คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #188 : # Diabolik Lovers : [ Spoil ] เนื้อเรื่อง & ฉากจบ「Ruki」# ภาค Dark Fate '

# Diabolik Lovers : [ Spoil ] เนื้อเรื่อง & ฉากจบ「Ruki」# ภาค Dark Fate '

(❁´▽`❁)*✲ﾟ* Spoiled ฉากจบทั้งสามแบบภาค Dark Fate ของ Mukami Ruki 

 

✿ SPOILER ALERT !

- แอดเป็นคนสรุปเองค่ะ จะเอาไปก็เครดิตด้วยนะ

- Credit : www.fb.com/dialoversth

- ผิดพลาดแจ้งได้ค่ะ

 

* ความเดิมคือคาร์ล ไฮนซ์ให้รุกิเลือกทางเดินว่าต้องการแบบไหน .. 

＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿＿

 

# Good End

 

รุกิเลือกที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ คาร์ลถามว่าตัดสินใจจะเผชิญหน้ากับความทุกข์ที่จะเข้ามาสินะ รุกิตอบว่าถ้าสามารถมีอนาคตที่จะชีวิตอยู่กับนางเอกได้ไม่ว่าจะเจอความทุกข์แบบไหนเขาก็ไม่เกี่ยง อีกอย่างการที่เขาได้อยู่กับเธอไม่มีทางจะมีทุกข์ได้หรอก .. คาร์ลสั่งให้เขายื่นมือทั้งสองข้างไปให้และทำอะไรสักอย่าง .. ทำให้รุกิตกใจมาก นั่นก็คือ ร่างกายของเขาเริ่มมีอุณหภูมิขึ้น คาร์ลได้พรากชีวิตอันเป็นอมตะของรุกิไป เขาบอกว่าเขาอภัยให้รุกิจากนี้ก็ขอให้อยู่กับมนุษย์ที่รักและตายไปด้วยกัน 

 

รุกิกลายเป็นมนุษย์แล้วแต่ถึงอย่างนั้นพวกโคว บอกว่าไม่ว่าจะเป็นยังไงพวกเราสี่คนพี่น้องก็เป็นเหมือนเดิมอยู่ดีไม่ต้องห่วงพวกเขาหรอก ขอให้มีชีวิตอยู่กับยุยเพื่อตัวเองซะ หลังจากยุยกับรุกิไป คาร์ลก็บอกว่าไอ้เรื่องความทุกข์อะไรเมื่อกี้เนี่ยเขาโกหก .. 

 

→ ตัดมาด้านรุกิกับยุย

 

ทั้งสองคนก็หวานกันไม่แคร์สื่อใครทั้งนั้น =.,= รุกิบอกว่าเขาจะไม่ทำให้ยุยเสียใจที่ต้องเลือกมาใช้ชีวิตกับเขาแน่นอน เขาจะทำให้เธอมีความสุข

 

→ เวลาผ่านไป

 

ยุย : ว้าว ! รุกิคุงดูสิ ท้องฟ้าสวยจังเลย 

รุกิ : เฮ้ ! อย่าวิ่งสิ สภาพแบบนั้นยังจะวิ่งอีก 

 

 

รุกิ : วันนี้รู้สึกว่าท้องฟ้าสวยงามมากกว่าท้องฟ้าวันไหนๆเลย .. 

ยุย : ทำไมล่ะ ? 

รุกิ : นี่เธอรู้แล้วแต่แกล้งถามใช่มั้ยเนี่ย ? 

ยุย : ก็อยากฟังนี่นา ..

รุกิ : เป็นเพราะมีเธออยู่ยังไงล่ะ .. ท้องฟ้าก็เลยสวยงามมากขึ้น เป็นเพราะมีเธอ .. ทำให้ฉันรู้สึกเติมเต็มขนาดนี้ .. เธอเป็นทั้งความสุขและความหวัง

