คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : First Kismet; What the hell ! {UPDATE 11.45 PM}
FRIGG VAN DER ROHE
ต่อหน้าสื่อมวลชน :) เรื่ดๆ อ่ะะะะ 555555.
First Kismet; What the hell !
นางแบบสาวกำลังบีบขมับตัวเองด้วยความปวดหัวทวีคูณ เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมาเมื่อสักครู่…นอกจากจะปวดหัวเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์เมื่อคืนแล้ว ยังต้องมาปวดหัวกับพวกคนใช้บ้าๆ นี่อีก! แต่งตัวประหลาด! พูดก็ไม่รู้เรื่อง! พล่ามอะไรไม่รู้บ้าบอ! สั่งอะไรก็ไม่ได้เรื่องสักอย่าง!
เริ่มตั้งแต่เธออาบน้ำ..พวกคนใช้บ้านี่ก็พากันกรูเข้ามาช่วยโน่นช่วยนี่ ขัดผิวบ้าบออะไรไม่รู้! เธออยากจะนอนแช่น้ำร้อนอุ่นๆ จะได้พักสมองและคิดว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนกลับกลายเป็นว่าเธอต้องนั่งรบกับพวกคนใช้ประสาทๆ นี่จนปวดหัวยกใหญ่! ยังไม่หมดแค่นั้น..พอเธอบอกให้เอาเสื้อผ้ามาให้ใส่ ยัยพวกนั้นก็เอาชุดบ้าบออะไรมาให้ก็ไม่รู้! ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นพวกชุดพวกคนจีนโบราณเพราะเธอจำได้ว่าเคยเห็นในหนังกำลังภายในที่พ่อของเธอชอบดู แต่มันไม่ใช่ประเด็น! ประเด็นมันอยู่ที่ว่าเธอต้องการชุดเดรสแบรนด์ Chanel limited Edition ที่มีเพียง 100 ตัวในโลกตะหาก!
นางแบบสาวนั่งกุมขมับที่ปวดตุ๊บๆ อยู่ตอนนี้…พาลนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ว่าเมื่อวานว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่..ทำไมเธอถึงเมาเหล้าได้บ้าบอขนาดนี้ แถมพอตื่นมายังเจอพวกคนแปลกๆ จะบอกว่าพี่เอลล่าจ้างเมดใหม่มาแต่พี่เอลล่าก็รู้อยู่แล้วว่าเธอเกลียคนจีนขนาดไหน! แถมยังคำพูดแปลกๆ นั่นอีก! ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว!
เท่าที่จำได้…เมื่อวานนี้เธอมีงานถ่ายแบบคอลเลคชั่นใหม่ของ HERMES แต่..เธอจำได้ลางๆ ว่าเธอเบี้ยวเพราะว่า…เอ็ดเวิร์ด! ใช่แล้ว! เธอจำได้แล้ว! เธอจำได้ลางๆ ว่าเธอเข้าไปโวยวายจนคอนโดแทบแตก! แต่เธอจำไม่ได้ว่าเธอออกมาจากที่นั่นได้ยังไง..แต่เธอจำได้ว่าเธอแทบจะอาบเตกีล่าเข้าไปเชียวล่ะ!
ย้อนกลับเมื่อวาน…
“ไอ้เอ็ดเวิร์ดสารเลว! ฉันกำลังจะได้เป็นดัชเชสอยู่แล้วเชียว! มันมาทำอย่างนี้กับฉันได้ยังไง! แกรู้ไหม ภาพนั้นยังติดตาฉันอยู่เลย! ภาพที่มันกำลังนอนกับไอ้นายแบบเกย์นั่น! มันนอกใจฉันไปคว้าโสเภณีที่ไหนยังไม่เจ็บเท่ามันนอนกับผู้ชายเลย!” นางแบบพร่ำเพ้อก่อนจะกระดกแก้วเตกีล่าในมือเข้าไปอีกรอบ
“ไอ้เกย์ถึก! มันทำชีวิตฉันป่นปี้! อีกสามวันฉันมีคิวสัมภาษณ์นิตยสารเรื่องงานแต่งงานสุดเพอร์เฟ็กต์ของฉันกับมัน! แล้วฉันจะเอาผู้ชายที่ไหนไปสัมภาษณ์ล่ะ! ถ้าข่าวนี้หลุดออกไปมีหวังนักข่าวประโคมข่าวกันไม่เลิกแน่! แล้วฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน! ฉันเพิ่งจะถูกให้เป็นสาวที่โชคดีที่สุดในโลกเชียวนะ! ฉันกำลังจะกลายเป็น สาวที่น่าสมเพชที่สุดในโลกนี้ไปซะแล้ว! ไม่นะ! เป็นเพราะมันคนเดียวเลย!” นางแบบสาวพร่ำยาวอีกครั้งก่อนจะหยิบขวดเตกีล่ามากระดกเข้าปาก!
