คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : CHAPTER 1 ; จุดเริ่มต้น
CHAPTER 1
จุดเริ่มต้น
“อ๊ะ... อ๊า ... อ๊า~” เสียงครางกระเส่าของหญิงสาวท่ามกลางราตรีอันเงียบสงบ ทำให้ชายหนุ่มสุขสมเป็นอย่างยิ่ง
“อื้มม~ ... เยี่ยมมาก” ชายหนุ่มครางเบา ๆ ทำให้หญิงสาวยิ่งเร่งความเร็วขึ้นไปอีก จนสุดยอดความสุขใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ
“อ๊า~” ร่างทั้งสองครางออกมาพร้อม ๆ กันด้วยความสุขสม หญิงสาวทิ้งตัวลงมาข้าง ๆ ชายหนุ่มก่อนทั้งคู่จะเข้าสู่ห้วงนิทรา
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
“ฮึก... ฮึก... ทำไม... ทำไมนายต้องทำอย่างนี้กับชั้นด้วย‘ฮันกยอง’ ” เสียงสะอื้นของร่างบางที่นั่งทรุดอยู่หน้าประตูห้องสุดหรูในโรงแรมแห่งหนึ่ง หลังจากได้ยินเสียงของการร่วมรักของคนรักกับหญิงสาวอีกคน
เจ็บ...
เจ็บที่หัวใจ...
เจ็บจนชา...
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้....
ร่างบางสะดุ้งทันทีเมื่อประตูเปิดออกพร้อมกับหญิงสาวนามว่า ‘รี่อิน’ เลขาของคนรัก มองกลับมาด้วยสายตาเหยียดหยาม ก่อนจะเหลือบมองร่างสูงที่หลับสนิทให้แน่ใจเสียก่อนและจิกผมของร่างบางอย่างแรง
“หึ ! ลีฮยอกแจ แกมันไร้ค่า ไร้ประโยชน์ ‘คุณฮันกยอง’ เค้ามาหาชั้น ขอชั้นนอนด้วย แกไม่ได้ยินเสียงหรอ ? ว่าเรามีความสุขกันมากแค่ไหน ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า! เค้าน่ะรักชั้นไม่ใช่แก ! ออกไปจากชีวิตของฮันซะ เพราะ คนอย่างแกมันไม่คู่ควร ! ยังไง ๆ ของแท้ก็ดีกว่าของเทียมอยู่วันยังค่ำ !” หญิงสาวพูดจาเหยียดร่างบาง ก่อนจะปิดประตูใส่อย่างแรง
ฮยอกแจหน้าชา ถูกตอกย้ำกันซึ่ง ๆ หน้า น้ำตาที่หยุดไหลไปแล้วกลับไหลออกมาอีกครั้ง ใบหน้าใสเปื้อนไปด้วยหยาดน้ำตา
ร่างบางค่อย ๆ ลุกขึ้นช้า ๆ อย่างทุลักทุเล เนื่องจากจิตใจบอบช้ำจากการกระทำของคนรัก อีกทั้งหญิงสาวที่เป็นคู่นอนของคนรักยังมาตอกย้ำ กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็มาหยุดอยู่ที่บ้านของเพื่อนรักเสียแล้ว
ออดดดด~~~
“คร๊าบ ๆ มาแล้วคร๊าบบ”
ผู้ที่เปิดประตูก็คือ ‘คิบอม’ ก่อนจะพบว่าคนที่มากดกริ่งบ้านเค้านั้นไม่ใช่ใครแต่เป็นฮยอกแจ
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
‘ทงเฮ’ กอดเพื่อนรักอย่างฮยอกแจเอาไว้ พร้อมซักถามว่าเกิดอะไรขึ้นถึงได้มาเคาะประตูบ้านของเค้ากลางดึก
ฮยอกแจเล่าให้ฟัง ก็จะร้องไห้โฮออกมา ทงเฮ มองหน้าคิบอมอย่างหนักใจเพราะเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ซ้ำ ๆ กัน มาหลายครั่งแล้ว ก่อนที่ฮยอกแจจะผลอยหลับในอ้อมกอดของเพื่อนรักด้วยความเหนื่อยอ่อน
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
