ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

    ลำดับตอนที่ #108 : # Diabolik Lovers : [ แปล ] Short Story ; วันเกิด 3 แฝดบ้าน Sakamaki ' [100%]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.15K
      7
      22 มี.ค. 57

    # Diabolik Lovers : [ แปล ] Short Story ; วันเกิด 3 แฝดบ้าน Sakamaki ' 



    Credit ภาพ Arakunae
     
    นี้เป็นเรื่องราวในคืนหนึ่งในบ้านซาคามากิ .. คานาโตะเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นด้วยสายตาที่คาดหวังอะไรบางอย่างและพูดว่า 
     
    "ไหนเค้กละครับ?"
     
    ในขณะนั้นในห้องนั่งเล่น ก็มีอายาโตะที่กำลังพยายามถอดเชือกรองเท้าของเขาอยู่ และไรโตะที่กำลังดูวิดีโอที่เขานำกล้องไปแอบซ่อนรอบๆโรงเรียน พวกเขาทั้งสองเงยหน้าขึ้นมาด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความรำคาญ
     
    "หา? ฉันไม่เห็นเค้กของแกหรืออะไรเลยนะ"
     
    "ไม่ใช่เค้กของผมครับ .. ของพวกเรา .."
     
    "คานาโตะคุง .. นี้ไปซื้อเค้กมาให้พวกเราหรอ .. ว้าว ! แปลกจังเลยนะ "
     
    "ทำไมผมต้องทำอะไรแบบนั้นด้วยล่ะ? ของแบบนั้นน่ะ ถึงแม้ผมจะต้องตาย ผมก็ไม่มีเหตุผลจะทำแบบนั้นเลยสักนิด .. เข้าใจผิดแล้วล่ะครับ .. 'เค้กวันเกิด' อยู่ที่ไหนคือสิ่งที่ผมถามต่างหาก"
     
    ไรโตะและอายาโตะชะงักไปเล็กน้อย
     
    "อ่า - .. นั้นสินะ นี้ถึงวันเกิดพวกเราแล้วหรอ ? "
     
    "นี้สนใจเรื่องแบบนี้ด้วยหรอ .. อย่างไรก็ตาม ฉันน่ะจำมันไม่ได้เลยด้วยซ้ำ อาจจะเป็นวันพรุ่งนี้ .. หรือ วันนี้ หรือมะรืนกันนะ .. ฉันแค่คุ้นๆว่ามันอยู่ในเดือนนี้แค่นั้นเอง .. "
     
    หลังจากที่เขาฟังคำพูดของทั้งสอง คานาโตะดูช็อกไปเลย .. ถึงแม้วันจะต่างกัน ฝาแฝดทั้ง 3 คนก็ตัดสินใจว่าจะฉลองวันเกิดด้วยกันในวันที่อยู่ตรงกลาง คือวันเกิดของคานาโตะนั้นเอง .. 
     
    "ไม่อยากจะเชื่อเลย .. นี้มันเป็นวันเดียวในปีที่พวกเราจะได้กินเค้กวันเกิด ไม่ใช่หรอ ? ถึงแม้ผมจะดูไม่สนใจมันเท่าไหร่ แต่ผมน่ะนอนไม่หลับเป็นอาทิตย์เลยนะ ! แต่พวกนายกลับจำไม่ได้ ! "
     
    "อ่าาา - เสียงดังชะมัด อย่าตะโกนแบบนั้นสิ "
     
    "นี้ .. ไหนล่ะเค้กน่ะ !? ใหญ่ ๆ ที่เต็มไปด้วยครีมสดๆกับสตรอเบอร์รี่อยู่ข้างบนน่ะ !"
     
    "... มันไม่ได้อยู่ในตู้เย็นหรอ หืม ? อายาโตะคุง เห็นมันบ้างไหมล่ะ ?"
     
    "ฉันก็เพิ่งบอกไปไม่ใช่หรอว่าไม่เห็นน่ะ .. แกน่าจะไปถามเจ้าแว่นสี่ตานั้นมากกว่าเรื่องแบบนี้น่ะ ...."
     
    หลังจากจบบทสนทนาเล็กน้อย อายาโตะกับไรโตะก็เงียบไป .. และถอนหายใจออกมา ทุกปี เค้กก้อนใหญ่จะเตรียมเอาไว้สำหรับฝาแฝดทั้ง 3 คนในวันเกิด ถ้าไม่มีละก็ คานาโตะจะร้องคร่ำครวญและร้องไห้ตลอด ส่วนในวันเกิดสุบารุก็จะมีเนื้อก้อนใหญ่เตรียมเอาไว้ สำหรับวันเกิดเรย์จิก็จะมีชาชั้นดี ในวันเกิดชูก็จะเตรียมเนื้อเสต็กที่ใส่ยาพิษลงไป [เรย์จิเป็นคนเตรียมให้น่ะคะ .. ]
     
    เรย์จิเป็นคนจัดการมันทั้งหมด .. อย่างไรก็ตาม .. หลัง ๆ มานี้เรย์จิมักจะออกไปเก็บสมุนไพรในที่แปลกๆ และไม่มีใครรู้ ดังนั้นเขาจึงไม่ค่อยอยู่บ้านเท่าไหร่นัก .. จึงไม่มีเค้กในวันนี้ .. 
     
