คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : CHAPTER 5 ; ลีอึนฮยอก { REWRITE 100% }
CHAPTER 5
ลีอึนฮยอก
“ช่วงเช้าคุณต้องตรวจเอกสารของแผนกบัญชี แล้วก็ตอนสาย ๆ แผนกมาเก็ตติ้งจะมารายงานโปรเจ็คต์ให้ฟัง แล้ววันนี้คุณมีนัดทานข้าวกับท่านประธานจุนฮา ที่ร้าน xxx นะคะ ตอนเที่ยงนี้ค่ะ พร้อมกับคุณคังอินและอีทึก” เสียงใสกล่าวตารางของร่างสูงในวันนี้ ร่างสูงพยักหน้าตอบก่อนจะรับเอกสารมาตรวจ
“เย็นนี้คุณว่างมั๊ยครับ ?”
“ว่างค่ะ ทำไมหรอคะ ?”
“ผมอยากจะชวนคุณไปดินเนอร์น่ะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามเล่นเอาหญิงสาวทำแฟ้มร่วง
“ค่ะ ค่ะ ว่างค่ะ” หญิงสาวรีบตอบทันทีที่มีสติ
“เรื่องร้านไว้เราค่อยว่ากันอีกที่นะครับ ตอนนี้คุณออกไปทำหน้าที่ของคุณได้แล้วครับ” หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะพาร่างของตัวเองไปยังประตูบานใหญ่
“อย่าลืมกาแฟนะครับ” เสียงทุ้มเอ่ยก่อนหญิงสาวจะเดินออกจากห้องไป อดทำให้หญิงสาวใจเต้นไม่ได้
ในที่สุดคุณก็สนใจชั้นคนเดียวแล้วฮันกยอง
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
รองเท้าหนังมันวับก้าวเข้ามายังร้านหรูมีระดับ สายตาคมมองตรงไปข้างหน้าก็พบกับเพื่อนรักคังอินและอีทึกที่ต้องมาทานข้าวกับลูกค้าในการลงทุนทำรีสอร์ตที่ประเทศไทย โดยที่คังอินและอีทึกจะเป็นฝ่ายดูแลตัวรีสอร์ตส่วนตัวเค้าเองจะดูในเรื่องของทุนทรัพท์และบริษัท JH land group จะดูแลในเรื่องของที่ดินโดยมีท่านประธานลีจุนฮาเป็นผู้จัดหาทำเลให้ถ้าโชคดีเค้าอาจจะร่วมลงทุนในการทำรีสอร์ตครั้งนี้ด้วย
คังอินเดินเข้ามาตบบ่าร่างสูง นิ้วหนาเคาะที่นาฬิกาเรือนหรูเบา ๆ แสดงให้เห็นถึงเวลาเลทของชายหนุ่ม ฮันกยองทำท่าไม่หยี่ระกับการกระทำนั่นแล้วเดินตามรี่อินนำรางสูงไปยังโต๊ะที่ถูกจองเอาไว้เป็นเรียบร้อย
“อ่าว คุณฮันกยองกับคุณคังอินมาแล้วหรอครับ ผมชื่อมินกู โฮมินกูครับ เป็นเลขาของท่านประธานจุนฮา วันนี้ท่านติดธุระที่สิงคโปร์ครับ ท่านจะส่งลูกชายของท่านมาแทน ไม่ทราบว่าพวกคุณจะมีปัญหาอะไรรึป่าวครับ ?”
