คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #175 : # Diabolik Lovers : [ Spoil ] เนื้อเรื่อง & ฉากจบ「Kanato」# ภาค Dark Fate '

# Diabolik Lovers : [ Spoil ] เนื้อเรื่อง & ฉากจบ「Kanato」# ภาค Dark Fate '

( ﾟ▽ﾟ)/【Spoiled ฉากจบภาค Dark Fate】ของ Sakamaki Kanato น้องขอบตาดำของเรานั่นเอง 

 

「SPOILER ALERT !」

- แอดเป็นคนสรุปเองค่ะ จะเอาไปก็เครดิตด้วยนะ

- Credit : www.fb.com/dialoversth

- ผิดพลาดแจ้งได้ค่ะ

 

** ความเดิมคือคานาโตะสามารถล้มพ่อของตัวเองได้และได้รับพลังของพ่อมา 

______________________________________________

 

❣ Good End ! 

 

หลังจากคาร์ลตายก็ทำให้เอเดนเริ่มพังทลายลง พวกเขาหนีออกมาจากเอเดน .. แต่มันไม่ใช่แค่นั้น .. คาร์ลจัดงานเลี้ยงขึ้นมาเพื่อรวมเหล่าปิศาจ เพราะงั้นตอนนี้พวกที่อยู่ในปราสาทก็ตายกันไปเยอะ มีแวมไพร์กลุ่มหนึ่งเดินมาหาพวกคานาโตะและยุย พวกเขาถามว่านี้มันเรื่องอะไรกันแน่ ที่ปราสาทถล่มมันเหมือนเป็นเพราะพลังของคาร์ล ไฮนซ์แน่ ๆ 

 

ขณะที่แวมไพร์คนหนึ่งจะเข้ามา คานาโตะที่ควบคุมพลังที่ได้รับมาไม่ได้ก็เผลอใช้พลังไปโดยไม่ได้ตั้งใจ .. ทั้งสองคนหนีไปยังถ้ำแห่งหนึ่ง ถึงอย่างนั้นก็ดูเหมือนถ้ำจะถล่มลงมาอีก คานาโตะบอกว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในโลกปิศาจอาจจะเป็นฝีมือของเขาเองก็ได้ .. 
 

 

เพราะพลังของพ่อที่ได้รับมาที่อยู่ในตัวเขามันกำลังอาละวาด สักพักพวกเขาก็ได้ยินเสียงพวกแวมไพร์ก็ออกตามล่าคานาโตะ .. คานาโตะสั่งยุยไม่ให้เข้ามาใกล้เขา 

 

คานาโตะ : ทั้งๆที่คิดว่า .. ได้รับพลังที่สามารถปกป้องเธอมาได้แล้วแท้ ๆ .. ทั้งๆที่คิดว่าผมจะสามารถมอบความสุขให้เธอได้ในอ้อมแขนของผมแท้ๆ .. ผมกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เธออยู่ในอันตรายไปซะได้ ! 

 

แล้วพลังของคานาโตะก็เริ่มอาละวาด ทำให้ยุยโดนลูกหลงไปด้วย ทำให้คานาโตะเริ่มร้องไห้ออกมา .. แล้วก็บอกว่า .. เธอไม่สามารถกอดเข้าได้อีกแล้ว แต่ยุยบอกไม่ใช่หรอก เธอเดินเข้าไปหาคานาโตะ 

 

คานาโตะ : ยะ .. อย่าเข้ามานะ ! ผมน่ะ ..!

 

→ เข้า CG 
 

 

คานาโตะ : ผมจะทำให้เธอบาดเจ็บแท้ ๆ .. 

ยุย : คานาโตะคุง .. เห็นมั้ย .. ฉันสามารถกอดคานาโตะคุงได้อยู่นะ ..เพราะงั้นอย่าเศร้าไปเลยนะ

คานาโตะ : ยุยซัง ..

 

*เสียงพลังเวทมนตร์* 

 

ยุย : อึก ..

คานาโตะ : อา ... 

ยุย : ไม่เป็นอะไร . ไม่มีอะไรหรอก แค่ความเจ็บทางร่างกายน่ะมันเล็กน้อยนิดเดียวถ้าเทียบกับความเจ็บปวดในใจของคานาโตะคุง เพราะงั้นคานาโตะคุง .. ขอร้องล่ะ .. ช่วยกอดฉันที ..

คานาโตะ : เธอ .. อ่า .. คนแบบเธอนี่มัน .. 

 

 

คานาโตะ : เพราะเธอเป็นแบบนี้ยังไงล่ะ ผมถึงได้ ..