“ฉันว่าแกพอก่อนดีกว่านะ…แกเมาใหญ่แล้วนะ” แองเจล่า หลง นางแบบสาวชาวฮ่องกงซึ่งเป็นเพื่อนในก๊วนเธอเอ่ยขึ้นหลังจากที่จู่ๆ ฟริก ก็โทรเรียกตัวด่วนนัดมาที่บาร์นี่! แองเจล่ามานั่งฟังฟริกพร่ำเพ้อเรื่องของ
ดยุคนั่นมากว่าสามชั่วโมงแล้ว!
“ฉันจะไปจัดการมัน!” จู่ๆ ฟริก ก็ลุกขึ้นก่อนจะคว้ากระเป๋าที่อยู่ข้างกายเธอ
“แกประสาทรึเปล่า? พอเลย แค่นี้ก็เสียหน้าพอแล้ว! จะไปก่อเรื่องให้มันเสียชื่ออีกทำไม!” แองเจล่าตะโกนใส่ก่อนจะจับฟริกนั่งลงบนเก้าอี้ “แกมานั่งเมาเป็นหมาแบบนี้ ข่าวคงถึงหูพวกนักข่าวเรียบร้อยแล้วล่ะ ยิ่งถ้าแกดึงดันขับรถไปหาเรื่องไอ้ดยุคเกย์นั่นอีก มีหวังจบเห่! นักข่าวคงจะตีไข่กันสนุกเชียวล่ะ!”
“แล้วแกจะให้ฉันทำยังไง! ถ้าไอ้นายแบบนั่นเป็นผู้หญิงนะ ฉันคงเข้าไปจิกตบมันแล้วล่ะ! แต่ตัวมันล่ำบึกขนาดนี้ มีหวังฉันคงโดนจับโยนลงมาจากคอนโดแน่นอน! จะไปโพทนาลงข่าว..ก็อายไปตลอดชีวิต! นักข่าวมันคงเขียนว่าเซ็กส์ฉันห่วยขนาดมันไปคว้าผู้ชายมานอนด้วยแทน! โอ้มายก็อด!” นางแบบสาวร่ายยาวก่อนจะหยิบขวดเตกีล่ามากระดกอีกครั้ง
“แล้วแกจะไปจัดการไอ้เกย์สองตัวนั่งยังไงไม่ทราบ! นักข่าวก็บอกไม่ได้ ตบก็ไม่ได้! แกจะทำอะไรมันห๊ะ? หัดใช้สมองคิดบ้างสิ สวยแต่รูปจริงๆ เฮอะ” แองเจล่าตอกกลับก่อนจะเอ่ยต่อ “คืนนี้แกมานอนที่คอนโดฉันแล้วกัน เอาไว้ฉันจะโทรตามพี่เอลล่าให้แล้วค่อยมาคิดกันต่อว่าจะเอาไงต่อไป”
“ฉันไม่รู้เว้ย! แต่ฉันไม่รอมันแล้ว! อกฉันจะแตกตายอยู่แล้ว! แกเข้าใจไหมว่าแฟนฉันมันเป็นเกย์! ฉันนอนกับเกย์! มันคงหัวเราะเยาะฉัน! ฉันจะต้องกู้ศักดิ์ศรีฉันคืนมาให้ได้! เชิญแกรอไปคนเดียวเถอะ” ฟริก เอ่ยยาวก่อนจะคว้ากระเป๋าและขวดเตกีล่าติดมือก่อนจะเดินออกจากบาร์โดยไม่ใส่ใจเพื่อนสาวที่ตะโกนเรียกเธออยู่ภายหลังแม้แต่นิดเดียว
“ยัยบ้า เธอมันบ้าประสาทไปแล้ว!” แองเจล่าตะโกนไล่หลังมาแต่นางแบบสาวก็ยังคงไม่ใส่ใจ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นคืนนี้เธอจะต้องแก้แค้นไอ้เกย์สารเลวทั้งสองตัวนั่นให้ได้!
