คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #196 : # Diabolik Lovers : [ แปล ] Vampire (Good) Ending - ภาค MB # Laito '

# Diabolik Lovers : [ แปล ] Vampire (Good) Ending - ภาค MB # Laito '

★ ==【แปล】ฉาก Vampire [Good] End ของซาคามากิ ไรโตะ มาแบ้ว .. มีคนรีเควสของไรโตะก็เลยจัดให้หน่อย =.,= 
 

★ == โปรดอ่านตรงนี้ก่อน ..

- เรื่องนี้ไม่เหมาะสมกับเด็กต่ำกว่า 15 ปี

- นำไปใช้ "ได้โปรด" เครดิตให้ด้วย

- เครดิตแปลโดย www.fb.com/dialoversth

- หากมีจุดผิดพลาดขออภัย / แจ้งได้ค่ะ

- ไม่ได้แปลให้ทุกคำเป็นการสรุปแต่ประโยคให้

- ใน * คือเสียงเอฟเฟค

 

- ฉากพระจันทร์เต็มดวง -

 

รุกิ : ... เป็นแบบนี้ดีแล้วงั้นหรอครับ ?

คาร์ล ไฮนซ์ : ฉันก็รู้สึกไม่สบายใจเหมือนกันแต่เอาเถอะ .. อย่างไรก็ตามอีฟก็ได้เลือกอดัมแล้ว .. ถ้าพวกเขายอมรับชะตากรรมของตัวเอง .. สักวันหนึ่งทั้งสองคนก็จะให้กำเนิดสายเลือดใหม่ .. วันที่แอปเปิ้ลแห่งเอแดนจะสุกมันคงอีกไม่นานนัก .. 

รุกิ : ผู้ที่ได้รับความรักอย่างแท้จริง .. และมีหัวใจที่ผูกพันธ์กัน .. งั้นหรอครับ ?

คาร์ล ไฮนซ์ : ฉันก็หวังให้มันเป็นไปอย่างธรรมชาติปกติ .. เด็กคนนั้นตอนเด็กๆผ่านอะไรร้ายๆมาเยอะ .. ซึ่งฉันเองก็มีส่วนที่ต้องรับผิดชอบเช่นกัน .. การมาปรับความเข้าใจมองหน้าเข้าหากันมันเป็นเรื่องที่ยาก .. การเข้าไปยุ่งอาจจะทำให้โกรธซะมากกว่า

รุกิ : ...

คาร์ล ไฮนซ์ : เป็นอะไรไป รุกิ .. ?

รุกิ : ไม่เป็นอะไรครับ .. ผมแค่รู้สึกอิจฉานิดหน่อย .. ที่ท่านรักพวกเขามากขนาดนี้ ..

คาร์ล ไฮนซ์ : หึ .. นายนี่ยังเด็กนะ .. 

รุกิ : ท่านคาร์ล ไฮนซ์ .. จะไม่ไปดูพวกเขาให้แน่ใจหน่อยหรอครับ ? 

คาร์ล ไฮนซ์ : ปล่อยพวกเขาไปเถอะ .. เราไม่สามารถต่อต้านสายน้ำที่ไหลได้ .. กลับเอเดนกันเถอะ .. แล้วนายจะทำยังไงล่ะ ?

รุกิ : ผมจะทำอย่างที่ท่านพูดครับ .. 

 

- ฉากคิดในใจ -

 

การเปลี่ยนใครสักคนไม่ได้ทำกันง่าย ๆ .. แต่ทว่า .. ตราบใดที่ยังมีโอกาส .. มันก็ยังสามารถทำได้ง่าย .. แต่มันยากตรงที่เราจะทำยังไงให้เขาเปิดใจ .. 

 

- ฉากในเมือง -

 

ยุย : ( ไรโตะคุง .. อยู่ดีๆก็บอกไปเดทกันเถอะ .. ก็ดีใจอยู่หรอก .. แต่นี้เป็นการเดทครั้งแรกของฉัน.. รู้สึกประหม่านิดหน่อย .. ไม่สิประหม่ามากด้วย !)