“อื้มม~… ฮยอกแจ...” เสียงของร่างสูงที่ครางออกมาเบา ๆ ก่อนจะลืมตาขึ้นมาและพบว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในห้องนอนที่บ้าน
“ตื่นแล้วหรอคะฮัน ?” รี่อินเดินเข้ามาหาร่างสูงก่อนจะลูบไล้หน้าอกแกร่งเบา ๆ อย่างอ้อน ๆ
“อื้มม~ นี่กี่โมงแล้ว ? ผมต้องรีบไปทำงาน”
“เพิ่ง 9 โมงเอง คุณจะรีบไปไหนคะ อยู่กับรี่อินก่อนสิ” หญิงสาวถามเสียงหวาน เพื่อเชิญชวนให้ร่างสูงอยู่กับตนเอง
“ไม่ได้หรอก วันนี้ผมต้องเข้าบริษัท มีประชุมสำคัญ คุณก็ควรจะไปเหมือนกันนะ” ร่างสูงตอบก่อนจะหอมแก้มหญิงสาวเบา ๆ กลิ่นน้ำห้องราคาแพงของหญิงสาวแตะจมูกร่างสูง
“อ๊ะ หอมจัง”
ไม่... ไม่หอมเลยซักนิด
ฉุน... เหลือเกิน
คิดถึงกลื่นหอมอ่อน ๆ ของดอกไม้ที่ทำให้เค้ารู้สึกสดชื่น
“ว๊า~ เสียดายจัง งั้นตอนเที่ยงไปทานข้าวกับรี่อินนะ”
“ครับ” ร่างสูงรับคำ ก่อนจะไปอาบน้ำ แล้วรีบกลับบ้าน ระหว่างทางเขารู้สึกกระวนกระวายใจอย่างประหลาด เหมือนมีบางอย่างจะเกิดขึ้นในวันนี้
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
เมื่อร่างสูงกลับมาถึงบ้าน ก็รู้สึกมีบางอย่างผิดปกติ เงียบ เงียบเกินไป ร่างบางที่ทุก ๆ เช้าจะรดน้ำต้นไม้พร้อมฮัมเพลงเบา ๆ อย่างมีความสุข ใบหน้าน่ารักนั้นยิ้มบาง ๆ แต่ในวันนี้สิ่งเหล่านั้นกลับหายไป ร่างสูงเอะใจ
“ป้าซูจินครับ ฮยอกแจล่ะ”
“เอ่อ.. คุณฮยอกแจไม่อยู่ค่ะ”
“ไม่อยู่ ? ฮยอกแจไปไหน”
“เอ่อ คุณฮยอกแจสั่งไม่ให้บอกคุณหนูน่ะค่ะ ป้าก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ คุณฮยอกแจออกไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วค่ะ หลังคุณหนูจะออกไปได้ซักพักน่ะค่ะ”
“แล้วนี้เค้าโทรมาบอกรึป่าวครับ ?”
“ไม่นี้คะ ไม่รู้เธอหายไปไหนน่ะค่ะ ดิชั้นพยายามโทรตามคุณหนูแล้ว แต่คุณหนูปิดเครื่องก็เลยไม่รู้จะทำยัง... อ่าว!!! คุณหนู! จะไปไหนน่ะคะ... ”
สมองไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น ในใจทั้งร้อนรุ่ม กระวนกระวาย รู้สึกโหวงเหวงภายในท้องไปหมด
กลัว... กลัวว่าคน ๆ นั้นจะเป็นอะไรไป
กลัว... กลัวว่าจะสูญเสีย
//มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ//
“อึยทัก ส่งคนตามหาฮยอกแจด่วน เร็วที่สุด”
//ครับ เจ้านาย//
ร่างสูงโยนโทรสับไปที่เบาะข้างคนขับอย่างไม่สนใจ ไม่รับรู้อะไร ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น รู้อย่างเดียวว่าเค้ากลัวเหลือเกิน ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฮยอกแจ
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
“นายแน่ใจนะฮยอกแจ ว่าไม่อยากให้ชั้นกับคิบอมไปส่ง”
“ไม่เป็นไรหรอกทงเฮ นายกับคิบอมน่ะ ช่วยชั้นมาเยอะแล้ว”
“โถ่! อะไรกันเล่า แล้วนายจะไปไหนล่ะ ? กลับไปหาฮันกยองหรอ ?”
