คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : CHAPTER 3 ; สาย.. { late }
CHAPTER 3
สาย..
‘สวัสดีครับ ผมชื่อฮันกยอง ไม่ทราบว่าเราเคยเจอกันมาก่อนรึป่าวครับ ?’
‘นี่นายจำชั้นไม่ได้หรอกหรอ !? หึ !’
‘อ่าวว !? แสดงว่าเราเคยเจอกันหรอวะเนี่ย ? เอ่อ ขอโทษครับ คุณชื่ออะไรนะ ?’
‘โถ่เว้ยย นายจำชั้นไม่ได้จริง ๆ ด้วย !’
‘เอ่อ ฮยอนอา ? ไม่ใช่สิ ฮโยแจ ?’
‘ไม่ใช่ ! โอ๊ยย ชั้นไม่คุยกับคนอย่างนายแล้ว’ ว่าแล้วร่างบางก็เดินหนีร่างสูงไปโดยเร็ว ทำให้คนขายาวต้องรีบก้าวให้ทัน
‘เอ่อ ไม่ใช่ ฮโยแจหรอครับ งั้นก็ฮยอนแจ ?’
‘ไม่ใช่ ! ไปไกล ๆ เลยนะ’ ขาเล็กต้องก้าวเร็วขึ้น เมื่อร่างสูงเริ่มเข้ามาใกล้ ไรฟะ ไอ้เจ๊กบ้านี้เดินเร็วชะมัด
‘โอ๊ยยย มันติดอยู่ที่ปากอะไรนะ ฮยอกแจหรอ ? ฮยอกแจ ... ฮยอกแจ !’
ร่างสูงตะโกนออกไป แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากร่างบาง แต่แล้วร่างบางก็หันกลับมาด้วยหน้าตาดีใจ อดให้ร่างสูงคลี่ยิ้มบาง ๆ ไม่ได้
น่ารัก . . .
‘นายจำชื่อชั้นได้แล้ว คิกคิก.’
‘อ่า ฮยอกแจครับ วันนี้คุณว่างมั๊ยครับ ?’
‘ว่าง . . > /// < ทำไมหรอ ?’
‘งั้นวันนี้ผมขอชวนคุณไปกินข้าวหลังเลิกเรียนได้มั๊ยครับ ?’
‘เอ่อ . .. //// ได้สิ’
“ฮยอกแจ. . . ชั้นรักนาย”
เป็นเวลานานแล้วที่ร่างสูงยังคงนอนอยู่บนเตียงขนาดใหญ่ในห้องของเค้า. . . กับฮยอกแจ มือของร่างสูงถือขวดเหล้าราคาแพง ปากก็พึมพำแต่คำว่ารักกับขอโทษ ตาคมแดงก่ำเพราะผ่านการร้องไห้มานาน นับตั้งแต่ที่รู้เรื่องฮยอกแจจนถึงตอนนี้ร่างสูงเหมือนขาดสติ สมองยังคงนึกถึงเรื่องเมื่อวาน ก่อนที่เค้าจะหักหลังฮยอกแจไปมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น. . .
กลิ่นกายที่ติดบนเตียงนุ่ม...
กลิ่นหอมอ่อน ๆ บนหมอน...
คราบรักที่ยังคงทิ้งร่องรอยบนเตียง...
รสสัมผัสที่ยังคงตราตรึง...
ต่อไปนี้ ... ไม่มีอีกต่อไป
“ฮึก. . ฮยอกแจ . . ชั้นขอโทษ . . กลับมาเถอะนะ”
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
แสงอาทิตย์ยามรุ่งสางสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างกระจกบานใหญ่ สาดส่องมายังใบหน้าคมที่ดูหล่อเหลา ตาคมประดุจเหยี่ยวหลับพริ้ม คราบน้ำตาเปรอะแก้ม เมื่อแสงแดดยามเช้าปะทะกับใบหน้านั้นก็ทำให้ร่างสูงรู้สึกตัว . .