 

- ฉากย้อนอดีต -

 

ไรโตะ : นี่ นี่ บิชจัง .. 

ยุย : หืม ? มีอะไรหรอไรโตะคุง .. ดูรีบ ๆ ชอบกล..

ไรโตะ : ผมนึกอะไรดีๆออกล่ะ ! ไปเดทกับผมกันนะ ! 

ยุย : เดท !? ทำไมอยู่ดีๆก็ ..

ไรโตะ : น่าสนุกออก ! 

ยุย : อืม .. ฉันก็คิดว่ามันน่าจะสนุกหรอกนะแต่ว่า .. ( ฉันคิดมากไปรึเปล่านะที่รู้สึกว่าเขาทำแบบนี้มันมีพิรุธแปลกๆ )

ไรโตะ : อะไรกันทำหน้าแบบนั้น .. นี่เธอกำลังสงสัยว่าผมวางแผนอะไรอยู่งั้นสิ ? 

ยุย : ไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย .. ทำไมถึงคิดว่าฉันสงสัยล่ะ ? 

ไรโตะ : .. ก่อนหน้านี้ ออกไปข้างนอกมากับโควคุงสินะ ? 

ยุย : อ๊ะ .. 

ไรโตะ : ไปกับเจ้านั้นได้แต่ไปกับผมไม่ได้งั้นหรอ ? 

ยุย : ไม่ใช่นะ .. ไม่ได้พูดสักหน่อยว่าจะไม่ไปน่ะ ..

ไรโตะ : งั้นก็ตัดสินใจแล้วเนอะ .. 

 

- จบฉากย้อนอดีตและเป็นฉากในเมือง -

 

ยุย : .. ฉันไม่เคยคิดว่าไรโตะคุงจะชวนไปเดทแบบนี้ .. ( รู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อย .. ก็เลยมาเร็วกว่าเวลานัด .. ) 

ไรโตะ : ยะโฮ ! บิชจัง ! มารอแล้วหรอ ?

ยุย : อ่า .. อื้ม .. แต่ก็ไม่นานหรอก .. ว้ายย !?

* ไรโตะดีดหน้าผากยุย *

ยุย : โอ้ย .. ! อยู่ดีๆมาดีดหน้าผากทำไมน่ะ !?

ไรโตะ : ทำใหม่อีกครั้งสิ ! อะฟุ .. ในเวลาแบบนี้สมควรพูดว่า "ไม่ได้รอเลยสักนิดค่า .. เพิ่งมาเมื่อกี้เอง " ไม่ใช่หรอ ? 

ยุย : ... แต่ว่าฉันไม่ได้มาเมื่อกี้นี่นา .. 

* ไรโตะดีดหน้าผากยุยอีกรอบ*

ยุย : โอ้ย .. มันเจ็บนะ ..

ไรโตะ : ผมพูดตลอดไม่ใช่หรอ ? ว่าต้องทำตามแบบพิธีที่ถูกต้องดีงามสิ .. 

ยุย : อุ ... ( ไอแบบแบบพิธีอะไรเนี่ยฉันก็เพิ่งรู้เป็นครั้งแรกเนี่ยแหละ .. )

ไรโตะ : เอาเถอะ .. งั้นเราไปกันเถอะ .. เอ้า ส่งมือมาสิ .. 

ยุย : เอ๊ะ ? 

ไรโตะ : ไม่ต้องมาเอ๊ะเลย .. ก็จูงมือกันน่ะสิ ..

ยุย : ...

ไรโตะ : เอ้า .. ไปกันเถอะ .. 

ยุย ( นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันเดินจับมือกับใครสักคนแบบนี้ .. หัวใจเต้นแรงไปหมด )

ไรโตะ : หัวใจเต้นตึกตักเลยนะ .. 