    "..คานาโตะ ฟังนะ !"
     
    "ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่รอคอยเค้กเหมือนกันแต่ว่า .."
     
    "ปีนี้น่ะ .. มันไม่มีเค้กวันเกิด"
     
    "...เอ๋?"
     
    ทันทีที่ได้ยินสิ่งที่อายาโตะบอก .. ดวงตาของคานาโตะก็เริ่มมีน้ำตาทะลักออกมา .. 
     
    "ไม่ .. มี .. เค้ก ?"
     
    "ใช่แล้ว .. .. อ๊ะ ! แต่ว่านายไม่คิดหรอว่าปีนี้น่ะจะมีสิ่งที่ดีกว่าเค้กอีกนะ .. "
     
    "ฮึก .. ดีกว่า .. ?"
     
    "ใช่แล้ว ทั้งหวานกว่าครีมสด .. สีแดงสดกว่าสตอเบอร์รี่ ... สิ่งที่พวกเราชอบกันมาก .. "
     
    ในขณะที่ไรโตะพูดเขาก็เลียริมฝีปากของตัวเอง .. และมีเสียงคนเดินเข้ามาที่ที่พวกเขาอยู่ ..
     
    "อายาโตะคุง คานาโตะคุง ไรโตะคุง ! สุขสันต์วันเกิด !"
     
    ทั้งสามคนหันไปมองยุยที่โผล่มาอย่างเงียบ ๆ .. ไม่ได้ระวังตัวเลยสักนิด ยุยวางกล่องใหญ่ที่เธอถือมาลงบนโต๊ะ
     
    "เรย์จิซังบอกฉันให้เตรียมเค้กเอาไว้น่ะ ฉันก็เลยสั่งทำเป็นพิเศษ เค้กร้านนี้อร่อยมากเลยนะ ! ฉันว่าพวกเราน่าจะเอาเทียนวางบนเค้กแล้วก็ตัดมันออก แต่ว่า .. "
     
    "อะฟุ .. ตอนนี้พวกเราอยากกินอะไรที่อร่อยมากกว่านั้นน่ะ รู้มั้ยว่าคืออะไร ?"
     
    "ใช่แล้วล่ะ .. ก่อนจะกินเค้ก การได้ดื่มเลือดของเธอก่อนมันไม่เลวเลยล่ะ .."
     
    "พวกเราจะฉลองโดยใช้เลือดของเธอ .. มันเป็นวันเกิดของพวกเราดังนั้น ไม่มีปัญหาสินะ ?"
     
    "เอ๋!?"
     
    ยุยถูกดึงตัวเข้าไปหาพวกเขา อายาโตะอยู่ตรงกลางระหว่างขาของเธอ คานาโตะที่หน้าอก และ ไรโตะจับมือทั้งสองข้างของเธอขึ้นเหนือหัว [เป็นการทำงานเป็นทีมเวิร์กจริงๆนะ -.,-]
     
    "ตะ..แต่ว่าฉันให้ทั้งสามคนในเวลาเดียวกัน .. มันเป็นไปไม่ได้หรอกนะ .."
     
    "ยอมแพ้ก่อนจะลองทำอะไรสักอย่างเนี่ย ไม่ดีเลยน๊า บิชจัง"
     
    "ยังไงซะ เราก็ต้องใช้เธออยู่แล้วถึงแม้เธอจะไม่เข้ามาก็เถอะนะ .."
     
    "หึหึ .. ยังไงก็ดีกว่า 4 คนไม่ใช่หรอ ? ชิชินาชิ .."
     
    เขี้ยวของทั้งสามคนฝังลงไปที่ร่างกายของยุย .. ขาอ่อน ต้นคอและข้อมือ .. 
     
    ในขณะที่พวกเขาดูดเลือด พวกเขาไม่สนเสียงร้องของเธอเลยสักนิด .. คืนนี้เพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น .. พวกเขาไม่ได้สนใจเค้กที่สั่งทำมาพิเศษอะไรเลย .. ทั้งสามก็ยังจมดิ่งไปกับเธอ .. 

    Credit : https://www.facebook.com/dialoversth
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×