รุกิ : ถ้าเป็นสิ่งที่เธอปรารถนา ฉันจะกระซิบคำบอกรักให้เธอฟัง .. เพราะงั้นช่วยแสดงใบหน้าอันงดงามนั่นให้ฉันเห็นตลอดไปทีนะ .. ไม่คิดเลยว่าวันที่จะมีวันที่ฉันได้ยืนเคียงข้างกับเธอใต้ท้องฟ้าสีครามอันแสนงดงามนี้ .. ความรู้สึกอันอบอุ่นนี้ .. คือความสุขสินะ .. ถ้าฉันไม่ได้พบกับเธอละก็ .. ฉันก็ไม่มีวันได้รับรู้ความรู้สึกพวกนี้เลย .. ขอบคุณนะ ยุย .. เพราะมีเธออยู่ .. ฉันจึงสามารถได้เห็นท้องฟ้าและโลกใบนี้งดงามมากขนาดนี้ .. เธอเป็นเหมือนความหวัง .. ถ้ามนุษย์ไม่มีความหวังก็ไม่สามารถอยู่ต่อไปได้ .. เพราะงั้น .. ฉันจะไม่ยอมห่างจากเธอเป็นครั้งที่สองอีกแล้ว ฉันอยากจะมีชีวิตอยู่ไปกับเธอและตายไปพร้อมกัน 

ยุย : อื้ม .. ฉันก็เหมือนกัน .. ฉันสาบานว่าจะอยู่กับรุกิคุงตลอดไป .. ไม่ว่าจะเวลาไหนก็ตาม

รุกิ : สาบาน .. งั้นหรอ ? ถ้างั้นไหนๆก็เป็นพิธีแล้ว .. ฉันก็จะสาบานรักให้เหมือนกับที่เป็นมนุษย์

รุกิ : ตราบเท่าที่มีชีวิตอยู่ .. ฉันขอสาบานว่าจะรักเธอ .. ไม่ว่าจะในยามแข็งแรง .. ป่วย .. มีความสุข .. เศร้า .. ยากจนหรือรวย ตราบใดที่ฉันมีชีวิตอยู่ฉันจะรักเธอตลอดไป .. แล้วเธอล่ะ .. ยุย ? 

ยุย : แน่นอน ฉันก็สาบาน .. ฉันจะรักรุกิคุง .. รักรุกิคุงตลอดไป .. 

 

* จูบสาบาน * 

_____________________________________________________

 

# Normal End

 

รุกิเลือกที่จะรับการลงโทษ เขาบอกว่าถึงแม้จะหนีไปแค่ไหนยังไงก็ตามก็ต้องได้รับการลงโทษอยู่ดี .. แทนที่จะใช้เวลารอมันมาหา เราก็รับมันซะตรงนี้เลยดีกว่า .. พวกยูมะ โคว อาซึสะไม่เห็นด้วย แต่ยุยกลับบอกว่าเธอเข้าใจ .. คาร์ลบอกว่าเขาจะพรากอนาคตของรุกิไป .. 

 

 

โคว ยูมะ : รุกิ .. !

 

รุกิขอร้องบางอย่างกับยุยเป็นคำขอสุดท้าย .. นั่นก็คือขอร้องให้ยุยดูแลพวกโควด้วย .. เพราะพวกเขาต้องคอยมีคนดูแล ยุยสัญญาว่าเธอจะอยู่กับพวกโคว หลังจากนี้ไป .. 

 

* รุกิหายไป *

 

 

ยุย : .. จนถึงวาระสุดท้ายก็ยังจะเป็นห่วงคนอื่นอยู่อีก ..

 

ถึงแม้ยุยจะเสียใจแต่นี่เป็นสิ่งที่รุกิเลือกและเธอก็ยอมรับมัน 

 

→ เวลาผ่านไป

 

ยุยอาศัยอยู่กับพวกมุคามิที่เหลือ โควและยูมะก็ยังทะเลาะกันบนโต๊ะอาหารเช่นเดิม พวกเขายังทำตัวตามปกติ พอยุยเดินไป พวกเขาก็คุยกัน .. ถึงแม้ยุยจะดูสบายดีแต่จริงๆแล้วข้างในใจของเธอคงยังเจ็บปวดอยู่ พวกเขาทำได้แค่เฝ้าดูแล และรอจนกว่าวันที่ยุยจะตายไปเท่านั้น .. 

 

→ ยุยเข้ามาในห้องรุกิ 

 

ยุยบอกว่าสุดท้ายเธอก็กลับมาห้องนี้ .. ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่สามารถก้าวเดินไปข้างหน้าต่อได้ เธอมาที่ห้องรุกิเพราะว่า เวลาอยู่ในห้องนี้มันเหมือนกับเธอได้อยู่กับรุกิ .. 

 

ยุย : รุกิคุง .. รุกิคุง .. อยากเจอจังเลย .. 

___________________________________________________

 

# Bad End
 

 

รุกิเลือกที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป และยอมรับความทุกข์ที่จะเข้ามาในชีวิต .. ทั้งสองคนกลับมาที่บ้านมุคามิ อาศัยอยู่ด้วยกันสองคน รุกิบอกว่าถึงแม้พวกโควอยากจะมาอยู่ด้วยเขาก็ปฏิเสธเพราะว่า .. ไม่อยากให้ใครมาขวางช่วงเวลาของพวกเขาทั้งสองอีกแล้ว .. 