……………………..
และนั่นเป็นความทรงจำสุดท้ายที่เธอจำได้! เธอจำได้ว่าเธอทิ้งแองเจล่าไว้ที่บาร์นั่นและถ้าจำไม่ผิดเธอเดินกลับไปที่รถและขับออกไป..ที่ไหนสักที่หนึ่งแต่เธอนึกไม่ออก! นั่นเป็นความทรงจำสุดท้ายของเธอเพราะเมื่อเธอตื่นขึ้นมาก็พบกับพวกคนประหลาดพวกนี้!
นางแบบสาวลุกขึ้นจากโขดหินที่เธอนั่งอยู่ในห้องน้ำก่อนจะเดินตรงไปกระชากประตูออก คนข้างนอกห้องน้ำดูท่าจะตกใจมากที่เธอเดินออกมาในสภาพนี้…แต่เธอชินซะแล้วล่ะ! มันก็เหมือนกับที่เธอใส่ชุดคลุมอาบน้ำนั่นแหละ!
“จินหยู่..เกิดอันใดขึ้นกับเจ้า..ทำไมเจ้าถึงได้…”
“ฉันไม่มีอารมณ์มาเสวนากับนาย! หุบปากไปซะ” ฟริก สวนขึ้นทันควันก่อนจะหันไปหาผู้หญิงที่นั่งอยู่ที่พื้นใกล้ๆ เธอแล้วเอ่ยถาม “เธอเป็นคนดูแลฉันใช่ไหม”
“เอ่อ..เพคะ พระสนม” สาวใช้คนนั้นเอ่ยตอบ
“เล่ามาสิมันเป็นยังไง! เล่ามาให้หมดเลยนะว่าเธอเจอฉันได้ยังไง! อย่าให้ขาดตกบกพร่องเชียว! ไม่งั้นฉันจะบอกให้พี่เอลล่าหักเงินเดือนเธอแน่!” ฟริก เอ่ยอีกครั้งก่อนที่สาวใช้คนนั้นจะก้มหน้าและเริ่มเล่าด้วยเสียงสั่นๆ
“หม่อมฉันเป็นคนเจอพระสนมเพคะ…พระสนมเดินชมสวนอยู่แถวๆ น้ำพุแล้ว เอ่อ…พระสนมบอกให้หม่อมฉันไปเอาผ้าคลุมไหล่มาให้เพคะ…แล้ว เอ่อ พอกลับมาพระสนมก็หายไป…”
“เดินชมสวน! คนอย่างฉันเนี่ยนะไปเดินชมสวน เธอประสาทกลับรึเปล่า? สวนสาธารณะที่แสนจะเริ่ดอย่าง เซนทรัล พาร์ค ที่ใครๆ ว่าดี ฉันยังไม่เฉียดกายเข้าไปเดินชมเลย! อาจจะเข้าไปวิ่งหน่อยแต่ขอสาบานเลยว่าฉันไม่มีทางไปเดินชมแน่นอน! มีแต่พวกคนน่ารำคาญ” ฟริกเอ่ยสวนขึ้นทันควัน ในขณะที่สาวใช้คนนั้นก็ก้มหน้านั่งตัวสั่น “เอ๊ะ จะเงียบทำไมล่ะย่ะ มีอะไรต่อก็เล่ามาสิ ต้องรอให้สั่งอยู่ได้ ปัญญาอ่อนหรือไงนะ พี่เอลล่าก็ประสาท คนไม่รู้เรื่องแบบนี้ยังจะจ้างมาอีก!” ฟริก ตำหนิใส่สาวใช้คนนั้นแล้วยืดกอดอกมองด้วยความรำคาญ
“เล่ามาสิย่ะ จะเงียบทำเป่าสากอะไรไม่ทราบ!”