“ไม่เป็นไรครับ แล้วนี้ลูกชายของท่านประธานไปไหนแล้วล่ะครับ” อีทึกเอ่ยถามเมื่อเห็นหนุ่ม ๆ นั่งลงประจำที่เรียบร้อยแล้ว
“ตอนนี้คุณอึนฮยอกกำลังเดินทางมาครับ เชิญนั่งรอก่อนสิครับ”
“ครับผม” ร่างสูงรับคำก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้หรู สงสัยบริษัทนี้จะลงทุนกันไม่ได้แล้วล่ะมั้ง ท่านประธานก็เบี้ยว แล้วยังจะส่งลูกชายมาอีก ลูกชายก็ดันมาไม่ตรงเวลา ไม่ได้เรื่องจริง ๆ
“รับอะไรก่อนมั๊ยครับคุณฮันกยอง ?” มินกูเอ่ยถามร่างสูง
“ผมขอน้ำเปล่าแล้วกันนะครับ”
“รอซักครู่นะครับ คุณหนูกำลังมา” เหอะ คุณหนู คงจะเป็นพวกคุณหนูเหยาะแหยะแน่ ๆ สงสัยจะไม่เป็นงานแน่ ๆ
ร่างสูงต่อว่าบริษัทตรงหน้าในใจ ก่อนจะหันไปสั่งอะไรรี่อินที่อยู่ข้าง ๆ เล็กน้อย แต่จู่ ๆ ตาเรียวของหญิงสาวก็เบิกโพรงขึ้น ร่างสูงจึงหันตามสายตาของหญิงสาว
“คุณอึนฮยอกมาถึงแล้วครับคุณฮันกยอง คุณคังอิน คุณอีทึก” มินกูเอ่ยบอกฮันกยอง เมื่อร่างสูงลุกยืนขึ้นเพื่อตอนรับ
“ฮยอกแจ !” ร่างสูงตะโกนเสียงดังแล้วทำท่าจะกระโจนเข้าไปหา แต่คังอินยื้อเอาไว้เสียก่อน ตัวเค้าเองก็ตกใจไม่น้อยที่จู่ ๆ บุคคลที่เข้ามาใหม่นี้ ใบหน้าละม้ายคล้ายลีฮยอกแจเกินไป !
“สวัสดีครับคุณฮันกยอง คุณคังอิน อ้อ ผมชื่ออึนฮยอกครับคุณฮันกยอง ไม่ใช่ฮยอกจงฮยอกแจหรอกนะครับ คิกคิก หวังว่าเลขาของคุณพ่อจะบอกคุณแล้วนะครับ” ใบหน้าใสยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะเดินมายังเก้าอี้ที่มินกูเลื่อนออกมาให้นั่ง เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็ยังพบกับร่างสูงที่ยืนตะลึงอยู่ข้างหน้า
“เชิญนั่งสิครับคุณฮันกยอง ชักช้าเสียว่าเวลาเป็นเงินเป็นทองนะ คิกคิก” ปากอิ่มหัวเราะคิกคัก ถึงแม้ร่างสูงจะนั่งลงแต่สายตาก็ยังไม่ละไปจากใบหน้าหวานนั่น ทำให้คังอินหันมาสบตากับอีทึกอย่างรู้กัน
เกิดความเงียบขึ้นระหว่างบุคคลทั้ง ร่างสูงยังคงจ้องหน้าอึนฮยอกไม่วางตาหมดจนเจ้าตัวต้องเอ่ยทักขึ้นมา
“หน้าผมมีอะไรติดรึป่าวครับ ? เห็นมองไม่วางตาเลย คิกคิก” เสียงใสหัวเราะคิกคัก
“เอ่อ ผมว่าเราสั่งอาหารกันดีกว่านะครับ” อีทึกที่ทนความอึดอัดไม่ไหวพูดขึ้นมา
“ดีเลยค่ะ ขอเมนูด้วยค่ะ” รี่อินตอบก่อนจะเรียกพนักงาน ภายใต้ใบหน้าสวยนั่น ตอนนี้แทบลุกเป็นไฟเพราะเทอรู้สึกว่า บุคคลที่ชื่ออึนฮยอกกำลังจะกลายมาเป็นก้างขวางคอของเทออีกครั้ง
การสนทนาเป็นไปอย่างเรียบง่าย จากบรรยากาศที่ชวนหน้าอึดอัดเมื่อครู่ ถูกอีทึกกับคังอินสร้างบรรยากาศให้ครึกครื้นยิ่งขึ้น เมื่อเล่าถึงตอนที่ทั้งคู่ไปเที่ยวที่ประเทศไทย และสถานที่ต่างทั่วโลก หากแต่ว่าร่างสูงของฮันกยองยังคงนิ่งเงียบแล้วลอบมองใบหน้าหวานของอึนฮยอกบ่อย ๆ ผลสรุปคือบริษัททั้งสามร่วมลงทุนกันในการสร้างรีสอร์ตที่ประเทศไทย