ยุย : กะ..ก็นี่เป็นครั้งแรกของฉันนี่นา ... 

ไรโตะ : ผมเข้าใจน่า .. คิดว่าผมไม่สามารถทายได้หรอว่าหัวใจของเธอเป็นยังไง .. ? ถ้าเรื่องแค่นี้ใจเต้นแรงขนาดนี้ .. ทั้งวันนี้เธอจะใจเต้นแรงอีกกี่ครั้งเนี่ย ? อะฟุ .. 

ยุย : .. เฮ้อ .. 

 

- ฉากในห้าง -

 

ไรโตะ : เอ้า ถึงแล้วล่ะ ! 

ยุย : ที่นี่ ..

ไรโตะ : เธอมากับโควคุงที่นี่แล้วก็ถ่ายรูปกันสินะ .. ? 

ยุย : อ๊ะ .. ตู้ถ่ายรูป .. อื้ม .. เขาพามาที่นี่น่ะ ..

ไรโตะ : หมอนั้น .. เอามาอวดผมใหญ่เลยล่ะ .. 

ยุย : อวด !?

ไรโตะ : ใช่แล้ว .. รู้สึกแย่มากๆเลยด้วย .. หงุดหงิดด้วย .. ยังไงก็ต้องเอาคืนให้ได้ ..

ยุย : ( ขะ..เขาจะทำอะไรกันแน่นะ .. )

ไรโตะ : ผมเองก็จะถ่ายรูปกับเธอแล้วก็เอาไปอวดเหมือนกัน .. 

ยุย : ถ่ายรูปก็ได้หรอกนะแต่ว่า .. ห้ามทำเรื่องแปลกๆนะ .. 

ไรโตะ : ฟุฟุ .. เรื่องแปลกๆนี่อย่างเช่นอะไรหรอ ? 

ยุย : ( เขาต้องคิดจะทำอะไรแน่ๆ ! ) ถึงแม้จะมีม่านแต่ข้างนอกคนก็เยอะแยะไปหมดเลยนะ .. ถ้าถูกเห็นเข้าล่ะก็ .. เดี๋ยวก็โดนจับหรอก .. 

ไรโตะ : บิชจังอยากทำอะไรที่ถูกจับสินะ .. บิชจังลามก .. 

ยุย : .. ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ..

ไรโตะ : ดูสิ ๆ ถึงคิวพวกเราแล้วนะ .. อะฟุ .. 

 

 

ยุย : ...หะ..ห้ามทำเรื่องอะไรแปลกๆเด็ดขาดเลยนะ ?

ไรโตะ : อะฟุ .. ครับ ๆ จะว่าไป .. ช่วยอธิบายคำว่าแปลกๆของเธอให้ผมเข้าใจหน่อยสิ ..

ยุย : ก็ .. 

ไรโตะ : นี่ .. เธอดูใกล้ชิดกับโควคุงมากเลยด้วย .. แต่ว่าเธอเป็นของผมใช่มั้ยล่ะ ? ถ้าพวกเราทำมากกว่านั้น ก็ไม่เป็นไรสินะ .. 

ยุย : ก็บอกว่าเรื่องแปลกๆน่ะ .. 

ไรโตะ : บอกผมทีสิ .. จูบเนี่ย .. แปลกหรอ ? สำหรับบิชจังน่ะ .. 

ยุย : จูบ .. 

ไรโตะ : โอ๊ะ .. มันจะถ่ายแล้วนะ .. นี่ .. อ้าปากสิ .. 

ยุย , ไรโตะ : *จูบกัน*

 

 

ยุย : อืม .. !!

ไรโตะ , ยุย : *จูบ*

 

* เสียงถ่ายรูป *

 

ไรโตะ : อะฟุ .. เรายังมีโอกาสอีกสองครั้งนะ .. เรามาจูบกันอีกเยอะๆเลยนะ .. 