“เพคะ…หม่อมฉันก็เลยส่งคนไปเรียนองค์ชายต้าเหว่ย ทรงรับสั่งให้ตามหาแล้วก็พบพระสนมนอนสลบอยู่” สาวใช้คนนั้นเอ่ยปากเล่าอีกครั้ง
“แค่นี้หรอ? ให้ฉันบ่นตั้งนานแต่เธอมีเรื่องเล่าต่อแค่นี้หรอ? แล้วจะเว้นระยะเรื่องไว้ทำซากอะไรย่ะ!” นางแบบสาวเอ่ยอย่างหงุดหงิดก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ใกล้ๆ “นอกจากสลบแล้วมีอะไรแปลกๆ หรือเปล่า” ฟริกเอ่ยถามอีกครั้ง
“ขออภัยเพคะพระสนม…แต่อะไรที่ว่าแปลกหรือเพคะ”
“โอ้ย ก็แปลกประหลาดไง แปลกประเภทที่ว่ามันไม่เหมือนเดิมน่ะรู้จักไหม? ฉันดูแปลกๆ ไปหรือเปล่า หรือว่า ฉันเป็นยังไง สภาพหน้าตาตอนที่ฉันสลบน่ะ”
“เอ่อ…คือ”
“จะอ้ำอึ้งอะไรอยู่เล่า ว่ามาสิ” ฟริกตวาดอีกครั้ง
“เอ่อ..เสื้อผ้าของพระสนมเปลี่ยนไป สีผมด้วยเพคะ แล้วก็…มีกลิ่นสุรา” สาวใช้คนนั้นเอ่ยตอบ
“แล้วมีอะไรติดตัวฉันมาหรือเปล่า?” นางแบบสาวเอ่ยถามอีกครั้ง ค่อยดูใช่เธอหน่อย…มีกลิ่นเหล้าเนี่ย!
“มีของประหลาดวางอยู่ข้างๆ พระสนมเพคะ” สาวใช้คนนั้นเอ่ยตอบอีกครั้ง…ของประหลาดงั้นหรอ? หรือว่าจะเป็นกระเป๋า!
“ไปเอาของประหลาดที่ว่านั่นมาสิ แล้วหยิบดีๆ ด้วยล่ะ! กระเป๋าใบนั้นเป็น limited edition เชียว! ถ้ามีรอยแม้แต่นิดเดียว เธอโดนไล่ออกแน่! แล้วฉันก็จะฟ้องเธอด้วย ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหายเธอประเภทที่ว่า เป็นเมดสาวไปตลอดชีวิตก็หาเงินมาใช้ไม่หมดเชียวล่ะ!” นางแบบสาวเอ่ยขู่ก่อนที่สาวใช้คนนั้นจะทำความเคารพและค่อยๆ คลานออกไป
จะว่าไป..เมดชุดนี้ของพี่เอลล่าก็ไม่เลวนะ ถึงจะปัญญาอ่อนพูดไม่รู้เรื่อง แต่เรื่องการเคารพนี่ดีเกินคาด! ปฎิบัติราวกับเธอเป็นเจ้าหญิง! เริ่ดซะไม่มี!
“จินหยู่…นี่เจ้าเป็นอะไร ทำไมเจ้าถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้…” ชายหนุ่มคนนางแบบสาวคิดว่าเป็นผู้ช่วยของเอลล่าเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบ ฟริกเหลือบสายตาไปมองไล่ตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะเอ่ยสั้นๆ
“ฉันไม่ได้ถาม นายไม่มีสิทธิ์พูดเข้าใจไหม? เงียบไปซะก่อนที่ฉันจะหาว่าไม่เตือน แล้วก็…ช่วยเลิกเรียกฉันว่า จินๆ บ้านั่นด้วยนะ! ฉันชื่อ Frigg Van Der Rohe ช่วยออกเสียงให้ถูกด้วยนะจ๊ะ”
“จินหยู่…นี่เจ้า!”