“ชั้นไม่รู้ทงเฮ ชั้นไม่รู้ว่าจะไปไหนดี ชั้นไม่อยากเจอหน้าเค้า”
“แล้วนายจะไปอยู่ไหน ?”
“ชั้นคงต้องไปเอาเสื้อผ้าก่อนแล้วรีบออกมา”
“ถ้านายขนเสื้อผ้ามาแล้ว นายก็กลับมาหาชั้นแล้วกัน”
“ขอบคุณนะทงเฮ นายน่ะเพื่อนรักชั้นเลย”
ฮยอกแจเข้าสวมกอดร่างบางอย่างรักใคร่ ทั้ง 2 เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยมัธยม เค้า ทงเฮ คิบอม สนิทกันมาก นอกจากฮันกยองกับพี่จองซูแล้ว ทงเฮกับคิบอมเนี่ยแหละ ที่เค้ารักมากที่สุด
“พอ ๆ ๆ ๆ พอเลย เดี๋ยวแฟนชั้นก็ช้ำกันพอดี” ร่างสูงโวยวาย เมื่อเห็นทั้งสองคนกอดกันกลม
“คิบอม! นายนี่ ทำไมชั้นจะกอดเพื่อนชั้นหน่อยไม่ได้รึไง”
“กอดได้ แต่อย่านานสิ ชั้นหวงนะ”
“ตาบ้า //////”
“แหม หมั่นไส้จริงจริ๊ง เอาละ ๆ ชั้นไปแล้วนะทงเฮ คิบอม”
“แน่ใจนะฮยอกแจว่านายจะไม่ให้ชั้นไปส่ง”
“ขอบใจนะคิบอม แต่นายดูแลทงเฮเถอะ ชั้นไปเองได้”
“งั้นชั้นขอให้พวกนายโชคดี”
“นายก็เหมือนกัน ฮยอกแจ โชคดี”
“ชั้นรักพวกนายนะ ไปละ บ๊ายบาย”
ร่างบางโบกมือน้อย ๆ ก่อนจะเดินออกจากบ้านไป เค้าคงต้องกลับไปแล้วสินะ ลาก่อนทงเฮ คิบอม
“คิบอม...” ทงเฮเอ่ยขึ้นหลังจากที่ฮยอกแจเดินลับสายตาไป
“ว่าไงครับ”
“ชั้นกลัว คิบอม... ชั้นกลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับฮยอกแจ”
“เอาน่าด๊อง นายคิดมากไปเองรึป่าว”
“อื้ม สงสัย.... อ๊ะ! ///// ”
“หอมจังเลย ^0^”
“ไอ้ทะลึ่ง!” ร่างบางเงื้อมือจะตีร่างสูงก็ไม่ทันเสียแล้ว เพราะร่างสูงวิ่งแน่บเข้าบ้านซะก่อน
* : : : : : : What type that you like ? : : : : : : *
มีคิเฮโผล่มาเล็กน้อยให้กระชุ่มกระชวยหัวใจ
ถ้าชอบก็เม้นนะจ๊ะ . อย่าลืมแอดเป็น fav. ล่ะ คิกคิก
อื้มมม หลาย ๆ คนคิดว่าเป็นแฝด จุ๊ จุ๊ จุ๊
เรื่องนี้ไม่มีใจอ่อนเฉลยมาก่อนแน่นอน
ความคิดเห็น