คลังเก็บของ【 Diabolik Lovers】แปลไทย ★

ลำดับตอนที่ #101 : # Diabolik Lovers : [ แปล ] Short Story : ถ้าเราอยู่ด้วยกัน.. # Shuu '

——✲ﾟ [ Re-Translated ]  เรื่องสั้นของแถมภาค More blood จากร้าน Stella ของ Shu จ้า (เนื้อหาต่อจากฉากจบภาค MB ในเกม) 

 

✿ SPOILER ALERT !

- ใครเครดิตกันด้วยนะจ้ะ

- ผิดพลาดแจ้งได้งับ

_________________________________

 

** ปล. เรื่องราวเป็นเรื่องราวต่อจากที่ชูพายุยออกมาจากบ้านซาคามากิแล้ว

 

— ในค่ำคืนหนึ่งของเมืองเล็ก ๆ ที่สามารถยินเสียงคลื่นทะเลอย่างชัดเจน 

 

' นายไม่เหมาะกับทะเลหรอก ' 

 

เคยมีคนบอกกับเขาเอาไว้แบบนั้น เพราะงั้นจึงได้เลือกที่นี่ .. กลิ่นกระแสน้ำในทะเลมีความเป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร มันต้องใช้เวลาสักหน่อยในการทำตัวให้ชินกับมัน

 

อีกทั้งลมที่พัดมาก็ทำให้รู้สึกเหนียวเหนอะหนะไปทั้งตัว ในส่วนของอาหารก็แน่นอนว่าส่วนใหญ่ก็เป็นอาหารทะเล ซึ่งเขาไม่ค่อยถูกปากกับมันสักเท่าไหร่เลย 

 

" เฮ้อ .. "

 

เขาถอนหายใจพร้อมกับมองออกไปยังนอกหน้าต่าง เขาอาจจะคิดผิดก็ได้ที่เลือกที่จะมาอยู่ในสถานที่ที่ไม่เหมาะกับตัวเองกับเธอสองคนแบบนี้ จนเผลอคิดว่าตัวเองก็หัวดื้อรั้นไม่เบาเลยเหมือนกัน แต่เอาเถอะ คิดไปมันก็มีแต่เรื่องน่ารำคาญทั้งนั้น 

 

ตราบใดที่ตั้งใจจะมาอยู่ที่นี่แล้วก็ต้องมีแต่ต้องอดทนต่อไปเท่านั้น ถึงแม้จะคิดแบบนั้น แต่กลับกันแล้วมันก็เป็นความจริงที่ต้องยอมรับเท่านั้น .. 

 

' นี่เขาทำอะไรอยู่กันแน่? '

 

พอคิดดูแล้วถึงแม้การตัดสินใจมาที่นี่เป็นการทำร้ายตัวเองก็ตามแต่ในเมื่อเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้วคงจะปฏิเสธมันไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะเขาถอนหายใจหลายครั้งทำให้เธอที่กำลังนอนพักอยู่ข้าง ๆ ลุกตัวขึ้นมาจากเตียง 

 

" ทำให้ตื่นรึเปล่า ? "

 

" ... "

 

เธอไม่ได้ตอบอะไรออกมาแต่ดูท่าทางของเธอเหมือนจะกำลังคิดอะไรอยู่

 

" .. ? "

 

พอเขามองกลับไปด้วยความสงสัย เธอก็มองกลับมาที่เขาด้วยสายตาที่มุ่งมั่นจะทำอะไรสักอย่าง 

 

" ชูซัง ! เราออกไปตอนนี้เลยดีกว่าค่ะ "

 

" หา ? "

 

" อย่างที่คิดเลยชูซังแค่อยากจะหนีจากมันเท่านั้นใช่ไหมล่ะค่ะ "

 

ในขณะที่พูดเธอก็ลุกขึ้นจากเตียง เดินไปเปิดตูเสื้อผ้าและถอดชุดนอนออกเพื่อจะเปลี่ยนเสื้อเป็นชุดไปรเวทธรรมดา

 

" เฮ้ .. ที่บอกว่าจะออกไปเนี่ย คิดจะออกไปไหน ? "

 

" ออกตามหายูมะ .. ไม่สิ ออกตามหาเอดการ์ยังไงล่ะคะ ! "

 

" นี่เธอพูดบ้าอะไรของเธอเนี่ย "

 

