ถึงฆาต
เรื่องถึงฆาต คุณเชื่อหรือไม่ ผมไม่รู้ว่าคุณเชื่อมั้ย แต่ว่าผม ...เชื่อ...
ผู้เข้าชมรวม
451
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
451
หมวด : ระทึกขวัญ / ผี
อัปเดตล่าสุด : 19 พ.ย. 53 / 20:42 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ถึา (By SwimMEE)
“ุเื่อเรื่อถึามั้ย”ายวัยลานไว้เราเบาบา ใบหน้ามเ้ม เหมาะแ่อาีพยามถามผมในะที่ำลัรอรถเมล์อยู่ับเน
“ไม่รู้สิรับ”ผมอบแบบอไปที
“ันเื่อนะะ”เนแฟนผมอบ
“ุเิวันที่เท่าไร”ายนนั้นถาม่อ
“ผมอะหรอ?”
“ใ่”
“29 ุมภาพันธ์ 2528”ผมอบ ายนนั้นทำท่าิำนวโยเอามือ้ายนับนิ้วมือวา สัพั่อนะสะุ้ใ
“วันนีุ้ถึาแล้วละ”ายนนั้นบอ
ผมเยๆ แ่แฟนผมลับใแทน
“มีวิธีแ้มั้ยะ!”เธอถาม
“มีสิ แ่มันะทำให้นอื่นเือร้อนแทน”
“ยัไะ”
“็ือถ่ายเราะห์ออไปในะที่ะถึา ำลัะาย ให้นอื่นมาายแทน”
“สัว์ไ้มั้ยะ”
“ไ้ แ่อาามันะแรมา”
“นั่นๆๆ 511มาแล้ว ไปันเถอะเน”ไ้ัหวะรถเมล์มา ผมึว้าเนออมาาวสนทนานั้น่อนะไ้พูอะไรไปมาว่านี้
หลัาผมเินหายไปบนรถแล้ว ายนนี้็แสยะยิ้ม
‘ันเือนแแล้ว…’่อนะลายร่าเป็นร่าที่แท้ริโยที่นอื่นมอไม่เห็น นอาผมและเน
เาือ ยมทู
ผมึ้นรถมาเห็นที่นั่ว่าึให้เนไปนั่ส่วนผมไปยืนใล้ๆ
“เส..เธอไม่เื่อเ้านนั้นหรอ”เนพู
“ไม่เื่อหรอน่า ไร้สาระ”
“มีนายเพราะิแบบเธอนี่แหละนะ”เนบ่น
“เออๆน่า”
“มาใหม่ๆ ่าโยสารๆ”
“นี่รับ 2นรับ”ระเป๋ารถเมล์ทอนเินให้ผมผิไป 5 บาท
“อโทษรับทอนผิรับ”ผมบอ แล้วเินามระเป๋าไป เพราะรถไม่แน่นมีนน้อยนิ
ทันในั้น็มีเหล็แหลมพุ่รมาที่ผมยืนอยู่เมื่อี้นี้แททะลุหน้า่าเหนือหัวเนไป15 ม มันแหลมทั้้านที่ทะลุหน้า่าและ้านที่โผล่อยู่
ผู้โยสารทุนะลึ พูไม่ออ
“อๆๆ”ระเป๋ารถเมล์ะโนให้นับรู้
ึ่มันบัเอิว่าอรป้ายพอี..มีนเินึ้นมา
เป็นผู้ายผมำสวมแว่นาใส่สมอทอล์ที่หู เาเินสะุบันไ ถลาเสียหลัพุ่รไปที่..
“เฮ้ย!!!!”ทุนในรถร้อ
‘ึ!!!!’
เาถูแทที่ศีรษะาอยู่รนั้น าโปนถลน มีสมอไหลเล็น้อย รวมไปถึเลือที่ไหลและระเ็นไปทั่ว้วย ผมและเนรีบเินไปแถวๆประูทาออ ทุน็ทำเ่นนั้น
แ่..
ประูไม่เปิ
ผมนึถึำพูายนนั้นและเน
‘รึว่ามัน ริ’
ทันในั้นประูเปิอย่าแร รวมถึแรรถที่ำลัออัวระาผมออไป รสู้รั้วแหลมอบ้านหลัหนึ่ มันั้ระห่านรอรับวามายอผม...
‘ว!!!!’
“เสๆๆๆ!”ิันเย่าร่าเอในะที่ำลันั่รอรถเมล์สาย511อยู่
“อ๊า!!!!!”เสร้อ เหื่อแพลั่ เาสะุ้ื่นมอไปรอบๆ ทุอย่าปิี
“เนๆ..ันเป็นไรไปหรอ”ผมถามหลัานั่พันหายเหนื่อยแล้ว
“เธอสลบไป..”
“ันสลบไปหรอ”
“เธอไม่ไ้หลับนะ ู่ๆเธอ็ฟุบไปเลยอย่าับโนยาสลบับพลันอย่านั้นแหละ”
สัพั็มีายที่ผมเห็นใน…ะว่าฝัน็ไม่ใ่ ั้น็อนที่สลบอยู่ละัน เหมือนันเป๊ะเินมานั่้าๆผม
“ุ…”
“ผมเื่อเรื่อถึารับ!! มีวิธีแ้ยัไรับ”ผมรีบถาม
“ุรู้เรอะว่าผมะพูอะไร…”ายนนั้นทำหน้าเยๆ
“เอ่อ…”
“ผมแ่ะถามว่าุรู้วิธีที่ะไปปิ่นเล้ามั้รับ”ายนนั้นอบ
“อ้าว…”ผมนิๆ
แล้วผม็อธิบายเาไป ทุอย่า็ปิี
ผมลับถึบ้านรบ32…
“ทำไมแถึปล่อยให้แผนารรั่วไหลไ้ฮะ!!”ายหนุ่มเสื้อลุม ุยับายหนุ่มแว่นำ
“อโทษรับ เอาไ่อไปล่ะรับ”
“ปล่อยมัน เราไปเอาวิานอื่น่อนละันส่วนมัน…”
“ไม่รอมือพวเราเหล่ายมทูแน่ๆ หึๆๆๆ”…
ผลงานอื่นๆ ของ S.Zero00 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ S.Zero00
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น