คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ( SF ) Love at first sight tao x kacha
จนคนอย่างผมเข็ดกับมันแล้วล่ะ ผม.. ไม่คิดจะมีความรักอีกแล้ว ผมไม่เคยเชื่อในคำว่ารัก รักแรกพบ
คงมีอยู่แค่ในนิยาย จนมาถึงวันนี้ ....
แว็บแรกที่คุณเห็นคนคนนึง แล้วคุณรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ไม่อาจจะละสายตาไปได้ นั่นเรียกว่า
‘รักแรกพบรึเปล่านะ ....
‘ไอเต๋า ทางนี้เว้ย ’ เสียงเรียกผมดังจนผมต้องหันกลับไป วันนี้เป็นวันที่มหาลัยเปิดพวกปี 2 แบบผมต้องมาแต่เช้า
เผื่อจะเตรียมรับน้องปี 1 พวกพี่ปี 3 ปี4 ผลักภาระให้พวกผมหมดเลยครับ ก็เลยต้องซวยไปเถียงไม่ได้
ผมเดินไปหาพวกเพื่อนๆตามเสียงเรียกหลังลงจากรถ กลุ่มของผมมีคนไม่มากหรอกครับ ก็มี ไทด์ เจมส์ ต้น แพรว
หลิน ละก็เจ๊แพรวา
‘วันนี้รับรองกิจกรรมเด็ด ’
‘มึงเตรียมอะไรมา’
‘เดี๋ยวมึงก็รู้ ’
‘ว่าแต่ปีนี้มีน้องปี 1 น่ารักๆบ้างไหมว่ะ ชักอยากเห็นแล้วสิ ’
‘มากไปนะมึง คิดได้แต่เรื่องพวกนี้หรอ ’
‘ฮ่าฮ่า ๆ’ เสียงคุยลั่นดังมาจากกลุ่มของผมเอง วันนี้กิจกรรมรับน้องคงสนุกน่าดู ดเพื่อนๆผมจะเตรียมตัวกันมาพร้อม
‘เห้ย ยังมีป้ายอยู่สี่ห้าใบที่ยังไม่เขียนชื่อ แกกับไอเจมส์ไปช่วยเขียนหน่อยดิว่ะ น้องเขาเริ่มมากันแล้ว’ ผมอีกแล้วไง - -
แต่ใครจะกล้าปฎิเสธแพรวา
ผมกับไอเจมส์เลยมานั่งเขียนชื่อที่เหลือ จนผมไปสะดุดกับชื่อๆนึง ‘คชา’
‘ชื่อแปลกว่ะ ’ ผมพูดขึ้น
‘ชื่ออะไรว่ะ’ ไอเจมส์ที่กำลังก้มหน้าก้มตาคัดลายมือเงยหน้าขึ้นมาถามผม
‘คชา ’
‘อ๋อ น้องคนนี้กูรู้จัก น้องของเพื่อนเก่ากูเอง’
ผมกับเจมส์เขียนป้ายชื่อเสร็จแล้วก็ใกล้เวลาเข้าไปทุกที น้องปี1ก็เริ่มทยอยเข้ามาในตึก ปล่อยให้เพื่อนเพื่อน
นั่งลงทะเบียนให้น้องๆหน้าตึก ผมเปล่าเลวนะครับ ไอ่เจมส์มันชวนผมมาสำรวจเฟรชชี่น่ารักๆ ไม่ค่อยหื่นเลยนะมึง
สายตาผมไปสะดุดกับเด็กผู้ชายคนนึง ขาวจมูกโด่งได้รูป กับยิ้มหวานๆ หน้าตาน่ารัก
ทำเอาใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะ ก่อนน้องเขาจะหันมาสบตากับผมพอดี ผมไม่อาจละสายตาจากคนตรงหน้าไปได้เลย
เหมือนโดนมนต์สะกดจนน้องเขาหลบตาผมไปเสียก่อน รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก นี่เขาเรียกว่า ..รักแรกพบรึเปล่านะ .....