 

ทันใดนั้นพวกกลุ่มแวมไพร์ที่ตามล่าคานาโตะก็ตามมาเจอ พวกเขาบอกว่าจะปล่อยให้คานาโตะมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้ 

 

คานาโตะ : ผมจะคิดแต่เรื่องเธอเท่านั้น .. เพราะงั้นเธอก็คิดแต่เรื่องผมซะนะครับ .. ถ้าทำอย่างนั้นพวกเราจะสามารถอยู่ด้วยกันได้ตลอดไป .. ไม่เป็นอะไรนะครับ .. ไม่ต้องกลัวเจ้าพวกนั้นหรอก เธอแค่อยู่ในอ้อมกอดของผมก็พอ .. นี่ยุยซัง .. ผมจะมีชีวิตต่อไปเพื่อเธอ .. เพราะงั้นช่วยอยู่ข้างๆผมนะครับ .. ตลอดไป .. ตลอดไป .. อยู่ข้างๆผมตลอดกาล .. ถ้าทำได้ช่วยสาบานกับผมทีนะครับ 

ยุย : อื้ม .. สาบานสิ คานาโตะคุง ว่าฉันจะอยู่ข้างคานาโตะคุงตลอดไป ..

*เสียงอะไรบางอย่างถล่ม*

คานาโตะ : ขอบคุณครับ .. ความรักนี้ .. จะอยู่ตลอดไป ..

 

- The End -

 

** เอ๊ะ .. เดี๋ยวนะ !? จบแบบเนี่ย ? - -* .. สรุปจบยังไงทั้งคู่ตายไหมหรืออะไรยังไงก็ไม่รู้สินะ 

______________________________________________

 

❣ Normal End ! 

 

คานาโตะได้รับพลังจากพ่อมาและได้ไปช่วยพี่น้องของเขาออกมา แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ดูเหมือนจะเปลี่ยนไปจากเดิม .. 

 

ในบ้านซาคามากิ คานาโตะไม่พอใจที่พวกอายาโตะไม่ทำตามคำพูดของเขา ยุยคิดว่าหลังจากวันนั้นมาคานาโตะก็เริ่มแปลกไปเรื่อยๆ เขาอาละวาดปาข้าวของ 

 

อายาโตะ : พอสักทีเถอะ คานาโตะ เดิมทีทำไมพวกเราต้องทำตามคำสั่งของแกด้วย

คานาโตะ : คิดจะต่อต้านผมหรอ ?

* คานาโตะใช้พลังทำร้ายอายาโตะ *

อายาโตะ : อ๊าก .. 

ไรโตะ : อายาโตะคุง ! 

ยุย : คานาโตะคุงพอเถอะ

คานาโตะ : นี่เธอปกป้องอายาโตะหรอ ? เธอเป็นพวกเดียวกับผมไม่ใช่หรอ ? พอ .. พอกันที .. !

 

แล้วคานาโตะก็วิ่งไป ไรโตะบอกว่าตอนที่ไปช่วยพวกเขาก็ดูจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้นบ้าง อายาโตะบอกว่าไม่รู้หรอกนะว่าได้รับพลังมาจากพ่อหรืออะไรแต่ทำแบบนี้มันก็แค่เด็กชัดๆ .. 

 

คานาโตะเริ่มสับสนกับตัวเองว่าสิ่งที่เขาทำมันผิดตรงไหน .. เขาสมควรจะทำอะไรกับพลังที่ได้รับมาดีที่อยู่ตรงหน้ามีเพียงความมื่ดมิด ไม่ว่าจะไปทางไหนก็เจอแต่ความมืด .. 

 

คานาโตะที่อยู่ระเบียงก็เริ่มเพ้อหาเทดดี้อีกครั้ง .. ยุยเข้าไปหาเขาในห้องก็เจอกับ คานาโตะกำลังร้องไห้หาเทดดี้อยู่ ยุยบอกว่า เทดดี้ไม่อยู่ตั้งนานแล้วนะ เขาบอกว่าเธอโกหก เขาเอาไปซ่อนเพราะอิจฉาเทดดี้ใช่มั้ย 

 

ปรากฏว่าคานาโตะความทรงจำเสื่อมรวมไปถึงลืมเรื่องของยุยด้วย .. เอาแต่เพ้อเรื่องเทดดี้ ถ้าไม่มีเทดดี้เขาก็นอนไม่ได้ .. ยุยก็เลยบอกว่าถ้างั้นนอนกับเธอมั้ยล่ะ ? 

 

→ เข้า CG
 

 

คานาโตะเริ่มใจเย็นลง .. แต่ก็ยังพูดถึงเรื่องเทดดี้ว่าเป็นสิ่งสำคัญ แล้วก็รู้สึกว่ามีใครบางคนที่เป็นเหมือนเทดดี้เหมือนกัน .. ถึงแม้จะเคยเจอเธอเป็นครั้งแรกแต่เธอก็อบอุ่นดีนะ เขาขอร้องว่าถ้าเขาตื่นขึ้นมาช่วยไปหาเทดดี้กับเขาได้มั้ย ยุยตอบตกลง และเขาก็หลับไป .. 

