คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ใจนี้จะเพียงเทอ ของ นายด้ามไม้*5
ที่คิดขึ้นมาตอนพักเที่ยงตอนที่กินข้าวอยู่กับไอ้โรจน์ ที่โรงอาหารของโรงเรียน ไอ้โรจน์พูดขึ้นว่า “ จาดีหรออแน่ใจแล้วหรอว่าเค้าจาชอบเอ็งอ่ะเค้าอาจเล่นๆด้วยเฉยๆก้อได้นะ
” โหห ไอ้ปาก the dog พูดมาได้ไม่ได้ให้กำลังใจเพื่อนเลยยเลยตอกกับไปว่า “ ถ้าต้องรอแน่ใจก่อนก้อต้องรอกันเป็นชาติๆหยั่งเอ็งกับน้องสาเขาละว้า เห็นปะปัจจุบันยังไม่ค่อยจาได้คุยกันเท่าไรเลยยยย” โดนคับท่านคำนี้ทำถึงกับจุกไปเลยมานเงียบไปเลยเป็นที่ได้ผลเป็นอย่างยิ่ง แล้วมันก้อไม่กล้าพูดอะไรอีกเลยยเพราะกลัวโดนสวนมาอีก มุขจะจุกกว่าเดิม วันนั้นตอนเย็นก้อเป็นเเบบทุกวันคือผมจะมารอแคร์ที่ป้ายรถเมล์ แคร์มาแล้วววแต่คราวนี้
แปลกแคร์ไม่ยิ้มร่าเดินมาแบบทุกวันแต่ก้อไม่ถึงกับเศร้ามาก พอเห็นผมเทอก้อยิ้มให้แต่ไม่นานก้อทำหน้ากลุ้มอีกและเทอก้อมานั่งที่ป้ายรถเมล์ข้างๆผมๆก้อไม่ได้ถามอะไรมากเพราะกลัวเดี๋ยวหาว่าไปยุ่งเรื่องของเขามากไปอีก แต่เทอเป็นฝ่ายชวนคุยขึ้นมาเองว่า “ วันนี้เพิงว่างไหม” ผมตอบไปง่ายๆเลยว่า “ว่างจ่ะ แหมเราก้อว่างทุกวันแหละมะมีไรทำ” แคร์ยิ้มพร้อมพูดว่า “ดีแล้วงั้นวันนี้เพิงนั่งรถเลยบ้านไปสถานที่ๆนึงกับแคร์นะ” ผมก้อสงสัยหรอกนะว่า
จะไปไหนแต่ก้อไม่ได้ถามว่าเทอจะไปไหนได้แต่เดินตามเทอขึ้นรถเมล์ แล้วสุดท้ายไปลงที่ สวนลุม เวลาในตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 6 โมงเย็นแล้ว ผมจึงถามแคร์ว่า “มาที่สวนลุมทำอารายจารำไทเก๊กหรอออ” แคร์ยิ้มแล้วพูดว่า “ เอาน่าเดี๋ยวก้อรู้เองว่าเก๊กหรือไม่เก๊ก “ เทอไม่พูดเปล่ากับดึงมือจูงผมไป โอ้ววววเทอจับมือผมด้วยเป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ยที่แคร์จับมือผมเดิน เหอๆๆแล้วก้อเดินมาถึงที่เช่าเรือไอ้เราก้อนึกว่าแคร์จะเช่าเรือถีบที่ไหนได้เทอเช่าเรือ
ความคิดเห็น