 

 

ยุย : อื๋ออ .. ถ่ายแบบปกติก็พอ !! ถ่ายแบบปกติกันเถอะ ! ( ฉันอายนะ .. )

ไรโตะ : ไม่ได้ .. ถ้าแบบปกติก็เอาไปสู้หมอนั้นไม่ได้น่ะสิ .. 

ยุย : เอาไปสู้ .. นี้ไรโตะคุงทำแบบนี้เพื่อเรื่องแบบนั้นหรอ .. !? จะว่าไปไรโตะคุงไปคุยกับโควคุงตอนไหนน่ะ !? 

ไรโตะ : ก็ช่วยไม่ได้นี่นา หมอนั้นมันมายั่วผมนี่นา .. อะฟุ .. โอ๊ะ .. จะถ่ายรูปต่อไปแล้วนะ ? ต้องมองกล้องดีๆล่ะ .. 

 

 

ยุย , ไรโตะ : *จูบ*

ไรโตะ : หน้าของบิชจัง .. ดูเหมือนละลายไปเลยนะ .. ฟุฟุ

ยุย : ไม่ได้นะ .. ปล่อยเถอะ .. 

ไรโตะ : ไม่ปล่อยหรอก .. ต้องมากกว่านี้สิ .. ร่างกายของผมมันต้องการนี่นา .. 

ยุย : นั้นหมายความว่า .. ไม่ใช่แค่ร่างกายที่ต้องการ .. แต่เป็นความต้องการของตัวไรโตะคุงเอง .. ถ้าฉันคิดแบบนี้จะผิดรึเปล่านะ ? 

 

 

ไรโตะ : ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน .. ช่วงนี้ผมเพิ่งจะมาคิดน่ะ .. ในร่างกายของเธอเองก็มีตัวตนอีกด้านใช่มั้ยล่ะ ? 

ยุย : ...

ไรโตะ : ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะ .. ? ถึงแม้จะเป็นอีกตัวตนแต่ก็คือผม .. ถึงอย่างนั้นผมก็รู้สึกพิเศษกับเธอเหมือนเดิมนะ .. 

ยุย : ไม่ใช่นะ .. เรื่องนั้นก็ดีอยู่หรอก .. แต่สุดท้ายสิ่งที่ไรโตะมีความรู้สึกพิเศษด้วยน่ะ .. คือตัวตนจริงๆของฉันหรอ ? หรือว่าเป็นตัวตนอีกคนของฉันกันแน่ .. 

 

 

ไรโตะ : เรื่องแบบนั้นน่ะของง่าย ๆ .. ผมรักทั้งหมดของเธอนั้นแหละ .. 

ยุย : ... ! 

 

ไรโตะ : โอ๊ะ .. อ่า ๆ รูปสุดท้ายดูไม่รู้อะไรเป็นอะไรเลย .. เอ๋ .. เป็นอะไรไปบิชจัง .. ทำไมถึงอ้าปากล่ะ .. 

ยุย : เอ่อ .. ฉันไม่ได้คิดว่าไรโตะคุงจะพูดแบบนั้นออกมา ..

ไรโตะ : เอ๋ ? อะไรกันเล่า .. ทั้งร่างกายของเธอกับหัวใจของเธอ มันแยกกันไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ? เรื่องที่ร่างกายกับหัวใจจะแยกจากกันได้มันเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยสมเหตุผลสักเท่าไหร่เลย ..

 

ไรโตะ : นี่ หลังจากนี่ต้องทำอะไรต่อน่ะ .. เราต้องรอรูปมันออกมาหรอ .. ? 

ยุย : อื้ม .. แต่ก่อนหน้านั้นเราสามารถเขียนหรือแสตมป์ลงไปในรูปได้ด้วยนะ .. 

ไรโตะ : อ่า .. อันนั้นผมรู้ .. เรียกว่าการตกแต่งสินะ .. 

ยุย : อื้ม .. ( เมื่อกี้ .. หรือว่าไรโตะคุงจะยอมรับสิ่งที่หัวใจของตัวเองรู้สึกแล้วสินะ .. ? )

ไรโตะ : .. บิชจัง .. ไม่ตกแต่งมันหรอ ? 