‘เห้ยมึง กูไม่เจอเลยว่ะ ทำไมเฟรชชี่น่ารักๆไม่มีบ้างว่ะ ’ ‘เต๋ามึงเจอบ้างไหม ’
‘เจอ เจอแล้ว ’ ผมตอบมันไปแบบไม่ได้คิดอะไร ก็เจอแล้วจริงๆนี่หว่า
‘ไหนว่ะ ใครคนไหนมึงบอกกูมานะ ’ ไอเจมส์เริ่มขึ้นเสียง กูไม่บอกมึงหรอก
‘เดี่ยวมึงก็เจอ ’ ผมพูดแล้วหันไปยิ้มกับมันก่อนจะเดินออกไปเรียกน้องปี 1 เข้ามาทำกิจกรรมภายในตึก
‘น้องๆมาครบกันแล้วใช่ไหมค่ะ ลำดับแรกเราจะจับคู่น้องกับพี่ๆนะค่ะ ถือว่าเป็นการจับน้องหรัสพี่รหัสไปเลย ’
นาทีที่ทุกคนรคอย การจับน้องรหัสพี่รหัสดำเนินขึ้นท่ามกลางเสียงฮือฮา
‘นนทนันท์ ’ ‘ครับ ’
‘พี่รหัสคือ พี่เศรษฐพงศ์นะค่ะ ’ น้องรหัสผมหรอ คนไหนวะ
ว่าแล้วน้องที่ขานรับชื่อเมื่อกี้ก็ลุกขึ้นเดินมาหาผม เห้ยน้องคนที่เจอเมื่อเช้า .. บังเอิญจังเลยนะ
‘สวัสดีครับพี่’
‘อ่าวน้องคชา เป็นน้องรหัสไอเต๋าหรอ ’ เสียงไอเจมส์ทักน้องเขา น้องคชาหรอกหรอ หึ
น้องเขาก็ไม่ได้พูดอะไรได้แต่พยักหน้าแล้วยิ้มหวานส่งให้ไอเจมส์ไป
‘พี่ชื่อเต๋านะครับ J ’ ไม่ยังเอิญหรอกมั้ง แบบนี้เขาเรียกพรหมลิขิตชัดๆ .........
Kacha part //
วันนี้เป็นวันรับน้องวันแรกครับ ผมรู้สึกประหม่าอยู่เหมือนกัน แต่ก็สนุกดีครับ โชคดีที่ผม ไอเฟรม ไอ่ตั้มเป็นเพื่อนสนิทกัน
แถมสอบติดที่เดียวกัน คณะเดียวกัน ผมเลยไม่ต้องเสียเวลาหาเพื่อนใหม่
‘พี่รหัสมึงหล่อว่ะคชา ’ ไอเฟรมเงยหน้าขึ้นมาบอกผมขณะที่เรากำลังกินข้าวอยู่
หลังจากจับพี่รหัสน้องรหัสแล้วสันทนาการไปเรียบร้อย พี่เขาก็ปล่อยให้เรามากินข้าว
‘อือ’ ก็หล่อจริงๆแบบที่เฟรมพูดนั่นแหละครับ เวลาอยู่ใกล้ๆ ผมรู้สึกแปลก ๆ
‘เมื่อวาน ปี 1 นิเทศ รับน้องกูไปเซอร์เวย์มาน่ารักโคตร ’
‘ตั้มมึงไม่ชวนกู ’ เสียงไอเฟรมท้วงขึ้น
‘คชามึงสนใจสักคนไหม ’
‘ไม่อ่ะ กูขอบาย J’
‘อย่าให้กูเห็นมึงมีแฟนก่อนกูละ กูจะเตะก้านคอ ’
‘ฮ่าฮ่า ๆ’
แล้วรับน้องมหาโหดก็เริ่มขึ้น ผมละอยากลากลับบ้านใจจะขาด คือรับน้องมันไม่ได้มีแค่วันเดียวหรอกนะครับ
กิจกรรมมันมีทุกวัน ยิ่งอาทิตย์แรกๆเนี่ยโคตรเยอะเลย ผมจะบ้าตาย
....................................................................................................................................................................................
