ลำดับตอนที่ #103
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #103 : # Diabolik Lovers : [ แปล ] Short Story ' ใช้เวลาด้วยกันตลอดไป ; Reiji ' [100%]
# Diabolik Lovers : [ แปล ] Short Story : Spending Life together
Sakamaki Reiji
เป็นเรื่องสั้นหลังจบ Vampire End ของภาค More blood ของรูท ซาคามากิ เรย์จิ
จาก MORE,BLOOD Stellaworth booklet
Credit เพจ : https://www.facebook.com/dialoversth
เป็นเรื่องสั้นหลังจบ Vampire End ของภาค More blood ของรูท ซาคามากิ เรย์จิ
จาก MORE,BLOOD Stellaworth booklet
—ผมประหลาดใจที่ผมพบว่าตัวเองต้องได้รับการเยียวยาจากผู้หญิงคนหนึ่ง ...
“ให้ตายสิ เจ้าชูนั้น .. ”
ผมเปิดประตูทางเข้า
"เกิดอะไรขึ้นงั้นหรอเรย์จิซัง?"
"ไม่มีอะไรมาก เขาแค่มาเปลี่ยนบัญชีรายชื่อของคนรับใช้ที่ผมอุสาห์สรุปมาอย่างดีแล้ว ตามใจชอบน่ะสิ"
ผมกำลังถอดเสื้อโค๊ดออกขณะพูด แต่เธอก็มาช่วยผม และนำมันไปแขวนไว้
"ดูเหมือนว่าเธอจะทำตามคำแนะนำของฉันสินะ."
"อื้ม ฉันเริ่มคุ้นเคยกับมันแล้วล่ะ !"
เธอบอกขณะที่เธอเริ่มทำอาหาร
มันหลายเดือนแล้วที่พวกเราย้ายมาที่แมนชั่นนี้ ผมกังวลนิดหน่อยเกี่ยวกับการเริ่มชีวิตใหม่ของเราทั้งสองคน ..
อย่างที่ผมกลัวไว้ มันค่อนข้างมีปัญหานิดหน่อย .. อย่างเช่น เธอทำผิดพลาดหลายๆอย่างในบางครั้ง
เมื่อมันเกิดขึ้น ผมก็เตือนเธอ แล้วผมก็แสดงความโกรธออกไปด้วย ถึงอย่างนั้นผมก็ไม่ทำให้มันไปถึงจุดที่ทำให้เธอ
เจ็บปวดหรือทำลายความสัมพันธ์ของเรา
" ดีมาก ผมกำลังคิดว่าเธอคงถูกขัดขวางแล้วเธอก็คงยกเลิกทำแบบนี้ไป เมื่อเราอยู่ที่บ้านซาคามากิ "
ขณะที่ผมพึมพัม ย้อนอดีตอยู่นั้นเธอก็เอียงหัวของเธอไปด้านข้างเล็กน้อย
"มีอะไรงั้นหรอ?"
" ไม่มีอะไร ผมแค่พูดว่า ผมช่วยเธอจากความโง่ที่เป็นธรรมชาติของเธอนั้น "
ผมอธิบายด้วยรอยยิ้ม ถึงแม้อย่างนั้นผมก็ชอบทุกอย่างในชีวิตประจำวันแบบนี้
เธออาจจะหัวไม่ดีและทำอะไรที่ผมไม่ชอบ อย่างไรก็ถามผมก็ต้องของคุณมันที่ทำให้ชีวิตของพวกเรามาในทางที่ถูก
ผมเชื่อว่ามันช่วยผมได้ทุกครั้งเมื่อผมเหนื่อยกับเจ้าชูบ้านั้น
ผมจะไม่ยอมรับมันเด็ดขาดถึงแม้ปากของผมจะฉีกออกจากกันก็ตาม แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง ปรากฎว่าผมได้รับ
การรักษาจากเธอ .. ด้วยการมีเธออยู่ข้าง ๆ
แต่ว่า .. แล้วเธอล่ะ ? คำถามนี้อยู่ในใจของผมมานานมาก ขณะที่ผมกำลังเดินไปรอที่โต๊ะอาหารนั้น อุปกรณ์ทุกอย่าง
ก็ถูกเตรียมไว้บนโต๊ะแล้ว
นั้นเป็นเหตุผลว่าทำไมผมถึงรู้สึกดีขึ้นมา
ไม่นานนักเธอก็กลับมาพร้อมกับถาดที่เต็มไปด้วยอาหาร
ทุกอย่างได้จัดลงบนโต๊ะซึ่งเห็นได้ชัดว่าทำอาหารออกมาแต่ละจานนั้นประณีตและใช้เวลามากในการเตรียม
เธอต้องเตรียมพวกนี้เป็นชั่วโมง แล้วก็มารอผม ..
