ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 1 : the new project
ณ กรุงโตเกียว
ประเทศญี่ปุ่น
"ขอเขิญนายตำรวจที่มีชื่อดังต่อไปนี่พบที่ห้อง
ผู้จัดการค่ะ"เสียงประกาศดังไปทั่ว
สถานี
"นายตำรวจ ชินกะ รุโนกิ
นายตำรวจ มิโนกิ ทากะ
นายตำรวจ ฟูโอริ ชินคิ
นายตำรวจ โมริ โคซูกิ
พบที่ห้องผู้จัดการค่ะ ขอบคุณค่ะ"
"ซวยเเล้วตรู อะไรกันเนี่ย" ผมบ่นออกไปด้วย
ความหงุดหงิดนิดหน่อย
ชิ ผมไม่ได้ทำอะไรผิดน้ะ เรียกทำมายยย
ณ ห้องผู้จัดการ
"เอาล่ะ ที่ชั่นเรียพวกนายมาที่นี่ก้อมีเหตุผลน้ะ"
ผู้จัดเอ่ยขึ้น
"ชั่นได้รับภารกิจ มาจากสถานีใหญ่"
"ภารกิจนี่เกี่ยวข้องกับ ฆาตกรโรคจิตรน้ะ"
"........"ทุกคนต่างเงียบ ยกเว้น โมริ
ที่เหงื่อตก
"ผู้ร้ายได้หลบนี่ไปยังอเมริกา จึงอยากให้พวก
นาย ตามหาตัวคนร้าย และจับกุมมา"
"คือว่า....เราจะใช่อำนาจทำเเบบนั้นใน
ประเทศอื่นได้เหรอครับ" ตำรวจนายหนึ่งถาม
"เรื่องนั้น ทางอเมริกา ได้ให้ความร่วมมือช่วย
แล้วไม่ต้องห่วง"
"ครับ"
"พวกนายจะยอมรับภารกิจนี่ไหม?"
"ครับ!!!"ทุกคนตอบพร้อมกัน
"งั้นพวกนายกลับบ้านได้ เก็บของไว้ พรุ่งนี่พวกนายต้องไปอเมริกา "
"ครับ!!!"
ณ ห้องพักของโมริ
อะไรกันเนี่ย ผมต้องไปอเมริกางั้นเหรอ
เเถมต้องตามจับไอ้ฆาตกรโรคจิตด้วย
ผมล่ะเกลียดมันจริงๆ ผมหน่ะเคย ถูกมันเเทงทีเเขน
ล่ะ ผมนี่ไม่อยากรับภารกิจเลยเเหะ เห้อ~~~
บ่นไปก้อเท่านั้น เก็บของดีกว่าาา
เช้าวันถัดมา
สายเเล้วเฟ้ยยยยยยย
สายเเล้วๆๆๆๆ
โมริบ่นในใจพร้อมวิ่งหอบกระเป๋า
ตรงไปสถานี เพราะสายมาห้านาทีเเล้ว
"นี่ โมริ นายสายอีกเเล้วน้ะ "ผู้จัดการบ่น
"ขอโทดครับบบบ"
"เอาล่ะ ทุกคนเตรียมไปสนามบิน และขอให้พวก
นายโชคดี"
"ครับ!!!!"
ณ เครื่องบิน ก่อนออกสิบนาที
หนาวจัง ผมเพิ่งจะได้นั้งเครื่องบินน้ะ เเอร์หนาวชิบ
บรึ๋ยยย
ผมยังไม่ค่อยพร้อมเท่าไหร่หรอกแต่ก็น้ะ
ผมคงจะหลับไปนาน
แล้วเจอกันอเมริกา สำหรับตอนนี่ ครอกกกกกกกกกกกกกกกก
และเครื่องบินไดออกๆปแล้วเรียบร้อย
ผู้จัดเอ่ยขึ้น
"ชั่นได้รับภารกิจ มาจากสถานีใหญ่"
"ภารกิจนี่เกี่ยวข้องกับ ฆาตกรโรคจิตรน้ะ"
"........"ทุกคนต่างเงียบ ยกเว้น โมริ
ที่เหงื่อตก
"ผู้ร้ายได้หลบนี่ไปยังอเมริกา จึงอยากให้พวก
นาย ตามหาตัวคนร้าย และจับกุมมา"
"คือว่า....เราจะใช่อำนาจทำเเบบนั้นใน
ประเทศอื่นได้เหรอครับ" ตำรวจนายหนึ่งถาม
"เรื่องนั้น ทางอเมริกา ได้ให้ความร่วมมือช่วย
แล้วไม่ต้องห่วง"
"ครับ"
"พวกนายจะยอมรับภารกิจนี่ไหม?"
"ครับ!!!"ทุกคนตอบพร้อมกัน
"งั้นพวกนายกลับบ้านได้ เก็บของไว้ พรุ่งนี่พวกนายต้องไปอเมริกา "
"ครับ!!!"
ณ ห้องพักของโมริ
อะไรกันเนี่ย ผมต้องไปอเมริกางั้นเหรอ
เเถมต้องตามจับไอ้ฆาตกรโรคจิตด้วย
ผมล่ะเกลียดมันจริงๆ ผมหน่ะเคย ถูกมันเเทงทีเเขน
ล่ะ ผมนี่ไม่อยากรับภารกิจเลยเเหะ เห้อ~~~
บ่นไปก้อเท่านั้น เก็บของดีกว่าาา
เช้าวันถัดมา
สายเเล้วเฟ้ยยยยยยย
สายเเล้วๆๆๆๆ
โมริบ่นในใจพร้อมวิ่งหอบกระเป๋า
ตรงไปสถานี เพราะสายมาห้านาทีเเล้ว
"นี่ โมริ นายสายอีกเเล้วน้ะ "ผู้จัดการบ่น
"ขอโทดครับบบบ"
"เอาล่ะ ทุกคนเตรียมไปสนามบิน และขอให้พวก
นายโชคดี"
"ครับ!!!!"
ณ เครื่องบิน ก่อนออกสิบนาที
หนาวจัง ผมเพิ่งจะได้นั้งเครื่องบินน้ะ เเอร์หนาวชิบ
บรึ๋ยยย
ผมยังไม่ค่อยพร้อมเท่าไหร่หรอกแต่ก็น้ะ
ผมคงจะหลับไปนาน
แล้วเจอกันอเมริกา สำหรับตอนนี่ ครอกกกกกกกกกกกกกกกก
และเครื่องบินไดออกๆปแล้วเรียบร้อย
-chapter 1 end-
ขอบคุณทุกวิวค้ะะะ
ขอบคุณทุกวิวค้ะะะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น