 

รุกิถามถึงสภาพร่างกายว่าเป็นยังไงแล้วบ้าง เธอบอกว่าเธอไม่เป็นอะไรแล้ว ถึงจะเหนื่อยง่ายแต่ร่างกายก็ไม่ได้หนักเหมือนเหมือนก่อนแล้ว รุกิก็เลยบอกว่า " ถ้างั้นจะทำอะไรก็ไม่มีปัญหาแล้วสินะ ก่อนหน้านี้ฉันอดทนเพราะร่างกายของเธอยังไม่ดีนะ ฉันอยากจะสัมผัสเธอจะแย่แล้ว ..ไม่ว่าจะเจอความทุกข์แบบไหนก็ยอมถ้าฉันได้สัมผัสเธอแบบนี้ .. " 

 

→ เวลาผ่านไป 

 

พวกโควมาเยี่ยมที่บ้านแต่ยุยสภาพร่างกายไม่ค่อยดีเลยมาอ้วกในห้องน้ำ .. โควเห็นว่ามันนานเกินไปเขาก็เลยมาตามในห้องน้ำ .. พอโควเห็นสภาพนางเอกก็นึกอะไรขึ้นมาได้ .. ทันใดนั้นรุกิก็เข้ามา โควหัวเราะและแซวรุกิว่าไอ้ที่ว่าความทุกข์เนี่ยมันคืออะไรกันน๊า แล้วก็หันมาบอกยุยว่า ให้คุยกับรุกิให้ดีล่ะ .. 

 

→ ตัดฉากมาในห้องยุย

 

( รุกิ : เป็นห่วงของสำคัญมันผิดตรงไหน ?)

ยุยกำลังจัดข้าวของอยู่ซึ่งพอรุกิเข้ามาเห็นแบบนั้นเขาก็ดุยุยทันที เขาไม่อยากให้ยุยทำอะไรมากนัก ถ้าบอกเขาเขาก็จะทำให้เอง เขาสั่งให้เธอไปนอนซะ ยุยก็แอบบ่นว่าถ้ากังวลแบบนี้มันก็เหงานะ เพราะช่วงนี้รุกิคุงไม่ค่อยจะสัมผัสเธอเลย รุกิบ่นว่าในสถานการณ์แบบนี้อย่ายั่วเขาให้มากนักสิ (สรุปก็คือยุยกำลังท้องอยู่นั่นเองจ๊ะ)

 

→ เวลาผ่านไป

 

เด็กที่เกิดมาชื่อว่า ’ อดัม ' เขาโชว์ดอกไม้ที่บานแล้วที่เขาปลูกเองให้กับยุยและรุกิดู รุกิแนะนำว่าให้ไปปลูกในสวนเพราะว่ามันจะทำให้มันโตมากกว่านี้ รุกิตามอดัมออกไปในสวน อดัมโดนหนามแทงที่นิ้ว รุกิเลยถามว่าไม่หิวเลือดบ้างเลยหรอ อดัมบอกว่าไม่เลย เพราะมันไม่อร่อย 

 

อดัม : ก่อนหน้านี้แม่เองก็โดนหนามแล้วก็เลือดไหลผมก็เลยเลียให้ แต่รสชาติมันแย่มากๆเลย

รุกิ : .. !

อดัม : ...มันอร่อยหรอพ่อ ? ถ้าผมโตขึ้นมันจะอร่อยมั้ยนะ 

 

→ ตัดมาที่ระเบียง

 

หลังจากยุยส่งอดัมเข้านอน เขามายืนคิดอะไรบางอย่างที่ระเบียง ยุยรับรู้ได้ว่ารุกิกำลังคิดอะไรอยู่ .. 

 

(ขอสปอยล์เนื้อหากลางเรื่องเล็กน้อยไม่งั้นจะงง .. คือว่ามีอยู่ช่วงหนึ่งที่ยุยต้องไปอยู่กับชินเพื่อช่วยรุกิและอาซึสะนั่นเองค่ะ ในตอนนั้นก็คง ..)

 

ยุย : กำลังคิดเรื่องที่เด็กคนนั้น .. มีสายเลือดของต้นตระกูล ..ใช่มั้ย ? 

รุกิ : .. ! เธอเองก็รู้หรอ ?