"…เธอคิดยังไงกับการเป็นอยู่ตอนนี้บ้าง?"
"หืม?"
ที่ผมถามออกไปนั้นทำให้เธอสงสัย
"หมายถึงอะไรหรอเรย์จิซัง?"
" ผมกำลังถามว่า เธอน่ะใช้เวลาทำอาหารแบบนี้ ดังนั้นผมก็เลยสงสัยว่าคุณจะเบื่อรึเปล่ากับเวลาว่างที่มากเกินไป "
ตามที่ผมพูดออกไป เธอยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยนและพูดว่า
"ฉันไม่ได้ทำพวกนี้เพราะฉันมีเวลาว่างหรอกนะ"
"…? แล้วทำไมถึง .. ?"
"ไม่สังเกตุเลยหรอคะ? เป็นเพราะฉันต้องการให้เรย์จิซังมีความสุขยังไงล่ะ "
เธอนั่งลงบนเก้าอี้
"แล้วเธอเบื่อรึเปล่ากับการอยู่ที่นี้?"
"แทนที่จะเบื่อ ฉันรู้สึกว่าฉันมีความสุขกับมันมากกว่า .. ฉันรู้สึกว่ามันรู้สึกดีที่ได้ทำสิ่งที่ทำให้คนที่รักผ่อนคลายได้
คำพูดของเธอทำให้ผมประหลาดใจ
ผมไม่อยากจะเชื่อว่าความคิดของเธอก็เหมือนกับผม
"แล้ว เราจะกินกันเลยดีไหม ? วันนี้ฉันทำเนื้อย่างด้วยล่ะ ฉันจะมีความสุขมากเลยถ้ามันถูกปากเรย์จิซัง"
"……"
ผมหยิบมีดและส้อมขึ้นมาก่อนจะหั่นเนื้อนั้น .. เธอกำลังมองผมกินอยู่
.. มันทำออกมาดีมาก อย่างไรก็ตามเธอก็ยังสู้เขาไม่ได้อยู่ดีล่ะนะ
ด้วยเหตุผลบางอย่าง ตอนที่ผมเคี้ยวมัน ผมรู้สึกค่อยๆผ่อนคลาย
ผมสงสัยว่าทำไมผมถึงยิ้มออกมา ขณะที่ผมคิดนั้น ผมก็รู้สึกว่าเธอกำลังจ้องมองมาที่ผม
"…อืม .. เป็นยังไงบ้าง ?”
"โอ้, ผมดีใจมากเลยที่มันหารสชาติอร่อยได้น่ะนะ " [ปากกับใจไม่ตรงกันเลยนะยะ]
"…! เอาเถอะ, ผมคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ถึงแม้ทักษะการทำอาหารของคุณจะด้อยกว่าผมเยอะก็ตาม "
"ขอบคุณนะ เรย์จืซัง"
ผมเกลียดคำพูดแบบนั้นจัง .. อย่างไรก็ตาม ผมเริ่มเชื่อในเรื่องแบบนี้แล้วล่ะ ... เชื่อว่านี้คือสิ่งที่เรียกว่า "ความสุข"
Credit เพจ : https://www.facebook.com/dialoversth
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น