คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1/25%
แสแในยามบ่ายแ่ๆอเมือหลวยัร้อนแรเหมือนมีพระอาทิย์ึ้นแ่ันสัสิบว แ่ร่าอหิสาวรูปร่าผอมบานูีเียวลับเินสะพายระเป๋าผ้าสีรีมออไปทาะเป็นสีน้ำาลเพราะวามเ่าที่ผ่านารัมาหลายปีรอเท้าผ้าใบสีาว็เ่นันไม่้อพูถึเสื้อเิ้สีาวพอีัวับาเผ้าสีำสนิท นั่นเลยยิ่ทำให้หิสาวที่เินฝ่าแัเหมือนับเินมทุ่ลาเวนเอร์เล่นลับเน้นให้เห็นอย่าัเนว่าเธอไม่ไ้าวสวยหุ่นีอะไรเลยนอาะมี็แ่รูปร่าผอมบาอมโร็เท่านั้นเอแล้วหายิ่มอย้อนาที่เธอเพิ่เินพ้นออมานั่นึย้ำั
'โรพยาบาลเริสิน'
ในย่านสีลม-สาทร
"อย่าเพิ่วิัวลมาไปนะรับุเือนาลารแพทย์สมัยนี้เรามีวิวันาารมาว่าเมื่อสมัย่อนเยอะมาทั้ยาและวิธีรัษาหาุิมาและัวลำลัใที่ะสู้ับโรอุมันะิลบและไม่เป็นผลี่อัวุเอนะรับ"
เสียเือนอหมอบาำยัแว่วอยู่ในหัวสมออันื้อและมึน
'รัษา'อย่านั้นหรือ?...
นาเินเือนเธอยัพยายามบริหารมันแทบายให้พอินพอใ้นรบไปในแ่ละเือนแล้วนี่...
้อรัษา!....
แ่ิทามัน็ิ้วยโ่รวนนับร้อยเส้นแล้ว เพราะอะไรนะหรือ ็เพราะำว่า 'เินไม่พอะิน' อย่าไรล่ะ
เือนาลนึถึสมาิที่หมู่บ้านารเหะ (ออนุาไม่ระบุื่อโราร)
ที่แ่ละนรออยเินเือนาเธอันทั้นั้นเริ่มายายสนมยายวัย76ปีอเธอที่ถึะพอทำนมไทยโบราายพอ่าับ้าวในแ่ละมื้อไ้บ้าไม่ไ้บ้า็ามสัารและอายุ นายประเทือบิาวัย54ปีอีพนัานับรถบรรทุสิบแปล้อที่บันั้นป่วย้วยโรสโร หรือเส้นเลือในสมอีบ ไม่อาทำานมาว่าหนึ่ปีแล้ว น้าบัอรแม่เลี้ยอเธอที่ไม่ไ้ป่วยเป็นอะไรแ่ไม่ยอมทำานเพราะบอับเธอว่า้อูแลบิาให้ับเธอ
สุท้าย็ือธาิที่หลัาปลประำารทหารมาแล้ว็ยัไม่ิทำานานอะไรเป็นิ้นเป็นอัน
ห้าปาห้าท้อร่วมทั้หิสาว้วย อยู่ันไ้็เพราะเินเือนเฟอโรแรมมีื่อที่เือนละเือบหมื่นห้านั่นือรายไ้เียว
สำหรับเธอนเียวมันะพอินพอรัษาัวเอแ่... เธอทำอย่านั้นแล้วพ่อละ?ยาย็้วย ถึอีสอนเธอะทำเมินเยไม่ใส่ใไ้็าม...
หิสาววัยเพียแ่21ปีแ่้อแบทุ์่าๆเอาไว้เ็มบ่ามาั้แม่วาวาไปเิน้มหน้าพยายาม่อนน้ำาที่มันอยแ่ะรินไหล ไม่ใ่เพราะเธอลัวายหาแ่หิสาวลัวว่านเอายแล้ว บิาและยายสอนที่นรัมาว่าีวิะอยู่ันอย่าไร่าหา....
@มา่อให้รบ25%แล้วนะะยาสะมาอัพให้วันละ25%ทุวัน้ะอามา้าบ้าเร็วบ้าออภัย้วยนะะ@
"อ้าวเือนมาเสีย่ำเลย นเยอะละสิที่โรพยาบาล นะอนยายพาพ่อเราไปามนัทีหนึ่็อย่านี้แหละลูนเยอะเออริสิแล้วหมอเาว่าอย่าไรบ้าละลูเป็นอะไรมาไหม"
ยายสนม ที่ำลัทยอยเ็บถานมลระาหลัาายหมแล้วในเวลาหลัเลิาน่ว5โมเย็น
ร้านหรือเรียว่าเพิหมาแหน่ายๆที่าววินมอเอร์ไ์หน้าปาอย่วยๆันทำเพื่อ่วยเหลือนแ่ให้ไ้มีที่ทำมาหาินึ้นมา้วยวามสสาร็เท่านั้นเอ
"ไม่...เอ่อไม่ไ้เป็นอะไรมาหรอ้ะยายหนูแ่เป็นไ้หวัให่เยๆ"
หิสาวไม่ล้าสบสายานแ่เพราะลัวนสูวัยะับโหอนเอไ้
"มา้ะยายหนู่วย"
หิสาวลมือ่วยเ็บวาอีแรทั้ๆที่นเอแทบะไม่มีเรี่ยวแระยืน้วย้ำไป
"นี่ยายหนูเี๋ยวนี้ยายว่าเราผอมลไปมาเลยนะ อะไรันเป็นนทำอาหารแท้ๆแทนที่ะอ้วนถ้วนนี่อะไรผอมแห้นแทบะปลิวลมเวลารถสิบล้อวิ่ผ่าน"
ำบ่นอยายสะิหัวใวน้อยให้เ็บี๊แ่ที่หิสาวนะทำ็ือแล้หัวเราะลบเลื่อน้วยวามฝืเือและเื่อนสนิท
"สมัยนิยมนะยายนผอมนะีะายยายไม่เห็นรัฯเาออมาสนับสนุนหรือไว่าให้ลพุ่นอ้วนนะโรภัยมันเยอะะายไป"
"โอ้ย!...แ่แบบเรานะยายว่ามันผอมเินสมัยยายสาวๆนะ่นะมัน้อมีน้ำมีนวลสัหน่อยไม่ใ่ผอมูบีนานี้"
"ไม่เอาละยายี้เียเถียเรื่อนี้ป่ะเสร็แล้วเ้าบ้าน็นเถอะพ่อรอิน้าวแล้วละเี๋ยวหนู้อรีบอาบน้ำไปทำาน่ออีไป้ะยาย"
ความคิดเห็น