______________________________________________

 

❣ Bad End ! 

 

คานาโตะที่ได้รับพลังจากพ่อมา ไม่มีสิ่งใดที่เขาไม่สามารถทำได้อีกแล้ว และเขาก็จะสามารถปกป้องเธอได้ .. 

 

คานาโตะเข้ามาหายุยในห้องครัว เธอคิดว่าไหนๆก็ได้อยู่ด้วยกันครบหน้าพี่น้องแล้วก็เลยคิดจะทำอาหารอร่อย ๆ แต่พวกอายาโตะกลับบอกไม่ต้องการ เธอก็เลยจะทำทาโกะยากิที่อายาโตะชอบเผื่อว่าจะให้พวกเขามารวมตัวกันได้ 

 

พอคานาโตะได้ยินแบบนั้นเขาจึงไปหาอายาโตะที่ห้องนอน .. แล้วก็ฆ่าอายาโตะซะ ในโทษฐานที่ทำให้ยุยซังของเขาเดือดร้อน พอออกมาจากห้องก็เจอกับไรโตะ คานาโตะก็ฆ่าไรโตะอีกคน .. เขาบอกว่าไรโตะเองก็ชอบทำให้นางเอกเดือดร้อน ทีนี้สิ่งที่จะทำให้เธอเจ็บปวดก็หายไปอีกอันแล้ว .. แล้วก็จะทำให้เธอมีความสุขได้สินะ ..

 

ยุยได้ยินเสียงบางอย่างก็เลยไปที่ห้องนั่งเล่น .. เธอก็พบกับร่างที่แน่นิ่งของพี่น้องซาคามากิทุกคน .. (ยกเว้นคานาโตะ) ยุยเธอคิดว่าอุตสาห์ได้อยู่ด้วยกันแล้วแท้ ๆ .. ใครนะที่ทำแบบนี้ ทันใดนั้นคานาโตะก็โผล่มาแล้วบอกว่า มีเรื่องดีๆจะบอกแต่เธอคงเห็นมันแล้วสินะ เขาบอกให้เธอดูดีๆ สิ ทุกคนตายไปหมดแล้ว 
 

 

ยุยถามว่าเขาเป็นคนทำงั้นหรอ คานาโตะตอบว่าใช่ ในตอนนี้พวกเขาก็เป็นเหมือนแมลงที่ไม่มีพลังอะไรเลย สามารถฆ่าได้สบายๆ

 

ยุย : ทำไมทำแบบนี้ล่ะ ?

คานาโตะ : ก็ปกป้องเธอยังไงล่ะครับ ..

ยุย : ... ! 

คานาโตะ : ทำไมต้องทำหน้าเหมือนร้องไห้แบบนั้นด้วยล่ะ ? ไม่เข้าใจเลย .. เธอต้องดีใจสิที่สิ่งที่ทำให้เธอเจ็บปวดหายไป .. ผมอยากให้เธอดีใจถึงอย่างนั้น .. 

ยุย : คานาโตะคุง .. ทำเพื่อฉันสินะ .. (ถ้าเป็นอย่างนี้ละก็ ..) .. เป็นความผิดของฉันเอง .. 

คานาโตะ : ต้องให้ผมทำยังไงถึงจะปกป้องเธอได้ล่ะ ! 

ยุย : คานาโตะคุง .. ฆ่าฉันซะสิ .. 

คานาโตะ : ให้ผมฆ่าเธอ ?

ยุย : อื้ม .. ถ้าขืนเป็นแบบนี้ต่อไปทั้งชีวิตฉันต้องเจ็บปวดทรมานแน่ๆเพราะงั้น .. 

คานาโตะ : ครับ .. 

*คานาโตะบีบคอยุย*

คานาโตะ : ทรมานรึเปล่าครับ มีความสุขรึเปล่าครับ ถ้างั้นก็หัวเราะออกมาสิ .. 

ยุย : คา .. โตะ .. ระ .. รัก ..

คานาโตะ : ไม่ต้องกังวลนะ ผมก็จะตามเธอไปเหมือนกัน .. อ่า .. ทีนี้โลกใบนี้ก็สมบูรณ์แบบแล้ว .. 

*ยุยตาย*

คานาโตะ : *หัวเราะ* 

 

- The End -

______________________________________________

 

(･∀･○) .. No comment กับฉากจบคานาโตะค่ะ 

 

# Credit : www.fb.com/dialoversth