“อื้มมมมม ขอกอดหน่อยสิฮยอกแจ. .” ร่างสูงเหวี่ยงมือไปทางซ้ายอย่างลืมตัว ตาคมลืมตาขึ้นเมื่อพบกับความว่างเปล่า . . เปลือกตาหนาหลับตาลงอีกครั้ง . . น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาอย่างช้า ๆ
เมื่อกี้ฝันดีเหลือเกิน. .
ฝันดีเสียจนไม่อยากจะลืมตาตื่นเพื่อพบกับความเป็นจริง. .
ความเป็นจริงที่ไม่มีนาย. .
ไม่มีนาย. . ฮยอกแจ
กอดตัวเองเถอะฮันกยอง. .
ต่อไปนี้ฮยอกแจเค้าไม่อยู่ให้นายกอดเหมือนในฝันหรอก. .
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
“ขอให้ลูกไปสู่สุขคติด้วยเทอญ”
“อาเมน” ทุกคนตอบรับพร้อมกัน นี่คืองานศพของลีฮยอกแจ เพื่อน ๆ ทุกคนมางานนี้เพื่อมาส่งฮยอกแจเป็นครั้งสุดท้าย
คังอินและอีทึกที่มารวมงาน คนตาสวยแดงก่ำตลอดทั้งงาน ส่วนคังอินที่ร่าเริงกลับนิ่งเงียบเสียจนใจหาย . .
ซีวอนและฮีชอลที่มาโดยที่ฮีชอลร้องไห้ตั้งแต่เข้างาน ทั้งยังต่อว่าฮันกยอง ฮันกยองเองก็รู้ดี ว่าฮีชอลทำไปเพราะความเสียใจ เค้าเองก็เข้าใจดี
เยซองและเรียววุคที่เพิ่งลงเครื่องจากอเมริกา ทั้งคู่รีบเคลียร์งานและจองตั๋วเครื่องบินกลับมาโดยเร็วเมื่อรู้ข่าวของฮยอกแจ . .
คยูฮยอนและซองมินที่มาพร้อมกับลูกบุญธรรมที่เป็นลูกสาวของพี่สาวซองมินที่เสียชีวิตในอุบัติเหตุ ‘พารัม’ ทั้งซองมินและพารัมต่างร้องไห้ไม่ขาดสาย . .
คิบอมและทงเฮที่มาอย่างเงียบ ๆ และไม่พูดอะไรตลอดงาน . .
พ่อแม่และพี่สาวของฮยอกแจที่ร้องไห้เมื่อสูญเสียลูกชายคนเดียวไป . .
ฮันกยองที่ยังคงนิ่งเงียบอยู่ตลอดเวลา . .
“ขอให้ทุกคนอยู่ในความสงบเป็นเวลาชั่วครู่ เพื่อไว้อาลัยให้แก่ผู้ตาย”
“ขณะนี้เราจะทำการฝัง ขอให้ทุก ๆ คนนึกถึงและจดจำลีฮยอกแจตลอดไป. .”
“ฮึก . . คังอิน . .” อีทึกโผเข้าสู่อดแกร่งของคังอินเมื่อเห็นภาพตรงหน้า
“ไม่เป็นไรหรอกทึกกี้ . . ฮยอกแจไปสบายแล้ว”
“ฮึกก. . ใช่ครับพี่อีทึก. .” ซองมินเดินเข้ามากอดพี่ชายคนสวยเบา ๆ
“ฮยอก . . แจ . . ฮึกก มัน .. ไป สะ . . สบายแล้ว . .” ฮีชอลที่พูดไม่ได้ศัพท์เข้ามากอดด้วยอีกคน ตามด้วยทงเฮและเรียววุค มันคงจะมีความสุขมากกว่านี้ ถ้าในอ้อมกอดนั้นมีฮยอกแจร่วมอยู่ด้วย . . .