ยุย : .. !! จะว่าไปรูปเมื่อกี้ลบทิ้งเถอะนะ !!

ไรโตะ : ไม่เอาหรอก ! ผมกดปุ่ม ok ไปแล้วด้วย .. แก้ไม่ได้แล้วละน๊า .. 

ยุย : เอ๋ !?

ไรโตะ : จะว่าไปไอ้การตกแต่งเนี่ยก็สนุกดีเหมือนกันนะ .. 

ยุย : เฮ้อ .. 

ไรโตะ : บิชจังไม่ทำหรอ .. ?

ยุย : ฝากไรโตะคุงทำก็แล้วกัน ..

ไรโตะ : หืม .. เมื่อก่อนผมก็คิดอยู่หรอกนะ .. แต่ว่าบิชจังเนี่ย .. ค่อนข้างเตี้ยนะ .. อ๊ะ .. ! ออกมาแล้ว .. 

ยุย : .. ค่อนข้างเตี้ย .. 

ไรโตะ : ดูสิ ๆ บิชจัง .. สุดยอดเลยเนอะ .. เป็นรูปที่ดูดีใช้ได้เลยนะ .. 

ยุย : พอ..เถอะ .. มันอายนะ .. 

ไรโตะ : อะฟุ .. เผชิญหน้ากับความจริงหน่อยสิ .. 

ยุย : บอกว่าพอแล้วน่า .. ! ไรโตะคุงอยากถ่ายไรโตะคุงก็ดูไปสิ .. ! 

ไรโตะ : อย่าพูดแบบนั้นสิ .. ผมแต่งรูปด้วยหัวใจของผมเลยนะ .. ดูมันสักหน่อยสิ .. 

ยุย : ทั้งที่ฉันอายอยู่แท้ ๆ .. เอ๋ !! อะไรกันเนี่ย !! 

ไรโตะ : น่ารักมั้ยล่ะ ? รู้สึกเป็นคู่รักเลยใช่มั้ย ฟุฟุ .. 

ยุย : ( สัญลักษณ์หัวใจเต็มไปหมดเลย .. มีคำว่าฉันรักเธออยู่ข้างบนด้วย .. ไรโตะคุงเนี่ยนะ !? ) 

ไรโตะ : ... ยุยจัง .. ผมรักเธอนะ .. ทั้งร่างกายและหัวใจของเธอ .. ทั้งเลือด .. และทั้งหมดเลย .. 

ยุย : ...

ไรโตะ : อะฟุ .. หน้าแดงแจ๋เลย .. ! ดูไม่ได้เลยน๊า .. 

ยุย : ( ไรโตะคุง .. ฉันเชื่อสิ่งที่เขาพูดเมื่อกี้ได้สินะ .. ไม่สิ .. เมื่อกี้ฉันเองก็รู้สึกเหมือนกัน .. เมื่อกี้น่ะเป็นคำพูดที่ออกมาจากใจจริง ๆ .. ) 

ไรโตะ : นี่ บิชจัง .. บิชจังชอบผมรึเปล่า ? 

ยุย : ... ชอบสิ .. 

ไรโตะ : ... บอกให้ดังกว่านี้สิ .. 

ยุย : ชอบสิ .. ! รักด้วย .. ( อื๋อ .. อายจังเลย )

ไรโตะ : เสียงดังกว่านี้สิ .. 

ยุย : ก็บอกว่า .. ชอบยังไงล่ะ !! ( เอ๊ะ ! ไรโตะคุง..ไปไหนแล้วล่ะ !? )

 

* ยุยวิ่งหาไรโตะ *

 

ยุย : ไรโตะคุงขี้โกง !! 

ไรโตะ : บิชจังผิดเองนะที่ตะโกนน่ะ .. ฟุฟุ 

ยุย : อายจังเลย .. หน้าฉันเหมือนไฟลุกเลยตอนนี้ .. 