ตลอดทั้งอาทิตย์พี่เขาให้น้องรหัสกับพี่รหัสทำความรู้จักกัน ผมกับพี่เต๋าก็เริ่มจะสนิทกัน โทรหากันบ้างบางครั้ง
พี่เขาก็เป็นคนดี ดีจนผมก็แอบรู้สึกแปลก ความรู้สึกนี้มันคืออะไร ผมไม่เคยเป็นแบบนี้มานานแล้ว
คิดไปแล้วมันก็ปวดหัว ฮือ เรียนก็ยาก กิจกรรมก็เยอะ อยากจะร้องไห้
‘เป็นอะไรน่ะหืม ’ เสียงทุ้มต่ำที่ผมเริ่มจะชิน ก็ได้ยินมาตลอดทั้งอาทิตย์แล้วนี่
‘พี่เต๋ามาทำอะไรหรอ ’ ผมหันไปตอนอีกคนที่กำลังเดินเข้ามานั่งข้างๆผม
‘พี่จอดรถไว้แถวนี้น่ะ เรามานั่งทำอะไรแถวยี้คนเดียว ’
‘มารอเพื่อนกลับหอ หายไปไหนกันหมดก็ไม่รู้ ’ ผมตอบคนรงหน้าไป เอออีกเรื่องนึงที่ทำให้ฉุน พวกนั้นหายไปไหนว่ะ
‘น้องเฟรมกับน้องตั้มน่ะหรอ พี่เห็นไปตึกนิเทศกันน่ะ ’ อ่าวเห้ยทิ้งกู
‘งั้น .. พี่ไปส่งไหม ’
‘เห้ยไม่เป็นไร เกรงใจ ’
‘ไม่เป็นไรหรอกหน่า ’ พี่เต๋าพูดพลางดึงมือผมไปที่รถ
‘เห้ยพี่ หอผมไม่ได้ไปทางนี้ ’
‘เพื่อนเรายังไม่กลับหอเลยหนิ จะไปอยู่คนเดียวรึไง ’
‘แล้วพี่จะพาผมไปไหนอ่ะ ’
‘เดี่ยวก็รู้เองล่ะหน่า ’
ตลอดทางในรถเต็มไปด้วยความเงียบ ผมไม่รู้จะพูดอะไร จนรถจอดสนิท
ผมเดินลงจากรถมา ที่นี่ที่ไหนกันน่ะ สดชื่นจัง รอบตัวผมมีแต่ต้นไม้สีเขียว มีม้านั่งริมน้ำ สวยเป็นบ้า
‘ไม่เคยมาหรอ ’ เสียงดังมาจากด้านหลัง ผมหันหลังกลับไปดูคนที่เดินตามมา
‘อื้อ’
‘ชอบไหม ’
‘ชอบมากเลย ’ ยอมรับเลยว่าพอมาถึงที่นี่ เรื่องเครียดๆของผมก็หายไปเป็นปิดทิ้ง
‘ งั้นก็ยิ้มได้แล้วสินะ ’
‘หืม ’
‘พี่เห็นเรานั่งทำหน้ามุ้ยอยู่ตั้งนาน คงเครียดสินะ มีอะไรก็บอกพี่ได้นะ’ คำพูดนั้นทำให้ผมยิ้มหวานออกมา
ดีใจอย่างบอกไม่ถูก
‘พี่ดีอย่างนี้กับทุกคนรึเปล่าเนี่ย แฟนพี่คงโชคดีน่าดู’
‘หรอ อยากโชคดีบ้างไหมล่ะ ’
‘หืม?’
‘เราเชื่อเรื่องรักแรกพบไหม การที่เจอใครครั้งแรกแล้วรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ตรงนี้น่ะ’ อีกคนพูดพร้อมเอามือข้างหนึ่ง
ของผมไปแนบกับอกข้างซ้าย ที่ที่สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าหัวใจอยู่ ตรงนั้น มันกำลังเต้นแรงจนผมรู้สึกได้
‘เต้นแรงเหมือนกับตอนนี้ เหมือนกับตอนที่พี่เจอเราครั้งแรก นั่นแหละเรียกว่า .. รักแรกพบ’
ผมยืนอึ้งอย่างทำอะไรไม่ถูก หน้าร้อนผ่าวไปหมด ก่อนคนตรงหน้าจะดึงเอาผมไปกอดไว้ แล้วกระซิบข้างหู
‘เราล่ะ รู้สึกแบบนี้ ’
‘อื้อ’ นี่สินะคำตอบทั้งหมดที่ผมตอบไม่ได้ นี่ไงคือคำตอบของผม สิ่งที่ผมเคยคิดว่ามันจะมีแต่ในนิยาย
เรื่องเพ้อฝัน แต่วันนี้พี่ผมได้มาเจอกับคนคนนี้ นาทีแรกเหมือนใจมันเป็นเดือดเป็นร้อนทรมาน เหมือนโดนมนต์สะกด
นาทีนั้น คือ รักแรกพบ’ ที่ผมไม่เคยจะรู้ว่ามันเป็นยังไง จนสุดท้ายผมก็เข้าใจเละเชื่อแล้วว่ามัน มีอยู่จริง …….
FIN -)
__________________________________________________________________________________
ความคิดเห็น