five night at freddy's คุณยามของผม

ลำดับตอนที่ #3 : คืนที่ 2 "ฉันไม่เข้าใจ"

ณ ช่วง 2 ทุ่มของร้านพิซซา

 

ไมค์เตรียมตัว เพื่อจะออกไปทำงาน 
"เอ ทำไมรู้สึกเจ็บหัว" เขาสงสัยว่าทำไมที่หัวของเจาถึงได้เจ็บ
กริ๊ง กริ๊ง
เสียงโทรศัพท์ของไมค์ดังขึ้นขณะที่เขากำลังเเต่งตัว
ไมค์ กดรับโทรศัพท์
"ฮาโหลครับ"
[ไมค์ นายยังไม่มาอีกเหรอ นี่สายมากเลยน้ะ]
ผู้จัดการโทรมาเร่ง
"ครับผมกำลังจะไป"
พูดจบผู้จัดการก็ตัดสายไป

 

ณ หน้าร้านพิซซา
 

ไมค์เดินเข้าไป เเล้วได้รายงานตัวกับผู้จัดการ
จากนั้นผู้จัดการได้กลับไป
เหลือเเต่ไมค์ คนเดียว....

เขาเริ่มเดินไปที่ ห้องเก็บตุ๊กตา ก่อนเวลางาน

ตึก ตึก ตึก ตึก

ไมค์เดินไปยังห้อง เก็บตุ๊กตา 

เเต่จู่ๆก็มีเสียง วิ่ง เข้ามาหาเขา จากนั้นไม่นาน
ไม่ก็ถูก ของเเข็งตีที่ หลัง จนไมค์สลบไปทันที



..............




ไมค์ ตืนขึ้นมา พร้อมกับ รู้สึกว่า ตัวเองถูกมัดอยู่
ไมค์ลืมตาขึ้นมา พี้อมกับปรับความชีัดของตา 
เเละเขาได้เห็น มีเงาบางอย่าง
4 เงา
อยู่หน้าเขา

"ตืนเเล้วเหรอ ไอ้ ปีศาจ" โบนนี่ทักอย่างหน้าขนลุก
------
"พวกนายเป็นใคร"ไมค์ถามอย่างกล้าๆกลัวๆ
------
"คนที่ถูกนายฆ่ายังไงล่ะ"เฟรดดี้ตอบ
"ฉันไม่ๆด้ฆ่าพวกนายน้ะ"ไมค์ ตอบ
"โกหก!!!"ฟอกซี่ตอบไป
"ฉันไม่รู้จักพวกนาย"ไมค์พูด
"อย่ามาโกหกน้ะ"ฟอกซี่ตอบพร้อมกับ ยกมือเตรียมที่จะต่อย 
"พอเถอะน้ะ ทุกคน"เสียงของชิกกา ดังขึ้น
"ไม่ได้น้ะ ชิกก้า มันฆ่าเธอน้ะ"ฟอกซี่ พูดกับชิกกา
"แต่ เขาบอกว่าไม่ได้ฆ่าน้ะ" ชิกกาพูด
"เธอเชื่อเหรอ ชิกกา"เฟรดดี้ฟูด
"ใช่" ชิกกาตอบ

.................................
ถูกอย่างเงียบไปชั่วครู่ …


"นายมาที่นี่ ทำไม?"ชิกกาถามไมค์
"ฉันเเค่มาสมัครงาน เเต่ฉันไม่ได้ฆ่าพวกนายน้ะ"ไมค์ตอบ

"ฉันไม่เข้าใจทำไมพวกนายถึง คิดว่าฉันเป็นคนฆ่าพวกนานล่ะ" ไมค์เริ่มถามเเบบกล้าๆกลัวๆ
"พวกเราน่ะ ถูกหลอกมาฆ่า โดยยามคนหนึ่ง"ฟอกซี่พูด
"มันเลยทำให้พวกเราเกียจยาม"โบนนี่พูดเสริม
"เเล้วพวกนาย..........จะฆ่าฉันไหม"ไมค์ถามอีก
"ไม่ฆ่าหรอกจ้า"ชิกกาตอบ พร้อมยิ้มให้
"งั้นฉันจอโทดเเล้วกันน้ะที่ทำให้นายกลัว"ฟอกซี่พูด
"ฉันก็เหมือนกัน"โบนนี่พูดด้วย
"ฉันชื่อ ชิกกาน้ะ"ชิกก้าเเนะนำตัว
"ฉันฟอกซี่"
"ผมโบนนี่น้ะ"
"เเล้วนายล่ะจ้ะ"ชิกกาถามไมค์
"ไมค์ครับ"
"อ้อ.....ลืม คนนั้นเฟรดดี้น้ะ"ชิกก้่เเนะนำให้
ปึ้ง!!!!!!!!!!

เฟรดดี้ ปิดประตู.อย่างเเรง ก้อจะหายไปในห้องของตัวเอง

"เจ้านั้น ขี้เหวียงน่ะ"ฟอกซี่ บอก
ติ๊ง ติง ติ๊ง ติ่ง

"หกโมงเเล้ว เราไปก่อนน้ะ เดี๋ยวมีใครมาเห็น บายจ้า"ชิกกาบอกลาพร้อม เดิมไป โดยมีคนอื่นไปก่อนแล้ว


ไมค์ได้กลับไปยังบ้านของตัวเอง

พร้อมกับ 

ถอดเสื้อเชิ้ต ออก

แล้วถิ้งตัวลงบนเตียง

เขาคิดกับตัวเอว

/เฟรดดี้ เหรอ เฟรดดี้ ฉันจำไม่ได้เเหะ/

หลังจากนั้นไม่นาน ไมค์ ก็ได้หลับไป

 

จบตอนที่ 2 แล้ว

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านน้ะค้ะ