส่งดอกกุหลาบเอาไว้ก่อนเพราะว่าตอนนี้สิ่งที่สำคัญกว่าก็คือการทำให้เราเป็นเจ้าสาวของเขานั่นเอง .. ก่อนจะจบแทรคเขาบอกว่า นี่เป็นตัวตนของเขาตอนซื่อตรง มันจะไม่เป็นบ่อยนักหรอกเพราะงั้นให้มีความสุขกับมันไว้ซะละ .. แล้วก็จูบเรา .. 

 

อายาโตะ : " เพราะว่าค่ำคืนที่ไม่มีสิ้นสุดกำลังเกิดขึ้นยังไงล่ะ .. "

 

★ Track 5 ★ 

 

วันนี้เป็นวันแต่งงานของเรากับอายาโตะนั่นเอง ! 

 

อายาโตะ : ทำไมถึงกลายเป็นเรื่องใหญ่ไปได้ละเนี่ย .. ทั้งๆเป็นแค่เรื่องที่จะอาศัยอยู่กับมนุษย์ผู้หญิงคนหนึ่งแท้ๆ .. ต้องมาสาบานต่อหน้าคนอื่นแบบนี้มัน .. 

 

ทันใดนั้นเราก็เดินเข้าไปหาเขาในห้อง .. อายาโตะหันมามองเราในชุดแต่งงานด้วยเสียงที่อึ้งเล็กน้อย (อึ้งในความสวยละสินะ..)

 

อายาโตะ : ชิชินาชิ .. วะ .. ว่าไง .. หา ? ถามว่าใส่แล้วเหมาะมั้ย ? จะมาถามอะไรฉันล่ะ .. ฉันไม่สนอะไรแบบนั้นหรอก ว่าแต่ .. เธอต้องชมฉันในชุดทักซิโด้ก่อนสิ ! 

 

เราก็เลยชมเขาว่าหล่อมากๆเลย 

 

อายาโตะ : ใช่มั้ยล่ะ !? ไม่มีชุดไหนที่อายาโตะคนนี้ใส่แล้วไม่เข้าหรอก 

 

เราเข้าไปจัดเนกไทให้เขาใหม่ แต่เขานึกว่าเราจะเข้าไปจูบก็เลยตกใจ .. พอเขาเห็นชุดเราเขาก็เริ่มบ่น .. 

 

อายาโตะ : นี่เธอ ! ฟังให้ดีนะ วันนี้เป็นวันแต่งงานของเราสองคน มีทั้งเจ้าพี่น้องบ้าบอแล้วก็แขกที่ไหนก็ไม่รู้ที่ตาแก่ชวนมาอีก แล้วยังจะใส่ชุดที่เห็นผิวของเธอราวกับจะบอกว่า มาดูดเลือดฉันเถอะ แบบนั้นน่ะ ! 

 

เราก็เถียงว่ามันก็ไม่ได้โป๊อะไรสักหน่อย แต่เขาก็ยังไม่พอใจอยู่ดี เขาบอกว่าตอนนี้มันไม่เกี่ยวแล้วว่าจะ ใส่เหมาะหรือไม่เหมาะ แต่เลือดของเราพิเศษสำหรับแวมไพร์เพราะงั้นถึงจะใส่เหมาะก็ไม่เกี่ยวอยู่ดี .. (หึงก็บอก..) 

 

อายาโตะ : ถึงไม่มีชุดจะเปลี่ยนแต่เสื้อที่ใส่ปกติก็มีไม่ใช่รึไง ! ให้ตายสิ ..

 

แล้วอายาโตะก็ถอดเสื้อให้เราคลุมเอาไว้ด้านนอก .. เขาไม่สนหรอกว่า ชุดของเขาจะเป็นยังไง .. เพราะงั้นให้เราใส่เสื้อของเขาเอาไว้เพื่อปิดผิวของเรา .. 

 

อายาโตะ : อะไรทำหน้าแบบนั้นมีปัญหารึไง ! ชิ .. ให้คนอื่นเห็นทั้งไหล่ทั้งหลังของเธอแบบนี้ เธอรู้สึกดีนักรึไง ! คิดว่าฉันจะดีใจงั้นหรอ ! ฉันไม่ยอมหรอกนะ ! เธอเป็นของของฉันเพราะงั้นคนที่จะดูได้มีแค่ฉันเท่านั้น ! .. ไม่ใช่หรอ ? 

 

เรารู้สึกผิดก็เลยเข้าไปขอโทษเขา .. แต่เขาบอกมันสายไปแล้วเพราะงั้นจะทำโทษเราซะ .. อายาโตะก็เลยกัดตรงที่ๆสามารถเห็นรอยกัดได้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของให้คนอื่นเห็น เขาบอกว่าเขาได้ทำสัญลักษณ์เอาไว้บนตัวเราแล้วเพราะงั้นออกไปโดยไม่ต้องใส่เสื้อคลุมของเขาแล้วก็ได้นะ .. ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

 

อายาโตะ : .. หืม .. ดูเหมือนจะถึงเวลาแล้วสินะ .. ไปกันเถอะ .. ยื่นมือมาสิ .. พร้อมนะ ? อย่าปล่อยอีกเป็นครั้งที่สองล่ะ .. เอาเถอะ .. ถึงเธอคิดจะปล่อย .. ฉันก็ไม่ยอมให้ทำแบบนั้นหรอก .. *หัวเราะ* ฉันจะรักแค่เธอ .. เพียงคนเดียว .. ตลอดไป .. 

 

* เสียงระฆังแต่งงานดังขึ้น *

 

- The End -

______________________________________________

 

(ノ*゜▽゜*) อร๊างงง .. สมกับเป็นอายาโตะซามะ .. ขี้หึง ขี้หวง จอมบงการ แต่ก็น่าร๊าก เป็นยังไงกันบ้างคะ คำขอแต่งงานของอายาโตะคุง ฟินกันมั้ยเอ่ย ? แผ่นต่อไปจะเป็นของพี่ใหญ่บ้านมุคามิหรือคือ รุกิซัง นั่นเอง (ตัวอวยอีกแบ้ว) แล้วเจอกันรีวิวหน้าจ๊ะ .. 

 

- Credit : www.fb.com/dialoversth