ไรโตะ : หรอ ? ถ้างั้นเราไปที่ที่เย็นกว่านี้กันดีกว่า .. 

ยุย : เอ๋ ? ยังไม่กลับหรอ ? 

ไรโตะ : แน่นอนอยู่แล้วสิ ! เพิ่งจะมาเองนี่นา .. 

ยุย : ( ตอนนี้ชักเริ่มคิดว่าการมาถ่ายรูปเป็นข้ออ้างมาเดทซะแล้วสิ .. )

ไรโตะ : วันนี้มาเดทกันนะ .. ผมเลือกสถานที่ต่อไปที่จะไปแล้วล่ะ .. เอ้า ส่งมือมาสิ ..

ยุย : อ๊ะ .. 

ไรโตะ : จนกว่าฟ้าจะสาง .. ไปนู้นไปนี่ให้ทั่วกันเถอะนะบิชจัง .. ? 

ยุย : อื้ม !!

ไรโตะ : ต่อไปก็ไปทะเลกันเถอะ .. บิชจังบอกว่าร้อนอยู่พอดีเลยด้วยนี่ .. 

ยุย : เอ๋ !? ถ้าเดินไปมานิดหน่อยเดี๋ยวก็หาย .. 

ไรโตะ : จริงหรอ ? หน้าของเธอยังแดงแจ๋อยู่เลยนะ .. 

ยุย : เอ๋ !?

ไรโตะ : อีกอย่าง .. ผมคิดจะทำอะไรบางอย่างที่ทำให้รู้สึกร้อนขึ้นมาด้วยแหละ .. 

ยุย : ไรโตะคุง .. มันไม่เป็นเดทที่แปลกไปหน่อยหรอ ?

ไรโตะ : ไม่หรอกน่า .. เดทน่ะเป็นเรื่องที่ผู้หญิงกับผู้ชายเล่นอะไรลามกๆกันไม่ใช่หรอ ?

ยุย : เข้าใจผิดแล้ว !! 

ไรโตะ : ช่างเถอะน่า สำหรับผมก็มีความหมายแบบนั้นแหละ .. อ๊ะ จริงด้วย ..

ยุย : คราวนี้อะไรอีกล่ะ ? 

ไรโตะ : ผมคิดว่าจะให้เจ้านี่กับเธอน่ะ .. 

ยุย : เอ๋ !? นี่มัน .. แหวนนี่นา ! ทะ..ทำไมถึง ..

ไรโตะ : เดี๋ยวสิ ! ทำไมถึงต้องลุกลี้ลุกลนขนาดนั้นด้วยล่ะ .. อะฟุ

ยุย : จะไม่ให้ลุกลี้ลุกลนได้ไงล่ะ .. ! เรื่องแบบนี้น่ะ .. 

ไรโตะ : อะฟุ .. ดีใจมั้ย ?

ยุย : ขะ..ขอบคุณนะ ..

ไรโตะ : ผมได้ยินมาว่าสำหรับมนุษย์แล้วนี่เป็นทางที่บอกรักที่ง่ายที่จะเข้าใจ .. ไม่ใช่เพียงแค่คำพูดที่มาจากหัวใจที่ครุมเครือ .. โควคุงเป็นคนบอกผมน่ะ .. 

ยุย : ( ไรโตะคุงพยายามเข้าใจฉันและปรับตัวเพื่อฉันสินะ .. แค่นี้ก็พอแล้วล่ะ .. ) ขอบคุณมากจริงๆนะ .. ไรโตะคุง .. 

ไรโตะ : อะฟุ .. ถ้าจะขอบคุณก็ขอบคุณด้วยร่างกายสิ .. ถ้าทำแบบนั้นก็ง่าย ๆ น๊า ..

ยุย : โธ่ .. ! ไปกันใหญ่แล้ว .. ! 

 

- จบ Good End -

# แปลไทย : www.fb.com/dialoversth