“จะอะไรนักหนาไม่ทราบ นายเป็นแค่คนใช้มีสิทธิ์อะไรมาชี้หน้าด่าฉันไม่ทราบ! นายเป็นใคร ฉันเป็นนายจ้างนายนะย่ะ! ไม่มีรู้จักเคารพคนจ่ายเงินเลย…เลี้ยงเสียข้าวสุก พอฉันติดต่อพี่เอลล่าได้เมื่อไหร่ ต่อให้นายเป็นผู้ช่วยและเป็นคู่ขาสุดเลิฟของพี่เอลล่าฉันก็ไม่ปล่อยนายไว้หรอก!” นางแบบสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหยียดๆ ก่อนจะลุกขึ้นและเดินเชิดตามเมดสาวที่คลานไปเอากระเป๋าของเธอที่ไหนก็ไม่รู้! หายไปนานจนเธอไม่ไว้ใจ! ไม่รู้ว่าชาตินี้จะได้หรือเปล่า!
นึกว่านางเอกเป็นนางร้ายอ้ะะะ! 55555555. เธอจะแรงไปไหนเนี่ยยย
ผู้หญิงคนนี้สวดยอดดด! ไอดอลไรเตอร์เลยอะ -.,-
ในที่สุดก็ได้มาอัพอะะะ :) ดีใจๆ ตอนแรกนึกว่าจะไม่ได้มาแล้ว T^T
วันนี้ไปสันทนาการมาเหนื่อยมาก..แทบจะลากสังขารตัวเองกลับมาที่หอ
พอกลับมาก็ดันโดนเพื่อนลากไปเลี้ยงฉลอง (ในโอกาสอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน -_______-;;)
โชคดีที่ปลีกตัวมาได้ (_ _) ก็เหมือนเดิมไม่ได้ตรวจอะไรทั้งสิ้น
ขอไปนอนก่อนนะค้าาา แล้วเจอกันตอนหน้าค้าาา จ๊วบบบบบ <3
(จะพยายามมาอัพพรุ่งนี้ให้ได้นะ จะพยายามลากสังขารมาอัพให้ได้ T^T หวังว่าจะไม่โดนเพื่อนลากไปสันอีกกก!)
ขอบคุณมากๆ เลย สำหรับทุกคนที่เข้ามาอ่านและคอมเม้นต์น้าา XD
อ้อ! ถึง คห.1 นะค้าา...เรื่องที่นางเอกมาโผล่ที่นี่อยู่ตอนอื่นจ้าาา เหมือนกับว่านางเอกจำอะไรไม่ได้เลยแล้วจะค่อยๆ สืบไป
(กลายร่างเป็นนักสืบสะงั้นน 5555555.)
ส่วนที่เหลือขออุบไว้น้าาา เดวจะรู้โครงเรื่องหมด ฮิฮิ -.,- (นี่ก็บอกไปเยอะแล้วนะเนี่ยย)
กู๊ดไนท์ฝันดีนะคะะ :)
แล้วก็ขอให้ผู้ประสบภัยทุกคนรอดพ้นจากมหาอุทกภัยนี้ไปด้วยกันนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ๆ ^___^
ขอติดเทรนด์นี้หน่อย ช่วยกันๆ #prayforthailand เนอะะ
ปล.บ้านเราก็น้ำท่วมจ้าาา = = แถวบ้านแว้นเรือกันสนุกเชียว. เราทนไม่ไหวเลยต้องระเห็จตัวเองกลับมาหอ
(กลัวว่าแขนจะโตเพราะพายเรือไปซะก่อนน T^T)
บ้านไรเตอร์อยู่แถวๆ รังสิต ปทุมธานี จ้าาาา -O- ท่วมกันแบบต้องทาสีบ้านใหม่เลยทีเดียว ฮือออ.
FRIGG! :)
ความคิดเห็น