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
ร่างสูงเดินออกมาจากร้านอาหารทันที ตามมาด้วยคังอิน อีทึกและรี่อินที่ต้องเร่งฝีเท้าตามมาให้ทัน
“เห้ย ไอ้ฮัน มึงเป็นอะไรวะ ?” เสียงทุ้มตะโกนถามเพื่อนรักเพราะดูท่าแล้ว เจ้าเพื่อนของเค้ามันคงจะบ้าตายอยู่ไม่น้อย
“มึงเห็นมั๊ยวะ ? กูว่านั่นฮยอกแจชัด ๆ”
“กูเห็นเหมือนมึงนั่นแหละ แต่ฮยอกแจตายไปแล้วนะเว่ย แล้วนั่นก็คุณอึนฮยอก มันจะเป็นฮยอกแจไปได้ยังไง”
“มึงรู้มั๊ย ? กูเห็น. . เห็นฮยอกแจที่สุสาน กูนึกว่ากูตาฝาด แต่ว่าตอนนี้กูคิดว่าฮยอกแจยังไม่ตาย ไม่รู้ล่ะ กูจะเข้าไปถามเค้าให้รู้เรื่อง” ร่างสูงทำท่าจะเข้าไป ร่างหนาจึงเข้ามากันไว้ก่อน
“มึงจะบ้าหรอ เสียมารยาทนะเว่ย”
“นั่นสิฮันกยอง พี่ว่าอย่าเลยนะ” อีทึกเข้ามาสมทบด้วยอีกแรง
“เกิดอะไรกันขึ้นหรอครับ ?” ร่างบางที่เดินออกมาจากร้านพอทันเห็นเหตุการณ์พอดี เสียงหวานจึงเอ่ยถามขึ้นมา
“ผมมีเรื่องสงสัย. .” ร่างสูงเอ่ยถามไม่ทันได้พูดหมดประโยคร่างบางก็เอ่ยขัดขึ้นมาก่อน
“สงสัยว่าผมเป็นคุณฮยอกแจหรอครับ ? เอ้. . ผมชักอยากจะรู้แล้วสินะครับว่าคุณฮยอกแจเนี่ยเป็นอะไรกับคุณ ดูเค้ามีความสำคัญกับคุณจังเลยนะครับ”
“เค้า. . เป็นภรรยาของผมครับ แล้วเค้ามี. .”
“มีอะไรครับ ?” ร่างบางเอียงคอย่างสงสัย
“มีใบหน้าคล้ายคุณมากน่ะครับ” ร่างสูงตอบเสียงเบาพลางจ้องหน้าร่างบางตรงหน้า
“จริงหรอครับ ? ผมชักอยากจะเจอเค้าแล้วล่ะสิ คุณช่วยพาผมไปพบเค้าหน่อยสิครับ” เสียงใสพูดอย่างกระตือรือร้นพลางเข้าไปเกาะแขนชายนุ่มแล้วเขย่าเบา ๆ
“เค้า.. เสียแล้วล่ะครับ” เสียงทุ้มเอ่ยเศร้า ๆ ทำให้อึนฮยอกมีสีหน้าตกใจก่อนจะผละตัวออกมาโค้งขอโทษ
“ผมเสียใจด้วยนะครับ เอ่อ ผมต้องขอตัวก่อนนะครับ” ว่าแล้วร่างบางก็เดินจากไปพร้อมกับมินกู
“เห็นมั๊ย กูบอกแล้วว่าเค้าไม่ใช่ฮยอกแจหรอก” คังอินเดินเข้ามาตบบ่าเพื่อนที่ทำหน้าเศร้าเบา ๆ ก่อนจะพาตัวไปขึ้นรถเพื่อกลับไปยังบริษัท
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
เห้ออ เอามาลงซักที
รีดเดอร์ว่ามะ ? เนื้อเรื่องตอนนี้มันอืด ๆ ไงไม่รู้ = =
แปลก ๆ งง ๆ กันด้วย เห้อออ
ไรเตอร์เริ่มตัน เครียด ๆ
เม้นเยอะ ๆ นะ ไรเตอร์จะได้เอาเอนซีมาลงให้อีก หึหึ
เรื่องพวกนี้อยู่ในหัวเยอะ กร๊ากกกกกกกกกกกกกก
มีอะไรสงสัยก็ไปถามในเช้าท์บ็อกซ์แล้วกัน
ไรเตอร์จะพยายามบอกให้เร็วที่สุดนะ
คิกคิก .
คืนนี้ฝันดี ฮันกยองรอบเตียง กร๊ากกกกกกกกกก
ความคิดเห็น