ถึงแม้เขาจะพูดแบบนั้นตอบกลับไป เธอก็ไม่ยอมหยุดเปลี่ยนเสื้อสักที 

 

" นี่ .. "

 

" ไปกันเถอะค่ะ ชูซัง ! ออกไปตอนที่ยังไม่สว่างนี่แหละ .. "

 

" เธอจะไปตามหาที่ไหน ? ร่องรอยหรือเบาะแสของเจ้าพวกนั้นน่ะ มันไม่หลงเหลืออยู่เลยสักนิดเดียว "

 

เขารู้ดีว่าถึงแม้จะพูดเรื่องแบบนี้ให้ฟังมันก็หยุดความตั้งใจของเธอไม่ได้หรอก แต่ว่าการที่จะออกไปเดินแบบไร้จุดหมายในความมืดแบบนี้มันค่อนข้างไม่สมควรสักเท่าไหร่ 

 

" ชูซัง เร็วเข้าสิคะ ! "

 

" รอเดี๋ยวสิ .. "

 

เขาลุกขึ้นยืนอย่างไม่ค่อยเต็มใจนักและเดินเข้าไปหาเธอใกล้ ๆ 

 

" ฉันไม่รู้นะว่าเธอกำลังเข้าใจผิดอะไรอยู่ แต่ฉันไม่ได้คิดเรื่องเจ้าหมอนั่นอีกต่อไปแล้ว "

 

" เอ๋ ? " เธอทำสายตาไม่เข้าใจ

 

" ฉันแค่ไม่ชินกับการอยู่ในเมืองนี้เท่านั้น ยังไงฉันก็เป็นแวมไพร์ที่เติบโตและอยู่ในสภาพแวดล้อมที่รอบข้างเป็นป่า มันก็เท่านั้นเอง "  

 

มันจะค่อนข้างน่ารำคาญถ้าเธอเข้ามาขัด เขาจึงตัดสินใจพูดออกไปให้หมดภายในรอบเดียว เมื่อได้ยินแบบนั้นเธอจึงมองเขาด้วยความสงสัย

 

" ถ้ามันเป็นสิ่งที่ชูไม่ชอบ แล้วทำไมถึงเลือกมาอยู่ที่นี่ล่ะ ? " 

 

" มันแน่นอนอยู่แล้วไม่ใช่รึไง ? ก็เพราะว่าที่นี่เราสองคนจะได้อยู่กันอย่างสงบไม่มีใครมารบกวนได้สักระยะนึงยังไงล่ะ คงไม่มีใครคิดหรอกว่าฉันจะมาอยู่แถวทะเลแบบนี้ "

 

หลังจากพูดออกไปทั้งหมด เขาก็เข้าไปสวมกอดเธอทำให้หน้าของเธอซุกอยู่บริเวณหน้าอกของเขา 

 

" .. ! "

 

" อย่าบอกนะว่าไม่เคยคิดเลยเหรอว่าเหตุผลทุกอย่างจะเป็นแบบนี้ ? แต่ก็คงไม่แปลกหรอกที่จะคิดแบบนั้น ฉันเองเป็นฝ่ายที่ไม่เคยพูดอะไรให้เธอฟังเลย " 

 

เขาเพิ่มแรงกอดเธอที่กำลังขยับตัวไปมาให้แนบแน่นกว่าเติม

 

" ดีใจรึเปล่า ? "

 

" ก็ .. ก็ดีใจอยู่หรอกค่ะ .. "

 

" ไอ้ท่าทางแบบนั้นมันอะไรกัน หืม ? "

 

ท่าทางการพูดที่ดูเหมือนกำลังประหม่าของเธอมันทำให้เขาหลุดขำออกมา เขาค่อย ๆ สูดกลิ่นของสายลมยามค่ำคืนที่พัดเข้ามาจากทางด้านหน้าต่าง ถ้าจะพูดง่าย ๆ ก็คือ สถานที่แห่งนี้กลายเป็นสถานที่ที่อยู่แล้วสบายใจนั่นเอง ตราบใดที่มีเธออยู่เคียงข้าง .. เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว 

 

ตราบใดที่เธออยู่ที่นี่ .. เขาก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว .. 

_________________________________

 

หวานเลี่ยนจริง ๆ ค่ะยอมใจ T^T 

 

Credit : https://www.facebook.com/dialoversthai