ยุย : ก็เด็กคนนั้นพูดว่า เลือดของฉันมันไม่อร่อยนี่นา .. ถ้าเด็กคนนั้นเป็นแวมไพร์จริงๆก็คงไม่ใช่แบบนั้นใช่มั้ย ?

รุกิ : .. !

ยุย : ขอโทษนะ รุกิคุง ..

รุกิ : หยุดนะ ! อย่าขอโทษ .. อย่าขอโทษ .. ตอนนั้นสินะ .. ถ้าเป็นแบบนั้นเป็นความผิดของฉันเอง .. เพื่อฉันเธอถึงต้อง ..

ยุย : รุกิคุง .. ฉันกับเด็กคนนั้นไม่อยู่จะดีกว่ามั้ย ? 

รุกิ : อะไรนะ ?

ยุย : ก็รุกิคุงเจ็บปวดใช่มั้ยล่ะ ถ้างั้น ..

รุกิ : อย่าพูดอะไรบ้าๆนะ ! เธอไม่ผิดอะไร เด็กคนนั้นก็เหมือนกัน .. เด็กคนนั้นไม่มีบาปอะไร เด็กคนนั้นเรียกฉันว่าพ่อ เพราะงั้นพ่อของเด็กคนนั้นก็คือฉัน .. ฉันไม่เป็นอะไร ฉันรักเธอและเด็กคนนั้น .. จะไม่มีอะไรเปลี่ยนไป .. ไม่มีอะไร .. เปลี่ยนไป .. 

 

→ เวลาผ่านไป

 

พวกโควมาเยี่ยม อดัมเองก็ดูดีใจมากๆก็เลยขอพ่อไปเล่น .. ก็ดูเป็นครอบครัวที่มีความสุขดี .. 

 

ตัดฉากมาในห้องนอนรุกิ .. รุกิพาอดัมเข้านอน เขามองหน้าอดัมที่กำลังหลับแล้วก็คิดว่าถ้าพลังของต้นตระกูลตืนขึ้นมา แล้วต้องการตัวยุยขึ้นมา ในตอนนั้นเขาจะปกป้องยุยได้มั้ยนะ ? เขากำลังกลัวลูกของตัวเองอยู่ รุกิตั้งใจจะฆ่าอดัมซะ .. แต่ว่าเขาก็ทำไม่ลง รุกินึกถึงคำพูดของคาร์ลว่า ชีวิตจะมีความทุกข์เข้ามามากมาย นั่นก็คือเรื่องนี้เองสินะ 

 

รุกิ : ฝันดีนะอดัม .. ลูกที่แสนน่ารักของฉัน

 

→ ต่อมา

 

อดัมเอาดอกไม้ที่ปลูกมาให้ยุยแล้วบอกว่าเขาโตขึ้นเขาจะแต่งงานกับแม่ เพราะเขารักแม่มาก ๆ เลย แต่ยุยบอกว่าไม่ได้หรอก เพราะมีพ่ออยู่แล้ว อดัมบอกว่าถ้างั้นจะอดทน ตอนนี้เขายังเอาชนะพ่อไม่ได้ 

 

รุกิ : อื้มลูกจะต้องเก่งกว่าใครแน่ๆ .. 

ยุย : งั้นไปตรงนั้นกันดีกว่าอดัม .. 

*ยุยกับอดัมเดินไป*

รุกิ : ใช่แล้วล่ะ .. รีบๆแข็งแกร่งขึ้นไวๆ และ รีบๆมาฆ่าฉันซะ ..ถ้าแบบนั้นความทุกข์นี้ก็จะจบลงสักที แต่ถึงแม้จะถึงวันนั้น ฉันก็ไม่ยอมมอบยุยให้ใครทั้งอดัมและต้นตระกูล .. ฉันจะพายุยไปยังสถานที่ที่ไม่มีใครสามารถแย่งยุยไปได้ .. สถานที่นั่นก็มีอยู่ที่เดียวใช่มั้ยล่ะ .. ในตอนที่จะไปยังสวรรค์ .. ฉันจะพาเธอไปด้วยกัน .. ด้วยมือข้างนี้นี่แหละ .. อีฟคนเดียวของฉัน .. 

____________________________________________________

 

(≧∇≦)/ คนอื่นว่าไงไม่รู้ค่ะ แต่แอดชอบ Bad End มากเลย 5+ รู้สึกว่ารุกิภาคนี้จะทำออกมาได้ดีมากๆ สมแล้วที่อันดับพุ่งขึ้นไปเป็นที่สาม 

 

# Credit : www.fb.com/dialoversth