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
เวลาล่วงเลยไปจากวัน เป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์ผ่านมาเป็นเดือน จากเดือนผ่านมาเป็นปี ตลอด 1 ปีที่ผ่านมาไม่มีวันไหนที่ฮันกยองคนนี้จะลืมลีฮยอกแจ คนที่เค้าเพิ่งรู้ตัวเมื่อตอนที่สายว่าเค้ารักคน ๆ นี้หมดหัวใจได้ เค้าเลิกกับรี่อิน แต่ใช่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม ฮันกยองกลายเป็นคนที่ไม่เอาอ่าว บริษัทเกือบจะล้มเหลวหากแต่คังอินและอีทึกที่ถือหุ้นนั้นไม่เข้ามาช่วย บริษัทนี้ก็คงล้มละลายเป็นแน่
และนี่ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่ร่างสูงยังคงขังตัวเองอยู่ในห้องนอน. .
ก๊อก ก๊อก ก๊อก !
“คุณหนูคะ ป้าเอาอาหารเช้ามาให้ค่ะ”
“. . .”
“คุณหนูคะ ? ป้าเปิดประตูเข้าไปนะคะ”
“. . .”
แอ๊ดดดดดด
“ตายแล้วคุณหนู ทำไมยังไม่อาบน้ำอาบท่าล่ะคะ มานั่งอยู่ตรงนี้ทำไม นี่มันก็จะเที่ยงแล้วจะคะ รีบทานข้าวเถอะค่ะ”
“. . .”
“คุณหนู ? ทานข้าวสิคะแล้วไปอาบน้ำอาบท่าจะได้สดชื่น” หญิงชราแตะแขนร่างสูง แต่กลับโดนสะบัดออกมา ถึงจะโดนทำอย่างนั้นเธอก็ไม่คิดเสียใจซักนิด เพราะเธอเข้าใจดีว่าทำไม
“ป้าว่าวันนี้คุณหนูควรจะรีบทานข้าว อาบน้ำ แล้วแต่งตัวหล่อ ๆ นะคะ”
“ทำไมครับ . . ?”
“ก็วันนี้เป็นวันครบรอบวันตายของคุณฮยอกแจไงคะ คุณหนูควรไปเยี่ยมเธอนะคะ”
“วันนี้ครบรอบวันตายของฮยอกแจหรอ . . ป้าซูจินครับ ช่วยเตรียมช่อดอกไม้กับอุปกรณ์ทำความสะอาดให้ผมที่นะ. .”
“ดอกไม้อะไรดีคะคุณหนู ?”
‘ชั้นชอบดอกไลแลคกับดอกไอวี่แหละ’
‘บอกทำไม ฮ่า ๆ ๆ ล้อเล่น ทำไมล่ะ ?’
‘ก็เพราะว่าดอกไลแลคกับไอวี่มันหมายถึงรักครั้งแรกกับความซื่อสัตย์และมั่นคงในความรักยังไงล่ะ’
‘หรอ. .’
‘อื้มมมม . ^^’
‘อย่ายิ้มแบบนั้นสิ เดี๋ยวก็จับจูบซะหรอก’
‘ทะลึ่ง !’
“ผมอยากได้ดอกไลแลคกับไอวี่ครับ”
“ค่ะ คุณหนู”
วันนี้ชั้นจะไปหานายนะฮยอกแจ . . .
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
ใครเคยดูเนื้อคู่ 11 ฉากบ้าง ?
55555 5 55 ต้องคุ้น ๆ กับตอนนี้แน่นอน
กร๊าก กกกกกก ยืมบทมาซักหน่อย
ตอนนี้เรื่องจะอืดหน่อย ๆ เพราะว่าอยากให้ป๋าจมกับความเศร้าเยอะ ๆ
หมั่นไส้มัน - - บังอาจทำร้ายฮยอกกี้ลูกรัก
ทุกคนต่างไว้อาลับให้กับฮยอกแจ
และรอฮยอกแจกลับชาติมาเกิด วู้ว ววว
เดากันไปให้สนุกนะ ไรเตอร์ไม่บอกหรอก ก คิกคิก
อยากรู้ก็เม้นเยอะ ๆ สิ ไรเตอร์ถึงจะอัพ 5555 5 55
ความคิดเห็น